Różne przestępstwa sędziów są interpretowane w różny sposób. Proces karny nie jest wyjątkiem, w którym kradzież, rozbój, oszustwo i defraudacja mają swoje własne definicje, ale czasami są rozpatrywane na dwa sposoby.
Termin kradzież
Słowo kradzież oznacza kradzież, dokonaną potajemnie i umyślnie, z naruszeniem wymogów prawa. Główną różnicą między kradzieżą a oszustwem jest to, że pierwsze przestępstwo odbywa się potajemnie. W przypadkach, gdy właściciel rzeczy jest nieznany lub zaginiony, jest to kwestia arbitralności lub sprzeniewierzenia.
Rabunek różni się również od kradzieży tym, że jest otwartą formą kradzieży cudzej własności. Przestępca rozumie lub zakłada, że jego działania są monitorowane, być może przez właściciela lub osobę trzecią.
W kontekście kodeksu karnego kara za kradzież ma miejsce tylko w przypadku przekroczenia szkody, przekraczającej 2,5 tysiąca rubli. Jeśli jest to napad, wartość skradzionej nieruchomości nie ma znaczenia.
Przydział i marnotrawstwo
Istnieje wiele różnic między kradzieżą a oszustwem, sprzeniewierzeniem i defraudacją. Fakt zawłaszczenia można potwierdzić tylko wtedy, gdy nieruchomość została powierzona porywaczowi. Akt zakłada obecność własnego interesu.
Rastrata jest również podobnym przestępstwem, ale oprócz zamiarów pociąga za sobą własny interes i marnotrawstwo własności, na przykład przeniesienie na osoby trzecie, konsumpcję lub wydatki.
Głównym warunkiem zawłaszczenia i defraudacji jest przekazanie własności sprawcy prawowitemu właścicielowi. Na przykład podczas kradzieży własność nielegalnie wpada w ręce złodzieja, a kiedy sprzeniewierzona, sprzeniewierzona, właściciel dobrowolnie przekazuje ją w ręce przestępcy.
Oszustwo
Główną różnicą między kradzieżą a oszustwem jest to, że ostatnie przestępstwo ma miejsce na tle naruszenia zaufania lub oszustwa. W takich sytuacjach prawny właściciel nieruchomości dobrowolnie i celowo „rozstał się z nią, przekazując ją oszustowi.
Rodzaje oszustw
Według rodzaju wiadomości wyróżnia się oszustwo pisemne i ustne.
Działania wyróżniają:
- fałszowanie;
- oszustwa w grach;
- zastępowanie dokumentów lub jednostek monetarnych;
- mobilne oszukiwanie;
- ważenie i takie tam.
Jeśli mówimy o nadużyciach, to w tym przypadku nie mówimy o oszustwie, przestępca stosuje techniki psychologiczne.
„Portret” oszusta
Metody stosowane przez oszustów są niedopuszczalne w przypadku zwykłej kradzieży. Oszust oszukuje swoją „ofiarę”, może na przykład użyć przynęty, oferuje bardziej korzystne warunki w ramach umowy lub nie docenia kosztów oferowanych produktów. Przestępca przedstawia ofierze informacje tylko te, które są dla niego korzystne.
Często oszuści próbują wezwać ofiarę w celu wywołania emocji, zmartwienia go, a nawet przestraszenia. Na przykład jeden z ostatnich oszustów mobilnych, gdy dzwonią do rodziców lub bliskich przyjaciół i twierdzą, że ich dziecko lub inny członek rodziny wszedł na policję i żąda okupu za jego uwolnienie. Oznacza to, że powstaje wyimaginowany rodzaj zagrożenia.
Oszuści mogą wiele obiecać, nigdy nie kłócą się z ofiarą.
I czysto psychologiczny moment, w przeciwieństwie do zwykłego złodzieja, oszuści są zawsze dobrze ubrani, mówią pięknie, potrafią zaimponować i często opanować techniki wpływu psychologicznego. Z reguły przygotowanie się na oszustwo zajmuje dużo czasu, zwłaszcza jeśli chodzi o duży „jackpot”.
Główne różnice w przestępstwach
Różnica między kradzieżą a oszustwem zależy od metody wdrożenia.Kradzież jest z konieczności aktem tajnym. Środkom obejmującym posiadanie nieruchomości można także przypisywać nieuczciwe działania i nadużycia zaufania, na przykład spekulanci małżeńscy.
Jeśli mówimy o oszustwie, stopień oszustwa jest bardzo ważny.
Kolejną różnicą między kradzieżą a oszustwem jest to, że sprawca ma prawo do własności. Kradzież nie oznacza istnienia jakichkolwiek praw (użytkowania, posiadania) do nieruchomości. W przypadku oszustwa przestępca otrzymuje określone uprawnienia do rozporządzania mieniem. Najprostszym przykładem jest utworzenie spółki joint venture z udziałem zagranicznym. Obie strony tworzą kapitał docelowy, a następnie partner zagraniczny prosi naszego biznesmena o środki na zakup materiałów lub towarów. Po ich otrzymaniu znikają.
Kolejną różnicą między oszustwem a kradzieżą z elementami oszustwa jest to, że ofiara nie wie o zajęciu mienia podczas kradzieży. Jeśli mówimy o fakcie oszustwa, strona poszkodowana albo dobrowolnie przenosi nieruchomość, albo wie o fakcie zajęcia. Przy interpretacji czynów niezgodnych z prawem bardzo ważny jest stopień uczestnictwa w zbrodni ofiary. W przypadku oszustwa oszukana osoba nie zauważa przestępstwa, oszustwa ani jakiegokolwiek nadużycia, wydaje mu się, że wszystko, co się dzieje, mieści się w ramach obowiązujących przepisów.
Jeśli chodzi o karalność, różnica między kradzieżą a oszustwem w prawie karnym występuje w wieku sprawcy. W przypadku oszustw ponoszą odpowiedzialność osoby w wieku 16 lat. Mogą być karani za kradzież w wieku 14 lat.
Oba przestępstwa mają wiele podobnych cech, dlatego w sporze sądowym występuje wiele trudności w ich kwalifikacji.