Kto dostaje sprywatyzowane mieszkanie po śmierci właściciela bez testamentu? Ogólny mechanizm dziedziczenia jest zrozumiały, jednak powstaje wiele pytań, ponieważ właściciel może nie być sam, a ponadto może być kilku wnioskodawców o mieszkanie z różnych powodów.
Obiekt dziedziczenia
Prywatyzacja to proces przenoszenia mieszkania z własności państwowej lub komunalnej na własność prywatną. Właściciel staje się osobą, która w nim mieszkała przed prywatyzacją. Mieszkanie jest objęte spadkiem, jeżeli prawa do niego są zarejestrowane. Jeśli zmarły nie miał na to czasu, składa się pozew o włączenie do masy dziedzicznej. Jeśli minęło 6 miesięcy, teraz jest złożony pozew o uznanie prawa, a sekcja jest składana w sądzie.
Sytuacja jest skomplikowana, gdy obywatel dopiero zaczął robić pierwsze kroki w celu prywatyzacji, ale udało mu się podpisać umowę lub odmówiono jej, wtedy pojawia się pytanie o udowodnienie praw spadkodawcy. Nie ma znaczenia, czy sporządzono testament mieszkania.
Ustawodawstwo
W jaki sposób sprywatyzowane mieszkanie jest dziedziczone po śmierci właściciela bez woli, łatwo jest się dowiedzieć: musisz zajrzeć do części 3 kodeksu cywilnego. Zawiera wszystkie zasady dotyczące dziedziczenia.
Plenum sił zbrojnych RF z ogólnymi objaśnieniami ustawodawstwa, przeglądy praktyk pomagają wyjaśnić zrozumienie norm i przewidzieć, w jaki sposób spór zostanie rozwiązany, jeśli jeden z wnioskodawców zostanie pozwany.
Gdzie to wszystko się zaczyna
Okres półroczny rozpoczyna się w dniu śmierci osoby lub wydania orzeczenia sądowego stwierdzającego jej śmierć w specjalnym postępowaniu.
Testament - zbycie mienia na wypadek śmierci, sporządzone przez notariusza i poświadczone przez niego. W pilnych okolicznościach można sporządzić rozkaz bez notariusza dla świadków. Powrót do normalnych warunków unieważnia taki dokument.
Następcy wybierają sposób otrzymania spadku - zgodnie z wolą lub normami prawa.
Jak uzyskać spadek?
Najpewniejszym sposobem, aby zostać cesjonariuszem, jest udanie się do notariusza i napisanie oświadczenia o przyjęciu spadku. To wystarczy, aby zabezpieczyć nieruchomość, ale nie wystarczy, aby swobodnie ją później pozbyć.
Rejestracja w sprywatyzowanym mieszkaniu lub wspólnym mieszkaniu nie oznacza, że dana osoba automatycznie przyjęła nieruchomość. Procedura jest taka sama dla wszystkich, bez wyjątku, mówimy o małżonkach, dzieciach lub innych wnioskodawcach. Nie powinieneś polegać wyłącznie na wspólnym pożyciu.
Dzieci są reprezentowane przez rodziców lub przedstawicieli wyznaczonych przez władze opiekuńcze, jeśli dziecko ma już 14 lat, może złożyć wniosek bez udziału z własnej woli.
Zgodnie z kodeksem cywilnym spadek zostaje zamrożony na 6 miesięcy po śmierci osoby. Daje się czas na zebranie dokumentów potrzebnych do rejestracji. Spadkobiercy tego okresu składają wniosek o przyjęcie lub, przeciwnie, o zrzeczenie się spadku.
Jeśli nie ma zastosowania
Jeżeli cesjonariusz faktycznie przyjął spadek: mieszka w mieszkaniu, płaci za media, naprawy, płaci podatki, z punktu widzenia prawa uważa się, że przyjął spadek.
Bez względu na to, ile czasu minęło od śmierci właściciela, taki spadkobierca ma prawo skontaktować się z notariuszem w sprawie dokumentów.Wystarczająca ilość papieru daje notariuszowi prawo do sporządzenia majątku bez wysyłania osoby do sądu.
Jest jeszcze jedna opcja: pozostali spadkobiercy, którzy złożyli dokumenty na czas, zgodnie z ogólnym wnioskiem, mają prawo wyrazić zgodę na to, że osoba zaginiona również otrzyma swoją część.
Spory sądowe
W przypadku niedotrzymania terminu na złożenie wniosku do notariusza prawnicy od nieruchomości doradzają dwie opcje:
- zwrócić się do sądu o przywrócenie terminu dziedziczenia;
- zwrócić się do sądu o zaakceptowanie faktu jego przyjęcia.
Brak czasu wynika z różnych przyczyn, które obiektywnie nie dały możliwości udania się do notariusza lub wysłania przedstawiciela. Na przykład osoba przez długi czas znajdowała się w miejscu, w którym nie było połączenia ze światem zewnętrznym lub w pozycji koszarowej, cierpiała na poważną chorobę (uważa się ją za szanowaną w szpitalu). Innym powodem są zdarzenia siły wyższej (klęska żywiołowa). Prawo nie zawiera wyczerpującej listy tych. Chodzi o dowód na to, że wnioskodawca zamierza uczestniczyć w dziedziczeniu sprywatyzowanego mieszkania, co utrudniały czynniki obiektywne.
