Ubezpieczenia i reasekuracja to dwa ściśle powiązane zjawiska. Świadcząc te usługi ubezpieczeniowe, firma stoi przed wieloma zagrożeniami. Jeśli zdarzenie ubezpieczeniowe zostanie zarejestrowane, musisz zapłacić znaczne kwoty finansowe w ramach programu kompensacyjnego. Obciążenie jest tak duże, że dla jednej firmy poradzenie sobie z tym jest często prawie niemożliwe. W najtrudniejszej sytuacji znajdują się firmy oferujące usługi ubezpieczeniowe jako główne, czyli w formie stałej.
Istnieje wyjście
Nowoczesne podejście polega na połączeniu kilku przedsiębiorstw w celu utworzenia jednej puli, którą jest reasekuracja. Istota tego zjawiska jest następująca: tworzone są złożone gospodarczo wzajemne relacje biznesowe, łączące różne firmy w dziedzinie ubezpieczeń. Jeśli łatwiej jest sformułować definicję, zjawisko to można nazwać ubezpieczeniem firmy, która świadczy usługi ubezpieczeniowe na rzecz trzeciego klienta.
Obecnie umowa reasekuracyjna jest dość dużą kategorią dokumentacji. Nie ma konkretnego konkretnego modelu modelu, który byłby zunifikowany i wiążący dla wszystkich przedsiębiorstw, które chcą współpracować zgodnie z opisaną logiką. Jednocześnie istota tego zjawiska zostaje zachowana niezależnie od projektu komponentu dokumentacji. Osoba prawna działająca jako główny ubezpieczyciel samodzielnie zwraca pewną kwotę klientowi, podczas gdy inne firmy ubezpieczeniowe współpracują zgodnie z wcześniej zawartą umową i pomagają pozostałym. Firmy te stają się reasekuratorami.
Dużo doświadczenia
Reasekuracja jest dość szeroko reprezentowana w Rosji, mocarstwach europejskich. Taka współpraca jest nie mniej istotna dla przedsiębiorstw zagranicznych. Obrót wartościami finansowymi związanymi z tego rodzaju działalnością jest dość znaczny we wszystkich regionach naszej planety. Na przykład, tylko w samej Ameryce, przybliżone szacunki pokazują 180 miliardów, a w potęgach europejskich - około 120 miliardów (obliczeń dokonano w dolarach amerykańskich jako najbardziej dogodnej walucie).
Nieco mniej niż połowa - 44% - to operacje reasekuracyjne związane z nieruchomościami. Około 31% stanowi przeniesienie odpowiedzialności poprzez uzgodnienie ubezpieczenia na życie i ubezpieczenia zdrowotnego klienta. Około 22% to programy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej. Ale ryzyko związane z podażą pieniądza to nie więcej niż trzy procent całkowitego wolumenu transakcji tego typu.
O terminologii i praktyce
Wszystkie powyższe rodzaje operacji reasekuracyjnych (odpowiedzialność, majątek, zdrowie itp.) Wymagają udziału kilku zainteresowanych osób. W takiej transakcji słuszne jest skontaktowanie się z reasekuratorem z osobą odpowiedzialną za reasekurację ewentualnego ryzyka. Ubezpieczyciel, który przenosi określone ryzyko na reasekuratora, w oficjalnej terminologii nazywany jest cedentem. W niektórych przypadkach cedent pozostawia ryzyko we własnym bilansie. Przedsiębiorstwo podejmujące ryzyko nazywa się zwykle cesjonariuszem.
Funkcje interakcji
Szeroką gamę form reasekuracji reprezentowanych we współczesnym biznesie tłumaczy się licznymi cechami tego rodzaju działalności. W szczególności należy pamiętać, że reasekurator nie musi ponosić całego ciężaru płatności związanych z ryzykiem w ramach konkretnego porozumienia.Firma może tylko częściowo spłacić tę kwotę i przenieść wszystko inne w ramach podobnej umowy reasekuracji na inny podmiot prawny. W takiej sytuacji reasekurator informuje cedenta o swojej inicjatywie. Powiadomienie o operacji musi zostać wydane na piśmie, oficjalnie.
Niektóre formy reasekuracji wymagają uprzedniej zgody podmiotu przenoszącego ryzyko. Wynika to z faktu, że pierwotny ubezpieczający jest osobą bezpośrednio zainteresowaną wszystkimi aspektami transakcji przeprowadzanej w jej ramach.
