Chłopiec o imieniu Nikanor Leonardo Quinteros ma zaledwie 12 lat. Jest jak każde inne dziecko w jego wieku. Nikanor, jak to pieszczotliwie nazywa się Niko, mieszka ze swoją babcią Ramoną, uczęszcza na zajęcia i uwielbia mleko i ciastka. Byłby zwykłym nastolatkiem, gdyby nie założył szkoły Patria Unity School, w której uczy sąsiednie dzieci i pracuje w niepełnym wymiarze godzin jako reżyser.
Jak wpadłeś na pomysł, aby otworzyć szkołę?
Młody dobroczyńca zrealizował ten projekt cztery lata temu. Nico postanowił pomóc mieszkańcom swojego miasta Las Piedratas (Argentyna). W dysfunkcyjnym obszarze, w którym mieszka jego rodzina, edukacja znika w tle. Najbliższa szkoła znajduje się w sąsiednim mieście, które nie jest łatwo dostępne. Wielu jego rówieśników nie było stać na naukę, ponieważ ich rodzice nie byli w stanie pokryć kosztów transportu. Inni porzucili szkołę z powodu braku czasu lub zwykłego niezrozumienia programu.
Tak więc bardzo małe dzieci, które nie otrzymały żadnej edukacji, są zmuszone zacząć zarabiać pieniądze lub wędrować po ulicach bezczynnie. Obserwując wszystko, co się wokół niego działo, chłopiec chciał zmienić sytuację i uczynić życie swoich towarzyszy bogatszym.
Realizacja odważnych pomysłów
Kiedy Nikanor miał dziewięć lat, poprosił babcię, aby pomogła mu zbudować szkołę dla wszystkich potrzebujących na podwórku ich domu. Kobieta poparła inicjatywę swojego wnuka. Wykorzystali improwizowane materiały, aby zbudować coś w rodzaju instytucji edukacyjnej. Kije i plandeki pojawiły się, aby stworzyć sale lekcyjne, a babcia i wnuk postanowili zastąpić krzesła i biurka skrzynkami z owocami. Znaleźli także wystarczającą liczbę arkuszy z notatników, aby uczniowie mieli coś do pisania.
Sąsiedzi poparli inicjatywę chłopca i starali się mu pomóc. Tak więc w ciągu czterech lat, dzięki pomocy i inwestycjom mieszkańców miasta, Nikanorowi udało się zbudować jeszcze dwie sale lekcyjne, założyć tablicę, kupić apteczkę, a nawet zawiesić dzwonek informujący uczniów o rozpoczęciu i zakończeniu zajęć. Teraz w jego domu znajduje się biuro dyrektora szkoły.
Młody lider robi wszystko, aby jego prywatna instytucja edukacyjna nie różniła się niczym od innych. Szkoła ma małą bibliotekę, złożoną przez lokalnych mieszkańców, a na początku dnia szkolnego grany jest hymn narodowy.
Przykład dla wszystkich
Ale najbardziej imponująca w szkole Leonarda Nikanora Kinterosa jest jakość edukacji i jego wierne pragnienie pomagania innym. Każdego dnia Nicanor Kinteros podróżuje rowerem cztery kilometry, aby dostać się do szkoły, gdzie sam się kształci. Następnie, przy każdej pogodzie, zabiera swój dwukołowy pojazd i pedały na bok domu, aby prowadzić zajęcia z różnych dyscyplin, takich jak pisanie, czytanie i matematyka. Czasami, gdy jego uczniowie nie mogą uczęszczać na zajęcia w ciągu dnia, spędza je w nocy, aby upewnić się, że jego uczniowie nie stoją za programem. Jego domowa szkoła ma kilka kursów podstawowych, a nawet przedszkole. Oprócz samego Nikanora, niektórzy mieszczanie mieszkający w pobliżu i mający wykształcenie, a także przyjaciele chłopca, zgłosili się do nauczania.
Na naukę nigdy nie jest za późno
Obecnie 36 osób uczęszcza na zajęcia w szkole. Większość z nich to oczywiście dzieci. Jednak wśród uczniów są także dorośli, którzy z tego czy innego powodu nie mieli okazji nauczyć się czytać, pisać i liczyć w dzieciństwie. Teraz są szczęśliwi, aby nadrobić zaległości w instytucji pod okiem młodego bohatera i mentora.
Bezinteresowny Altruista
Pomimo tego, że zaimprowizowana szkoła Leonarda wygląda na bardzo ciasną i nieokreśloną, poprawia się każdego dnia. Najwyraźniej sam Kinteros jest cudownym dzieckiem, ponieważ jest w stanie zaszczepić innym miłość do nauki na poziomie kompetentnego dorosłego nauczyciela.
Nico często oszczędza własne kieszonkowe, aby nakarmić swoich studentów gorącym obiadem. Dom chłopca zawsze ma mleko i ciasteczka na małe oddziały. Obecnie jego głównym marzeniem jest zbudowanie publicznej stołówki w jego prywatnej szkole.
Wiadomość o inicjatywie Nikanora Kinterosa trafiła do mediów dzięki lokalnym dziennikarzom. Następnie zbudowana szkoła została oświetlona różnymi kanałami w różnych krajach. Nico jest nadal dzieckiem. I to właśnie przyciągnęło uwagę opinii publicznej na całym świecie. Niesamowity poziom świadomości w tak młodym wieku pomógł chłopcu zrozumieć, że edukacja jest jego przywilejem, niedostępnym dla wielu innych rówieśników.
Ale Nico nie bawił się tą myślą, ale chciał podzielić się swoją wiedzą. Teraz chłopiec uczy dzieci z biednych rodzin i daje im szansę na odniesienie większego sukcesu w życiu. Bezinteresowność młodego dobroczyńcy inspiruje mieszkańców całej planety do czynienia dobrych uczynków na rzecz rozwoju świata.
