Mandat zastępcy - dokument potwierdzający powołanie zastępcy na jego stanowisko. Status ten wskazuje uprawnienia posła, które zostały mu przyznane przez wyborców.
Cechy systemu demokratycznego
Demokracja istnieje, gdy deleguje (deleguje) uprawnienia ludności na posłów, którzy zobowiązują się do ochrony i reprezentowania interesów ludu. Nabywając uprawnienia i mandat zastępczy, wybrani otrzymują specjalne przywileje, a także mają określone prawa i obowiązki.
Mandat stanowi podstawę relacji między elektoratem a zastępcą. To słowo zostało zapożyczone z języka francuskiego, ma łacińskie pochodzenie. W Rzymie tzw. Prawo cesarskie, przyznające prowincjom specjalne prawa.
Obciążenie semantyczne pojęcia
We współczesnym świecie termin ten ma dwa główne znaczenia.
Po pierwsze, jest to dokument potwierdzający niektóre dane uwierzytelniające. Na przykład w okresie po I wojnie światowej status ten umożliwiał kontrolę nad koloniami. Lub, jak teraz, taki dokument daje prawo zastępcom.
Po drugie, znaczenie tego słowa to puste miejsce, które może zająć osoba, która uzyskała zgodę wyborców. Na przykład w parlamencie liczba zastępców wynosi 450 miejsc, które zostaną wypełnione wynikami wyborów.
Wybory do Dumy
We współczesnej Rosji istnieje dwuizbowy parlament. Niższą izbą jest Duma Państwowa, której członkowie wybierani są w wyborach powszechnych w wyborach co cztery lata. Aby policzyć głosy, stosowana jest metoda podziału wiceprzewodniczących metodą spadkobiercy. Ważne jest, aby co najmniej sześćdziesiąt procent głosujących w ogóle głosowało na partię. Organizuje proces wyborczy przez CEC (Centralny Komitet Wyborczy), który również liczy głosy w całym kraju, podsumowuje wyniki i ogłasza zwycięskie partie polityczne, które następnie dzielą mandaty.
Prawa zastępcy
Po uzyskaniu tego statusu ustawodawstwo potwierdza główne obowiązki. Staje się jasne, jaki jest charakter prawny mandatu zastępcy. Kluczowe prawa członków Rady Federacji Rosyjskiej i deputowanych do Dumy Państwowej obejmują:
- być wybieranym i wybranym na ściśle określone stanowiska w Dumie;
- wyrażają swoją opinię na temat składu kandydatur i organów urzędników wybranych, mianowanych lub zatwierdzonych przez Parlament;
- dodać kwestie do rozpatrzenia w porządku obrad;
- zaproponować projekt aktu prawnego i zmian do niego do dyskusji na posiedzeniu;
- przedstawiać różne propozycje, a także komentarze dotyczące rozważania omawianych zagadnień;
- zaproponować na spotkaniu wysłuchanie nadzwyczajnego raportu lub informacji od organu lub urzędnika lokalnego, który jest kontrolowany przez Dumę zgodnie z Kartą;
- poddać pod rozwagę kwestię braku zaufania do składu organów utworzonych lub wybranych przez Dumę lub urzędników w przypadkach przewidzianych w Karcie;
- przedstawiać propozycje dotyczące konieczności przeprowadzania kontroli wdrażania Karty i aktów prawnych przez władze lokalne;
- uczestniczyć w debatach, zadawać odpowiednie pytania mówcom i przewodniczyć spotkaniu Dumy, żądać odpowiedzi, wypowiadać się z potwierdzeniem ich propozycji;
- odczytać apele obywateli, którzy w opinii posłów mają znaczenie publiczne;
- Prawo do inicjatywy wyborczej - realizowane jest poprzez wprowadzenie przez deputowanych do Dumy Państwowej projektów ustaw, różne ich poprawki, wnioski legislacyjne dotyczące tworzenia i przyjmowania nowo wprowadzonych ustaw i projektów federalnych oraz ich dalsze wprowadzanie i uzupełnianie w ustawach Federacji Rosyjskiej, a także poprzez pracę mającą na celu uznanie tych, którzy stracili siła niektórych rachunków;
- ma decydujący głos we wszystkich kwestiach rozpatrywanych przez odpowiednią izbę Zgromadzenia Federalnego (prawo to pozwala każdemu posłowi osobiście uczestniczyć w pracach izby parlamentu krajowego);
- uczestniczyć w pracach komisji i komisji, których członkami są posłowie;
- uprawnienia do otrzymywania i rozpowszechniania informacji. Deputowani otrzymują wszystkie niezbędne dokumenty, które zostały przyjęte przez Zgromadzenie Federalne, a także materiały referencyjne i informacyjne, które są oficjalnie dystrybuowane przez Administrację Prezydenta, Trybunał Konstytucyjny, Rząd Federacji Rosyjskiej, a także inne najwyższe organy sądowe kraju i stowarzyszenia publiczne. Jeśli zastępca zwróci się do państwa. władze, samorządy, przedsiębiorstwa, instytucje, stowarzyszenia publiczne, organizacje (w tym jednostki wojskowe, instytucje Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej), odpowiedni urzędnik musi dostarczyć mu niezbędną dokumentację i informacje, bez względu na poziom tajemnicy, przestrzegając Oczywiście warunki przewidziane w federalnym ustawodawstwie stanowym. sekret Ponadto dyrektorzy organizacji, instytucji i przedsiębiorstw muszą zapewnić zastępcy prawo do zasięgnięcia profesjonalnej porady w kwestiach związanych z jego działalnością jako zastępcy.