Ważne niuanse
Koasekuracja i reasekuracja to dość niebezpieczne działania, które wiążą się z licznymi ryzykami i ścisłą zgodnością z umową. Aby wszystkie strony były zadowolone ze współpracy, konieczne jest przestrzeganie litery umowy podpisanej między wszystkimi stronami. Ponadto należy przestrzegać wszystkich zasad określonych w prawie federalnym i obowiązkowych dla przedsiębiorstw świadczących usługi ubezpieczeniowe. W szczególności w obszarze odpowiedzialności reasekuratora - regularne miesięczne rozpowszechnianie listy ryzyk zawartych w zawartej umowie. Lista musi być sporządzona na piśmie. Dokumentacja specjalistów nazywa się Bordero.
Reasekuracja to system interakcji, w którym reasekurator ma prawo do określonego odsetka zysków zabezpieczonego umową między klientem końcowym a ubezpieczycielem. Jest to określone w umowie reasekuracji zawartej między osobami prawnymi. Oficjalna nazwa kwoty to bonus. Można to zrównać z prowizją.
Niuanse: wiele!
Koasekuracja i reasekuracja to dość złożone obszary działalności finansowej. Zjawisko to występuje nie tylko w sektorze gospodarki, ale jest również legalne, co wynika z różnych aspektów, cech relacji między przedsiębiorstwami. Głównym zadaniem działu prawnego firm działających w tym obszarze jest wyraźna kontrola działalności spółki, przestrzeganie nie tylko norm zawieranych umów, ale także ograniczeń i warunków określonych przez prawo.
Reasekuracja to taka działalność, w której nieprawidłowe, nieuważne podejście do zgodnych z prawem standardów i zasad zawartych umów powoduje znaczne straty finansowe. Możesz napotkać problemy z prawem. Szczególnie trudne są niektóre obszary pracy. Na przykład reasekuracja w kosmosie jest tak specyficzna, że praktycznie nie można jej zrozumieć bez specjalnego wykształcenia (prawnego, ekonomicznego), a liczba niuansów określających sytuację jest zbyt duża.
Jak to będzie działać
Pod wieloma względami tak szeroka gama rodzajów reasekuracji wynika z faktu, że działalność na rynku usług była reprezentowana od dłuższego czasu. Istnieje wiele wzorcowych umów, które są aktywnie wykorzystywane przez przedsiębiorstwa o różnych kompetencjach, w różnych sektorach interakcji z klientami. Istnieją obecnie dwa rodzaje najbardziej aktualnych rozwiązań:
- obowiązkowe;
- opcjonalne
Wybierz jeden lub inny typ, wstępnie analizując aspekty sytuacji. W niektórych przypadkach roztwór mieszany staje się rozwiązaniem optymalnym.
Widok ogólny
Istotą reasekuracji podczas realizacji umowy fakultatywnej jest przeniesienie przez cedenta z jego bilansu do przedsiębiorstwa podejmującego ryzyko. Metodę tę można bezpiecznie nazwać najprostszą. Najczęściej stosuje się go w praktyce ubezpieczeniowej w różnych krajach. Reasekurator może zaakceptować ryzyko lub odmówić przyjęcia ryzyka. Ta kategoria obejmuje podtyp reasekuracji kwot, w którym kwoty oznaczają takie ryzyko, które cesjonariusz otrzymuje w swoim bilansie.
Obowiązkowa reasekuracja jest najbardziej złożonym i regulowanym rodzajem współpracy.Na etapie zawarcia umowy cedent bez wątpienia przenosi całe ryzyko wybranej kategorii ze swojego bilansu na przedsiębiorstwo, z którym nawiązuje współpracę. Negocjuj limity finansowe dla transakcji. Ryzyko przenoszone jest ściśle według tego limitu. Obowiązkiem cesjonariusza jest przyjęcie wszystkiego, co zostało mu przesłane przez cedenta. Taki układ jest uważany za najbardziej wiarygodną opcję, ale często jest stosunkowo niekorzystny dla kogoś, kto podejmuje ryzyko w swoim bilansie.
