Zasady ustawodawstwa w ogólnym znaczeniu tego słowa powinny rozumieć jego podstawowe zasady, wytyczne i idee, które określają treść i kierunek regulacji prawnych w danym obszarze. Zasady prawne mają zastosowanie do szerszego obszaru społeczeństwa niż praworządność. Zazwyczaj jedna zasada jest zawarta i odzwierciedlona w wielu oddzielnych standardach. W tym artykule rozważamy podstawowe zasady ustawodawstwa dotyczącego gruntów Federacji Rosyjskiej, ich cechy charakterystyczne i charakterystyczne.
Przepisy ogólne
W połączeniu z reżimami prawnymi, dziedzinami życia, źródłami i metodami zasady opisujące daną gałąź prawodawstwa stanowią szczególny reżim regulowania prawa, który stanowi złożoną własność tej branży. Warto zauważyć, że zasady ustawodawstwa dotyczące konkretnej branży wyraźnie wyrażają jej specyfikę. Dlatego obecnie wystarczy je przestudiować, aby sformułować adekwatną koncepcję systemu pewnej sfery legislacyjnej, jej celów i zadań, celu społecznego, a także narzędzi wykorzystywanych w procesie rutynowych operacji.
Zasady prawne służą jako przewodnik dla działań organów ścigania i stanowienia prawa struktur państwowych i lokalnych. Należy pamiętać, że przestrzeganie zasad ustawodawstwa dotyczącego gruntów jest w taki czy inny sposób jednym z elementów zapewniających jednolite, normalne funkcjonowanie i rozwój rosyjskiego systemu prawnego. Sąd Konstytucyjny Federacji Rosyjskiej, Najwyższy Sąd Arbitrażowy Federacji Rosyjskiej i Sąd Najwyższy Federacji Rosyjskiej w swoich decyzjach często wspominają o potrzebie stosowania zasad prawnych, ponieważ mogą działać jako źródło ustawodawstwa w przypadku luk.
Klasyfikacja zasad prawnych
Obecnie zasady prawodawstwa dzielą się na grupy w zależności od systemu dystrybucji. Wyróżnia się zatem następujące kategorie:
- Ogólne zasady prawne ustawodawstwa dotyczącego gruntów są zasadami mającymi zastosowanie do całego systemu prawnego. Należy dodać, że przepis ten ma zastosowanie do każdej dziedziny prawa.
- Zasady międzysektorowe, które mają zastosowanie w wielu obszarach prawnych.
- Zasady branżowe istotne dla jednego prawa przemysłowego.
- Zasady międzybranżowe, które są istotne dla jednej instytucji prawnej.
Warto dodać, że większość zasad ustawodawstwa dotyczącego gruntów dotyczy typów międzysektorowych. Innymi słowy, są one podstawowymi punktami rozwoju dwóch lub więcej gałęzi prawa obowiązujących w Federacji Rosyjskiej. Należą do nich zasada płatnego korzystania z zasobów naturalnych. Faktem jest, że istnieje on nie tylko na lądzie, ale także w lasach, wodzie i innych przepisach dotyczących zasobów naturalnych, a także w przepisach dotyczących podatków i opłat.
Aspekt legislacyjny
Artykuł 1 kodeksu gruntowego obowiązującego na terytorium Federacji Rosyjskiej stanowi podstawę do stosowania standardów zarówno kodeksu lądowego RF, jak i ogólnie prawa gruntowego. Należy zauważyć, że treść tego przemysłu opiera się na doktrynie zasad prawodawstwa dotyczącego gruntów. Z kolei reprezentują idee i zasady o charakterze ogólnym, które leżą u podstaw tworzenia instytucji, a także treść standardów i ich stosowanie.
Wśród kluczowych zasad uznanych przez praworządność zaleca się włączenie takich jak powszechna równość wobec prawa, praworządność, uznanie indywidualnych praw, sprawiedliwość i odpowiedzialność za winę. Należy dodać, że powyższe zasady stanowią podstawę do wdrożenia stosunków prawnych każdego planu. Zasady ustawodawstwa dotyczącego gruntów, które obejmują powyższe przepisy, są wiążące. Służą one jako podstawa do wprowadzenia, egzekwowania lub stosowania norm prawnych.
Artykuł 1 kodeksu gruntów i jego analiza
Podstawowe zasady ustawodawstwa dotyczącego gruntów w formie usystematyzowanej zostały po raz pierwszy ustanowione w art. 1 kodeksu ziemi obowiązującego na terytorium Federacji Rosyjskiej. Należy zauważyć, że mają one charakter międzysektorowy lub sektorowy, ale nie są sprzeczne z ogólnymi zasadami prawnymi, ale są na nich oparte. Fakt ten można udowodnić na podstawie informacji z poprzedniego rozdziału.
