Znani rosyjscy obrońcy praw człowieka i prawnicy twierdzą, że ponad 80% Rosjan nie zna ich praw konstytucyjnych lub zna je tylko częściowo. W naszym kraju ludzie są przyzwyczajeni do bezwzględnego przestrzegania obowiązującego prawa, a niewielu obywateli decyduje się na kwestionowanie niektórych zarzutów. Dotyczy to również naruszeń, które nie nakładają sankcji karnych, ale mimo to zobowiązują osobę do zapłacenia grzywny za przestępstwo administracyjne lub oddania części majątku państwu itp. W rzeczywistości każdy obywatel ma prawo zakwestionować taką decyzję. Dlatego jeśli jest pewny swojej niewinności i może ją udowodnić, wówczas całkiem możliwe jest zniesienie decyzji w przypadku przestępstwa administracyjnego.
Definicja
Ta kategoria obejmuje przestępstwa popełnione przez osobę fizyczną lub prawną, za które kara nie jest przewidziana w Kodeksie karnym Federacji Rosyjskiej. Przestępstwo administracyjne jest niezgodnym z prawem działaniem lub zaniechaniem, które pociąga za sobą naruszenie prawa, które przewiduje początek odpowiedzialności administracyjnej. Takie czyny nie wyrządzają poważnej szkody społeczeństwu, chociaż niektóre naruszenia mogą być również kryminalizowane, wszystko zależy od sytuacji.
Aby działania obywatela lub organizacji mogły zostać uznane za naruszenie przewidujące pewną odpowiedzialność, konieczne jest upewnienie się, że wszystkie elementy przestępstwa administracyjnego mają tu miejsce. Zazwyczaj ta lista zawiera cztery elementy:
- te relacje społeczne, które są naruszane przez osobę fizyczną lub prawną;
- oznaki czynu niezgodnego z prawem;
- podmiot przestępstwa, czyli ten, który popełnił czyn i może zostać za niego ukarany;
- ustalone poczucie winy, cel przestępstwa.
Zastosowanie środków odpowiedzialności jest możliwe tylko przy ustalaniu całości wszystkich znaków niezbędnych do uznania przestępstwa.
Rodzaje naruszeń administracyjnych
Pełna lista czynów, za które odpowiedzialność tego rodzaju jest przedstawiona, znajduje się w kodeksie administracyjnym, w którym rejestrowane są wszystkie artykuły o przestępstwach administracyjnych. Oto niektóre z nich:
- nieprzestrzeganie przepisów ruchu drogowego;
- nieodpłatne przejazdy transportem publicznym;
- niespełnienie przez rodziców obowiązków wobec dziecka;
- naruszenie praw własności państwowej;
- rozpowszechnianie fałszywych informacji;
- przestępstwem administracyjnym jest picie alkoholu lub palenie w miejscach publicznych, zakłócanie spokoju, walki i zniewagi;
- prostytucja;
- nieuprawnione ścinanie drzew;
- rozrzucanie śmieci, zanieczyszczenie powietrza i wiele innych.
Grzywna za przestępstwo administracyjne jest najczęstszą formą kary. Istnieją jednak inne rodzaje ścigania: pozbawienie jakiegokolwiek specjalnego prawa, na przykład prowadzenie samochodu, ostrzeżenie, zamknięcie organizacji lub areszt administracyjny.
Jak przeprowadzana jest odpowiedzialność?
Procedura pociągania obywatela do odpowiedzialności administracyjnej przez organy ścigania przewiduje następujące działania:
- Opracowanie protokołu wydarzeń, który opisuje działania danej osoby, a także wymienia oznaki przestępstwa administracyjnego. Oznacza to, że jest to dowód winy podmiotu, wskazana jest tutaj wersja policji. Od samego protokołu nie można się odwołać, ponieważ nie narusza on niczyich praw.
- Decyzja o naruszeniu prawa administracyjnego, dokument ten stanowi podstawę do pociągnięcia obywatela do odpowiedzialności zgodnie z obowiązującym prawem.
Prawo do wydania opinii potwierdzającej winę osoby należy albo do kierownika departamentu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, albo do innego urzędnika uprawnionego do rozpatrzenia takich spraw, lub sprawa jest przekazywana do sądu. Na etapie rozpatrzenia protokołu dotyczącego przestępstwa administracyjnego obywatel ma największe szanse na zniesienie zarzutu.
Dlatego konieczne jest poproszenie pracowników o kopię protokołu, stawienie się na spotkaniach i dochodzenie tam swoich praw.