Zasługuje na uwagę
Jeżeli w konkretnym przypadku reasekuracja jest wspólnym dziełem, sporządzonym zgodnie z obowiązkowym rodzajem umowy, zapewniono pewną ochronę dla obu stron poprzez ograniczenie ryzyka związanego z kwotami. Strona otrzymująca ocenia swoją odpowiedzialność i tylko w ramach tej kwoty może zapewnić wypełnienie zobowiązań w przypadku zdarzenia ubezpieczeniowego.
W przypadku, gdy obowiązkowa rekompensata finansowa okazała się większa niż limit, który cesjonariusz ustanowił dla siebie, ten podmiot prawny ma prawo odmówić przyjęcia ryzyka w bilansie.
Wszystko naraz
W wielu przypadkach analiza pokazuje, że najkorzystniejszą reasekuracją jest współpraca przy zawieraniu umowy typu mieszanego, wyróżniającej się cechami dwóch opisanych kategorii. Cedent zastrzega sobie prawo do bezpośredniego przeniesienia ryzyka na cesjonariusza lub nieprzeprowadzenia takiej operacji. Przedsiębiorstwo podejmujące ryzyko związane z bilansem jest zobowiązane do prowadzenia działalności w ramach umowy.
Wszystkie te metody różnią się zarówno mocnymi, jak i negatywnymi cechami.
Wszystko jest pod kontrolą
Istnieje kilka sposobów regulowania interakcji przedsiębiorstw w ramach programu reasekuracji. Najczęściej spotykane w praktyce:
- prawo cywilne (GP);
- prawo finansowe (FI);
- prawo administracyjne (AP).
A jeśli bardziej szczegółowo?
GP - jest to opcja w przypadku zawarcia umowy między stronami transakcji, biorąc pod uwagę, że osoby fizyczne są rezydentami różnych uprawnień. Prawo międzynarodowe, regulacje na poziomie międzypaństwowym są głównymi dokumentami regulującymi aspekty takiej współpracy. Jeśli sytuacja stała się kontrowersyjna i sprzeczna, najpierw musisz zwrócić się do standardów międzynarodowych, aby zidentyfikować właściwą stronę.
W naszym kraju ta forma interakcji jest znacznie bardziej powszechna, gdy wszystkie strony transakcji są rezydentami Federacji Rosyjskiej. Aby kontrolować funkcjonowanie przedsiębiorstw, przyjęto specjalny przepis, który reguluje cechy usług ubezpieczeniowych, w tym reasekuracji, w danym państwie. Dokumentacja zawiera pełny opis wszystkich możliwych przypadków, istnieją normy obowiązkowe dla rachunkowości przy zawieraniu umowy przez osoby prawne.
Dalsze rozpatrywanie problemu
AP - opcja monitorowania współpracy w ramach ubezpieczeń, reasekuracji, w przypadku orzeczenia sądu, wiążących nakazów energetycznych. Wszystkie firmy (po prostu nie ma wyjątków) są zobowiązane do uwzględnienia dokumentów w swojej pracy i wyraźnego wykonania rozkazów, w przeciwnym razie kara będzie dość trudna - od wysokiej grzywny do pozbawienia licencji na pracę.
FI - jest to taka technika kontroli, która polega na dostosowaniu poziomu stawki podatkowej w stosunku do różnych transakcji finansowych. Jeśli konieczne jest wywieranie wpływu na firmy ubezpieczeniowe, prawodawcy mogą podjąć decyzję o wprowadzeniu zmian w przepisach, biorąc pod uwagę obecną sytuację i efekt, który należy osiągnąć poprzez aktualizację ram prawnych.
Dlaczego jest to potrzebne?
Liczne formy istniejących opcji interakcji w opisywanym sektorze usług (w tym reasekuracja proporcjonalna) są naprawdę ważne dla naszego społeczeństwa. W dużej mierze dzięki takiemu programowi firmy ubezpieczeniowe mogą stworzyć zrównoważony biznes, niezawodny, godny zaufania.Często w praktyce firmy borykają się z niemożnością samodzielnego wypłacenia klientowi własnych roszczeń ubezpieczeniowych. Może to wynikać z sumowania licznych strat w konkretnym przypadku. Są chwile, w których liczba zdarzeń ubezpieczonych gwałtownie rośnie w stosunku do przewidywanej wartości. Analitycy sporządzają prognozy dotyczące rekompensat z tytułu płatności za określony okres, ale w rzeczywistości liczba ta może być znacznie wyższa. Wszystkie takie przypadki są naprawdę trudne dla przedsiębiorstw.
