Najlepsi przywódcy to bezinteresowni słudzy, którzy stawiają interesy swojej organizacji (i innych ludzi) ponad swoją. Są gotowi dokonywać osobistych poświęceń dla większego dobra. Ale czy to naprawdę tak?
W jakim stopniu można się z tym zgodzić?
Ktokolwiek się zgodzi, będzie wśród większości. Niemniej jednak współczesne badania dostarczają dowodów, które prawdopodobnie zawsze były prawdziwe - szczęśliwi ludzie są najlepszymi liderami i vice versa. W rzeczywistości, jako przywódcy, stawiają swoje interesy nad innymi i cieszą się z tego powodu. Brzmi dziwnie? Czy dobre przywództwo nie jest poświęceniem i służbą dla innych? Nie I oto dlaczego.
Kiedy ktoś poświęca się, pozostaje z poczuciem straty. „Porzuciłem karierę, aby być matką moich dzieci” lub „poświęciłem cenny czas rodzinny (lub bardziej lukratywne okazje), aby służyć społeczności”, to są ogólne stwierdzenia, które od czasu do czasu są słyszane. Najważniejsze jest tutaj słowo „ofiara”. To jest odrzucenie czegoś kochanego. Nieświadomie ta porażka sieje nasiona oburzenia w wewnętrznym świecie człowieka. W większości przypadków ludzie czują się uprawnieni do wysokich oczekiwań, ponieważ „zapłacili wysoką cenę i coś poświęcili”. Gdy te oczekiwania nie zostaną spełnione, pojawia się poczucie pozbawionej nadziei.
Prawda jest taka, że prawdziwi przywódcy nie poświęcają się. Dokonują wyboru. Jeśli rodzina jest najważniejsza, koncentrują się na rodzinie, a nie na karierze. Nieszczęśliwi ludzie nie mogą uszczęśliwiać innych, ponieważ głęboko w nich żyje żal i gorycz. Nawet jeśli nie wiedzą lub nie chcą się przyznać. Z tego samego powodu nieszczęśliwi ludzie nie stają się dobrymi przywódcami.
Co to jest szczęście i jak je znaleźć?
Jak zrównoważyć pracę, życie i rodzinę? Co jeśli chcesz trochę, ale wszystko? Odpowiedź polega na zrozumieniu, co naprawdę oznacza szczęście dla każdej osoby. Większość ludzi nawet nie próbuje ujawnić swojego prawdziwego znaczenia i czuje się niezrealizowana, nie ujawniając swojego potencjału życiowego. Domyślnie (źle) szczęście rozumiane jest mniej więcej tak:
- Jak tylko będę miał dobrą pracę, będę szczęśliwy.
- Jak tylko zajmę wiodącą pozycję, będę szczęśliwy.
- Kiedy stanę się sławny, będę szczęśliwy.
- Jeśli w moim życiu pojawi się osoba, która bezwarunkowo mnie kocha, znajdę szczęście.
- Kiedy będę utrzymywał moje dzieci, będę szczęśliwy. I tak dalej ...
Wydaje się, że zawsze zależy od czynników zewnętrznych, takich jak bogactwo, władza lub przywiązanie innej osoby. Na mocy tego uzasadnienia ludzie odkładają szczęście i ostatecznie są rozczarowani. Kluczem do szczęścia jest harmonia człowieka z samym sobą. Nie powinno zależeć od innych.
Czym jest szczęście?
Były prezydent USA Franklin D. Roosevelt potwierdził to, mówiąc: „Szczęście nie polega wyłącznie na posiadaniu pieniędzy. Polega na dążeniu do twórczych wysiłków, na dreszczyku osiągnięć. ” Innymi słowy, szczęście polega na jasnym zrozumieniu najważniejszych wartości i ustaleniu celów życiowych w oparciu o te wartości.
A może równowaga między pracą a życiem osobistym?
Ci, którzy zrealizowali swoje najważniejsze wartości i wybrali na ich podstawie cel życiowy, nie mają problemów. Dokonują wyborów, a nie poświęceń. Czerpią szczęście z dążenia do znaczącego celu, a nie tylko z dążenia do władzy, pozycji lub bogactwa.Jak na ironię, niektórzy z najbardziej zajętych liderów biznesu okazują się najlepszymi rodzicami i małżonkami. Ponieważ są zasadniczo szczęśliwi, żyjąc w harmonii ze swoimi wartościami emocjonalnymi i głównym celem w życiu. To wewnętrzne szczęście czyni je wdzięcznymi. W rezultacie z radością pracują jeszcze ciężej, aby stać się bardziej troskliwi, cierpliwi i wybaczający w swoich rodzinach.