Zatem kluczowe znaczenie tego artykułu dotyczy potrzeby zapewnienia wspólnych podstawowych podejść do prawnej regulacji stosunków lądowych. W takim przypadku zasady ustawodawstwa dotyczącego gruntów powinny podlegać przepisom federalnym, a także ustawodawstwom podmiotów krajowych. Warto zauważyć, że podmioty te, zgodnie z art. 72 Konstytucji Federacji Rosyjskiej, mają prawo do przyjmowania własnych przepisów dotyczących gruntów lub regulacji struktur samorządu terytorialnego.
Zasady zapisane w pierwszym artykule RF LC nie tylko są zgodne z ogólnymi przepisami prawa, ale w niektórych przypadkach są wyrazem kluczowych obszarów polityki gruntowej, które zostały opracowane stosunkowo niedawno. Należy zauważyć, że u podstaw definicji przepisów prawa gruntowego (prawa) leży zrozumienie właściwości ziemi, która jest przede wszystkim przedmiotem relacji społecznych o charakterze prawnym. Przeanalizowaliśmy więc główne przepisy prawa gruntowego ustanowione przez obowiązujące prawo. Dlatego wskazane jest rozważenie każdej z istniejących zasad osobno.
Rachunkowość wartości gruntów
Pierwszą zasadą prawodawstwa dotyczącego gruntów jest uwzględnienie znaczenia gruntów, które stanowią podstawę działalności człowieka i życia jako całości. Zgodnie z tym przepisem regulacja relacji związanych z użytkowaniem i ochroną gruntów jest realizowana w oparciu o zwykłe wyobrażenia o tym, że jest to obiekt naturalny, który jest objęty ochroną, ponieważ służy jako istotny element przyrody. Ponadto warto wziąć pod uwagę, że ziemia jest wykorzystywana jako środek produkcji w rolnictwie i leśnictwie, a także służy jako podstawa do realizacji operacji gospodarczych i innych w Rosji.
Należy pamiętać, że ta zasada ustawodawstwa dotyczącego gruntów opiera się na przepisach potwierdzonych w art. 9 Konstytucji. Zgodnie z nim ziemia i inne zasoby naturalne są wykorzystywane i chronione w Federacji Rosyjskiej jako podstawa działalności obywateli mieszkających na danym terytorium. Nazwany przepis konstytucyjny jest określony przez ogólny charakter społeczny. Jest to deklaracja, która ma największe znaczenie pod względem stworzenia ram prawnych dla użytkowania gruntów. Nie można go utożsamiać z innymi rzeczami ani mieć utylitarnego, jednoznacznego znaczenia, jak inne przedmioty stosunków prawnych. Warto również zauważyć, że regulacji prawnych dotyczących użytkowania gruntów nie można wdrożyć metodami naruszającymi interesy i prawa obywateli mieszkających na danym terytorium.
W przepisach dotyczących gruntów zasada ta została ustalona w art. 1 ust. 1 akapit pierwszy, który zbadaliśmy.Nie powtarza jednak przepisów Konstytucji, ale odnosi się do jednego z jej aspektów, zgodnie z którym działa zarówno jako składnik zasobów, jak i jako przedmiot naturalny oraz jako nieruchomość. Sugeruje to, że przy ustanawianiu pewnych zasad użytkowania gruntów w normie prawnej należy wziąć pod uwagę jego inne cechy.
Priorytet ochrony terenu
Następnie badamy kwestię ustanowienia innych zasad ustawodawstwa dotyczącego gruntów. Drugi z nich należy uznać za priorytet ochrony gruntów jako niezbędnego elementu środowiska i instrumentu produkcji rolnej, a także leśnictwa, przed wykorzystaniem gruntów jako nieruchomości. Zgodnie z powyższą zasadą własność, użytkowanie i zbywanie niektórych działek jest realizowane przez właścicieli swobodnie, jeżeli nie szkodzi to środowisku.
Rozważany przepis, który dotyczy podstawowych zasad ustawodawstwa dotyczącego gruntów, jest określony w art. 1 ust. 1 akapit drugi kodeksu pracy. Jest to kontynuacja poprzedniej zasady i wskazuje na pierwszeństwo gruntu jako naturalnego elementu nad jego użytkowaniem jako nieruchomości. Zasada ta jest niezbędna do określenia stopnia regulacji praw do gruntów i wpływu norm prawa cywilnego, a także przepisów prawa gruntowego.
