Kontrola parlamentarna w Federacji Rosyjskiej

W nowoczesnym systemie politycznym kraju, który powstał po przyjęciu Konstytucji w 1993 r., Kontrola parlamentarna w Federacji Rosyjskiej stała się pilnym zjawiskiem prawnym, które należy dokładnie zbadać. Aby zapewnić normalne funkcjonowanie polityki kontroli i równowagi, wyraźnie nie wystarczyło po prostu podzielić 3 gałęzie rządu: ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. W tym okresie wciąż można było zauważyć wyraźną nierównowagę w różnych gałęziach w praktyce, dlatego też kontrola parlamentarna nad rządem stopniowo zyskiwała na porządku dziennym. Temat ten jest istotny nie tylko w kontekście Rosji, ale także reszty świata, zwłaszcza krajów o wysokim rozwoju gospodarczym, pragnących ustanowić wartości demokratyczne. Wraz z nadejściem parlamentarnej kontroli finansowej pojawiło się skuteczne narzędzie, za pomocą którego przedstawiciele publiczni mają możliwość sprawowania kontroli nad władzami w celu zapewnienia większej przejrzystości.

Pojęcie kontroli

Przed zdefiniowaniem samego terminu należy najpierw zrozumieć, co naukowcy rozumieją przez słowo „kontrola”. Niemożliwe jest znalezienie jednej, zatwierdzonej koncepcji dla danego słowa w żadnej książce prawniczej. Dla niektórych jest to element, instytucja, środek, zjawisko, inne oparte są na słowach gwarant, regulator, warunek. Wszystko to prowadzi do tego, że koncepcja kontroli jest uważana za wieloaspektową i całkowicie indywidualną z punktu widzenia podejścia. Jednak na ogół wielu autorów zgadza się, że kontrola jest sprawdzeniem działania kogoś lub czegoś, podjęte decyzje pomagają znaleźć istniejące niedociągnięcia i przyczyny ich pojawienia się. Wszystko to sprawia, że kontrola jest jedną z funkcji zarządzania społecznego.

Tło historyczne

Pierwsze próby ustanowienia kontroli państwowej rozpoczęły się w sierpniu 1905 r., Kiedy przedstawiciele ludu mieli możliwość uczestniczenia w monitorowaniu pracy władz. Ta koncepcja nie została jeszcze dostosowana, ale zaczęły pojawiać się pierwsze założenia przyszłego instytutu. Jednak władza imperialna po prostu nie mogła dać nic więcej. Druga runda rozpoczęła się po utworzeniu ZSRR. W tym okresie wszystkie funkcje kontrolne przeszły w ręce Sowietów, dlatego koncepcja „kontroli parlamentarnej” a priori nie istniała.

Ostatni etap formacji rozpoczął się dopiero po rozpadzie ZSRR. Przyjęto konstytucję, która podzieliła gałęzie rządu, a zatem instytucja kontroli parlamentarnej przeszła drastyczne zmiany. Na początku jego rozwoju prawie wszystkie funkcje kontrolne zostały przeniesione do Izby Obrachunkowej, dlatego też nie istniał niezależny organ.

Koncepcja

Dla każdego państwa, które twierdzi, że jest demokratyczne, naturalne jest oddzielenie różnych gałęzi rządu. Są one koniecznie przeprowadzane przez różne ciała, które nie mogą się tłumić i w żaden sposób nie zakłócają pracy. Jednak system kontroli i równowagi nie był w stanie w pełni poradzić sobie ze swoimi obowiązkami, co doprowadziło do pojawienia się pilnych problemów dla politologów, którzy zauważyli, że w praktyce władza wykonawcza ma tendencję do odgrywania większej roli niż ustawodawcza. To tu na ratunek przychodzi kontrola parlamentarna.

W różnych literaturach istnieje kilka koncepcji tego terminu, które całkowicie zależą od opinii naukowca. W rzeczywistości kontrolę parlamentarną w Federacji Rosyjskiej można nazwać jedną z form kontroli państwowej o charakterze administracyjnym lub politycznym.Sam termin oznacza działania oparte na zasadach demokratycznych, które są przeprowadzane wyłącznie przez rosyjski parlament lub inne organy zatwierdzone do tego celu, w celu zapewnienia kontroli nad działaniami władz i urzędników, którzy w nich pełnią. Ponadto do kompetencji tej kwestii należy ochrona praw i wolności człowieka i obywatela kraju.

Przepisy kontroli parlamentarnej

W trakcie powstawania w Rosji organy ustawodawcze poświęcały większość czasu na ulepszanie ustawodawstwa, w znacznym stopniu odsuwając funkcje kontrolne na dalszy plan. Doprowadziło to do tego, że w sensie naukowym formy kontroli parlamentarnej zaczęły pojawiać się stosunkowo niedawno. Ramy prawne dla tej funkcji nie są jednak niewielkie. Przede wszystkim zapisana jest bezpośrednio w konstytucji kraju, która jest głównym prawem, na którym opierają się wszystkie gałęzie rządu. Zgodnie z rozdziałem 5 tego dokumentu parlamentarny organ kontrolny ma następującą liczbę uprawnień kontrolnych:

wykonanie budżetu państwa;
przestrzeganie praw i wolności człowieka i obywatela w kraju;
za działania władz;
w dziedzinie administracji publicznej w dziedzinie uprawnień kadrowych;
dla realizacji polityki zagranicznej i wewnętrznej kraju.

