W 1914 roku Henry Ford wydał głośne oświadczenie, które zszokowało cały kraj. Następnie redaktor finansowy The New York Times, w którym opublikowano nowe informacje, z wahaniem wszedł do pokoju, w którym mieścił się dział informacyjny i zapytał pracowników z zaskoczeniem: „Czy on naprawdę jest szalony? Nie sądzisz, że jest szalony?
Przyczyny szoku
Tego ranka Ford zaczął płacić swoim pracownikom 5 dolarów dziennie. W 1914 r. Było to dwukrotność przeciętnego wynagrodzenia pracowników firm motoryzacyjnych.
Ponadto skrócił dzień roboczy z 9 do 8 godzin. W tych latach 60-godzinny tydzień pracy był standardem dla amerykańskich organizacji produkcyjnych.
Henry Ford ogłosił podwyżkę wynagrodzenia na spotkaniu z menedżerami swojej firmy. Napisał na tablicy: płaca minimalna wynosi 2,34 USD i dziewięciogodzinny dzień pracy. Następnie rzucił kredę i powiedział: „Policz, ile jeszcze możemy dać naszym pracownikom”.
Menedżerowie firmy pracowali cały dzień, stopniowo dodając 25 centów. Za każdym razem Ford wracał i mówił: „Za mało”. W końcu podnieśli stawkę podstawową do 4,80 USD dziennie. Jeden pracownik zaproponował zaokrąglenie tej kwoty do 5 USD. „Dobrze”, odpowiedział Ford. „Zrobimy to”.
Dochodzenie dziennikarskie
Młody dziennikarz udał się do Detroit, aby dowiedzieć się więcej na temat tego rewolucyjnego wydarzenia. Nazywał się Edward Peter Garett, ale pisał pod nazwą Gareth Garrett.
Po przybyciu do Detroit Garrett widział, jak pracownicy firmy przemysłowej panikują i przewidują różne katastrofy. Obawiali się, że podniesienie wynagrodzeń w jednej firmie doprowadzi założycieli innych organizacji do opuszczenia miasta. Właściciele firm motoryzacyjnych, którzy zostają i próbują podnieść pensje, ostatecznie zbankrutują. A pracownicy Forda zostaną „zdemoralizowani z powodu nagłego dobrobytu finansowego”. I oczywiście Ford Motor zbankrutuje później.
Na szczęście Garrett mógł spotkać się z Fordem i omówić rewolucyjne zmiany. Ten długi wywiad opisał w swojej książce, opublikowanej w 1952 roku. Garrett przypomina sobie pytanie właściciela firmy, dlaczego postanowił podnieść płace, podczas gdy inni dyrektorzy starali się obniżyć je do maksymalnego akceptowalnego poziomu. Ford odpowiedział, że zapewni to lepsze wyniki. „Jeśli odkurzacz jest na miejscu i pilnie wypełnia swoje obowiązki, pomoże nam zaoszczędzić 5 USD dziennie, podnosząc małe części z podłogi, zamiast je wyrzucać”.
Ford wyjaśnił
Potrzebne są wysokie pensje. Pomaga to ludziom poradzić sobie ze stresem i monotonią przenośnika taśmowego. W styczniu 1914 r. Właściwa organizacja systemu, będącego w ciągłym ruchu, pomogła znacznie skrócić czas spędzony na montażu samochodu. Jednak wysokie tempo i jednolitość powodowały trudności. Wielu pracowników nie było w stanie poradzić sobie z zadaniami w ciągu ośmiu godzin pracy, niezależnie od wysokości wynagrodzenia.
Istniał jeszcze ważniejszy powód wzrostu płac. Ford napisał o tym w 1926 roku w swojej książce Today and Tomorrow. Jego zdaniem właściciel firmy, pracownicy i społeczeństwo stanowią jedną całość. A jeśli przedsiębiorstwo może zwiększyć pensje, obniżyć ceny, ale tego nie robi, niszczy się, ograniczając w ten sposób liczbę klientów. Ten pomysł może wydawać się szalony, ale sprawdził się.W 1914 roku firma osiągnęła większą sprzedaż niż wszystkie inne firmy motoryzacyjne razem wzięte. Do 1915 r. Sprzedaż znacznie wzrosła. W 1920 roku Ford sprzedawał milion samochodów rocznie.
„Zwiększamy siłę nabywczą naszych pracowników, a oni zwiększają siłę nabywczą innych ludzi i tak dalej”, pisze Ford.
W 1919 r. Ponownie podniósł płacę minimalną, tym razem do 6 USD dziennie. Pozwoliło to na jeszcze większą wydajność. „Zwiększenie wynagrodzenia do 5 USD było najbardziej opłacalnym sposobem, jaki kiedykolwiek stosowaliśmy. A 6 USD dziennie jest nawet tańsze niż 5. Nie wiem, jak będziemy się dalej rozwijać. ”
Wniosek
Nowe podejście pozwoliło na stworzenie największej firmy, która z powodzeniem kwitnie do dziś. Ford udostępnił samochody swoim pracownikom. Aby kupić samochód, musieli pracować tylko 4 miesiące. Dzięki Ford Motor 15 milionom Amerykanów było w stanie jeździć. Co więcej, ta rewolucyjna kolej wyznaczyła nowy poziom płac. Pomimo wszystkich obaw i ostrzeżeń inne firmy ostatecznie przyjęły nową politykę.