Niemiecka psycholog Eva Schmitt-Rodermund twierdzi, że przedsiębiorczą żyłę można rozpoznać nawet w młodym i nastoletnim wieku. Jej hipoteza opiera się na analizie badań Terman. Podczas eksperymentu naukowego w Berkeley (Kalifornia) i okolicach śledzono 1600 osób przez 60 lat. W tym celu wybrano chłopców i dziewczynki, którzy mieli IQ 130 lub więcej i urodzili się około 1910 roku.
Co pokazał eksperyment
Pierwsze dane zebrano w 1922 r. Ostateczne wyniki odnotowano w 1982 r. Na podstawie sondaży, w połączeniu z wrażeniami dostarczonymi przez ich rodziców, autor eksperymentu porównał typ osobowości dzieci wykazujących profil przedsiębiorczości z typem osobowości rówieśników, którzy nie mieli żelaznego uścisku niezbędnego do prowadzenia działalności.
W rezultacie ujawniono cechy osobowości dzieci i ich zachowania, które z góry pokazują predyspozycje do działalności przedsiębiorczej. Oto główne z nich.
Uczciwość i staranność
Dzieci, które otrzymały wysokie noty za sumienność i pracowitość, ekstrawersję i otwartość, w przyszłości najczęściej stały się właścicielami własnego biznesu. Taki profil osobowości najczęściej odpowiada cechom osobowym przedsiębiorców.
Stały lider
Dzieci, które podejmują role przywódcze, często stają się następnie przedsiębiorcami. Ponadto badanie wykazało, że osoby, które później stały się biznesmenami, częściej przyjmowały role przywódcze jako nastolatki. Byli to na przykład strażnicy klasowi, kapitanowie drużyn sportowych lub prezydenci wspólnot studenckich.
Ujawniono również, że przyszli przedsiębiorcy są wynalazcami czegoś:
- nowy przepis kulinarny;
- urządzenie techniczne;
- sposób na posprzątanie pokoju.
Ponadto badanie wykazało, że ludzie, którzy podążali ścieżką przedsiębiorczości w późniejszym wieku, często czytali książki na tematy ekonomiczne w młodości.
Jabłko z jabłoni
Jeśli dziecko dorastało w rodzinie przedsiębiorców, najprawdopodobniej będzie miało również własną firmę. Badania psychologiczne wykazały, że dzieci rodziców-przedsiębiorców znacznie częściej niż ich rówieśnicy same stają się przedsiębiorcami. Statystyki jednoznacznie pokazują, że posiadanie przedsiębiorczego rodzica ma większy wpływ na prawdopodobieństwo, że dziecko stanie się przedsiębiorcą, niż posiadanie bogatych krewnych.
Oceny nie są najważniejsze
Oceny szkolne i uniwersyteckie nie mają decydującego znaczenia dla pomyślnej przedsiębiorczości. Świadczą o tym ostatnie badania jakościowe, oparte na szczegółowych wywiadach z 45 niezwykle zamożnymi Niemcami (głównie odnoszącymi sukcesy przedsiębiorcami).
Wykazało, że chociaż większość uczestników badania skorzystała z wysokiej jakości edukacji szkolnej i uniwersyteckiej, pod tym względem nie różniła się niczym od wielu swoich rówieśników. Ponadto ich wyniki w trakcie edukacji formalnej były średnie. Nie było związku między tym, jak dobrze studiowali w szkole lub na uniwersytecie, a poziomem dobrobytu, jaki ostatecznie osiągnęli. W rzeczywistości ci, którzy mieli najlepsze stopnie w szkole lub na uniwersytecie, nie dołączyli do grona najbogatszych.
Sukces sportowy
Wielu przedsiębiorców odnosi sukcesy w sporcie. Po przeanalizowaniu danych ujawniliśmy, że po zajęciach sportowych ujawniono cechy osobowości dziecka, które później okazały się przydatne w tworzeniu własnego biznesu.
Wiadomo, że w wielu przypadkach sport był dla takich dzieci o wiele ważniejszy niż nauka w szkole. Jako sportowcy nauczyli się radzić sobie z porażkami i pokonywać przeciwników oraz rozwinęli postać do walki. Dzieci nauczyły się tolerować rozczarowanie i rozwinęły pewność siebie.
Wczesne doświadczenie w zakresie przedsiębiorczości
Przyszli przedsiębiorcy w dzieciństwie zwykle sprzedawali dosłownie wszystko:
- produkty kosmetyczne;
- produkty do gotowania w domu;
- felgi;
- zwierzęta domowe.
Bez wątpienia takie doświadczenie było przydatne później. Nastolatki już wiedziały, jak myśleć, organizować działalność i ostatecznie sprzedawać. Wczesne doświadczenie biznesowe było idealnym przygotowaniem do stworzenia własnego biznesu w przyszłym życiu.