Procedura wprowadzania aktów wykonawczych jest najważniejszą funkcją właściwych organów państwowych. Ustanowiono przykazania prawne mające konkretnie indywidualny charakter. Jest to bardzo złożony proces prawny, który zostanie szczegółowo omówiony w tym artykule.
Stosowanie prawa: co to za proces?
W naukach prawnych stosowanie prawa jest specjalną działalnością właściwych organów w zakresie wdrażania norm prawnych. Ta działalność odbywa się poprzez wydanie odrębnych przepisów państwowych.
Nie wszystkie struktury władzy są wyposażone w możliwość egzekwowania prawa. Obywatel nie stosuje norm prawnych, z wyjątkiem przypadków samoobrony. Kto jest zaangażowany w egzekwowanie prawa? Prawo odnosi się do egzekwowania prawa. Są to organy spraw wewnętrznych, policja, komornicy, FSKN i FSIN, organy celne itp. Głównymi formami egzekwowania prawa są przemoc prawna i przymus. Te formularze są wdrażane bezpośrednio. Ich głównym celem jest zapobieganie przestępstwu lub przestępstwu.
Uderzającym przykładem zastosowania prawa jest działalność sądów. To te organy podejmują decyzje w sprawach cywilnych, wykonując swoje uprawnienia.
Akt wykonawczy
Szczególną rolę w systemie stosowania norm prawnych odgrywa dokument organów ścigania. Jest to specjalny dokument o oficjalnym charakterze prawnym. Akt zawiera indywidualne, autorytatywne postanowienie właściwego organu, wydane na podstawie sprawy prawnej.
Organy ścigania mają na celu zapewnienie funkcjonowania prawa, to znaczy jego wdrożenie. Takie dokumenty są najważniejszymi elementami systemu państwa prawnego. Warto również dodać, że akt wykonawczy określa brak lub obecność obowiązków prawnych lub praw podmiotowych. Dokument pozwala wykryć miarę wpływu uprawnień i funkcji osoby.
Oznaki wykonania
Pierwszą oznaką aktu egzekwowania prawa lub aktu prawnego jest władcza natura zapewniana przez przymusową władzę państwową. Wszystkie wymagania określone w dokumencie muszą mieć wiążącą wartość dla wszystkich. Prostym przykładem jest nakaz sądowy. Uprzednio zajęta własność jest zwracana osobie. Za naruszenie tej zasady odpowiednia osoba zostanie pociągnięta do odpowiedzialności.
Drugim znakiem jest indywidualność aktu egzekucyjnego. W przeciwieństwie do zbiorów przepisów, akty stosowania norm są skierowane do konkretnych osób i do konkretnych przypadków.
Trzecim i prawdopodobnie najbardziej oczywistym znakiem jest praworządność. Wyrok nie może być sprzeczny z ustalonymi normami prawnymi. Warto również podkreślić czwarty znak, który wskazuje na potrzebę wydawania aktów wykonawczych w formie określonej przez prawo z dokładną nazwą.
Struktura aktu egzekucyjnego
Jak należy sporządzić akt stosowania prawa? Sądy, prokuratorzy, komornicy i inne organy ścigania powinny wydawać dokumenty zawierające następujące elementy:
- Wprowadzenie Podaje się tutaj nazwę aktu i organu, który go wydał, miejsce, czas, adresata i inne przepisy ogólne.
- Opis Określa fakty sprawy, które są przedmiotem rozważań. Jest rejestrowany, kiedy, przez kogo i jak zostały wykonane określone działania.
- Przepisy motywacyjne.Stanowi uzasadnienie tej decyzji, analizuje dowody potwierdzające brak lub obecność ujawnionych faktów.
- Część skuteczna. To jest treść decyzji.
Zatem dokumenty dotyczące stosowania prawa powinny składać się z czterech określonych części. Akty sporządzone w innych formach nie będą uznawane za organy ścigania.
Odmiany aktów
Specjaliści w dziedzinie orzecznictwa opracowali ogromną liczbę klasyfikacji, dzięki którym można określić różnorodne akty ścigania. Ponadto większość tych aktów to klasyczne dokumenty, w których znajduje się tekst, jasno określona struktura, terminologia prawna i konstrukcje prawne. Można także rozróżnić formy aktów typowanych. Usprawniają legalną pracę, wprowadzają pewność i rygor. Rodzaje i przykłady aktów egzekwowania prawa zależą całkowicie od dokładnego obszaru, w którym sporządzono takie dokumenty. Na przykład cywilne, karne, administracyjne itp.