W jakich przypadkach można odwołać się od decyzji
Podstawą do unieważnienia decyzji o przestępstwie administracyjnym są naruszenia proceduralnego nakazu ścigania. Wymagania dotyczące sporządzenia protokołu i podjęcia decyzji w jego sprawie są również określone w Kodeksie wykroczeń administracyjnych, niektóre powody zostaną przedstawione poniżej:
- funkcjonariusz policji, którego opis pracy określa takie prawo, musi sporządzić raport o naruszeniu prawa administracyjnego;
- dokument ten ma jasne wymagania dotyczące redagowania, F. I. O pomysłodawcy, czasie nielegalnego działania, miejscu, okolicznościach, a także F. I. O temacie przestępstwa należy podać jego adres i inne informacje; protokół jest podpisywany zarówno przez strony, jak i świadków (jeśli występują), w przypadku odmowy przez sprawcę pozostawienia jego podpisu pracownik dokonuje odpowiedniego zapisu; osoba fizyczna lub prawna ma prawo dołączyć do protokołu własne wyjaśnienia lub komentarze dotyczące działań urzędnika;
- niewystarczające uzasadnienie dla urzędnika do wyjaśnienia praw i obowiązków obywatela odpowiednią notatką w protokole może stanowić podstawę do unieważnienia decyzji w sprawie administracyjnej;
- kopia protokołu musi zostać przekazana osobie, która popełniła przestępstwo administracyjne po otrzymaniu, w przeciwnym razie może to stanowić powód do protestu wobec dokumentu;
- 15 dni na rozpatrzenie protokołu, jeżeli to prawo nie było przestrzegane, dokument jest nieważny;
- rozpatrzenie sprawy powinno odbywać się w obecności obywatela, w przypadku gdy z jakiegoś powodu nie został on poinformowany o czasie spotkania, może to również służyć jako argument do zakwestionowania.
W decyzji o wyznaczeniu odpowiedzialności administracyjnej, oprócz podstawowych informacji o sprawcy naruszenia, organie decyzyjnym i wymieniając okoliczności sprawy, musi istnieć odniesienie do aktu normatywnego, artykułu przestępstwa administracyjnego, w związku z którym decyzja została podjęta.
Nieprzestrzeganie co najmniej jednego z powyższych wymagań staje się przyczyną złożenia skargi na uchylenie kary administracyjnej.
Kto może odwołać się od decyzji?
Protokół w sprawie identyfikacji nielegalnych działań można przesłać do rozpatrzenia przez lokalne władze Ministerstwa Spraw Wewnętrznych lub sąd, jeżeli dokument został przesłany do obu instancji, decyzję podejmuje sędzia. Prawo do odwołania od decyzji ma osoba prawna lub fizyczna, która popełniła przestępstwo, to wnioskodawca. Prawo do złożenia reklamacji:
- Przedmiot naruszenia, to znaczy osoba, wobec której rozważane są środki pociągające za sobą odpowiedzialność;
- Przez stronę poszkodowaną, zwykle zgodnie z tą definicją, rozumie się organy państwowe, w stosunku do których popełniono czyn niezgodny z prawem, a także każdego obywatela, który wyrządził szkodę fizyczną, moralną lub majątkową.
- Jeśli sprawca naruszenia jest osobą prawną, jego prawa mogą być przestrzegane przez przedstawicieli prawnych, czyli są to szefowie działów prawnych organizacji.
- Obrońca obywatela lub jego oficjalnego przedstawiciela (osoby prawnej lub fizycznej).
Wniosek o unieważnienie w przypadku naruszenia administracyjnego składa się do organu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych do wyższego urzędnika lub przełożonego lub do sądu.
Procedura i warunki odwołania
Jeżeli obywatel nie zgadza się z decyzją o pociągnięciu go do odpowiedzialności administracyjnej, ma on prawo złożyć skargę do wyższej instancji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych lub w sądzie z wnioskiem o anulowanie decyzji. Prawo to zostało określone w art. 30 Kodeksu administracyjnego od decyzji można się odwołać w ciągu dziesięciu dni od jej przyjęcia. Co więcej, jeśli obywatelowi z jakiegoś powodu nie udało się złożyć wniosku w określonym terminie o anulowanie decyzji o przestępstwie administracyjnym, jego prawo może zostać przywrócone decyzją sędziego. Są sytuacje, gdy z powodu nieznajomości procedury odwoławczej obywatel wysyła dokumenty do innego organu, tutaj organy państwowe są zobowiązane do przekierowania wniosku do odpowiedniego departamentu w ciągu trzech dni.
