Ponad ćwierć wieku temu prywatyzacja w Kazachstanie, podobnie jak w innych republikach Związku Radzieckiego, została ogłoszona w celu nadania impetu gospodarce, nadania impulsu, a wraz z nową siłą uruchomienia mechanizmów rozwoju systemów produkcji i dystrybucji. Tak rozpoczęła się era własności, dotknęła dosłownie każdej rodziny. Ludzie mogli nie tylko stać się udziałowcami w przedsiębiorstwach, w których pracowali, ale także uzyskać własność. Reforma jeszcze się nie zakończyła, ale dziś nie jest tak aktywna i na dużą skalę, choć pozostaje pod wielką uwagą państwa i społeczeństwa.
Jak rozpoczęła się prywatyzacja w Kazachstanie
Pierwsza prywatyzacja w Kazachstanie rozpoczęła się w latach dziewięćdziesiątych i była spowodowana przejściem kraju do gospodarki rynkowej. Aby wzmocnić i rozwinąć nowy kurs w zmienionych warunkach, konieczne było uciekanie się do procesu, w którym własność państwowa przechodziła w prywatne ręce osób fizycznych i prawnych, to znaczy poprzez prywatyzację.
Etapy prywatyzacji w Kazachstanie:
- Pierwszy etap trwał od 1991 do 1992 roku. Państwo jako pierwsze zdecydowało się na sprzedaż przedmiotów handlu i usług. Równolegle rozpoczyna się tworzenie spółek akcyjnych w przedsiębiorstwach, pierwsi właściciele spółek akcyjnych pojawiają się w kolektywach pracy. W tym czasie sektor państwowy gospodarki opuścił 4000 małych i 2500 dużych przedsiębiorstw.
- Ramy czasowe drugiego etapu prywatyzacji - 1993-1996. Sprywatyzowano około 14 000 przedsiębiorstw. Najtrudniejszy etap, ponieważ obejmuje prywatyzację „małą” i „masową”. Rozpoczyna się wydawanie kuponów mieszkaniowych. Mieszkańcy miast otrzymali 100 kuponów, mieszkańcy wsi - po 120. Kupony wydano w księdze kuponów. Do 1993 r. 90% ludności kraju je otrzymało. Za pomocą kuponów możliwe było wykupienie jednego lub drugiego przedmiotu własności gospodarczej od państwa na aukcji. W aukcji można było wziąć udział za gotówkę. Przeważnie małe przedsiębiorstwa przeszły pod młotek, a obiekty rolnicze zostały po raz pierwszy sprywatyzowane. Kupony wprowadzone przez władze Kazachstanu umożliwiły obywatelom udział w nieruchomościach państwowych w dwóch kierunkach: mieszkaniowym i inwestycyjnym.
- Trzeci, ale nie ostatni etap prywatyzacji, trwał od 1996 do 1998 roku. Prawie 89 tysięcy przedmiotów pozostawiono w prywatnych rękach od własności państwowej.
Cały proces jest regulowany przez ustawę o prywatyzacji w Kazachstanie.
Prywatyzacja mieszkań w Kazachstanie
W latach 90. obywatele Kazachstanu otrzymali prawo do zostania właścicielami jednego mieszkania z państwowych zasobów mieszkaniowych. Bezpłatny transfer nieruchomości był możliwy po rejestracji państwowej umowy prywatyzacyjnej. Prywatyzacja w Republice Kazachstanu pozwoliła właścicielom na pozbycie się mieszkania z własnej woli: sprzedaż, zmiana lub oddanie.
Jak sprywatyzować mieszkanie
Prywatyzacja mieszkania w Kazachstanie nie spowoduje większych problemów. Aby uzyskać własność i wykupić mieszkanie stanowe lub biurowe, musisz najpierw odebrać paczkę dokumentów. Najlepiej zacząć od stwierdzenia, że wszyscy dorośli członkowie rodziny muszą się podpisać. Będziesz także potrzebować kopii dowodu osobistego lub kopii paszportów wnioskodawcy i jego krewnych, kopii umowy najmu lub najmu lub nakazu mieszkania. Do przedstawienia wymagany jest certyfikat dostępności lub braku własnego mieszkania wnioskodawcy. Ten sam certyfikat powinien być z członkami rodziny.
