Zgodnie z przepisami prawa dochód pracowników musi być wypłacany w terminie i w całości. Prawo ustanawia odpowiedzialność za opóźnione wypłaty wynagrodzeń. Artykuł będzie mówił o procedurze, terminie i miejscu płatności kwot pieniężnych, a także o odpowiedzialności za brak płatności.
Kiedy wydawane jest wynagrodzenie?
Kodeks pracy określa obowiązek pracodawcy do wypłacania pracownikom co najmniej dwa razy w miesiącu. W Rosji większość obywateli otrzymuje zaliczkę nie później niż 25 dnia, aw okresie od 1 do 10 dnia otrzymują wynagrodzenie. Raz w miesiącu wypłacanie pensji będzie nielegalne. Wyjątkiem są tylko niektóre kategorie urzędników służby cywilnej - na przykład przedstawiciele Ministerstwa Obrony.
Kolejna ważna zasada dotyczy terminu wypłaty i zaliczki. Okres między tymi dwiema płatnościami nie powinien przekraczać 15 dni. Prawo nie mówi nic o liczbie płatności, dlatego pracodawcy mogą ustawić dowolną liczbę. Na przykład niektóre przedsiębiorstwa realizują cotygodniowe wypłaty. W tego rodzaju liście płac nic nie będzie nielegalne.
Szczegółowe warunki wypłaty wynagrodzeń muszą być udokumentowane układem zbiorowym, umową między pracodawcą a pracownikiem, specjalnym harmonogramem taryfowym, harmonogramem organizacyjnym, przepisami dotyczącymi płatności i innymi umowami.
Procedura płatności
Zgodnie z art. 136 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej pracodawca musi wydać pracownikowi specjalny arkusz wynagrodzeń. Jest to dokument zawierający informacje o częściach wynagrodzenia, informacje o odliczeniach, dane o zaliczkach i inne. Arkusz rozliczeniowy wydawany jest co miesiąc i nie później niż w dniu rozliczenia.
Jeśli data wydania wynagrodzenia przypada w weekend lub dzień wolny od pracy, wszystkie pieniądze muszą zostać przekazane pracownikowi dzień wcześniej. Pracodawcy często ćwiczą wydawanie finansowania później niż w terminie. Takie działanie jest nielegalne. To samo dotyczy wynagrodzenia za urlop. Warunki wypłaty wynagrodzeń w tym przypadku należy ustalić na trzy dni przed rozpoczęciem legalnego odpoczynku. Jednocześnie należy wystawić dowód rozliczeniowy.
Metody płatności
Pracodawca nie jest ograniczony przepisami prawa przy wyborze metody, za pomocą której możliwe jest przekazanie wynagrodzenia pracownikom. Formy płatności są wskazane w lokalnych aktach - w dokumentacji bankowej i umowach pracowniczych z zarządem. Pracownik ma możliwość przejścia na inną formę obliczeń, jeśli system ustawiony przez pracodawcę mu nie odpowiada.
Głównymi metodami pozyskiwania finansowania są płatności gotówkowe i elektroniczne. Płatność gotówką nie jest bardzo wygodna i dlatego jest używana bardzo rzadko. Konieczne jest ponoszenie kosztów przyjmowania, przechowywania, przekazywania środków, płacenia centrali rozliczeniowej itp. Z reguły rozliczanie gotówki odbywa się w małych przedsiębiorstwach.
Inną formą płatności jest przelew na kartę bankową. Ta metoda jest praktykowana przez duże organizacje o charakterze prywatnym lub budżetowym. Wybrano system bankowy, zawarto z nim umowę. Pracodawca organizuje wydawanie i wymianę kart wynagrodzeń, na które przeniesione zostanie wynagrodzenie.
Po zmianie warunków wypłaty wynagrodzenia
Czy istnieją jakieś poprawne i nie sprzeczne z prawem sposoby zmiany warunków otrzymywania wynagrodzenia? Kodeks pracy nie zabrania pracodawcom zmieniania dat. Ważne jest jedynie przestrzeganie szeregu wymagań ustanowionych przez prawo. Nie powinno być przerwy między zaliczką a wynagrodzeniem przez okres dłuższy niż 15 dni. Wszyscy pracownicy muszą być powiadamiani o zmianach w odpowiednim czasie. Jeśli niektórzy ludzie pracy nie będą zadowoleni ze zmiany, będą musieli pomyśleć o osiągnięciu kompromisu.
