Przyciąganie jako oskarżony odbywa się na wstępnym etapie dochodzenia. To działanie proceduralne jest sformalizowane w drodze rezolucji. W ramach zapytania taki dokument nie jest sporządzany. Podmiot zostaje uznany za oskarżonego dopiero po wniesieniu aktu oskarżenia. Odpowiednia pozycja jest zabezpieczona klauzulą 2 1 art. 47 CPC. Rozważmy dalej cechy zaangażowania jako oskarżonego.
Wartość instytutu
Najważniejszym działaniem proceduralnym jest przyciągnięcie obywatela do statusu oskarżonego. Jego treść polega na wydaniu specjalnego aktu - uchwały w sprawie oskarżenia (próbkę dokumentu przedstawiono w artykule). Formułuje wnioski poczynione przez badacza na podstawie wyników działań dochodzeniowych. Osoba, której dotyczy decyzja, nabywa określone obowiązki i prawa proceduralne, a produkcja przechodzi na nowy etap.
Rekrutacja jako oskarżony jest działaniem proceduralnym, które ma miejsce po przejrzeniu i ocenie zebranych dowodów. Śledczy, po przestudiowaniu materiałów, stwierdza, że wskazują one na udział podmiotu w przestępstwie.
Czas
Ustawodawstwo określa okoliczności, które należy ustalić, aby przyciągnąć osobę oskarżoną. Na te fakty śledczy musi się powołać w decyzji. Ponadto ustawa nie określa konkretnego momentu, w którym akt powinien zostać wydany.
W niektórych przypadkach decyzję wydaje się wkrótce po wszczęciu sprawy lub rozpoczęciu postępowania karnego. Jest to poprzedzone pewnymi środkami dochodzeniowymi. Są one przeprowadzane przez badacza według jego uznania. Może to być na przykład przesłuchanie naocznych świadków, przeszukanie itp. W niektórych przypadkach może być konieczne przeprowadzenie większości lub wszystkich czynności dochodzeniowych przewidzianych w przepisach, a podstawy przyciągnięcia osoby oskarżonej pojawiają się dopiero na końcu.
Nuance
Należy zauważyć, że po zaangażowaniu jako oskarżony kontynuowane są działania dochodzeniowe. Według uznania upoważnionych pracowników lub na wniosek stron mogą zostać podjęte różne środki, w tym związane z weryfikacją dowodów uzyskanych wcześniej. Na przykład można przypisać konfrontację.
Procedura wnoszenia oskarżonego
Uzyskanie przez obywatela nowego statusu procesowego odbywa się w trzech etapach:
- Podejmowanie decyzji
- Akt oskarżenia.
- Przesłuchanie.
Treść decyzji
Jest to określone w drugiej części 171. artykułu CPC. Podmiotowi nadaje się status oskarżonego w momencie podjęcia decyzji, a nie po przedstawieniu aktu mu lub jego adwokatowi. Zgodnie z ogólnymi zasadami rezolucja powinna zawierać 3 części:
- Wprowadzenie
- Opisowy i motywacyjny.
- Resolute.
Część wprowadzająca dokumentu zawiera informacje:
- O czasie i miejscu kompilacji.
- Badacz prowadzący produkcję. Musi być wskazany przez jego F. I. O., stanowisko.
- Obywatel posiadający status oskarżonego.
Część opisowa i motywacyjna jest uważana za główną w rezolucji. Daje podstawy do przyciągnięcia podejrzanego o napaść jako oskarżonego, opisuje przestępstwo, wskazuje czas, miejsce popełnienia przestępstwa i inne okoliczności. Tutaj śledczy przytacza konkretny artykuł, część, akapit, przewidujący odpowiedzialność za czyn.
Sentencja odzwierciedla decyzję proceduralną wniesioną jako oskarżony.
Specyfika procedury
Jak wspomniano powyżej, ustawodawstwo nie określa dokładnego czasu podjęcia decyzji. To całkiem rozsądne. Faktem jest, że nie można z góry ustalić daty (lub okresu), w którym zostanie zebrana wystarczająca ilość dowodów winy osoby.
Badacz nie powinien mechanicznie przestrzegać procedury przyciągania osoby jako oskarżonego. Pracownik musi mieć pewność, że zebrane i zweryfikowane materiały dają powód do przyciągnięcia obywatela jako oskarżonego. Jednakże śledczy musi pamiętać o domniemaniu niewinności. Jego działanie trwa do momentu rozprawy. Śledczy powinien zwracać uwagę na zeznania i wyjaśnienia przedmiotu, aby spełnić prośby o wykonanie czynności proceduralnych, jeśli mają one znaczenie dla sprawy.
Możliwości prawne stron
Od daty decyzji oskarżony nabywa dość szeroki zakres praw. Z kolei prawo zapewnia szereg gwarancji ich wdrożenia.
Oskarżonego uznaje się za aktywnego uczestnika postępowania po stronie obrony. Może wykonywać swoje prawa zarówno samodzielnie, jak i za pośrednictwem przedstawiciela reprezentowanego przez prawnika.
Prokurator i śledczy muszą zapewnić obywatelowi możliwość obrony za pomocą środków zapisanych w normach.
Jednocześnie uprawnione osoby nabywają również szereg praw w stosunku do oskarżonego. W szczególności badacz może zastosować środki przymusu i zapobiegawcze.
