Aby zrozumieć, jakie rodzaje rehabilitacji osób niepełnosprawnych istnieją, musisz najpierw zrozumieć, co ten termin oznacza sam w sobie. W nowoczesnym znaczeniu słowo to oznacza kompleksowe środki mające na celu całkowite lub częściowe przywrócenie ludzkich zdolności w odniesieniu do codziennego życia, interakcji społecznych i aktywności zawodowej. Główną ideą rehabilitacji jest zniesienie ograniczeń życiowych lub ich rekompensata w najbardziej uporczywej formie. Rehabilitacja ma na celu pracę z ludźmi, których trudności są spowodowane problemami zdrowotnymi. Optymalnym rezultatem takiego programu jest osiągnięcie przez osobę absolutnej niezależności (w tym materialnej) i integracji ze społeczeństwem bez poczucia niższości siebie i swoich możliwości.
Ogólne zrozumienie
Analizując pojęcie i rodzaje rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych, należy zauważyć: z biegiem lat znaczenie tego terminu nieco się zmieniło. Po raz pierwszy ludzie zaczęli mówić o rehabilitacji już podczas pierwszej wojny światowej, a od tego czasu pomysły dotyczące tego, jakie cele powinien realizować zintegrowany system, jakie metody należy zastosować, zostały w znacznym stopniu dostosowane. W naszych czasach rehabilitacja jest powszechnie rozumiana jako środki ekonomiczne, społeczne, prawne, zawodowe, praca z osobą w celu przywrócenia zdrowia psychicznego i fizycznego. Zaangażowani są także nauczyciele. Główną ideą tego działania jest najmniej czasochłonne i najbardziej skuteczne pod względem przywracania funkcjonalności jednostki, utracone z przyczyn, które doprowadziły do nadania statusu osoby niepełnosprawnej. Jednocześnie program rehabilitacji pozwala przywrócić społeczny, indywidualny status.
Proces rehabilitacji jest trzystopniowym kompleksowym wsparciem człowieka. Pierwszym krokiem programu jest rekonwalescencja, po której łączą się specjaliści od adaptacji, wtórnej socjalizacji obywatela, z uwzględnieniem zmienionych okoliczności życiowych.
A bardziej szczegółowo?
Rekonwalescencja jest rodzajem rehabilitacji medycznej osób niepełnosprawnych, która pozwala przywrócić do pewnego stopnia psychologię i biologiczną funkcjonalność organizmu. Pracują z tymi aspektami, które zostały naruszone z powodu, który stał się podstawą do nadania statusu osoby niepełnosprawnej.
Przez adaptację rozumie się zdolność organizmu do przystosowania się do zmieniających się warunków życia codziennego. Koncepcja jest złożona, obejmuje pasywne procesy dostosowania potrzeb do otaczających okoliczności sytuacji. Drugi sposób to aktywna adaptacja połączona z dostosowaniem środowiska do własnych potrzeb. Biorąc pod uwagę krótką charakterystykę rodzajów rehabilitacji osób niepełnosprawnych, należy zauważyć, że etap adaptacji w takich programach jest metodą interakcji między środowiskiem a jednostką, która pozwala na dopasowanie się do siebie, a proces przebiega wzajemnie.
Zaczynam od nowa
Jednym z głównych rodzajów rehabilitacji osób niepełnosprawnych jest rehabilitacja. Jest to termin opisujący proces włączenia w poprzednie warunki życia przy zmianie własnego poziomu funkcjonalności. Jako środek pomocniczy człowiek stosuje zdolności kompensacyjne. Ponowna adaptacja jest niezwykle ważnym etapem, podczas którego jednostka uczy się, dostosowuje do warunków życia i rozwija nowe możliwości pracy. Re-adaptacja pozwala zaangażować się w różnorodne siedliska charakterystyczne dla naszej cywilizacji.
Resocjalizacja to termin opisujący jeden z rodzajów rehabilitacji osób niepełnosprawnych.Koncepcja ta zakłada kompleksową pracę nad przywróceniem wzajemnych relacji poszkodowanego i środowiska (poziom mikro, makro). Ten etap jest uważany za ostatni w nowoczesnym programie rehabilitacji. Dzięki jego fragmentowi możesz ocenić, jak dobrze praca była zorganizowana na poprzednich poziomach. Wydajność staje się kluczem do wysokiej jakości pełnego włączenia w życie publiczne. Osoba staje się członkiem różnych grup społecznych, struktur nieodłącznie związanych z naszą cywilizacją. Równie ważne jest włączenie do wszystkich ważnych sfer życia społecznego, nie tylko codziennego, codziennego, ale także kreatywności, polityki i innych.
