Słowo gleba oznacza biofizyczne, biologiczne, biochemiczne środowisko lub podłoże glebowe. Wielu biologów twierdzi, że gleba jest żywym stworzeniem, nazywając ją żołądkiem roślin. Niektórzy są przyzwyczajeni do nazywania tego płucami całego świata roślin. Gleba to środowisko, w którym znajduje się system korzeniowy większości roślin. Dzięki temu mogą pozostać w pozycji pionowej.
Funkcje
Żyzna warstwa gleby będzie zależeć od stanu biofizycznego i fizycznego, który powinien obejmować gęstość, kruchość, porowatość. Skład biochemiczny i chemiczny, obecność pierwotnych pierwiastków chemicznych i tych pierwiastków, które są częścią mineralnych organicznych łańcuchów węglowodorowych, również wpływa na żyzność gleby. Żyzna warstwa gleby może być również mineralna, sztuczna, chemiczna. Zwyczajowo podkreśla się także naturalną płodność biologiczną.
Gleba jest cienką warstwą, unikalnym składnikiem biosfery, która oddziela środowiska stałe i gazowe biosfery naszej planety. W żyznej warstwie gleby zachodzą wszystkie procesy podtrzymywania życia w świecie zwierząt i roślin. Pełny stan wszelkiego życia na Ziemi będzie zależeć od stanu gleby. Nieograniczona, naturalna płodność tworzy:
- pozostałości organicznych roślin, na przykład trawy, siana, trocin, słomy, gałązek;
- szczątki zmarłych, przestarzałych organizmów zwierzęcych, na przykład bakterii, mikroorganizmów, mikro-grzybów, owadów, robaków i innych organizmów;
- mikro- i nano-rośliny, w tym glony.
Około 20% masy gleby stanowi martwa część mineralna. Żywa mikrofauna i mikroflora żyznej warstwy gleby tworzą żywą materię organiczną roślin.
Jeśli mówimy o górnych żyznych warstwach gleby, to jest ich pięć. Każdego roku warstwy te gęstnieją, rosną, rozszerzają się, przemieszczają się z jednego na drugi. Dzięki temu powstaje żyzna warstwa czarnoziemu i gliny mineralnej.
Ściółka
Chochoł z reguły składa się z resztek zwierząt i roślin. Jeśli usuniesz żyzną warstwę gleby ściółki, zauważysz tam trawę, gnicie liści, pleśń, martwe mikro zwierzęta i zwierzęta. Ponadto istnieją różne mikroorganizmy, grzyby.
Pod warstwą ściółki żyją różne mikro-owady i mikro-zwierzęta: robaki, pchły, chrząszcze i muszki. Liczba tych osobników w żyznej warstwie gleby może osiągnąć kilka ton przy obliczaniu na 1 hektar ziemi. Całe to żywe stworzenie porusza się, porusza, je i pije, spełnia swoje naturalne potrzeby, rozmnaża się i umiera. Martwe organizmy, zarazki, bakterie, robaki, wirusy, owady i zwierzęta żyjące w glebie zaczynają rozkładać się do pierwotnego stanu biomineralnego i biogazowego.
Należy zauważyć, że zwłoki owadów i innych żywych organizmów składają się z dużej liczby związków azotu. Skład ciał obejmuje również amoniak, który zaczyna się uwalniać podczas rozkładu i jest absorbowany przez system korzeniowy roślin. Dlatego przy stosowaniu żyznej warstwy gleby do uprawy jakichkolwiek roślin nie zawsze konieczne jest stosowanie nawozu, ponieważ gleba może już zawierać dużą liczbę różnorodnych i żywych bakterii, owadów, mikro grzybów.
Wermikompost
Vermicompost to zrzut, kał, odpady, należące do różnych owadów i mikro zwierząt. Grubość tej żyznej warstwy gleby może wynosić od 20 lub więcej centymetrów.Biohumus to pozostałości martwego systemu korzeniowego roślin, zwierząt i resztek organicznych roślin przetwarzanych w żołądkach różnych owadów i robaków. Obejmuje to również resztki pożywienia mikro-owadów i mikro-zwierząt.
Biohumus to rodzaj siary dla roślin. Ten rodzaj gleby zapewnia uprawom poprzez system korzeniowy dobre odżywianie, co przyczyni się do rozwoju, a także stymuluje i rozwija układ odpornościowy rośliny.
Warstwa biomineralna
Biomineralna warstwa gleby obejmuje naturalne pozostałości wermikompostu roślinnego i zwierzęcego. Ta żyzna warstwa gleby od wielu lat jest tworzona przez mikrosadzonki, mikroorganizmy, mikro zwierzęta z górnych warstw matujących i warstwę biohumusu. Wilgoć atmosferyczna, na przykład rosa, mgła, mżawka, a także woda atmosferyczna w postaci stopionego śniegu i deszczu, swobodnie wchodzi do górnej warstwy ściółki.