Warto również zauważyć, że zmiana warunków wypłaty wynagrodzeń nie powinna wpływać na okresy otrzymywania wynagrodzeń i zaliczek. Wszystkie daty powinny być ustawione tak, aby nie było długiej przerwy między otrzymywaniem finansów. Z zastrzeżeniem wszystkich zasad i wymagań, terminy płatności mogą być zmieniane nieograniczoną liczbę razy. To właśnie jest niedogodność: pracodawca ma prawo zbyt często zmieniać terminy płatności, co będzie niewygodne dla osób pracujących.
Opóźniona płatność
Terminowe otrzymywanie zasiłku pieniężnego na realizację funkcji pracowniczych jest konstytucyjnym prawem każdej osoby. Artykuł 37 głównego prawa krajowego stanowi, że wynagrodzenie za pracę można otrzymywać bez jakiejkolwiek dyskryminacji. Potwierdza to normę konstytucyjną i przepis 21 rosyjskiego kodeksu pracy. Ten artykuł stanowi odpowiedzialność za opóźnione wypłaty wynagrodzeń.
Od 2017 r. Opóźnienie w wynagrodzeniu może podlegać sankcjom wynikającym z różnego rodzaju postępowań sądowych: dyscyplinarnych, materialnych, administracyjnych i karnych. Każdy rodzaj odpowiedzialności zostanie szczegółowo opisany poniżej.
Odpowiedzialność dyscyplinarna
Opóźnienie płac jest formą niewłaściwego wykonywania ceł bezpośrednich. Może to być wina opóźnienia samego lidera i jego przedstawicieli. Odpowiedzialność dyscyplinarna za zwłokę w wynagrodzeniu jest zapisana w art. 192 rosyjskiego kodeksu pracy.
Początkowo naruszenie musi zostać udowodnione. Pracodawca identyfikuje sprawców, a następnie stosuje prawne środki wpływu. Sankcjami w zakresie odpowiedzialności dyscyplinarnej mogą być nagana, uwagi, a nawet zwolnienia.
Aby udowodnić naruszenie, przedstawiciel dotkniętej grupy pracowników zwraca się do kierownictwa specjalnym oświadczeniem. Pracodawca ma tylko tydzień na rozpatrzenie przesłanego dokumentu. Na podstawie wyników przeglądu wnioskodawcę należy powiadomić o przyjęciu sankcji wobec sprawców. Maksymalny okres kary wynosi jeden rok od daty podjęcia decyzji.
Odpowiedzialność materialna
Odpowiedzialność można przypisać jedynie kierownikom przedsiębiorstw, za których winy pracownicy nie byli w stanie otrzymać pieniędzy w wyznaczonym czasie. Pracownicy mają prawo do odszkodowania od pracodawcy i odsetek za zwłokę. Co więcej, nie ma zależności od faktu, z powodu którego nastąpiło opóźnienie.
Pracodawca musi wypłacić wynagrodzenie 15 dni od terminu naliczenia. W takim przypadku dokładna data jest ustalana zgodnie z normami aktu lokalnego. Należy ustalić wewnętrzną rutynę organizacji, sporządzić specjalną umowę. W przeciwnym razie pracodawcy zostanie przypisany materialny rodzaj odpowiedzialności za nieterminową wypłatę wynagrodzenia.
Jakiego wynagrodzenia mogą oczekiwać pracownicy? Zasoby finansowe nie powinny podlegać podatkowi od osób fizycznych i powinny być uwzględnione w wydatkach podatkowych. Odszkodowanie powinno być opodatkowane w taki sam sposób jak pełne wynagrodzenie. Przepadek za opóźnioną wypłatę wynagrodzenia zostanie naliczony zgodnie ze stawką od 1 do 150.
Odpowiedzialność karna
Najsurowsze kary za opóźnione wypłaty wynagrodzenia mogą zostać nałożone na winnego w postępowaniu karnym. W tym przypadku są to prawdziwe przestępstwa - zwykle finansowe. Jeśli pracodawca opóźnił wynagrodzenie z powodu osobistych interesów lub powodów pieniężnych, należy przypisać następujące rodzaje odpowiedzialności:
- odzyskanie do pół miliona rubli;
- aresztować do 3 lat;
- zakaz wykonywania działalności zawodowej do 5 lat;
- praca przymusowa do 3 lat;
- grzywna równa średniej pensji pracowników za ostatnie 3 lata.
Rodzaj sankcji można wybrać w zależności od wagi popełnionego przestępstwa. Tak więc, jeśli brak płatności był częściowy, sankcje mogą nie być tak surowe. Całkowity brak płatności uznaje się za brak wynagrodzeń dla pracowników przez 2 kolejne miesiące.