Po otrzymaniu skargi przez sąd lub organ ścigania pracownicy są zobowiązani do jej rozpatrzenia w najbliższej przyszłości i szczegółowego zbadania okoliczności sprawy. Zazwyczaj wstępna kontrola obejmuje następujące działania:
- Na pierwszym etapie staje się jasne, czy istnieją okoliczności, które wykluczają decyzję tego urzędnika lub sędziego, lub jeśli jedna ze stron jest osobiście zainteresowana okolicznościami sprawy. Ustal legalność tych znaków przestępstwa administracyjnego.
- W razie potrzeby wyznaczane są ekspertyzy, dodatkowe wnioski i przesłuchiwane osoby bezpośrednio związane z incydentem.
- Jeżeli rozpatrywana sprawa anulowania decyzji w przypadku przestępstwa administracyjnego nie wchodzi w zakres kompetencji tego urzędnika lub sędziego, sprawa jest przesyłana do innych departamentów.
Art. 29.6 Kodeks administracyjny wyraźnie określa czas rozpatrzenia złożonego wniosku, ostateczny czas zależy od organu, do którego wniosek został wysłany. Jeśli materiały są wysyłane do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, wówczas prawo przewiduje okres 15 dni, jeśli w sądzie, to do 2 miesięcy. W zależności od sytuacji warunki są czasami przedłużane, na przykład mogą być konieczne dodatkowe przesłuchania, przesłuchanie świadków itp.
Formularz reklamacyjny
Pisząc wniosek o unieważnienie nakazu wykroczenia administracyjnego, należy przestrzegać pewnych ogólnych zasad. Przepisy nie przewidują jasnego formularza skargi, a wymagania dotyczące dokumentu ustalono już w czasach radzieckich. Konieczne jest, aby obywatel wskazał wszystkie informacje związane z rozpatrywaną sprawą w taki sposób, aby nie było zbędnych pytań do informacji:
- F. I. Informacje o wnioskodawcy, adres i inne dane, jeśli to konieczne;
- pełna nazwa i lokalizacja organu państwowego, który wydał decyzję o powierzeniu odpowiedzialności za naruszenie administracyjne;
- informacje o decyzji i dacie jej przyjęcia;
- argumenty obywatela dotyczące braku zgody na decyzję podjętą przy zastosowaniu dowodów lub dowodów innych osób;
- prośba wnioskodawcy.
Do skargi należy dołączyć kopię wcześniejszej decyzji w sprawie nałożenia kary administracyjnej i inne niezbędne dokumenty. W przypadku niezgodności podanych informacji lub podania nieprawdziwych informacji sąd może odrzucić wniosek bez dalszego przemieszczania się.Zgodnie z przepisami osoby prawne i osoby fizyczne nie są opodatkowane z tytułu obowiązku podatkowego.
Jak tam spotkanie
Istnieją pewne zasady regulacyjne dotyczące rozpatrywania skargi na decyzję o pociągnięciu do odpowiedzialności administracyjnej przewidzianej w Kodeksie administracyjnym Federacji Rosyjskiej. Samo badanie jest przeprowadzane wyłącznie przez sędziego lub urzędnika i przewiduje następującą procedurę:
- Rozmówca deklaruje, kto podejmuje decyzję, kim jest wnioskodawca i na czym polega skarga.
- Sprawdzana jest obecność wszystkich zainteresowanych osób, a także świadków tego, co się wydarzyło.
- Jeżeli wnioskodawcę reprezentuje prawnik lub obrońca praw człowieka, sąd sprawdza podstawy prawne jego obecności.
- Jeżeli jeden z uczestników procesu się nie pojawi, pojawia się przyczyna jego nieobecności, aw niektórych przypadkach posiedzenie może zostać przełożone do czasu, aż wszystkie osoby mogą stawić się w sądzie.
- Uczestnicy spotkania wyjaśniają swoje prawa.
- Wyzwania i petycje są wymawiane.
- Po przekazaniu przez sąd wszystkich materiałów sprawy, dowodu niezgodności z prawem decyzji o wyznaczeniu odpowiedzialności administracyjnej, słów świadków i urzędników, którzy napisali protokół, wyrażając opinię biegłego itp. Sąd weryfikuje dostarczone informacje i ogłasza decyzję w sprawie legalności i ważności wcześniejszej decyzji.
Zwykle wystarczająca jest informacja dostarczona przez jedną ze stron sprawy, ale jeśli prokurator uczestniczy w procesie, jego stanowisko również zostaje wysłuchane.
Co sprawdza sąd?
