Społeczeństwo konsumenckie jest organizacją non-profit tworzoną w celu zaspokojenia materialnych potrzeb wszystkich członków. Karta oprogramowania określa, jakie rodzaje zarządzania będą praktykowane w ramach danej organizacji. Wszelkie dochody otrzymywane przez firmę są dzielone między ludzi w społeczeństwie. Jest to powszechnie nazywane płatnościami kooperacyjnymi. Jeśli na walnym zgromadzeniu uczestnicy zdecydują, że fundusze społeczeństwa konsumenckiego powinny zostać przeznaczone na inne potrzeby, wówczas zysk zostanie tam skierowany.
Ważne funkcje
Tworzenie społeczeństwa konsumenckiego zawsze uwzględnia etap opracowania dokumentacji rządzącej dalszym funkcjonowaniem organizacji. Istnieje wewnętrzny przepływ pracy. Dokumenty te jasno stwierdzają, w jaki sposób działalność non-profit jest możliwa w społeczeństwie.
Każdy zdolny obywatel kraju, który osiągnął wiek pełnoletności, może wstąpić do takiej społeczności. Jest to dostępne nie tylko dla mieszkańców stanu, ale także dla nierezydentów. Można tu również akceptować osoby prawne, niezależnie od ich formy prawnej. Ważnym uproszczeniem jest brak wymagań organów podatkowych dotyczących powiadamiania ich o zmianie liczby członków, a także rejestracji.
Pomimo faktu, że firma będzie posiadała kapitał autoryzowany, który jest bardziej poprawnie nazywany zabezpieczeniem, można go zmienić w trakcie organizacji. Takie działania państwa są dozwolone bez procedury rejestracji.
Czy to jest sprawiedliwe?
Jak uczciwe jest społeczeństwo konsumpcyjne, współpracujące? W klasycznym przypadku idealnie przestrzegane są tutaj podstawowe zasady demokracji. Ponadto uważa się, że nie ma innych struktur komercyjnych, które w większym stopniu byłyby zgodne z takimi zasadami. Dlaczego Oto główne cechy społeczeństwa konsumenckiego:
- składki są opłacane przez wszystkich;
- udział jest dobrowolny;
- jeden udział daje tylko jeden głos i nie ma znaczenia, ile pieniędzy zostało wniesionych.
Jak to działa
Pod wieloma względami grupy prowadzące niekomercyjną działalność komercyjną bez specjalnej rejestracji stały się tak popularne, ponieważ geografia ich działalności nie jest niczym ograniczona. Pod tym względem spółdzielnia konsumencka jest znacznie wygodniejsza niż oddzielna jednostka. Pozwala pokryć nowe regiony bez strat, formalności, składek i podatków. Jeżeli dany akcjonariusz jest zadłużony, pozew przeciwko niemu nie wpłynie na udział w społeczeństwie konsumpcyjnym, niezależnie od tego, czy jest to przynajmniej osoba prawna, przynajmniej prywatna. Oznacza to, że spółdzielnia konsumencka zatrzyma swoje fundusze niezależnie od roszczeń wierzycieli wobec zewnętrznych struktur.
Jeżeli akcjonariusz zażąda zwrotu wniesionego przez niego wkładu do spółki, procedura taka jest przeprowadzana bez płacenia dodatkowych podatków, ponieważ uważa się, że nie ma dochodu jako takiego. Firma posiada wewnętrzne mechanizmy przyciągania pieniędzy akcjonariuszy na różne cele, ma prawo pożyczać zainteresowanym stronom bez uzyskiwania na to licencji. Możesz zdeponować akcję, możesz zwrócić fundusze nie tylko pieniędzmi, ale także pod względem materialnym, usług, innych aktywów.
