Niektórzy bardzo szybko rozwijają karierę zawodową, a niektórzy zawodzą. Osoba może pracować przez dziesięciolecia dla dobra firmy, ale nigdy nie awansować na swoją pozycję, pozostając na dole. Co uniemożliwia nam awans, jakie cechy charakteru działają przeciwko nam? Uważaj i zacznij się zmieniać, jeśli nie chcesz utknąć na zawsze na niskich pozycjach.
Chatterbox
Oczywiście silni komunikatorzy często mają dobrą opinię u liderów, ale rozpowszechnianie plotek i plotek w godzinach pracy znacznie zepsuje twoją reputację. Takie podejście do kolegów nie da ci szansy na wzrost. Być może szef będzie cię potrzebował jako informatora, ale nie więcej. Nie będzie miał powodu, aby cię usunąć z dna, ponieważ regularnie zgłaszasz mu sytuację z tego miejsca.
Mat
Dobrzy pracownicy starają się maksymalnie zadowolić szefa. Ale obciążenie powinno mieścić się w rozsądnych granicach. Jeśli po cichu znosisz i „ciągniesz” na siebie wielkie objętości, stopniowo zamieniasz się w dywanik do wycierania stóp. Po prostu przestają cię zauważać, wyrzucając z ciebie wszystkie najbardziej budzące zastrzeżenia prace. Po co cię promować, jeśli już wykonujesz pracę na swoim miejscu? Po co płacić więcej komuś, kto już dobrze sobie radzi z proponowaną płatnością? Pomyśl o tym.
Negatywne
Pracownik, który stale nie zgadza się z resztą zespołu, który regularnie narzeka, nie próbując poprawić swojej pozycji, raczej nie zasłuży na wysokie stanowisko. Jego zły charakter i skłonność do negatywności sprawiają, że awans zawodowy jest nierealny. Tacy ludzie są trzymani na miejscu tylko dlatego, że wykonują swoją część pracy wyłącznie. W swojej dziedzinie są to zwykle nienaganni profesjonaliści. W przeciwnym razie szef zazwyczaj nie ma sensu utrzymywać takiej osoby w zespole. To prawda, zły idealista też nie widzi wzrostu, to na pewno.
„Switchman”
Być dobrym „graczem zespołowym” oznacza być w stanie wziąć na siebie winę za błędy w pracy, dostrzec swoje słabości na czas. Jeśli nieustannie narażasz się na ofiary, obwiniając innych za swoje „ławice” lub brak pracy, nie zyskasz zaufania kolegów. Lider nie szanuje tych, którzy „zamieniają strzały” w kogoś przez cały czas; nie będzie promować takiego pracownika za nic na świecie.
Zły neurotyczny
Ataki gniewu są nie do przyjęcia dla osób powyżej pięciu lat, ale niektórzy pracownicy nie są świadomi tej prawdy. Wolą wylać gniew na swoich kolegów. Takie osobowości są niestabilne i niewiarygodne, każdy drobiazg może ich rozwścieczyć. Głowa nie podniesie takiego pracownika, nie ma on nic, co mogłoby wywołać u niego nerwicę, która nie wie, jak powstrzymać swoje emocje.
Wiedz wszystko
W każdej chwili doceniano kompetentnych, doświadczonych, łatwo przeszkolonych pracowników. Ale „wiedzący”, którzy regularnie poprawiają kolegów z własnej inicjatywy, twierdzą, że ich pomysły i strategie są idealne, zwykle pozostają bez awansu. Drażnią się swoim oświeceniem, nieustannie wychwalając innych. Dla kierownika oczywiste jest, że taki pracownik uważa się za pierwszą osobę w firmie, więc chce go umieścić na swoim miejscu. Na najniższym miejscu w zespole.