System międzynarodowy
Typy opisane powyżej i ich zawartość w rehabilitacji osób niepełnosprawnych jako program medyczny i społeczny są praktykowane w naszym kraju, w tym jako hołd dla standardów zalecanych przez WHO. Specjaliści tej organizacji sformułowali trzy formy konsekwencji tego zjawiska prowadzącego do niepełnosprawności osoby. Te konsekwencje mogą wystąpić jednocześnie lub naprzemiennie. Mówi się o trzech poziomach, między którymi obserwuje się bliskie wzajemne relacje.
Poziom podstawowy jest biologiczny. Osoba niepełnosprawna to osoba, której status morfofunkcyjny różni się od standardu przyjętego jako norma. Występują naruszenia systemów, narządów. Drugi jest organizmem, wyrażającym się w ograniczeniu mobilności, interakcji społecznych, kontroli własnego ciała, zachowania. Takie zaburzenia powodują spadek zdolności do pracy i służenia sobie. Skuteczne rodzaje rehabilitacji osób niepełnosprawnych (koncepcja tego zjawiska również odzwierciedla ten fakt) pozwala w pewnym stopniu zrekompensować to zjawisko, chociaż sukces nie jest możliwy w 100% przypadków. Wreszcie trzeci poziom jest społeczny, odzwierciedlając zerwane relacje z opinią publiczną, rodziną i krewnymi. Niedobór społeczny jest wywoływany przez różne zaburzenia czynnościowe i wymaga specjalnego podejścia, aby zrekompensować ten problem.
Systemowe rozwiązanie problemu: czym jest rehabilitacja osób niepełnosprawnych
„Jakie są rodzaje rehabilitacji?” - dość często takie pytanie pojawia się na egzaminach dla studentów kursów medycyny społecznej. Pamiętając o różnych odmianach, musimy pamiętać, że każda z nich jest ukierunkowana na jeden z wyżej wymienionych poziomów zaburzeń czynnościowych. Istnieją trzy punkty zastosowania metod, trzy kluczowe zadania rehabilitacyjne przypisane specjalistom i pacjentom pracującym w zespole. Najpierw należy osiągnąć funkcjonalne przywrócenie zdolności organizmu, a następnie zwrócić uwagę na sferę domową, społeczną i zakończyć powrót do osoby z poprzedniego statusu poprzez pracę z wykwalifikowanymi psychologami w celu skutecznej integracji i adaptacji do społeczeństwa. Równie ważne jest zwrócenie uwagi na profesjonalne odzyskiwanie osoby.
Koncepcja i rodzaje rehabilitacji osób niepełnosprawnych jest złożonym obszarem, który obejmuje przede wszystkim środki mające na celu przywrócenie ogólnego stanu zdrowia. Metody chirurgiczne pozwalają w pewnym stopniu zrekonstruować utracone elementy ciała, protezy umożliwiają powrót do poprzedniej funkcjonalności. Zdarzenia medyczne mogą obejmować ortezę. Optymalny powrót do zdrowia można osiągnąć, przechodząc kurs leczenia terapeutycznego w specjalistycznym sanatorium.
Kontynuacja tematu
Wraz z wyzdrowieniem lub w miarę postępów tego etapu rozpoczyna się inny rodzaj rehabilitacji osób niepełnosprawnych - powrót do możliwości działania w społeczności ludzkiej. Jednostka przechodzi poradnictwo zawodowe, kurs edukacyjny. Usługi specjalne pomagają znaleźć odpowiednią pracę i dostosować się do określonego stanowiska.
Pomyślne zakończenie rekonwalescencji zawodowej pozwala najskuteczniej rozpocząć adaptację społeczną, dostosowanie do warunków domowych, środowisko społeczne. W tym celu potrzebne są pedagogiczne typy rehabilitacji osób niepełnosprawnych, pomoc psychologów, socjologów, a także możliwości społeczno-kulturowe. Mając możliwość współpracy ze specjalistami, osoba może zintegrować się ze społeczeństwem i odzyskać wysoki poziom jakości życia. Ostatni etap - wydarzenia fizyczne, kursy zdrowotne. Optymalnym rezultatem jest włączenie osoby do aktywności sportowej przy maksymalnym wykorzystaniu wszystkich możliwości danej osoby.