Z tymi dokumentami powinna skontaktować się komisja mieszkaniowa. Po rozpatrzeniu certyfikatów i kopii komisja podejmie decyzję.Jeśli zatwierdzi paczkę dokumentów, możesz zarejestrować prawo własności. Mieszkanie staje się wspólną własnością właścicieli sprywatyzowanych mieszkań.
Warunki prywatyzacji mieszkań są regulowane przez artykuły ustawy o stosunkach mieszkaniowych.
Trudności w prywatyzacji mieszkań w Kazachstanie
Pomimo procesu prywatyzacji, rozpoczętego ponad dwie dekady temu i ustalonego systemu instytucji własności, niektórzy obywatele Kazachstanu nie mogą nadal zostać właścicielami. Na przykład prokuratura Pawłodaru została zalana wnioskami o uznanie praw własności. Okazało się, że ludzie mają tylko zamówienia mieszkaniowe wydawane przez przedsiębiorstwa. Żadne inne dokumenty nie są zawarte w archiwach. Po prostu ich tam nie przeniesiono, mówią w prokuraturze miasta. Tak więc obywatele mieli trudności z prywatyzacją mieszkań. Tym, którzy znaleźli się w tej sytuacji, władze udały się uprościć proces prywatyzacji, ogłaszając program „Właściciel prawa”.
Prywatyzacja gospodarcza w Kazachstanie
Równolegle z prywatyzacją mieszkań prywatyzacja gospodarcza trwa w Kazachstanie. Przedsiębiorstwa państwowe i spółki zależne przenoszone są do środowiska konkurencyjnego. Odbywa się to w celu zmniejszenia wpływu państwa na gospodarkę i zmniejszenia udziału własności państwowej do poziomu krajów OECD, czyli do 15% PKB.
Powody prywatyzacji gospodarczej
Państwo, wchodząc do kapitału docelowego przedsiębiorstw, kontroluje je i zapewnia wsparcie finansowe. Zwolennicy prywatyzacji są przekonani, że państwo nie powinno wydawać pieniędzy w tym kierunku. Są przedsiębiorstwa znajdujące się w stanie kryzysowym lub przedkryzysowym. Dzięki prywatyzacji tylko biznes może je uratować. Ryzyko ponosi także tylko on. Duże firmy w Kazachstanie mają możliwość uwolnienia własnych zasobów z aktywów innych niż podstawowe, optymalizacji struktury i pozostawienia tylko strategicznych obiektów w grupie.
Oczekiwania na prywatyzację przedsiębiorstw państwowych
Eksperci twierdzą, że prywatyzacja powinna pomóc zwiększyć efektywność zarządzania przedsiębiorstwem i zmniejszyć obciążenie budżetu krajowego. Zwykli obywatele mają nadzieję, że system konkurencji zmusi organizacje do poprawy jakości usług i obniżenia cen towarów i usług.
Sprzedaż przedsiębiorstw państwowych uzupełni budżet.
Druga fala prywatyzacji w Kazachstanie
Aby dać sektorowi gospodarczemu szansę na samodzielny rozwój w Kazachstanie w 2014 r., Rozpoczęła się druga fala prywatyzacji. Rząd zatwierdził listę podmiotów i plan. W 2014 r. Planowano prywatyzację 287 obiektów, w 2015 r. - 232 przedsiębiorstwa. Przez trzy lata drugiej fali prywatyzacji, do 2016 r. Pod młotek miało przejść 869 obiektów. Później liczba ta była wielokrotnie dostosowywana.
Możliwości i obowiązki inwestorów
Prywatyzacja własności państwowej ma formę aukcji elektronicznej. Jego zalety:
- maksymalna przejrzystość;
- wykluczenie czynnika ludzkiego - tylko system decyduje, czy zezwolić na licytację, czy nie, odrzucić ją lub ograniczyć;
- kopie jakichkolwiek dokumentów nie są potrzebne;
- wszystkim inwestorom zapewnia się równy dostęp.
Licytant musi posiadać podpis elektroniczny i rachunek bankowy, aby wnieść gwarantowany wkład na konto platformy transakcyjnej.
Zwycięzca przetargu zobowiązuje się do utrzymania profesjonalnego zespołu przedsiębiorstwa i jego profilu.
