Pojęcie „kompetencji właściciela” implikuje, zgodnie z prawem, zdolność do posiadania określonej własności, włączenia jej do własnego gospodarstwa rolnego, w rzeczywistości posiadania go, posiadania go we własnym bilansie itp.
Instytut Prawa Własnościowego
Własność jest najbardziej konkretną i absolutną koncepcją prawa do używania rzeczy. Z tego powodu jest ubrany w określone formy prawne i podlega bezwarunkowym prawom użytkowania nieruchomości. Majątek i bezwarunkowe prawa do niego nie mają pełnej wartości praktycznej, z uwagi na brak ich prawnej ochrony.
Treść praw majątkowych jako „miara mocy prawnej” obywatela oznacza, że właściciel jest uprawniony do posiadania, używania i rozporządzania swoją rzeczą. Najważniejszą rzeczą, która charakteryzuje tę sytuację, jest zdolność właściciela do wykonywania uprawnień zgodnie z własnym uznaniem.
Własność ludzka jako grupa finansowa jest uważana za podstawę całej koncepcji relacji społecznych. Z prawnego punktu widzenia własność zależy od modelu dystrybucji, wymiany i użytkowania dóbr materialnych. Naruszenia prawa własności prywatnej i uprawnień obywatela, które stanowią zwiększone zagrożenie społeczne, są ścigane przez prawo. Organy ścigania stawiają jedną z głównych kwestii: ochronę wolności właściciela i osoby jako całości, a także jej mienia przed nielegalnymi naruszeniami.
W kontekście reorganizacji finansowych przeprowadzanych w państwie instytucje prawa cywilnego zajmujące się orzecznictwem w zakresie nieruchomości cieszą się coraz większym zainteresowaniem przedstawicieli dziedziny nauki i praktyki rzeczniczej. Wynika to z istotnych czynników. Relacje rynkowe w gospodarce krajowej na obecnym etapie wyróżniają się obecną redystrybucją kapitału i nieruchomości. Konfiguracje prawne takiej redystrybucji i instrumentów prawnych to instytucje własności.
Klasyfikacja
Pojęcie i istota praw własności ustalają stosunki finansowe zarówno społeczeństwa, jak i obywatela, to znaczy prawo do własności prywatnej stało się jedną z odmian praw własności w ogóle.
Klasyfikacja podstawy własności:
- pierwszą kategorię zasad wykonywania prawa własności stanowią zasady zapewniające równowagę między interesem indywidualnym i publicznym, zasada racjonalności, dobrej wiary i sprawiedliwości w wykonywaniu praw własności;
- druga kategoria stanowi podstawę ochrony praw własności, do której można dodać zasadę nienaruszalności własności.
Treść własności
Uprawnienia właściciela mogą mieć różny charakter. Wśród nich najważniejsze jest prawo własności indywidualnej.
Treść własności właściciela nieruchomości jest następująca: właściciel jest właścicielem prawa do posiadania, użytkowania i rozporządzania własną własnością. Co to znaczy
- własnością właściciela nieruchomości jest zdolność posiadania rzeczy w indywidualnym posiadaniu;
- prawo użytkowania - możliwość czerpania korzyści z rzeczy;
- władzą właściciela do rozporządzania jest możliwość ustalenia dalszego losu rzeczy: sprzedać, wynająć, dać, itp.
Zasady
Pośrednią pozycją między zasadami sprzedaży a ochroną jurysdykcji własności jest reguła ograniczenia tego uprawnienia, która ustanawia standardy realizacji prawa własności, ponieważ pokazuje zakaz wykonywania przez obywatela określonych operacji w odniesieniu do własności osobistej. Z drugiej strony ustanawia się ograniczenia w celu ochrony potrzeb społecznych, w tym orzecznictwa dotyczącego własności innych podmiotów przed nielegalnymi działaniami samego właściciela.
Zasada racjonalności i dobrej wiary uczestników public relations rozciąga się na podmioty indywidualnych relacji własnościowych. Własność pomaga ustanowić sprawiedliwość w społeczeństwie. To najważniejszy argument na jej korzyść. Sprawiedliwość publiczna była często utożsamiana z dystrybucją wcześniej dostępnych towarów, a nierówność - z niesprawiedliwością.