Problemy proceduralne
Przedwczesna decyzja o przyciągnięciu obywatela na status oskarżonego może spowodować poważne szkody moralne i inne. Ponadto opóźnienie czasu wykonania decyzji narusza prawa podmiotu i jego prawnika.
Następnie może być konieczne skorygowanie oskarżenia ze względu na zmianę faktycznej strony lub zmianę kwalifikacji aktu, identyfikację nowych odcinków lub spadek części opłat. W każdym z tych przypadków badacz musi wydać nowe zamówienie. W nim pracownik wskazuje wszystkie epizody przestępstwa z nową lub wcześniej ustaloną kwalifikacją. Kopię tego dokumentu należy przekazać obywatelowi i jego prawnikowi. Następnie śledczy przesłuchuje osobę pod nowym zarzutem.
Wykonanie nowej uchwały wyłącznie w dodatkowych odcinkach doprowadziłoby do obecności w postępowaniu dwóch niezależnych aktów dotyczących przyciągnięcia obywatela do statusu oskarżonego. To z kolei naruszałoby korzystanie z jego prawa do obrony.
Jeśli jakiekolwiek fakty nie zostaną potwierdzone, śledczy musi zarządzić zakończenie postępowania w sprawie danego odcinka.
Akt oskarżenia
Stanowi kompleks kilku powiązanych ze sobą środków proceduralnych:
- Z zapoznaniem osoby z decyzją.
- Wyjaśnienie obywatelowi praw proceduralnych przewidzianych w art. 47 kodeksu postępowania karnego, a także obowiązków wynikających z przepisów prawa.
- Wyjaśnienie związku podmiotu z kwalifikacjami jego działań.
Śledczy musi poinformować obywatela o konkretnym dniu, w którym zostanie obciążony, wyjaśnić prawo do niezależnego wezwania prawnika lub poprosić upoważnionego pracownika o zapewnienie udziału prawnika.
Wzywa się osobę, która nie jest w areszcie. Jeżeli wobec podmiotu zastosowano środki zapobiegawcze, powiadomienie o połączeniu jest przekazywane przez administrację instytucji, w której się znajduje.
Ogólne zasady oskarżenia
Według części 5 art. 172 CPC, badacz musi:
- Sprawdź tożsamość obywatela.
- Ogłoś podmiotowi i jego adwokatowi (jeśli jest obecny) decyzję o zaangażowaniu jako oskarżony, wyjaśnij treść dokumentu.
- Wyjaśnij obywatelowi prawa i obowiązki.
Jeżeli dana osoba nie pojawiła się lub nie można ustalić jej lokalizacji, opłatę należy wnieść w dniu jej faktycznego stawienia się lub przymusowej jazdy. Podmiot i adwokat otrzymują kopię decyzji. Oskarżony i adwokat potwierdzają fakt odbioru swoim podpisem. Jeśli osoba odmówi złożenia podpisu, śledczy odnotowuje odpowiednią decyzję w decyzji.
Przesłuchanie
Jest to działanie proceduralne mające na celu:
- Wyjaśnienie pozycji oskarżonego. Podmiot może w pełni, częściowo przyznać się lub nie przyznać się do winy.
- Zapewnienie obywatelowi możliwości przedstawienia argumentów w jego obronie.
- Uzyskiwanie dowodów - informacje o okolicznościach przestępstwa.
Osoba jest przesłuchiwana natychmiast po oskarżeniu. Na samym początku rozmowy śledczy powinien dowiedzieć się, czy obywatel przyznaje się do winy, czy chce zeznawać, jeśli tak, w jakim języku.
Należy zauważyć, że informacje uzyskane podczas przesłuchania bez udziału adwokata nie są uznawane za dowód, chyba że zostaną następnie potwierdzone przez przesłuchanego w sądzie.
Jeśli dana osoba odmówi składania zeznań podczas pierwszego przesłuchania, druga rozmowa z nią na tej samej podstawie może zostać przeprowadzona wyłącznie na wniosek oskarżonego.
Wszystkie informacje, które badacz otrzymuje od pacjenta, muszą być zapisane w protokole. Ten sam dokument odzwierciedla wyniki przesłuchania.
Opcjonalnie
Jeśli konieczna będzie zmiana lub uzupełnienie postawionego zarzutu, śledczy musi powtórzyć całą procedurę rekrutacji podmiotu jako oskarżonego. On wydaje nowe orzeczenie. Odzwierciedla zmienioną opłatę. Następnie obywatel jest ponownie przesłuchiwany.
Wyjątki od przepisów są dopuszczalne, jeżeli podczas wstępnego dochodzenia nie potwierdzono żadnych faktów. Na przykład udział danej osoby w niektórych epizodach przestępstwa nie został ustalony. W takim przypadku śledczy wydaje decyzję o umorzeniu postępowania przeciwko temu podmiotowi w odpowiedniej części postępowania. Upoważniony pracownik jest zobowiązany do powiadomienia o tym prokuratora, oskarżonego i obrońcy.
Wniosek
Instytucja przyciągania przedmiotu do statusu oskarżonego ma ogromne znaczenie praktyczne. W chwili podjęcia odpowiedniej decyzji obywatel podejrzany o popełnienie przestępstwa ma nowe obowiązki proceduralne i prawa. W takim przypadku śledczy uzyskuje również szereg możliwości prawnych.
Nie należy jednak zapominać, że przed wydaniem wyroku przez obywatela domniemywa się niewinność, chociaż istnieją podstawy, by sądzić inaczej.