Procedura prywatyzacji
Licytacja elektroniczna poprzedzona jest przygotowaniem do przedsprzedaży. Wartość przedmiotu jest szacowana, komisja bierze pod uwagę warunki udziału przedsiębiorstwa w aukcji i dopiero po pozytywnej odpowiedzi obiekt może licytować.
Aby wziąć udział w licytacji, osoby prawne i osoby fizyczne muszą zarejestrować się w portalu państwowym.Strona internetowa Komisji Majątku Państwowego i Prywatyzacji Kazachstanu zawiera niezbędne rejestry, bazy danych i statystyki - wszystko, co będzie przydatne i interesujące dla inwestora biorącego udział w aukcji. Tutaj musisz również utworzyć konto osobiste.
Po wybraniu obiektu inwestor może wnieść gwarantowany wkład, dociera na konto platformy handlowej w ciągu kilku minut. Następnie tworzona jest aplikacja elektroniczna.
Podsumowując wyniki handlu elektronicznego, określa się nowego właściciela majątku państwowego, który zaoferował najwyższą cenę za lot. W kolejnym etapie zostaje zawarta z nim umowa sprzedaży.
Jeśli nie ma nabywców obiektu, przedsiębiorstwo zostanie zlikwidowane lub zreorganizowane. Ostatni etap aukcji elektronicznej obejmuje jednak obniżenie minimalnego kosztu majątku państwowego. Chociaż eksperci nadal radzą, aby trzymać duże obiekty, aby nie taniej i nie pozostawić gospodarki na minusie.
Majątek państwowy drugiej fali prywatyzacji
Wystaw na przedmioty aukcyjne, które są w równowadze państwa:
- przedsiębiorstwa gospodarstw krajowych - 162;
- przedsiębiorstwa republikańskie - 34;
- przedsiębiorstwa nieruchomości komunalnych - 466.
Największa spółka akcyjna, Narodowy Fundusz Opieki Społecznej Samruk-Kazyna, sprywatyzowała 49 przedsiębiorstw, w tym firmy wydobywcze i transportowe. Ogólnie rzecz biorąc, 132 aktywa zostały już wycofane z funduszu. AO planuje sprzedać 215 obiektów, zgodnie z kompleksowym planem prywatyzacji na lata 2016-2020.
Komitet ds. Mienia Państwowego ma nadzieję, że udział przedsiębiorstw sprywatyzowanych przez lokalnych nabywców wyniesie 2/3 wszystkich wniosków, a 1/3 jest gotowa zapewnić inwestorom zagranicznym.
Co jest pożądane
Dane o już sprzedanych obiektach wskazują, że organizacje w transporcie pasażerów i towarów, struktury gastronomiczne, przedsiębiorstwa przemysłowe i rolnicze, a także media są najbardziej poszukiwane.
Wyniki drugiej fali prywatyzacji
Pod koniec drugiej fali prywatyzacji sprzedano ponad 300 aktywów państwowych, z których większość została przekazana obywatelom, indywidualnym przedsiębiorstwom i osobom prawnym. Budżet uzupełniono o 86,5 miliarda tenge.
Wyniki prywatyzacji, 2014-2016:
- Sprywatyzowano 57 aktywów holdingu krajowego, kwota ze sprzedaży do budżetu - 68 mld tenge;
- Sprywatyzowano 19 przedsiębiorstw własności republikańskiej, kwota ze sprzedaży do budżetu - 7 miliardów tenge;
- 157 narzędzi zostało sprywatyzowanych, kwota od sprzedaży do budżetu wynosi 5 miliardów tenge.
25 obiektów kultury zostało wycofanych z programu prywatyzacji, ponieważ z mocy prawa nie podlegają one sprzedaży.
Kontynuacja prywatyzacji
Prywatyzacja własności państwowej będzie kontynuowana do 2020 r. Nadal uważa się, że proces ten może równoważyć interesy biznesu i państwa. Władze oczekują od inwestorów aktywności, obiekty są okresowo prezentowane na różnych forach gospodarczych i inwestycyjnych.
Według najnowszych zaktualizowanych danych z portalu rejestru nieruchomości państwowych sprzedano 444 obiekty. Zestawiona górna lista aktywów państwowych obejmuje 65 przedsiębiorstw. Większość kategorii to przemysł, usługi i energia. Kilka organizacji medycznych, edukacyjnych, transportu, telekomunikacji i rolnictwa.