Społeczeństwo konsumenckie to świetna okazja
Różne społeczeństwa mogą się ze sobą kontaktować.W szczególności wymiana nieruchomości między takimi organizacjami nie jest opodatkowana. Możesz dostosować podstawę, od której pobierane są podatki: zmniejsz o kwotę równą składce członkowskiej. Można również utworzyć niepodzielny fundusz. To, w większym stopniu niż prawo o społeczeństwach konsumenckich, pomaga chronić się przed pozbawionymi skrupułów inwestorami.
Uprawnienia przyznane społeczeństwu konsumpcyjnemu w zakresie ubezpieczeń wzajemnych (i innych rodzajów) są dość szerokie. Możliwe jest tworzenie różnych społeczeństw w dziedzinie medycyny, edukacji, nauki i badań, wydawnictw. Społeczeństwo konsumenckie to organizacja, która gwarantuje transfer środków otrzymanych z przedsiębiorczości do „pojedynczego kotła”, a także zapewnia składki członkowskie opłacane przez spółkę zależną. Zarządzanie społeczeństwem konsumpcyjnym oznacza zarządzanie wszystkimi przedmiotami, pojazdami, gruntami i mieszkaniami będącymi własnością organizacji.
Jeśli akcjonariusze otrzymują materialną pomoc od społeczeństwa, konieczne jest opłacenie podatku dochodowego od osób fizycznych. Ponieważ członkowie organizacji nie są pracownikami, dodatkowe podatki nie są nakładane.
Pozytywne aspekty
Zalety dzielnicy, regionalnego społeczeństwa konsumenckiego (i innych typów):
- przyjmowanie osób prawnych i osób fizycznych;
- uproszczony system rejestracji państwowej i opodatkowania;
- bezpieczeństwo mienia w stosunku do wierzycieli, najeźdźców;
- własność różnych przedmiotów;
- tworzenie funduszy rozdzielanych między uczestników bez obciążeń podatkowych;
- utworzenie ochronnego niepodzielnego funduszu;
- zwrot akcjonariuszowi bez podatku;
- działalność komercyjna może obejmować podział zysków między uczestnikami;
- brak licencji przy udzielaniu pożyczek;
- zdolność do świadczenia usług akcjonariuszom bez uzyskania odpowiednich licencji;
- możliwość tworzenia działek kooperacyjnych, co wyklucza rejestrację;
- oszczędności podatkowe i zwroty do kapitału docelowego lub bezpośrednio uczestnikom;
- fundusze powiernicze mogą wymieniać nieruchomości;
- właściciel ma swój udział, ma na to gwarancje, działają mechanizmy zarządzania i dziedziczenia;
- właściwie wykonane papiery wartościowe nie podlegają opodatkowaniu (tzn. powstaje „strefa offshore”).
Oczywiście unia społeczeństw konsumenckich ma jeszcze inne pozytywne aspekty, ale będą one określone przez indywidualne cechy danej organizacji.
Prawa: ograniczenia
W Federacji Rosyjskiej rejestracja społeczeństwa konsumenckiego nie jest bardzo trudnym zadaniem, ale wymaga pewnych subtelności. W szczególności żadna osoba prawna nie może używać w swoim imieniu wyrażenia „społeczeństwo konsumpcyjne”, a także odpowiedniego związku. Oczywiście prawdziwe spółdzielnie oparte na odpowiednich przepisach mogą używać takich zwrotów w nazwach, ale dotyczy to tylko wyspecjalizowanych organizacji. Ale pewna osoba prawna, która, powiedzmy, lubiła dźwięk słów, nie ma prawa traktować ich jako nazwy.
Jak wejść do społeczeństwa?
Społeczeństwo konsumenckie to organizacja, w której mogą wziąć udział nie tylko osoby fizyczne, ale także firmy, które chcą się dzielić. Aby to zrobić, musisz napisać oświadczenie w przepisanej formie, wysłać je do liderów firmy i zarejestrować się zgodnie z zasadami przepływu pracy. Jeżeli wniosek jest wykonywany przez prywatnego przedsiębiorcę, wskazuje on:
- pełne imię i nazwisko
- gdzie on mieszka;
- data urodzenia.