Poseł nie ma prawa być nieobecny na posiedzeniach Dumy Państwowej.
Obowiązki zastępcy
Jednym z najważniejszych obowiązków posła jest utrzymywanie stałej łączności z elektoratem. Wybrani w regionach utrzymują kontakt z wyborcami w swoim okręgu wyborczym. Jednocześnie biorą one pod uwagę, z jakim regionem, regionem, miastem związała się praca i praca polityczna posła do Dumy Państwowej. Organizacja spotkań z ludźmi odbywa się przy aktywnym wsparciu i udziale organów państwowych. władze podmiotów Rosji, a także samorządy lokalne, dowodzenie jednostkami wojskowymi, szefami różnych przedsiębiorstw i innych.
Zastępca musi poinformować wyborców o wynikach swojej pracy, odbytych spotkaniach i tak dalej. Można to zorganizować za pośrednictwem mediów lub na żądanie ludności i zastępcy. Administracja zapewnia lokale bezpłatnie, informuje wyborców o miejscu i godzinie spotkania.
Deputowany ludowy jest zobowiązany do przestrzegania zasad etyki parlamentarnej. Za jego naruszenie odpowiedzialność określa Regulamin Dumy Federacji Rosyjskiej. Musi także wypełniać instrukcje Dumy, do której komisji należy.
Rodzaje mandatu zastępcy
W Związku Radzieckim istniał imperatywny mandat. O jego znaczeniu decydował fakt, że przedstawiciel ludu musiał słuchać rozkazów ludności i wykonywać je. Gdyby nie mógł poradzić sobie z zadaniem, ludzie mogliby go wycofać i pozbawić go autorytetu.
We współczesnej Rosji istnieje wolny mandat zastępcy. Nie wiąże on zastępcy obowiązkami wyborców. 
Znakiem wolnego mandatu poselskiego jest to, że na posiedzeniach uwzględnia się życzenia wyborców, ale nie powstaje żadna odpowiedzialność prawna. Znajduje się to w wielu demokracjach. Poseł z takim mandatem ma prawo do swobodnego wchodzenia i opuszczania komisji. Znakiem wolnego mandatu poselskiego jest także brak możliwości wcześniejszego odwołania posła przez wyborców.
Uprawnienia posiadacza mandatu
Po wyborach do Dumy Państwowej członkowie partii mają mandat, który daje im władzę, ale także nakłada odpowiedzialność. Poseł nie ma prawa do prowadzenia działalności handlowej; jego głównym dochodem są płace. Jest obowiązany uczestniczyć we wszystkich sesjach parlamentu, w pracach komisji i komisji. Ma prawo do przedstawienia różnych rachunków do rozpatrzenia, do odwiedzenia władz bez przeszkód.
W trakcie całej kadencji zastępcy wybrany jest nietykalny osobiście. Nie mają prawa go aresztować tylko wtedy, gdy nie jest on zatrzymany na miejscu zbrodni, przeprowadzić osobiste przeszukanie, przeszukać samochód lub mieszkanie. Takie środki mają na celu ochronę przed pewną presją, która jest możliwa, gdy zastępca wykonuje swoje obowiązki służbowe. Niestety zdarza się również, że takie uprawnienia są wykorzystywane do celów osobistych, które mogą być samolubne. Zastępca jest również zwolniony z obowiązku składania zeznań w związku z wykonywaniem swoich kompetencji.
Dlaczego mogą pozbawić zastępcę mandatu?
Prawo podaje powody, dla których poseł jest pozbawiony mandatu. Pierwszym powodem pozbawienia ich mandatu jest udział w działalności przedsiębiorczej, a mianowicie: własny biznes lub zarządzanie przedsiębiorstwem handlowym. Po drugie, może to wynikać z dowodów w sądzie oskarżonego o popełnienie przestępstwa.
Podsumowując
Obecnie trwa aktywna dyskusja na temat zmian w ustawie o statusie zastępcy, co wpłynie na szereg przyczyn pozbawienia mandatu zastępcy. Rozważane są takie elementy, jak konta bankowe za granicą i zakupione tam nieruchomości, których koszt jest znacznie większy niż dochód zastępcy, niezadeklarowane zyski. Będą stosować taką listę nie tylko do posłów, ale także do urzędników. Ważną dodatkową pozycją na tej liście jest rachunek zysków i strat najbliższych krewnych.