Czasami rodzice uważają, że mają prawo do pełnego decydowania o swoich dzieciach. Czasami taka opieka może całkowicie złamać dziecko, a on wybierze złą ścieżkę życia. Oto jedna z tych historii, ale tym razem nastolatek nie mówił o rodzicach, ale wybrał swoją ścieżkę życia. Patrzymy oczami matki na akt jej córki.
Wybór ścieżki życia
W tym roku zapisanie się na studia wyższe to koszmar. Wszyscy uczniowie i ich rodzice wiedzą to dobrze. Na niektórych uniwersytetach było wiele miejsc, ale mimo to dwa razy więcej osób chciało się zapisać. Bardzo się tym denerwowałem, ale moja córka cały czas mnie uspokajała.
Nawet były mąż dał wielkie poparcie: powiedział, że weźmie tę sprawę na siebie. To on pomoże jej we wszystkim, a ja nie będę musiał się o nic martwić. Byłem trochę zaskoczony jego nagłą aktywnością, ale wciąż wdzięczny. Ponadto mam trudną sytuację w pracy i musiałem się na niej skoncentrować.
Dopiero teraz stało się jasne, dlaczego całkowicie odcięli mnie od kontroli nad sytuacją. Wszyscy dobrze przemyśleli i spiskowali za mną.
Co się stało
Wstępny plan był dla mnie prosty i oczywisty. Córka przekaże dokumenty do trzech wyższych uczelni, musiała tylko zdać swój certyfikat i czekać na decyzję. Większość uczniów to robi, trudno wyobrazić sobie bardziej rozsądny scenariusz. Ponadto zawsze dobrze się uczyła. Byłem przekonany, że przynajmniej jeden uniwersytet podejmie pozytywną decyzję.
Przez cały ten czas zapewniała mnie, że wszystko będzie dobrze i wierzyłem w to. Chciałem okazać moją pewność siebie i wsparcie. Kiedy rozmawiałem z moim byłym mężem, zawsze zapewniał mnie, że wszystko jest w porządku i nie uważał za konieczne informowanie mnie o swoich zamiarach.
Okazało się, że nie dostała się na żaden uniwersytet, bo nawet nie próbowała! Od samego początku wiedziała, że chce iść na studia. Kiedyś pojawił się temat, ale myślałem, że ją przekonałem, i wreszcie się rozmyśliła. Niedawno zapewniła mnie, że będę zadowolony. Teraz chcę tylko płakać, ponieważ nie ma odwrotu.
Wiadomo już, że pójdzie do szkoły swoich marzeń. Secondary Technical College, specjalizujący się w technikach fryzjerskich. Tym samym zamyka ścieżkę do dalszej kariery, ponieważ szanse na zdanie egzaminu maturalnego spadają do zera. Jestem wściekły, że nastolatek mnie oszukał. A zwłaszcza, że spiskowała ze swoim ojcem za mną.
Zmiażdżone uczucie
Jak mam patrzeć ludziom w oczy? W ogóle nie jestem z niej dumny, po prostu się wstydzę. Zawsze myślałem, że szkoła zawodowa i technologia to plan B. Ten scenariusz jest odpowiedni tylko dla biednych rodzin, ponieważ nastolatki muszą jak najszybciej zdobyć zawód i iść do pracy.
Córka twierdzi, że wybrała dla siebie najbardziej odpowiednią opcję. Szybko zdobędzie doświadczenie i otworzy własny biznes. Nie twierdzę, że takie historie nie istnieją, ale tylko niektórym się udaje. Co więcej, nie mieszkamy w metropolii, w której ludzie chodzą do ekskluzywnych salonów, więc nie wierzę w jej sukces. Obawiam się, że ona nic nie osiągnie w swoim życiu.
Posłowie
Takie jest właśnie podejście tej kobiety do córki, która wierzy, że młodzi ludzie potrzebują tylko stopnia naukowego i bez sukcesu nie odniosą sukcesu. W rzeczywistości obecnie największe zapotrzebowanie na zawody związane z pracą i zarobki nie są niższe od tych, które są opłacane za pracę w obecności szkolnictwa wyższego.Praca powinna sprawiać przyjemność osobie, a wtedy na pewno zacznie zarabiać dobre pieniądze, jeśli jest profesjonalistą, zawsze będzie poszukiwany, a jego praca będzie dobrze opłacana.