Osoba prawna zapewnia informacje:
- gdzie się znajduje;
- numer rejestracyjny;
- pełne imię i nazwisko
- Cyna;
- Dane bankowe
Nawet osoba nieposiadająca legalnego dochodu, emeryt lub rencista oraz osoba otrzymująca świadczenia państwowe, wypłaty stypendiów trafiają do okręgowego społeczeństwa konsumenckiego.Jeśli potencjalny członek zespołu należy do jednej z tych grup, musi powiadomić przedstawiciela firmy podczas składania wniosku.
Czy to zaakceptują?
Często społeczeństwo konsumenckie jest strukturą raczej biurokratyczną, więc wnioski o uczestnictwo nie zawsze są rozpatrywane szybko. Prawo daje takim organizacjom do trzydziestu dni. Dokument jest wysyłany do rady, gdzie menedżerowie podejmują ostateczną decyzję. Jeśli okaże się to pozytywne, osoba ta staje się akcjonariuszem, gdy tylko wniesie opłatę wstępną. Będziesz także musiał zapłacić przynajmniej część wkładu z akcji. O tym, ile opłaty za udział jest duża, jaką część trzeba zapłacić natychmiast i za co można ciągnąć, decyduje statut organizacji.
Po podjęciu pozytywnej decyzji i wypłacie kwot akcjonariusz otrzymuje dokument próby ustanowiony w spółce. Świadczy on, że dana osoba jest oficjalnym członkiem społeczeństwa konsumenckiego i poświadcza ten fakt w różnych przypadkach po przedstawieniu.
Dlaczego potrzebne są społeczeństwa konsumenckie?
Załóżmy więc, że rejestracja społeczeństwa konsumenckiego zakończyła się powodzeniem, ale co zrobi organizacja? Większość firm działających w tym sektorze deklaruje dziś swoją pracę jako chęć poprawy technologii, infrastruktury i warunków życia. Społeczeństwa starające się dotrzymać kroku obietnicom wprowadzenia w życie najbardziej niezawodnych i rentownych form kontroli skonsolidowanych zasobów, integrują najnowsze systemy produkcji z życiem codziennym, co prowadzi do niższych kosztów zaspokajania potrzeb akcjonariuszy. Wszystko to, zgodnie z głośnymi wypowiedziami organizacji, ma na celu korzyść konsumenta końcowego, ale jednocześnie nie jest źródłem zysku.
Cele, do których może dążyć społeczeństwo konsumenckie:
- społeczne;
- edukacja;
- poprawa kultury;
- opieka zdrowotna;
- miłość;
- naukowy;
- zarządzanie zasobami;
- rozwój sportu;
- zaspokojenie potrzeb niematerialnych;
- ochrona prawna;
- rozwiązywanie konfliktów;
- pomoc związana z przepisami i kwestiami prawnymi;
- cele, aby mówić o osiągnięciu dóbr publicznych podczas wykonywania zadań przypisanych społeczeństwu.
Jak osiągnąć
Co społeczeństwo konsumenckie może zrobić, aby osiągnąć powyższe? Zawierane są umowy, dzięki którym rozwijają handel, który gwarantuje dostęp do towarów wszystkim członkom organizacji. Spółdzielnia może kupować od różnych osób, zarówno prawnych, jak i prywatnych, surowce, produkty, wytwarzane przez nich produkty, zbierane owoce, dziko rosnące jagody, inne surowce, które są następnie wysyłane do przetwarzania, a następnie sprzedawane. Społeczeństwo produkuje żywność, produkty nieżywnościowe, wysyła je do sklepów.
Organizacja świadczy usługi dla swoich członków, a także promuje pewną ideologię. Z reguły starają się reklamować zasady współpracy, odwołując się do mediów, które stają się jedną z metod przyciągnięcia większej liczby akcjonariuszy.
