Pojęcie i rodzaje systemów prawnych dotyczących majątku małżonków. Reżimy prawne i umowne

Stosunek prawny małżonków dotyczący własności jest relacją społeczną między nimi w małżeństwie, która podlega normom i przepisom prawa rodzinnego. W tym kontekście mamy na myśli wspólną wspólną własność i treść merytoryczną, a także wzajemne.

Pojęcie i rodzaje systemów prawnych dotyczących majątku małżonków nabytych razem

Wspólne mienie uważa się za nabyte w związku małżeńskim, niezależnie od tego, w którym małżonku zostało nabyte i za jakie pieniądze.

Ta definicja pozwala rozróżnić dwa rodzaje relacji między małżonkami w odniesieniu do nieruchomości:

1. Wspólnie nabyte nieruchomości.
2. Wzajemna treść finansowa, to znaczy stosunek prawny małżonków dotyczący alimentów.

Oprócz kodeksu rodzinnego stosunki cywilne mogą również regulować stosunki między małżonkami o charakterze majątkowym, jeżeli ten ostatni nie jest sprzeczny z pierwszym. Obecne ustawodawstwo rozróżnia dwa systemy prawne dotyczące majątku małżonków, biorąc pod uwagę ich wolę, mianowicie umowną i prawną. Przyjrzyjmy się im bliżej.

Prawodawstwo dotyczące nieruchomości

Wszystkie działania są określone przez prawo. Kodeks rodzinny, a mianowicie art. 33 ust. 1, określa reżim prawny majątku małżonków jako zakres ich wspólnego majątku nabytego w związku małżeńskim. Jeśli przed ślubem nie podpisano umowy przewidującej inne warunki, po rozwodzie majątek jest dzielony zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zgodnie z definicją Kodeksu cywilnego wspólnie nabyte nieruchomości oznaczają nieruchomości bez przydziału części każdego małżonka. Zgodnie ze wspólnie nabytym majątkiem rodzinna podstawa prawna odnosi się do nieruchomości, która została nabyta przez parę w okresie legalnego małżeństwa.

Taki majątek małżeńskich partnerów obejmuje:

1. Wszelkie dochody każdego małżonka uzyskane z działalności przedsiębiorczej, intelektualnej i pracowniczej.
2. Świadczenia, emerytury i inne nieodpowiednie świadczenia społeczne otrzymywane przez małżonków.
3. Majątek ruchomy i nieruchomy, akcje, papiery wartościowe, akcje, udziały w różnych organizacjach, nabyte w całości dochodów.
4. Inne rodzaje nieruchomości, które zostały nabyte podczas reżimu prawnego wspólnego majątku małżonków. Zakupy te są uznawane za wspólnie nabyte, niezależnie od tego, z czyich pieniędzy zostały otrzymane.

Prawo nie zawiera wyczerpującej listy nieruchomości, które można opisać jako wspólne, ponieważ własność ta może obejmować każdą nieruchomość, która nie została wycofana z obrotu cywilnego.

Dyspozycja i wykorzystanie wspólnej własności

Wykorzystanie, posiadanie i wspólne dysponowanie majątkiem małżonków jest regulowane przez 35 artykułów Kodeksu rodzinnego i 253 artykułów Kodeksu cywilnego. Jest jedna ogólna zasada: małżeństwo, za obopólną zgodą, rozporządza, jest właścicielem i korzysta ze wspólnego majątku. Nie wyklucza to jednak możliwości zbycia nieruchomości przez jednego z małżonków. Transakcje takie powinny być przeprowadzane przy spełnieniu określonych warunków, a mianowicie:

1. Jeżeli transakcja nie przewiduje notarialnego poświadczenia i rejestracji w organach państwowych, można ją zakończyć bez pisemnej zgody drugiego małżonka, jak to z góry zakłada się.
2. Jeśli transakcja może być przeprowadzona tylko przy wsparciu notarialnym i pod warunkiem obowiązkowej rejestracji w organach państwowych, konieczna jest poświadczona zgoda drugiego małżonka na jej zawarcie.

Kodeks cywilny podaje szereg przyczyn unieważnienia transakcji. Z kolei kodeks rodzinny obejmuje również kilka punktów, w których unieważniona jest transakcja dokonana przez jedną ze stron z majątkiem w reżimie prawnym majątku małżonków.

Powody rozwiązania umowy

Podstawy do zakończenia transakcji dokonanej bez udziału drugiego małżonka:

1. Transakcja zostaje anulowana, jeśli zostanie udowodnione, że drugi partner nie wiedział o niej lub celowo się z nią nie zgadzał.
2. Jeżeli transakcja przewidywała notarialne potwierdzenie drugiego małżonka, ale została przeprowadzona bez niego, można to uznać za nieważne.