Zasada ochrony organu danej osoby nie oznacza, że w przypadku naruszenia będzie ona automatycznie chroniona. Chociaż prawo własności ma realną możliwość ochrony. Oprócz tego rodzaju możliwości, w celu ochrony tego prawa konieczna jest duża liczba okoliczności i warunków, które istnieją poza zakresem chronionego prawa.
Ograniczenia własności
Ograniczenia mogą pojawiać się w zakazach, na przykład do wykonywania konkretnych aktywnych działań wobec właścicieli. Korzystając z takich praw wobec zwierzęcia, okrutne traktowanie nie jest dozwolone.
Ograniczenie to wyraża się także w ustalaniu ściśle określonych okoliczności jego zachowania podczas sprawowania władzy. Własność gruntów może być ograniczona ze względu na ustanowienie szczególnych okoliczności ochrony środowiska, zachowanie żyznej pokrywy glebowej, rozpoczęcie i zakończenie budowy lub zagospodarowania terenu.
Oprócz praw właściciel ma określone obowiązki, które nazywane są ciężarem utrzymania nieruchomości. W szczególności właściciel musi:
- utrzymywać nieruchomość w odpowiednim stanie;
- wykonywać czynności w odniesieniu do mienia osobistego określonego w instrukcjach weterynaryjnych, sanitarnych, przeciwpożarowych, epidemiologicznych i innych;
- Płać prawne podatki, cła i opłaty;
- w celu spełnienia innych warunków pochodzących od upoważnionych organów gminy.
Odpowiedzialność za naruszenie praw własności
Osoby wkraczające w stosunki społeczne ponoszą odpowiedzialność administracyjną.
Kwalifikacja przestępstwa zależy czasem od metody nielegalnego wpływu na przedmiot praw własności. Tak więc V.E. Mikhalukova pisze, że badania problemu ataków na pojazdy umożliwiają wprowadzenie w szczególności następujących wymagań praktycznych. Nielegalne zajęcie pojazdu, któremu towarzyszy jego późniejsze zniszczenie lub uszkodzenie, pozostawiając go bez opieki, należy zakwalifikować nie jako kradzież, ale jako uprowadzenie.
Nielegalne przywłaszczenie samochodu, któremu towarzyszy jego przemieszczenie z miejsca (niezależnie od tego, czy silnik jest włączony lub wyłączony) lub nieznaczny ruch, gdy pojazd znajduje się w polu widzenia właściciela, należy określić jako kradzież.
Jeżeli cel winnego opiera się na chęci objęcia w posiadanie elementów samochodu, narzędzia lub innych wartości znajdujących się w samochodzie, czyn należy zakwalifikować zarówno jako bezprawne zajęcie pojazdu (bez celu kradzieży i kradzieży), jak i naruszenie zasad kradzieży odpowiednich wartości.
Uprawnienia do rozporządzania odnoszą się do właściciela, z zastrzeżeniem prawa do zarządzania gospodarczego lub prawa do terminowego zarządzania.
Po wygaśnięciu praw
Ich końcem może być na przykład zawarcie umowy sprzedaży, darowizny, pożyczki lub zmiana stosunku prawnego w przypadku wynajmu nieruchomości. Rozdysponowaniem nieruchomości jest również jej konsumpcja przez właściciela lub jej likwidacja, jeżeli obywatel uzna to za stosowne.
Uprawnienia do nieruchomości zostały przerwane:
- po odmowie osobie prywatnej prawa własności;
- śmierć lub likwidacja mienia;
- w przypadku utraty własności nieruchomości w innych przypadkach przewidzianych przez prawo.
Obowiązkowa odmowa własności jest dozwolona przez określony artykuł jako wyjątek tylko ze względu na potrzebę społeczną, z zastrzeżeniem okoliczności i reżimu określonego przez prawo, z faktyczną i bezwzględną rekompensatą za cenę przeniesionej własności, a także zgodnie z postanowieniem sądu.
Wniosek
Podsumowując opisane, można zauważyć, że własność jako instytucja prawa ma wielowiekową historię formacji. Pojawienie się jego głównych kategorii nastąpiło w Imperium Rzymskim.
Prawo własności jako prawo majątkowe stanowi podstawę prawną i podstawę standardowego obrotu materiałowego. Odpowiednie zapewnienie nienaruszalności własności w pewnym stopniu zależy od stabilności całego obrotu cywilnego.