Urządzenie wewnętrzne
O tym, jaką wewnętrzną strukturę powinna mieć organizacja, mówi przyjęta w niej karta społeczeństwa konsumpcyjnego. Z reguły spółdzielnie są dość demokratyczne, co powinno być kluczem do dobrego sprawowania rządów i zapewnienia interesów wszystkich uczestników.
Rada akcjonariuszy kontroluje wszystko. Kolejnym krokiem jest rada stowarzyszeń kierowana przez przewodniczącego, a także zarząd publiczny i komisja odpowiedzialna za kontrolę i audyt. Podczas prowadzenia rady każdy uczestnik ma tylko jeden głos, to znaczy nie ma zależności od tego, jak duży wkład został mu wniesiony przy wejściu.
Argumenty za wzburzeniem
Z reguły społeczeństwa konsumenckie, zwracając na siebie uwagę publiczną i dążąc do przyciągnięcia większej liczby uczestników, opierają się na następujących faktach:
- obecne przepisy mają na celu ochronę interesów akcjonariuszy;
- zarządzanie w organizacji jest demokratyczne;
- państwo zapewnia wsparcie;
- działalność non-profit.
Praktyka pokazuje, że spółdzielnie konsumenckie cieszą się największym zaufaniem wśród osób starszych, a także niechronione społecznie. Wszyscy ci ludzie starają się wspierać swoje pozornie dobre przedsięwzięcia, licząc na pomoc i wsparcie. Dla wielu takie społeczeństwa kojarzą się z dawnymi czasami, kiedy cały handel znajdował się pod kontrolą państwa, a spekulacje były nie do zaakceptowania.
Korzyść, aktywność
Niemniej jednak nie warto się oszukiwać: oprogramowanie, nawet non-profit, prowadzi pewne działania mające na celu „zarabianie pieniędzy”. To podstawa przetrwania we współczesnym świecie. Chociaż, oczywiście, przy odpowiedniej strukturze i rzetelnych członkach, możemy powiedzieć, że każdy indywidualny uczestnik odniesie pewną korzyść.
Społeczeństwo konsumenckie jest zaangażowane w produkcję produktów, ich sprzedaż i świadczenie usług. Co więcej, w operacjach biznesowych organizacja może działać nie tylko na tych, którzy świadczą usługi lub sprzedają towary, ale także na osobę, która kupuje produkty i zamawia usługi.
Członkowie społeczeństwa mogą z reguły oczekiwać pewnych korzyści dzięki produktom i usługom, które pomogą im prowadzić długie, zdrowe i szczęśliwe życie, ale nie będą to pieniądze. Usługi, które społeczeństwo konsumpcyjne może zapewnić swoim członkom, są przydatne w życiu codziennym lub w osobistej przedsiębiorczości. Z reguły akcjonariusze otrzymują to wszystko po cenach poniżej średnich cen rynkowych. Powstałe produkty i usługi pomagają ludziom w osobistym rozwoju, pomagają członkom ich rodzin w zdobywaniu wykształcenia, opieki medycznej, wolnych miejsc pracy i nie tylko.
Karta i tytuł
Karta zawiera z reguły wyczerpujące informacje na temat następujących aspektów:
- kwota wkładu;
- procedura płatności;
- skład opłacony;
- odpowiedzialność akcjonariuszy, którzy nie zapłacili za zobowiązania;
- kompetencje kierownicze;
- podejmowanie decyzji;
- lista niuansów, gdy większość jest wystarczająca do podejmowania decyzji;
- straty.
Wybierając nazwę dla nowo utworzonego społeczeństwa, należy wybrać słowo, które wyraźnie odzwierciedla cel, do którego dąży nowa organizacja.
Dochód, wydatki i odpowiedzialność
Każdego roku w społeczności konsumentów utrzymuj równowagę. Jeżeli okaże się, że straty wystąpiły, należy je pokryć w ciągu trzech miesięcy. W tym celu stosuje się mechanizmy dodatkowych wkładów akcjonariuszy. Jeżeli obowiązek nie zostanie spełniony, spółka zostaje zlikwidowana na mocy postanowienia sądu lub zgodnie z wymogami wierzyciela.