Odpowiedzialność administracyjna
W przypadku wszczęcia odpowiedzialności administracyjnej wszystko nie jest tak poważne i przerażające, jak w przypadku postępowania karnego. W takim przypadku kara jest ustalana za naruszenie lub niespełnienie warunków zapłaty za pracę.
Jakie kary mogą zostać nałożone na pracodawcę, jeśli pozwoli on na niewielkie opóźnienie w wynagrodzeniu? Sankcje za przedterminową wypłatę wynagrodzenia zostaną określone zgodnie z art. 5.27 Kodeksu wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej:
- Za ustanowienie jako osoby prawnej - grzywna w wysokości do 50 tysięcy rubli. W powtarzającym się incydencie do 70 tysięcy rubli.
- Dla osób fizycznych i szefów osób prawnych - ostrzeżenie lub grzywna w wysokości do 5 tysięcy rubli. W przypadku powtórnego przestępstwa wysokość sankcji może osiągnąć 20 tysięcy rubli. Możliwy jest również zakaz wykonywania obowiązków zawodowych do 3 lat.
Tak więc, zgodnie z kodeksem wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej, grzywny są ustalane głównie za zwłokę w wypłacie wynagrodzenia.
Niewykonanie obowiązków zawodowych
Artykuł 136 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej ujawnia niewykonanie przez pracodawcę obowiązków zawodowych jako przestępstwo lub przestępstwo. Warto jednak zwrócić uwagę na równie ważny artykuł, który dotyczy pracowników. Mówimy o sytuacji 142 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z tą normą pracownik ma możliwość nieobecności w miejscu pracy, jeśli opóźnienie w wynagrodzeniu przekracza 15 dni. Urzędnik musi powiadomić kierownictwo o swoich zamiarach.
Od momentu otrzymania wynagrodzenia pracownik wraca do miejsca pracy. Wszystkie dni zawieszenia pracy muszą być w pełni opłacone. Warto również zauważyć, że uchybienie zobowiązaniom jest środkiem ekstremalnym. Tak więc, jeśli pracownik nie pójdzie do pracy, aby protestować z powodu niezapłaconego wynagrodzenia za urlop, pracodawca będzie mógł zgłosić nieobecność.
Niektóre kategorie pracowników wcale nie mają możliwości zaprzestania wypełniania swoich obowiązków. Dowodzi tego rosyjski kodeks pracy.
Nieterminowa wypłata wynagrodzenia nie może być przyczyną utraty pracy dla wojska, pracowników rządowych, lekarzy, elektryków i innych pracowników ważnych dla społeczeństwa. W przypadku stanu wojennego lub stanu wyjątkowego zakaz zniesienia obowiązków będzie obowiązywał wszystkich obywateli.
Zwolnienie z listy płac
Zgodnie z art. 140 rosyjskiego kodeksu pracy dzień wypłaty środków to ostatni dzień roboczy dla osoby odchodzącej. Brak płatności podlega karze. Ustawa określa obliczanie odsetek za zwłokę w wypłacie wynagrodzenia. Pracodawca wypłaca pracownikowi wynagrodzenie w wysokości 1 na 300 bieżącej stopy refinansowania Banku Centralnego Federacji Rosyjskiej. Od 2017 r. Wynosi 8,25% za każdy zaległy dzień.
Po zwolnieniu pracownik musi otrzymać:
- faktyczne wynagrodzenie - za ostatnie przepracowane dni;
- wynagrodzenie nr 13 - proporcjonalne do ostatnich miesięcy wypłaty (jeżeli podobne jest przewidziane w umowie z pracodawcą);
- świadczenia z tytułu odpraw (w przypadku likwidacji lub reorganizacji państwa);
- rekompensata za urlopy, które nie zostały wykorzystane przez pracownika.
Zatem wynagrodzenie po zwolnieniu znacznie różni się od zwykłej emisji środków finansowych. Pracodawca może mieć trudności, w wyniku których pojawią się opóźnienia.
Opóźnione wynagrodzenie po zwolnieniu
Nieterminowa wypłata zasiłku pieniężnego na emeryturę jest uregulowana w odrębnym artykule Kodeksu pracy. Zgodnie z normą 356 pracownik ma prawo złożyć wniosek do inspekcji pracy. Jednak przed złożeniem wniosku w tak „wysokiej” instancji warto skontaktować się z pracodawcą w sprawie odpowiedniej skargi. 
Apel do kierownictwa powinien zawierać informacje o wnioskodawcy, wysokości płatności i powiązanych problemach. Roszczenie można rozpatrzyć w ciągu miesiąca.