Ponadto zawiera rozpuszczone gazy atmosferyczne: azot, tlen, wodór, węgiel, tlenki węgla i azotu. Wszystkie te gazy są dobrze absorbowane przez wilgoć atmosferyczną i wodę. Rozpuszczone gazy i woda razem zaczynają przenikać do wszystkich nisko leżących warstw gleby.
Warstwa próchnicy
Humus powstaje z powodu różnych mikroorganizmów, martwych roślin i żywych substancji organicznych, z ograniczonym dostępem do zagęszczonych, nisko leżących warstw gleby. Humus zawiera również wilgoć atmosferyczną i wodę, w których rozpuszczone są gazy atmosferyczne.
Proces powstawania próchnicy w glebie jest zwykle nazywany biosyntezą z powstawaniem próchnicy z roślin. Podczas biosyntezy powstają również nasycone energią związki węglowodorowe i niektóre palne biogazy, takie jak szereg metanowych gazów i dwutlenek węgla.
Humus dla roślin uprawnych pełni rolę źródła energii węglowodorowej. Humus, zlokalizowany w dolnych warstwach gleby, zapewnia uprawom ciepło. Związki węglowodorów są w stanie ogrzewać rośliny przed zimnem. Metan i dwutlenek węgla są absorbowane przez system korzeniowy upraw.
Podłoże i glina
Piąta warstwa żyznej gleby obejmuje ziemię gliniastą, która znajduje się na głębokości 20 cm lub więcej od powierzchni. Warstwa gliny bierze udział w regularnej wymianie wilgoci i wymianie gazowej innych warstw, a także podłoży gruntowych.
Usuwanie i zachowanie żyznej warstwy gleby
Jeśli na terytorium planowane są jakiekolwiek prace, zaleca się usunięcie żyznej warstwy w ciepłym sezonie. Jeśli warstwa gleby zostanie usunięta w stanie zamrożonym, konieczne jest jej poluzowanie. Żyzna warstwa gleby jest usuwana za pomocą spychacza, po czym jest przenoszona na wysypisko, gdzie będzie przez pewien czas.
Projekt roboczy przewiduje usunięcie warstwy gleby w obszarach o:
- rozwój wykopów podczas budowy rurociągu;
- umieszczanie wysypisk gleb mineralnych;
- długoterminowa dzierżawa, która jest niezbędna do umieszczenia znaków, oprzyrządowania oprzyrządowania i stałej relokacji.
Aby uniknąć warunków atmosferycznych i erozji, zaleca się pokrycie usuniętej warstwy gleby dowolnymi improwizowanymi środkami, na przykład włókniną lub tkaniną, gałęziami drzew.
Rekultywacja żyznej warstwy gleby
Rekultywacja gruntów odbywa się w celu przywrócenia ich do celów leśnych, rolniczych, budowlanych, wodnych, środowiskowych, rekreacyjnych i sanitarnych. Ta procedura wymaga przywrócenia żyzności gleby i jest przeprowadzana kolejno w 2 etapach: technicznym i biologicznym.
Pierwszym z nich jest planowanie, usuwanie i nakładanie żyznej warstwy gleby, tworzenie zboczy, układanie rekultywacji i struktur hydraulicznych, pochowanie toksycznych gleb, a także realizacja innych prac, które stwarzają warunki do dalszego wykorzystania gleb uprawnych do zamierzonego celu lub do organizacji wydarzeń które mają na celu poprawę płodności.
Etap biologiczny obejmuje fito-rekultywację i środki agrotechniczne, które mają na celu poprawę agrochemicznych, agrofizycznych, biochemicznych i innych właściwości gleby.
Ziemia do odzyskania
Tereny, które zostały naruszone podczas wydobycia ropy naftowej, zagospodarowania złóż mineralnych metodą podziemną lub otwartą, można rekultywować. Można to również zrobić podczas układania rurociągu, rekultywacji terenu, budowy, pozyskiwania drewna, testowania, eksploracji, produkcji, projektowania i przeglądu oraz innych prac związanych z naruszeniem pokrycia gruntu.
Rekultywacja może być również przeprowadzona podczas likwidacji obiektów i budowli wojskowych, przemysłowych, cywilnych i innych, a także podczas pochówku i składowania odpadów przemysłowych, domowych i innych.
Celem rekultywacji jest przywrócenie produktywności jednolitych części wód i zaburzonych gleb, a także poprawa środowiska.