W przypadku spółdzielni konsumenckiej istotna jest koncepcja „odpowiedzialności dodatkowej”. Jest on ponoszony przez wszystkich akcjonariuszy razem i rozciąga się na obowiązki organizacji. Granice odpowiedzialności - dodatkowe opłaty. Ale jeśli firma otrzymała pewien dochód, musi on zostać podzielony między członków. Podczas podziału są oparte na karcie oprogramowania i obowiązujących przepisach. Normatywną i prawną regulacją działalności takich organizacji jest zadanie Kodeksu cywilnego i przepisów specjalistycznych.
Zobowiązania
Jeśli dana osoba złożyła wniosek do rady zarządzającej oprogramowania, które ją interesuje, i otrzymała pozytywne rozwiązanie, w przyszłości będzie zobowiązana do terminowego wniesienia wkładu. Odpowiedzialność za pokrycie strat spoczywa również na każdym społeczeństwie. Jeśli nie zostanie wykonany, prowadzi to do likwidacji. Podczas okresu próbnego można ustalić, że oprogramowanie zbankrutowało. Jest to kluczowa różnica między tą formą działalności a innymi organizacjami non-profit.
Jest to ważne: należy wyróżnić spółdzielnie programistyczne i produkcyjne. Jeśli pierwszy jest non-profit, drugi jest komercyjny.
Innowacje legislacyjne
W 2014 r. Ustawa federalna nr 99 uległa pewnym zmianom. W szczególności wprowadzono korekty do czwartego rozdziału pierwszej części aktu prawnego. Kilka przepisów straciło moc, dlatego wielu zaczęło mówić, że w naszych czasach społeczeństwa konsumenckie mają więcej „żadnych perspektyw”, „żadnych szans na przetrwanie”.
Mówimy o tym, że ustawa wprowadziła nową listę organizacji non-profit, które są dozwolone do tworzenia na terytorium Rosji. Pojawia się w nim zwrot „spółdzielnia konsumencka”, ale brakuje słów „społeczeństwo konsumpcyjne”. Oznacza to, że pierwsza forma jest dostępna dla zainteresowanych, ale druga należy już do przeszłości. Ale jeśli firma istniała przed przyjęciem poprawek, dodatkowa rejestracja nie jest wymagana. Zmiany będą musiały zostać wprowadzone, jeśli zajdzie potrzeba zmiany karty.
Towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych
Może to powstać pod wpływem różnych ryzyk, ale w praktyce najczęściej organizacja firmy jest spowodowana pewną budową, w której uczestniczą osoby prywatne i prawne. W obawie, że deweloper naruszy prawa, zasady, przekroczy terminy, ludzie zjednoczeni są w towarzystwie ubezpieczeń wzajemnych (MIA). Będzie monitorować, czy programista dotrzymuje swoich obowiązków. Reguluje pracę firmy nie tylko karty, ale także zawartej umowy o udział we wspólnej budowie. Interesariusze zwołują zgromadzenie wyborcze, w ramach którego (wymagany jest protokół) podejmowana jest decyzja o utworzeniu jednostki organizacyjnej. Określa, kto będzie zarządzał nowotworem. Pamiętaj, że reorganizacja nie jest dostępna dla takiej społeczności.
Karta OVS nie jest napisana z „zatłoczonej zatoki”: konieczna jest koordynacja z Bankiem Rosji. Kontrolę sytuacji sprawuje organ państwowy odpowiedzialny za przepisy antymonopolowe. Wśród członków powinna być od 30 osób prawnych lub więcej. Szef władzy państwowej zatwierdza sytuację opracowaną przez komitet organizacyjny OVS. Pamiętaj, aby wziąć pod uwagę politykę rządu i regulacje dotyczące branży budowlanej we współczesnej Rosji.