Sąd ds. Wykroczeń administracyjnych zgodnie z prawem jest zobowiązany do zweryfikowania wszystkich informacji na temat decyzji o przekazaniu odpowiedzialności osobie fizycznej lub prawnej. Sędzia musi być obiektywny podczas badania okoliczności incydentu, a także w związku z przedmiotem naruszenia ma następujące zadania:
- czy urzędnik był upoważniony do podjęcia takiej decyzji;
- w jaki sposób przestrzegano ustalonej procedury przetwarzania materiałów w sprawie, niezależnie od tego, czy wystąpiły błędy lub braki w wypełnianiu protokołu i rozdzielczości;
- w jaki sposób uzasadnione są zarzuty wobec obywatela, czy popełnił on niezgodne z prawem działanie określone w decyzji o wyznaczeniu odpowiedzialności administracyjnej;
- jaki jest stopień winy obywatela i czy odpowiada to nałożonym na niego karom;
- jeśli chodzi o osobowość obywatela, jego stan cywilny, stanowisko publiczne i inne były brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o naruszeniu prawa administracyjnego.
Sąd podejmuje decyzję na podstawie art 30 7 Kodeksu administracyjnego Federacji Rosyjskiej, w którym określono procedurę i warunki wszystkich czynności proceduralnych w tej sprawie. Jak pokazuje praktyka sądowa, zwracanie uwagi na szczegóły sprawy okazuje się głównym punktem ostatecznego wniosku w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
Podejmowanie decyzji
Zgodnie z art. 30 7 Kodeks administracyjny Federacji Rosyjskiej decyzja może zostać podjęta w następującej formie:
- Odwołanie skarżącego nie zostało uwzględnione, to znaczy wszystkie fakty i wnioski przedstawione w decyzji zostały uznane za zgodne z prawem.
- Całkowite anulowanie decyzji z powodu braku wykroczenia administracyjnego. Taka decyzja jest możliwa, jeżeli sąd ujawni jedną z okoliczności, które naruszają procedurę lub jeśli czynności nie zostaną udowodnione.
- Dokonanie pewnych zmian w decyzji, pod warunkiem że kara administracyjna nie będzie surowsza, a sytuacja osoby, która popełniła przewinienie, nie ulegnie pogorszeniu.
- Unieważnienie decyzji w sprawie administracyjnej z późniejszym powrotem sprawy do nowego procesu do sądu lub departamentu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, w którym wydano pierwszą decyzję. Najczęściej dzieje się tak, gdy osoba składająca skargę składa skargę, która nie była usatysfakcjonowana pierwszą decyzją i która wymaga surowszej kary dla sprawcy.
- Odwołanie decyzji i przesłanie jej do innego wydziału, jeżeli ustalono, że decyzja została podjęta przez nieuprawnionego sędziego lub urzędnika, który nie ma do tego prawa.
Decyzja w sprawie zażalenia na decyzję w przypadku przestępstwa administracyjnego pociąga za sobą zwrot środków, które obywatel już zapłacił, zwrot specjalnych praw, własności, a także odszkodowanie za nielegalne działania funkcjonariuszy organów ścigania. W ciągu trzech dni osoba prawna lub osoba fizyczna i ofiara otrzymują kopię orzeczenia sądowego, są one przekazywane osobiście lub wysyłane na adres korespondencyjny.
Decyzja odwoławcza
W przypadku braku zgody na decyzję sądu obywatel ma prawo wnieść protest do organów nadzorczych. Osoby pociągnięte do odpowiedzialności za to przestępstwo, a także prokuratorzy różnych struktur państwowych, mają prawo odwołać się od decyzji.
Istnieje następująca procedura reklamacyjna:
- Wszystkie dokumenty są przekazywane bezpośrednio organom nadzorczym.
- Reklamacja musi koniecznie zawierać następujące punkty:
- nazwa sądu, w którym wniesiono protest;
- wszystkie informacje na temat osoby fizycznej lub prawnej (lub prokuratora) składającej skargę są wskazane;
- informacje o innych uczestnikach procesu wraz z opisem ich roli w sprawie;
- wskazano istotę decyzji o naruszeniu prawa administracyjnego;
- wymienia argumenty osoby wyjaśniające, dlaczego decyzji nie można uznać za uczciwą;
- lista jest wskazana w dokumencie dołączonym do reklamacji;
- podpis wnioskodawcy.
Kopie orzeczenia, odpis orzeczenia sądu w sprawie zażalenia na postanowienie, kopie dokumentów potwierdzających prawo osoby do uczestnictwa w spotkaniu jako przedstawiciel prawny muszą być dołączone do głównego tekstu protestu.
Jeżeli organy nadzoru odmówią unieważnienia decyzji o nałożeniu kary administracyjnej i potwierdzą, że wszystkie poprzednie decyzje były zgodne z prawem, powtarzane protesty w tej sprawie są niedozwolone.