Zgodnie z moimi spostrzeżeniami istnieje teraz jakiś dziwny sposób nienawidzenia mojej obecnej pracy i jednocześnie marzenie o zostaniu freelancerem lub rozpoczęciu działalności. Uważa się, że jest to jedyny sposób, aby stać się szczęśliwym człowiekiem, a pozostając tak zwanym planktonem biurowym, możesz przeżywać szary dzień świstaka cały czas.
Moja dziewczyna pracuje w prostej pracy - w księgowości dość dużej firmy. Jednak absolutnie nie ma tak zwanego syndromu poniedziałkowego. Z przyjemnością idzie do pracy i uważa się za osobę całkowicie szczęśliwą. Oczywiście zacząłem ją pytać, podejrzewając, że może po prostu się w kimś zakochała. Okazało się, że nie. Oczywiście nie wymyśliła tajemnic, które powiem później, mówi, że czytała w Internecie, ale je sprawdziła i dostosowała dla siebie.
Zaprzyjaźniła się z kilkoma kolegami
Trudno być szczęśliwym, jeśli pracujesz z ludźmi, których nie znasz i nie komunikujesz się z prawie nikim. Przyjaciel wybrał parę kolegów, którzy wydawali się jej bliscy duchowo i powoli zaprzyjaźnił się z nimi. Teraz zawsze ma kogoś, z kim może pójść na kolację lub usiąść w kawiarni w piątek wieczorem, każdego dnia cieszy się, że zobaczy ludzi, którzy są dla niej mili i będzie mogła dzielić się z nimi wiadomościami, aw krytycznej sytuacji znajdzie nawet wsparcie i zrozumienie.
Niemal każdego dnia stara się osiągać jakieś sukcesy w pracy.
Z jakiegoś powodu uważamy, że coś szczęścia jest potrzebne do szczęścia, ale tak naprawdę składa się z nawyków, małych rzeczy, tylko w dużych ilościach. Na przykład raport przekazany nieco wcześniej niż termin, pomysł, który pomógł komuś, nawet dokumenty zdemontowane i uporządkowane, aby oko cieszyło się. Przyjaciel na koniec dnia spędza kilka minut na podsumowaniu i spisaniu takich drobiazgów, w rezultacie pozostaje wrażenie dobrego dnia.
Używa różnych technik w celu poprawy wydajności.
Wiele osób cieszy się, że stają się bardziej profesjonalni w swojej pracy. Moja dziewczyna nie jest wyjątkiem. Uwielbia czytać artykuły i książki na temat produktywności, zarządzania czasem i nie tylko. Ale ona nie tylko czyta, ale sprawdza to wszystko w praktyce. Jeśli dowie się o systemie Pomodoro, w poniedziałek zacznie go testować na sobie.
Z przyjemnością bierze udział w profesjonalnych seminariach i jest zainteresowana zmianami legislacyjnymi. Zauważyli to menedżerowie, już nie raz ufano jej szkoleniu nowych pracowników.
Zawsze przeznacza czas na odpoczynek w ciągu dnia.
Odpoczynek jest bardzo ważny, aby czuć się dobrze i produktywnie pracować. Jednocześnie jakość wypoczynku jest zmianą aktywności. Nie możesz się zrelaksować po pracy przy komputerze, przeglądaniu kanału w sieciach społecznościowych, o wiele lepiej jest przejść do oddzielnego pokoju, napić się herbaty lub kawy, porozmawiać z kolegami. Idealną opcją jest pójść na spacer.
Stara się prowadzić zdrowy tryb życia.
Przyjaciel wraz z innymi kolegami wprowadza zdrowe nawyki. Przy dobrej pogodzie, w porze lunchu, chodzą na spacery, zaczęli wybierać zdrowsze potrawy, zgodzili się i zaczęli odwiedzać salę fitness, która jest niedaleko pracy, wszystko dwa razy w tygodniu.
Pracuje nad problemami stopniowo, krok po kroku, i nie próbuje ich wszystkich rozwiązać razem
Przyjaciółka przyznała, że kiedyś uległa nastrojowi w Internecie i zaczęła wierzyć, że jej praca jest taka sobie i miło byłoby zostać freelancerem przy pracy na laptopie na plaży.W pewnym momencie stała się tak nieszczęśliwa z powodu tych wszystkich myśli, że była gotowa porzucić wszystko i zacząć realizować piękny obraz z sieci społecznościowej. Postanowiła jednak poczekać i najpierw dokładnie przeanalizować sytuację.
Na kartce papieru napisała, czego dokładnie nie lubiła w swojej obecnej pracy i co lubiła. Zastanawia się i pisze, jakie problemy chciałaby rozwiązać przy pomocy ucieczki na wybrzeże z laptopem. Było więcej plusów niż minusów, w wyniku czego stanęła przed listą zadań, które powoli zaczęła rozwiązywać jeden po drugim. Uświadomiła sobie na przykład, że to nie sama praca czyni ją nieszczęśliwą, ale że czuje się tam samotna, po czym rozejrzała się i znalazła kogoś, z kim mogłaby się zaprzyjaźnić. Uświadomiłem sobie, że była zbyt zmęczona, ponieważ brakowało jej organizacji. Doszedłem do wniosku, że dwa wakacje dwa tygodnie w roku to dla niej za mało, czuje się bardziej komfortowo, jeśli odpoczywa trzy razy w roku: raz dwa tygodnie i dwa razy w tygodniu. Uświadomiłem sobie, że nie ma wystarczających wrażeń, i zacząłem nad tym pracować. Przejście zajęło jej kilka miesięcy, ale zmiany, które następowały stopniowo, były przyjemne i inspirujące do przejścia.
Aż pewnego niedzielnego wieczoru przyłapała się na radości, że musi iść do pracy w poniedziałek. Była zadowolona z możliwości zobaczenia się z kolegami, chciała szybko wprowadzić nową metodę zwiększenia wydajności, a także zacząć korzystać z pięknego pamiętnika.