Oprócz samej konstytucji inny dokument zajmuje znaczące miejsce w dziedzinie funkcji kontrolnej. Jest to ustawa federalna „O kontroli parlamentarnej” przyjęta w 2013 r. Wyraźnie opisuje nie tylko główne cechy, ale także poszczególne formy stosowane w dziedzinie kontroli.

Cele

Kiedy zwykły człowiek słyszy o kontroli parlamentarnej, zwykle uważa, że jego cel jest ograniczony przez legalność działań innych organów i urzędników państwowych. Pełna lista nie jest jednak wyczerpująca. Ponadto parlament powinien sprawdzić stosowność swoich działań w odniesieniu do istniejącego prawodawstwa w dziedzinie władzy wykonawczej. Ale jednocześnie kontrola parlamentarna ma swoje własne niuanse, ponieważ ich metody reakcji są zupełnie inne. Przede wszystkim uzasadnia to fakt, że rosyjski parlament nie może zastosować żadnych środków przymusu. Do ich kompetencji należy wysyłanie wniosków i odwołań do wyższych osób, które są zobowiązane do podjęcia środków.

Formy kontroli parlamentarnej

Do normalnej realizacji każdego działania kontrolnego bardzo ważna jest znajomość form, w których można je wdrożyć. Zasadniczo w literaturze prawniczej dzieli się je na następujące grupy:

Organizacyjne i prawne - organy utworzone przez izby ustawodawcy w celu prowadzenia działań bezpośrednio kontrolujących. Należą do nich Izba Obrachunkowa, Prezydent Prezydent, a także inne komisje i komitety.
Funkcjonalne formy prawne są wdrażane bezpośrednio poprzez sesje i spotkania izb, różne dochodzenia i egzaminy.
Formy proceduralne i prawne dotyczą raportów i raportów przedstawicieli rządu, prawa do żądania i pytania posła, a także ustanowienia zaufania lub nieufności prezydenta i rządu, aż do usunięcia głowy państwa ze stanowiska.

Zapytania parlamentarne

Ostatnio najważniejszym krokiem w zakresie nadzoru parlamentarnego było ustanowienie instytutu śledczego przez parlament. Instytucja ta od dawna stosowana jest w krajach zachodnich w przypadkach, w których konieczne jest uważne przestudiowanie istniejących wydarzeń i okoliczności, które mogą być związane z naruszeniem prawa przez urzędników państwowych. Pomimo tego, że taka praktyka w Rosji pojawiła się w 1906 roku pod auspicjami Dumy Państwowej, ujednolicona definicja tej koncepcji została podana dopiero w 2003 roku.Teraz dochodzenie parlamentarne odnosi się do formy kontroli izb Zgromadzenia Federalnego nad działalnością organów federalnych i urzędników (z wyjątkiem prezydenta) w celu wzmocnienia ładu demokratycznego w kraju i normalnego funkcjonowania państwa.

Zasady dochodzenia parlamentarnego

Każde dochodzenie musi koniecznie opierać się na następującym zestawie zasad, które są uważane za podstawowe i odzwierciedlają istotę instytucji:

zasada legalności - stałe przestrzeganie wymogów prawnych;
zasada poszanowania i poszanowania praw i wolności człowieka i obywatela;
zasada poszanowania honoru i godności jednostki;
zasada równości wszystkich obywateli wobec prawa, niezależnie od ich statusu i pochodzenia;
zasada demokracji;
zasada podziału władzy;
zasada kolegialności dochodzeń parlamentarnych - żadne dochodzenie nie może być prowadzone tylko przez jedną osobę.

Oprócz powyższych zasad istnieje wiele innych, które należy wziąć pod uwagę podczas dochodzenia.

Inne formy

Oprócz dochodzeń parlamentarnych istnieją inne formy kontroli:

Duma Państwowa może rozważyć zaufanie do rządu Federacji Rosyjskiej.
Izby i komitety Zgromadzenia Federalnego i Izby Obrachunkowej mają możliwość kontroli w zakresie prawnych stosunków budżetowych.
Duma Państwowa co roku słyszy sprawozdania z działalności rządu i banku centralnego.
Zgromadzenie Federacyjne Federacji Rosyjskiej może wysyłać przedstawicieli do organizacji w celu uzyskania informacji zwrotnej na temat ich działalności.
Odbyć przesłuchania parlamentarne w palących sprawach

Wniosek

W nowoczesnym państwie kontrola parlamentarna ma szczególne znaczenie, ponieważ pomaga zapewnić istniejący system kontroli i równowagi. Jednak w praktyce skuteczność wymaga od parlamentu możliwości swobodnego wykonywania swoich działań, a także zdolności do pociągania władz do odpowiedzialności za swoje działania. Dlatego kontrolowanie działalności zależy od ogromnej liczby czynników, zarówno subiektywnych, jak i obiektywnych. W takiej sytuacji nawet „czynnik ludzki” może odegrać ogromną rolę. Na pierwszy plan wysuwają się kompetencje osób zaangażowanych w tę działalność. Ogólnie rzecz biorąc, instytut kontroli nadal wymaga znacznie dalszego rozwoju, a także konsolidacji legislacyjnej.