Priorytet ochrony zdrowia ludzkiego i życia
Trzecia zasada prawa ziemi stanowi priorytet ochrony zdrowia ludzkiego i życia. Zostało to ustanowione w art. 1 ust. 1 akapit trzeci LC RF. Ponadto przepis jest zgodny z ogólnymi punktami określonymi w Konstytucji, ustawodawstwie obowiązującym na terytorium Federacji Rosyjskiej, a także z zasadą zgodności z ustawodawstwem dotyczącym gruntów, która ma ogólny charakter prawny. Zatem, zgodnie z pierwszym artykułem Konstytucji, ustalono, że każda osoba ma prawo do ochrony zdrowia. Ponadto pierwszy artykuł z podstaw ustawodawstwa Federacji Rosyjskiej w sprawie ochrony zdrowia obywateli z 22 lipca 1993 r. (Zmieniony 7 marca 2003 r.) Określa, że państwo jest w ten czy inny sposób gwarantem ochrony zdrowia wszystkich osób zgodnie z Konstytucją i innymi aktami ustawodawczymi Federacji Rosyjskiej, a także ogólnie uznanymi zasadami i normami prawo międzynarodowe, traktaty międzynarodowe.
Czwarta i piąta zasada
Czwarta zasada reguluje udział stowarzyszeń publicznych (organizacji), poszczególnych obywateli i struktur religijnych w rozwiązywaniu problemów związanych z ich prawami do ziemi. Szczegółowo opisano to w art. 23, 31 i 34 kodeksu gruntów, a także w aktach dotyczących planowania urbanistycznego i ochrony środowiska. Zasada ta, zdefiniowana w art. 1 ust. 1 akapit czwarty Kodeksu pracy RF, rozwija przede wszystkim odpowiedni przepis Konstytucji dotyczący faktu, że ziemia jest własnością publiczną. Tak więc wspomnianą zasadę należy wziąć pod uwagę przy wdrażaniu jakiegokolwiek użytkowania gruntów, które ma wpływ na interesy publiczne.
Piąta pozycja ustanawia jedność losu ziemi, a także przedmiotów, które są do niej mocno przywiązane. Zgodnie z tą zasadą wszystkie obiekty dzielą los z odpowiednimi sekcjami. Wyjątkiem są przypadki określone w przepisach prawa federalnego. Warto zauważyć, że sub. 5 s. 1 art. 1 Kodeksu pracy RF, zdefiniowano przepis, który odnosi się do jednego z najbardziej złożonych problemów regulacji stosunków lądowych w teraźniejszości. Faktem jest, że śledzenie losu gruntów pod nieruchomościami na nim położonymi można utożsamiać z przestrzeganiem ogólnego reżimu prawnego gruntów przy korzystaniu z nieruchomości, innymi słowy, ze zmianą charakteru użytkowania nieruchomości w przypadku zmiany przeznaczenia gruntu.Niemniej jednak regulacje prawne dotyczące użytkowania gruntów i nieruchomości na nich nie mogą być ograniczone jedynie powyższą zasadą. Po wprowadzeniu działek do obrotu jednym z najważniejszych zadań prawnych jest harmonizacja ustawodawstwa dotyczącego obrotu tymi odmianami kompleksów nieruchomości.
Cenny priorytet ochrony gruntów
Szósta zasada polega na zachowaniu najcenniejszych ziem i obszarów chronionych. Zgodnie z nim zmiana zamierzonego przeznaczenia takich gruntów (rolne, leśne, chronione, dziedzictwo kulturowe) jest zabroniona lub w pewien sposób ograniczona w sposób określony przez federalne akty prawne. Warto zauważyć, że zasady tej nie należy interpretować jako zmniejszenia wartości lub odmowy innych kategorii gruntów.
Ostateczne zasady
Wreszcie, rozważamy takie zasady, jak płatne użytkowanie gruntów i podział gruntów na kategorie zgodnie z ich przeznaczeniem. Pierwszy z nich polega na wyrażeniu opłaconego użytkowania gruntów w formie opłat, takich jak podatek od nieruchomości i czynsz. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że rzetelne wdrożenie powyższej zasady wymaga przede wszystkim skoordynowanych działań związanych z odpowiednią oceną gruntów. Obiektywnie jest to niemożliwe bez rozwoju obrotu w stosunku do gruntów. Zgodnie z tym przepisem obecne prawo określa przypadki ustalania świadczeń gruntowych.
Podział gruntów na kategorie zgodnie z przeznaczeniem implikuje ustalenie reżimu prawnego zgodnie z członkostwem w niektórych kategoriach i dozwolonym użytkowaniem zgodnie z aktualnymi wymogami prawa. Zasada jest zapisana w art. 1 ust. 1 akapit pierwszy kodeksu gruntowego.