Pomysł przepływu pracy
Wszystkie rodzaje rehabilitacji osób niepełnosprawnych praktykowane we współczesnym społeczeństwie mają na celu wywarcie kompleksowego wpływu na poszkodowanego. Podejście to jest multidyscyplinarne, co pozwala przywrócić osobę do jej poprzednich umiejętności (lub jak najbliżej tego). Ideą takiego wydarzenia jest przywrócenie ludzkich zdolności z uwzględnieniem potencjału konkretnej osoby i otaczającego ją świata (mikro, makro). Idealnym efektem, do którego powinien dążyć pacjent i współpracujący z nim lekarze, jest wielodyscyplinarne odzyskiwanie, systematyczne, obejmujące różne procesy życiowe.
Wady anatomiczne nie są przyczyną utraty niezależności, przynajmniej w większości przypadków. Najnowocześniejsze rodzaje technicznych środków rehabilitacji osób niepełnosprawnych mogą poradzić sobie z zaburzeniami czynnościowymi, odstępstwami od norm ogólnie przyjętych w społeczeństwie, przy zachowaniu niezależności. Działania rehabilitacyjne mają na celu przywrócenie wzajemnych relacji między jednostką a otaczającym ją światem. Jeśli chodzi o niepełnosprawność, rehabilitacja to w pewnym stopniu także zapobieganie związane z funkcjonowaniem w społeczeństwie.
Sposoby i techniki
Współczesne rodzaje rehabilitacji osób niepełnosprawnych są dość różnorodną formą wydarzeń. Najbardziej powszechne zrozumienie tego terminu dla większości to medycyna. Oprócz niego wyróżniają się rehabilitację psychologiczną, społeczną, zawodową, związaną z pedagogiką. Każdy aspekt ma swoje charakterystyczne cechy odróżniające.
Medycyna - ten rodzaj rehabilitacji osób niepełnosprawnych (dzieci, dorośli), który polega na przywróceniu stanu zdrowia całkowicie lub w pewnym stopniu. Jeśli odwrócenie patologii nie jest możliwe, lekarze podejmują możliwe działania, aby spowolnić jej rozwój i zapobiec powikłaniom sytuacji. Należy zapobiec możliwemu nawrotowi. Skuteczność interwencji medycznej jest poziomem podstawowym, stanowiącym podstawę wszystkich innych rodzajów działań rehabilitacyjnych.
Kontynuacja tematu
Psychologiczne typy rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych obejmują interakcję jednostki z otoczeniem. Osoba uczy się dostosowywać do wymagań otaczającego świata, zwiększa samoświadomość, rozwija prawidłowe podejście do swojego stanu, wad, patologii. Jednocześnie rośnie zdolność radzenia sobie z trudnościami psychicznymi. Obywatel opanowuje nowe sposoby tworzenia produktywnych relacji z innymi ludźmi, w tym rodziną, kolektywem pracy. Ważnym aspektem rehabilitacji jest pomoc emocjonalna, psychologiczna i społeczna, której osoba niepełnosprawna potrzebuje na wszystkich etapach powrotu do zdrowia.
Pedagogiczna jest taką warstwą rehabilitacyjną, podczas której jednostka przechodzi szkolenie, rozwija się i wychowuje. Główną ideą wykorzystania funduszy w formie rehabilitacji osób niepełnosprawnych związanych z pedagogiką jest zdobycie nowych doświadczeń społecznych, rozwój umiejętności i umiejętności, które pozwalają się utrzymać, pod warunkiem. Wraz z tym przestrzegane są normy zachowania w społeczeństwie. Pedagogika jako element programu rehabilitacji jest również aspektem korekcyjnym.Szczególnym przypadkiem jest potrzeba interakcji z ludźmi, których wady utrudniają naukę. We współczesnym społeczeństwie szczególną uwagę przywiązuje się do organizacji kursów, instytucji szkolących nie tylko osoby niepełnosprawne, ale także osoby im bliskie.