Deklaracja akceptacji ma inny cel. Jego celem jest udowodnienie, że pomimo braku udokumentowanego oświadczenia nastąpiło przyjęcie spadku. Wnosi się go, gdy notariusz nie ma wystarczającej ilości rozstrzygających dowodów na działania spadkobiercy. Tylko sąd ma prawo wziąć pod uwagę zeznania świadków.
Dla osoby, która nie ma doświadczenia i wiedzy w dziedzinie prawoznawstwa, lepiej jest zwrócić się do prawnika ds. Nieruchomości w celu przygotowania dokumentów.
Warunki przyjęcia
Ustawa określa 6-miesięczny okres na przyjęcie nieruchomości (złożenie wniosku u notariusza lub podjęcie działań potwierdzających przyjęcie nieruchomości).
Wniosek musi zostać wysłany pocztą poświadczoną przez innego notariusza w ostatnim dniu terminu, w przypadku poczty, do końca dnia roboczego. Jeżeli koniec kadencji przypada na weekend lub święto, zostaje przedłużony do pierwszego dnia roboczego.
Jakie są niuanse? Prawa do dziedziczenia bez woli określane są działaniami innych następców.
Odmowa przez spadkobiercę jego praw lub nieodwołany akt sądowy dotyczący usunięcia z spadku daje wnioskodawcom z innych linii kolejne 6 miesięcy na udanie się do notariusza.
Jeżeli spadkobierca po prostu nie zaakceptował spadku, drugi wnioskodawca otrzymuje 3 miesiące po upływie sześciomiesięcznego okresu przyznanego pierwszemu spadkobiercy, aby mógł z kolei podjąć decyzję.
Jeśli jest wielu spadkobierców, sprywatyzowane mieszkanie po śmierci właściciela bez woli raczej nie pozostanie bez właściciela.
Sukcesja bez spadku
Sprywatyzowane mieszkanie po śmierci właściciela bez woli jest rozdzielane między następców zgodnie z przepisami prawa.
Istnieje 8 kolejek spadkobierców, a przedstawiciel jednej kolejki może przejść do innej na różne sposoby.
Prawo do dziedziczenia przenosi się do innej kolejki, gdy tylko wszyscy przedstawiciele poprzedniej kolejki zostaną zawieszeni, umrą lub zrzekną się swoich praw.
Każdy z następców nabywa równy udział ze wszystkimi. Zgodnie z kodeksem cywilnym dziedziczenie można przeprowadzić z wyjątkami, przywileje przyznaje się dzieciom i tym, które mieszkały w mieszkaniu do śmierci spadkodawcy.
Prawo zabrania częściowego dziedziczenia. Na przykład zabrania się mieszkania, rezygnacji z długów za media lub opłat za główne naprawy.
Istnieją dwa dodatkowe mechanizmy przyciągania do dziedziczenia: prawo do reprezentacji lub przekazania.
Prawo do zgłoszenia
Art. 1146 kC wskazuje na przyjęcie spadku w kolejności przedstawienia. Mechanizm ten dotyczy spadkobierców zmarłych wcześniej lub w tym samym dniu, co spadkobiercy.
Kto dokładnie zastępuje kogo opisano w artykułach o składzie kolejek spadkobierców. Schemat jest ważny tylko w pierwszych trzech fazach.
Prawo dotyczy wnuków, ich potomków, siostrzeńców, kuzynów. Stają się substytutem zmarłej osoby. Jeżeli prawo do reprezentacji rozciąga się na kilka osób, udział jest równo podzielony między nimi.
Schemat nie działa, jeżeli główny spadkobierca został pozbawiony części spadku przez testament, lub istnieje powód, aby uznać go za niegodnego spadkobiercę. Sąd pozywa o usunięcie potomstwa z powodu jego zachowania.
Prawo do reprezentacji działa pod warunkiem, że nieruchomość nie została zapisana w spadku.
Na tej podstawie nie określono żadnych szczególnych cech dotyczących oświadczenia o ich prawach i warunkach dla spadkobierców.
Dziedziczona transmisja
Ta forma przejęcia własności różni się tym, że spadkobierca umiera po otwarciu spadku i nie ma czasu na deklarację jego przyjęcia. Jest to ważna kwestia, ponieważ od momentu adopcji osoba jest uważana za właściciela, niezależnie od tego, czy udało mu się zarejestrować swoje prawa, czy nie.
Należy zauważyć, że nieruchomość oferowana przez przekazanie nie jest uważana za część spadku. Podobnie jak w przypadku prawa do reprezentacji, jednego następcę zastępuje się innym. Obywatele mają jednak prawo wskazać w testamencie nadawcy.
Jednocześnie, jeżeli spadkobierca miał prawo do obowiązkowego udziału w mieszkaniu, prawo to nie przechodzi na jego następców.