Zgodnie z prawem strona niezadowolona z transakcji może wnieść pozew do sądu w ciągu jednego roku od daty podpisania transakcji lub kiedy małżonek powinien się o niej dowiedzieć.

Oddzielna własność

Artykuł 36 kodeksu rodzinnego określa formy własności, które nie są objęte wspólną kategorią. Ta lista obejmuje:

1. Mienie i rzeczy, które były własnością każdego z małżonków przed ślubem.
2. Majątek otrzymany w wyniku darowizny, dziedziczenia lub w inny sposób do bezpłatnego korzystania z jednego z małżonków.
3. Przedmioty osobiste do użytku osobistego. Przedmioty luksusowe i cenna biżuteria nie są zawarte na tej liście.

Sąd może postanowić o uznaniu za odrębną własność, która została nabyta podczas rozwiązania stosunku rodzinnego, ale przed oficjalnym rozwodem. Należy zauważyć, że zwykłe mieszkanie dla każdej nieruchomości nie jest wystarczające do uznania nieruchomości, nawet jeśli między małżonkami ustanowiony jest system umowny dotyczący nieruchomości małżonków.

Wynika to z faktu, że zgodnie z prawem każdy małżonek może wybrać miejsce zamieszkania. Konieczne jest również udowodnienie faktu rozwiązania małżeństwa.

W wyjątkowych przypadkach, pod pewnymi warunkami, odrębna własność może zostać uznana za wspólną własność. Takimi okolicznościami może być wzrost wartości nieruchomości jednego z małżonków o rząd wielkości, spowodowany wspólnymi inwestycjami lub zarobkami drugiego.

Sekcja własności ogólnej

Małżonkowie mają prawo dzielić wspólnie nabyte mienie zarówno podczas legalnego małżeństwa, jak i po jego rozwiązaniu oraz przez trzy lata po tym. Istnieją dwa sposoby podziału własności na parę:

1. Za zgodą obu stron, która może być wykonana przez notariusza.
2. Przez sąd. Zwykle tę metodę stosują pary, które nie mogą przedprocesowo rozwiązać problemu podziału majątku.

Najważniejsze, co należy ustalić, to akcje należne każdemu z małżonków. Czasami sąd określa konkretną własność, która zostanie przypisana jednemu z małżonków.

Artykuł 39 kodeksu rodzinnego przewiduje podział majątku wspólnego na równe części między małżonkami. Jest to prawdą, jeśli nie ma przedślubnej umowy, która stanowiłaby inaczej. Istnieje jednak wyjątek od tej reguły. Oddzielnie w Kodeksie rodzinnym zawarta jest klauzula, zgodnie z którą sąd ma prawo dzielić nieruchomości na nierówne udziały, jeśli chodzi o interesy małoletnich dzieci.

Na początkowym etapie akcje są dzielone w idealnym stosunku, a następnie rozdzielana jest określona właściwość. Jeżeli jedno z małżonków otrzymuje majątek o większej wartości, to drugiemu przysługuje odszkodowanie pieniężne lub inne.

Dzieląc wspólnie nabyte nieruchomości, należy wziąć pod uwagę całkowite długi małżonków. Są one również podzielone według udziałów określonych przez sąd.

Reżim umowny nieruchomości

Ten rodzaj ustroju majątkowego małżonków reguluje ósmy rozdział Kodeksu rodzinnego. To nowa praktyka dla naszego kraju, jeszcze nie wszędzie rozpowszechniona.

Umowa przedślubna to umowa podpisana przez osoby, które są prawnie w związku małżeńskim lub są w takim związku. Niniejsza umowa reguluje prawa własności pary podczas małżeństwa lub w przypadku rozwodu. Jest to reżim umowny majątku małżonków.

Umowa przedślubna jest umową cywilnoprawną. Dlatego przy jego przygotowaniu można wziąć pod uwagę normy nie tylko Kodeksu rodzinnego, ale także Kodeksu cywilnego.

Przedmiotem umowy małżeńskiej są obowiązki i prawa małżonków w dziedzinie majątku w okresie legalnego małżeństwa lub rozwodu. W przypadku zawarcia małżeństwa przez małoletnich obywateli reżimem prawnym małżonków jest umowa, którą można podpisać dopiero po legalizacji stosunków. W przeciwnym razie obywatele nie są klasyfikowani jako kompetentni.

Warunki zawarcia umowy zgodnie z prawem

Dlatego Kodeks rodzinny określa następujące warunki zawarcia umowy małżeńskiej:

1. Przed zawarciem legalnego małżeństwa. Umowa wchodzi w życie z chwilą rejestracji małżeństwa.
2. Po zalegalizowaniu małżeństwa w dowolnym momencie.

Umowa małżeńska musi zostać zawarta z notariuszem, w przeciwnym razie może zostać unieważniona.