Warto zauważyć, że regulacyjne akty prawne i wykonawcze to zupełnie różne grupy dokumentów. Grupa aktów prawnych może obejmować na przykład dekrety. Należy je odróżnić od aktów wykonawczych. Główną różnicą między dokumentami wykonawczymi jest ich koncentracja na konkretnych osobach. Proste dokumenty normatywne mają zawsze charakter ogólny, ponieważ są skierowane do grup ludzi, stowarzyszeń publicznych, a nawet całej populacji.
Pierwsza grupa klasyfikacji
Specjaliści w dziedzinie orzecznictwa opracowali znaczną liczbę klasyfikacji, które odzwierciedlają główne rodzaje aktów ścigania. Pierwsza i najczęstsza klasyfikacja opisuje działania według obszaru wpływu. Dokumenty mogą więc istnieć w czasie w formie aktów jednorazowych (grzywny) i długoterminowych (przyjęcie na uniwersytet). Istnieją również akty w przestrzeni kosmicznej. Są one ustalane w zależności od tego, gdzie dokładnie popełniono czyn rozważany przez urzędników. Takie akty mogą działać zarówno w kręgu osób, jak i dotyczyć poszczególnych osób.
Druga klasyfikacja dotyczy tego, które podmioty tworzą akty ścigania. Mogą to być organy kontroli i nadzoru, a także instytuty wykonawcze lub ustawodawcze.
Trzecia klasyfikacja określa rodzaje aktów w zależności od ich nazwy. Mogą to być dekrety prezydenckie, protokoły, rezolucje, oświadczenia, nakazy, dekrety itp.
Druga grupa klasyfikacji
Akty stosowania prawa są również podzielone na odmiany, w zależności od przynależności branżowej. Warto tu zwrócić uwagę na prawo karne (wyrok sądu), sferę cywilną (dekret o zajęciu nieruchomości) i inne sektory prawne.
Poniższa klasyfikacja dotyczy funkcji funkcjonalnych aktów regulacyjnych i wykonawczych. Dokumenty dotyczą przepisów, organów ścigania i organów ścigania.
Dokumenty kolegialne i jednoosobowe są podzielone zgodnie z klasyfikacją związaną z metodami przyjmowania aktów. Zbiorowy dokument dotyczący stosowania prawa to na przykład rezolucja niższej izby parlamentu w sprawie utworzenia komisji pojednawczej. Najczęstszym rodzajem dokumentu jednoosobowego jest polecenie dyrektora przyjęcia nowego pracownika w miejscu pracy.
Mówiąc inaczej, dokumenty dzielą się na akty w postaci symboli, działań i prostych dokumentów. Ze względu na charakter treści dokumenty są kwalifikowalne (zachęcające), wiążące i zabronione.
Trzecia grupa klasyfikacji
Sama koncepcja aktu wykonawczego obejmuje regulację public relations. Ponadto treść takich relacji może mieć inny charakter. Czyny mogą zatem pełnić funkcje regulacji prawnych następującego rodzaju:
- bezpieczeństwo - opublikowane w związku z popełnieniem przestępstwa;
- regulacyjne - określają obowiązki i prawa obywateli.
Wszystkie akty mają szczególne znaczenie prawne. W takim przypadku dokumenty są podzielone na pomocnicze i podstawowe. Główne akty odnoszą się do dokumentów zawierających dekret. Z reguły wyrok ten jest odpowiednią decyzją sądu. Dokumenty uzupełniające zawierają instrukcje przygotowujące publikację głównych aktów.
Ta ostatnia klasyfikacja wiąże się z konsekwencjami prawnymi stosowania aktów. Konsekwencjami są zakończenie, stanowienie prawa lub zmiana prawa. Co więcej, taki podział jest nieco arbitralny: jeden akt może odzwierciedlać wszystkie przedstawione konsekwencje.
Wymagania prawne
Pierwszym i głównym wymogiem dotyczącym aktów egzekwowania prawa jest zgodność z prawem. Przy rozwiązywaniu konkretnej sytuacji organ ścigania powinien opierać się na określonej normie prawnej lub ich kombinacji. Organy państwowe są zobowiązane do działania w najściślejszych ramach swoich kompetencji. Legalność obejmuje cztery wymagania:
- zgodność ze standardami proceduralnymi;
- orzeczenie zgodnie z sankcjami prawnymi;
- zgodność przez władze z wymogami dotyczącymi jurysdykcji, jurysdykcji itp .;
- stosowanie odpowiednich kwalifikacji prawnych.
Ważność i odpowiedniość to także wymagania. W przypadku ważności wszystko jest proste: ujawnione fakty muszą być odpowiednie dla rozpatrywanej sprawy. Celowość oznacza także wyrażenie woli ludu - bezpośredniego lub pośredniego, a także dokładną definicję wymagań niezbędnych z punktu widzenia prawodawcy.