Jeżeli po jego śmierci pozostało mniej niż 3 miesiące na przyjęcie spadku, pozostały okres jest automatycznie przedłużany. Ci, którzy nie mieli czasu na złożenie wniosku u notariusza, mają prawo wystąpić do sądu w celu przywrócenia terminu przyjęcia. Skarżący może również zwrócić się do sądu o uznanie go za przyjęcie spadku.
Jakie prawa ma mąż lub żona?
Wraz z dziećmi i rodzicami małżonkowie są przede wszystkim spadkobiercami, wraz z którymi pozostała część majątku jest dzielona. Jednocześnie obowiązuje zasada dotycząca wspólnie nabytego małżeństwa. Fakt, że formalnie tylko zmarły posiadał wszystkie prawa, nie narusza praw drugiego małżonka. Ustawa federalna „W sprawie dziedziczenia”, art. 1150 Kodeks cywilny osobno podkreśla ten niuans.
Nie uważany za wspólną własność nabytą przed ślubem, a także odziedziczoną lub podarowaną. Zakup nieruchomości w trakcie małżeństwa, ale dokonany na własny koszt, może zostać uznany za wspólny. Ostatni punkt jest skomplikowany i często o losie nieruchomości decyduje sąd.
Od momentu rozwodu prawo do dziedziczenia po utracie byłego małżonka. Jeśli para rozwiodła się, brany jest pod uwagę okres, który upłynął po śmierci. Jeżeli minęły mniej niż 3 lata, istnieje powód, by sądzić, że można by złożyć pozew w sprawie podziału wspólnej własności. Oskarżonymi w sporze o podział będą spadkobiercy. W rezultacie wolumen odziedziczonej nieruchomości zmniejszy się, a liczba właścicieli sprywatyzowanego mieszkania wzrośnie.
Jeśli małżeństwo nie zostało zawarte
Konkubent lub konkubent ma znacznie mniejsze prawa niż legalny małżonek. Zgodnie z prawem taka osoba ma prawo liczyć na spadek, pod warunkiem że 12 miesięcy przed śmiercią spadkodawcy otrzymała od niego poważną pomoc finansową. Posiadanie własnego dochodu nie ma znaczenia.
Prawo do otrzymania spadku powstaje pod warunkiem odmowy przedstawicielom innych linii od ich praw lub usunięcia ich z spadku.
Tak więc bliscy ludzie mają również udział w sprywatyzowanym mieszkaniu po śmierci właściciela, chociaż ich szansa na zdobycie jest niewielka.
Kto jeszcze ma prawa spadkowe
Dzieci adoptowane i ich potomstwo, wraz z własnymi dziećmi i potomstwem, mają prawo zadeklarować swoje prawa. Orzeczenie sądu w sprawie adopcji przyznaje dziecku takie same prawa, jak dziecko rodzime. Więzi rodzinne z rodzicami i innymi krewnymi ustają. Podczas adopcji sąd może zachować pokrewieństwo z byłymi rodzicami lub jednym z nich, a następnie zachować prawo do przyjęcia spadku po tym, jak rodzic lub dziecko zostanie zachowane. Adopcja z zachowanym stosunkiem rodzinnym nie daje prawa do przyjęcia spadku po nowych rodzicach.
Osoby pozostające na utrzymaniu osób niepełnosprawnych (osoby niepełnosprawne ze wszystkich 3 grup lub emeryci w wieku 55 i 60 lat), które zgodnie z prawem znajdują się w jednej z kolejek sukcesji, są zaliczane do grona następców prawnych, jeżeli pozostają na utrzymaniu przez co najmniej 12 miesięcy.
Na jakich spadkobiercach przysługuje zgoda?
Kto otrzyma sprywatyzowane mieszkanie? Wszyscy uczestniczący w spadku przez prawo mają równy udział w spadku. Wszystko dzieli się na akcje: nieruchomości, depozyty, pojazdy, akcje w spółdzielniach, udział w spółkach handlowych itp. Jeżeli jest kilka przedmiotów i kilku spadkobierców, sytuacja ta jest niewygodna. Wspólna własność zobowiązuje do rozporządzania nieruchomością zgodnie z ustaleniami wszystkich właścicieli.
W niektórych przypadkach jest to trudne ze względu na relacje, w innych jest trudne z technicznego punktu widzenia.
Prawo pozwala spadkobiercom dzielić między sobą własność, którą otrzymali z własnej woli. Umowę można podpisać przed rejestracją praw majątkowych (mówimy o nieruchomościach i samochodach).
Opcjonalnie sekcja musi odpowiadać formalnym udziałom określonym przez notariusza.
Ze względu na zmiany w przepisach od 2016 r. Umowy, w których dokonuje się podziału nieruchomości lub udziałów, muszą być zawierane przez notariuszy.
Kodeks cywilny zabrania odmowy rejestracji transakcji z uwagi na fakt, że wielkość akcji w umowie nie odpowiada wielkości akcji w świadectwie spadkowym. Ponadto rejestratorzy nie mogą weryfikować legalności transakcji poświadczonych przez notariuszy.