Treść i warunki umowy małżeńskiej

W art. 42 kodeksu rodzinnego wymieniono przykładowe punkty, które należy przewidzieć w umowie małżeńskiej. Wśród nich są:

1. Zmiana systemu własności przewidziana przez prawo.
2. Ustalenie indywidualnego ustroju majątku małżonków.
3. Ustalenie obowiązków i praw pary w zakresie utrzymania nieruchomości.
4. Określanie stopnia uczestnictwa małżonków w dochodach innych osób.
5. Określenie formy wydatków dla każdej pary.
6. Przypisanie partnerom nieruchomości, które pozostaną z partycją.
7. Inne postanowienia umowy, w tym obowiązki i prawa małżonków.

Co nie może zawierać umowy małżeńskiej

Prawo przewiduje również warunki, których nie można zawrzeć w umowie przedślubnej. Ustępy te zapewniają ochronę praw i wolności małżonków i innych członków rodziny. Zgodnie z prawem umowa małżeńska nie może:

1. Nałożenie ograniczeń na zdolność prawną i prawo małżonków do wniesienia pozwu w celu ochrony ich interesów.
2. Zidentyfikuj osobiste związki niemajątkowe między parami.
3. Określ obowiązki małżonków w stosunku do dzieci.
4. Ogranicz prawo prawnie niekompetentnego partnera do otrzymania alimentów na dziecko.
5. Zapewnij klauzule, które są niekorzystne dla jednego z małżonków.
6. Zawierają klauzule sprzeczne z prawem rodzinnym.

Modyfikacja i wypowiedzenie

Umowa małżeńska może zostać rozwiązana lub dostosowana w drodze wspólnej decyzji małżonków w dowolnym momencie. Wprowadzanie zmian lub rozwiązanie umowy wymaga udziału notariusza.

Jednostronna zmiana reżimu umownego majątku małżonków nie działa. Można to zrobić tylko podczas próby zainicjowanej przez jednego z partnerów. W takim przypadku sąd zastosuje nie tylko normy Kodeksu rodzinnego, ale także poszczególne artykuły prawa cywilnego regulujące rozwiązywanie umów cywilnoprawnych.

Podstawą do rozwiązania umowy małżeńskiej mogą być:

1. Rozwiązanie małżeństwa.
2. Wygaśnięcie dokumentu.
3. Decyzja sądu przewidująca unieważnienie umowy.
4. Spełnienie wszystkich warunków umowy o rozwiązaniu umowy małżeńskiej.

Dlatego prawie niemożliwe jest protestowanie w sprawie warunków umowy w przypadku braku porozumienia z jej klauzulami.

Unieważnienie umowy

Jak każda inna umowa, umowa przedślubna może zostać całkowicie lub częściowo unieważniona decyzją sądu.Podstawy takiej decyzji można podzielić na dwie grupy:

1. Ogólne, które są określone w prawie cywilnym.
2. Specjalne, regulowane przez kodeks rodzinny (rozdział 7 RF IC).

Umowa małżeńska może zostać uznana za nieważną lub nieważną, w zależności od tego, które klauzule i warunki przez nią określone zostały naruszone.

Umowa jest uważana za niezawartą, jeżeli:

1. Został podpisany z naruszeniem formy notarialnej.
2. Sporządzono bez uwzględnienia przepisów i aktów prawnych oraz z nimi sprzecznych.
3. Umowa została zawarta fikcyjnie, bez chęci wywoływania konsekwencji prawnych.
4. Został podpisany jako zabezpieczenie innej transakcji.
5. Potwierdzony przez osobę, która jest prawnie niekompetentna.

Z zastrzeżeniem szczególnych warunków umowa małżeńska jest nieważna w następujących przypadkach:

1. Jeżeli zawiera klauzule dotyczące naruszenia praw i wolności jednego z małżonków.
2. W przypadku, gdy umowa nakłada ograniczenie na złożenie pozwu do sądu.
3. Kiedy umowa określa osobiste relacje małżeńskie niezwiązane z mieniem, a także dzieci.
4. Jeżeli umowa jest sprzeczna z normami Kodeksu rodzinnego.
5. Jeżeli umowa małżeńska ogranicza prawnie niekompetentnego małżonka do jego prawa do otrzymania alimentów na dziecko.

Zaskarżona umowa

Umowa przedślubna zostaje uznana, jeżeli zostanie podpisana:

1. Osoba niepełnosprawna.
2. Na tle złudzeń.
3. W wyniku przemocy, gróźb, podstępu lub kombinacji trudnych okoliczności.
4. Osoba, która nie jest w stanie zrozumieć idealnych działań i odpowiednio je postrzegać.

Powyższe okoliczności są powszechne. Istnieją również szczególne podstawy, które przewidują tworzenie negatywnych konsekwencji dla jednego z małżonków.