Społeczeństwo i funkcje
Nowoczesne typy rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych implikują złożony wpływ na osobę w celu zwiększenia zdolności funkcjonalnych jednostki. Uwzględniane są zarówno aspekty krajowe, jak i społeczne. Jeśli dana osoba została zniszczona, utraciła kontakt ze społeczeństwem, w ramach programu rehabilitacji podejmowane są działania mające na celu jej przywrócenie, odtworzenie relacji z innymi ludźmi. Głównym celem tego wydarzenia jest powrót osoby do jej poprzedniego statusu w społeczeństwie. Po pomyślnym zakończeniu programu osoba może znów być aktywna w społeczeństwie, zawodzie i życiu codziennym. Jednostka dostosowuje się do otaczającego świata, wymagań społeczności ludzkiej, uzyskuje niezależność, niezależność (w tym materialną).
Profesjonalny - jest to taka rehabilitacja, w której osoba niepełnosprawna otrzymuje nowy zawód lub wraca do swojej poprzedniej działalności, przy zachowaniu poziomu przydatności. W niektórych przypadkach konieczne jest odbycie kursu poradnictwa zawodowego, specjalnego programu edukacyjnego i adaptacji. Usługi wsparcia pomagają w znalezieniu odpowiedniego miejsca pracy i funkcjonowaniu w nim, będąc użytecznymi dla społeczeństwa, a jednocześnie samospełniającymi się poprzez aktywność.
Programy społeczne
Ten aspekt rehabilitacji zasługuje na szczególną uwagę. Usługi socjalne w naszym kraju są organizowane ze specjalnymi usługami dla potrzebujących, w zależności od ich potrzeb. Deklarowane przez prawo normy prawne ściśle określają zasady i granice ochrony osób niepełnosprawnych. Przepisy regulują usługi socjalne dla osób potrzebujących takiego wsparcia. Dotyczy to nie tylko osób niepełnosprawnych, ale także wielu innych osób. Ale specjalistyczne usługi rehabilitacyjne to preferencje, których mogą oczekiwać tylko osoby, które oficjalnie nadały taki status. Specjalistyczna oferta obejmuje pomoc ortopedów, protetyków, dostarczanie produktów upraszczających ruch.
W ramach adaptacji społecznej pomaga się ludziom znaleźć odpowiednie miejsce do stałej pracy. Pracownicy socjalni zaangażowani w tym obszarze wybierają działania, które łączą się nie tylko ze stanem fizjologicznym, ale także z psychiką konkretnej osoby. Pamiętaj, aby zwracać uwagę na umiejętności, wykształcenie i inne indywidualne cechy danej osoby.
Tło historyczne
Po raz pierwszy o potrzebie programów rehabilitacyjnych dyskutowano po pierwszej wojnie światowej. Właśnie wtedy zaczęła się rozwijać nauka o rehabilitacji. Po obietnicy wielkiej władzy wkrótce nastąpił pierwszy światowy konflikt zbrojny, któremu towarzyszyła ogromna liczba ofiar. Obecnie (jeśli porównamy z poprzednimi czasami) poziom śmiertelności i zachorowalności znacznie spadł z powodu standardów higienicznych, postępu medycznego i warunków sanitarnych. Sytuacja jest odwrotna: coraz więcej dzieci rodzi się z chorobami wrodzonymi, co staje się przyczyną uznania ich za niepełnosprawne od najmłodszych lat. Wszystko to zmusza nas do dalszego rozwoju nauki o rehabilitacji, aby wszyscy ludzie mogli prowadzić pełne życie, działalność gospodarczą i społeczną, rozwijać się intelektualnie, przynosić korzyści społeczeństwu i cieszyć się przyzwoitą jakością życia.
Obecnie jednym z kluczowych kulturalnych, cywilizowanych wskaźników rozwoju danej społeczności jest poziom pomocy dla osób, które nie mają odpowiedniego poziomu ochrony socjalnej. Pierwszymi na tej liście są osoby niepełnosprawne.Rehabilitacja jako nauka medyczna polega na interakcji z takimi osobami przy użyciu różnych technik, których wybór zależy od osobowości konkretnej osoby. Równie ważne jest uwzględnienie specyfiki choroby, obecności relacji ze społeczeństwem, ich charakteru i siły.