Znajdując się w którejkolwiek z opisanych sytuacji, przedsiębiorstwo, które zawarło umowę ubezpieczenia z klientem, nie jest w stanie sprostać swoim zobowiązaniom. To z kolei pobudza osobę, która uważa się za całkowicie oszukaną do dochodzenia sprawiedliwości w sądzie. W trakcie postępowania sądowego oprócz zapłaty sędzia podejmie również decyzję o zrekompensowaniu kosztów postępowania i wypłacie ofierze dodatkowych kwot. W ten sposób straty będą jeszcze większe. Sytuacja jako całość przypomina śnieżkę.
Jak zostać uratowanym?
Aby nie grozić bankructwem, rozsądnie jest skorzystać z programu reasekuracji. Prawnie zatwierdzona procedura pozwala na przeniesienie pewnej kwoty ryzyka z bilansu jednego przedsiębiorstwa na inne. Jeśli firma, która zawarła podstawową umowę ubezpieczenia, w przypadku zdarzenia ubezpieczeniowego, nie jest w stanie zapłacić klientowi należnych mu kwot, po prostu wysyła te operacje do swojego partnera. Taka możliwość znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo bankructwa.
Jeśli ocenimy obecną praktykę, zauważymy, że przeważający odsetek firm działających w branży ubezpieczeniowej w naszym kraju świadczy usługi klientom z tak zwaną „poduszką powietrzną” w formie umowy reasekuracji. Praktycznie nie ma przedsiębiorstw, których możliwości finansowe obejmowałyby nawet poważne ryzyko bez poważnego zagrożenia bankructwem. Jednocześnie badania statystyczne i niektóre obliczenia matematyczne pokazują, że prawdopodobieństwo zaspokojenia potrzeby zapłaty za wysokie ryzyko jest naprawdę duże.
Dedykowany ryzyku
Reasekuracja w praktyce najczęściej występuje, gdy obiekty należą do liczby elektrowni jądrowych i są reaktorami jądrowymi. Z ogólnej liczby zagrożeń należy szczególnie wymienić terroryzm, sabotaż, a także zagrożenia związane z przemysłem w dziedzinie rolnictwa, farmakologii i lotnictwa.
Jeśli obiekt działający na energię jądrową nagle znajdzie się w stanie awaryjnym, staje się to przyczyną zniszczenia na dużą skalę, licznych ofiar wśród ludności. Aby zrekompensować taki program, trzeba będzie wydać ogromne kwoty. Na całym świecie nie można znaleźć takiego przedsiębiorstwa, które zgodziłoby się ubezpieczyć firmę pracującą z energią jądrową, tylko na własną odpowiedzialność. Reasekuracja jest w rzeczywistości jedynym sposobem rozwiązania problemu. Tworząc pulę ubezpieczeń, każdy z uczestników jest chroniony przed bankructwem nawet w przypadku najbardziej niekorzystnego finansowo zdarzenia ubezpieczeniowego.
Co jeszcze
Ryzyko związane z rolnictwem, lotnictwem, farmaceutykami jest spowodowane licznymi stratami pieniężnymi w prowadzeniu tego rodzaju przedsiębiorstw. Największe zagrożenia wiążą się z farmakologicznymi zakładami przemysłowymi.
Nieco rzadziej firmy próbujące uchronić się przed bankructwem wywołanym obfitością płatności korzystają z usług reasekuratorów. Statystyki nie zawsze pozwalają nam dokładnie przewidzieć rozwój sprawy. Nawet znając średnie wartości, trudno jest dokładnie przewidzieć, jakie konkretne straty finansowe wystąpią w danym okresie.Obecność cesjonariusza pozwala ocalić twoją reputację, nie zawieść klienta, nie być w sytuacji, w której musisz odpowiedzieć przed sądem za niespełnione zobowiązania. Zawierając umowy, należy pamiętać o podziale operacji na pasywne i aktywne. Cedent działa jako aktywny uczestnik transakcji, cesjonariusz będzie pasywny. Prawidłowo oceniając pozycje wszystkich współpracujących przedsiębiorstw, możesz zawrzeć prawidłowe umowy i uzyskać dzięki nim zyski, zapewniając sobie dodatkową ochronę.