Wiele organizacji okresowo boryka się z problemem braku zasobów finansowych. Założyciel może pomóc w rozwiązaniu tego problemu, pożyczając pieniądze firmie, która usługa księgowa wyda jako pożyczkę.
Co to jest pożyczka od założyciela?
Założyciel może przekazać pieniądze swojej firmie na podstawie umowy pożyczki, a następnie, jako pożyczkodawca, ma prawo zwolnić dłużnika z obowiązku spłaty długu. Ten proces nazywa się „umorzeniem długów”. Pojęcie to odnosi się do jasno i mocno wyrażonej woli wierzyciela, aby uchronić dłużnika przed wypełnieniem zobowiązań wynikających z umowy pożyczki. Należy pamiętać, że braku roszczeń pożyczkodawcy o zapłatę długu nie można uznać za testament umorzenia zobowiązań dłużnych. Wierzyciel ma prawo żądać wykonania zobowiązań dłużnych, ale nie jest zobowiązany. Dlatego może chcieć odmówić spłaty długu ze strony swojej firmy, jeśli nie wpłynie to na interesy osób trzecich.
Porozmawiamy o tym, jak przeprowadzić tę procedurę zgodnie z prawem. Jak również odzwierciedlić umorzenie długów przez założyciela w rachunkowości i rachunkowości podatkowej.
Podstawy
Proces ten odbywa się zgodnie z kodeksem cywilnym Federacji Rosyjskiej. Przepisy prawa cywilnego regulują wybaczenie przez założyciela długu jego firmy. Artykuł wskazuje na możliwość zwolnienia dłużnika z zobowiązań, ale podkreśla, że dłużnik ma prawo nie zaakceptować takiej propozycji wierzyciela, to znaczy ten rodzaj transakcji nie jest jednostronny. W przypadku odmowy przyjęcia przez wierzyciela środków na spłatę długu dłużnik może wpłacić środki na rachunek sądu lub notariusza. Założyciel ma prawo do umorzenia długów swojej firmy, jeśli nie narusza to praw innych osób. Do tej kategorii osób należą na przykład wierzyciele, wobec których założyciel ma zobowiązania dłużne.
Co jeszcze wiąże się z umorzeniem długów przez założyciela
Kredytodawcy mogą mieć pytania dotyczące ewentualnego odzyskania kwoty długu przeprowadzonej kosztem majątku spółki, z których jedną jest ta pożyczka. Pożyczkodawca może wyrazić swoją wolę dotyczącą zobowiązań dłużnika, wysyłając oficjalne zawiadomienie pocztowe, przedstawiając pokwitowanie długu lub po prostu niszcząc umowę pożyczki od założyciela.
Istnieje możliwość sformalizowania takiego stosunku, jak ugoda, która zostaje zawarta w trakcie pracy biura wykonawczego. Dłużnik, jak już powiedzieliśmy, ma prawo odrzucić tak hojną ofertę i przekazać swoje argumenty wierzycielowi na piśmie. W przeciwnym razie jego obowiązki zostaną uznane za spełnione. Jeżeli uzgodniono to z pożyczkodawcą, dłużnik powiadamia go również na piśmie. Jednak w tym przypadku uważa się zgodę, niepodejmowanie jakichkolwiek działań, uważane za sprzeciw. Dług może zostać umorzony w części lub w całości.
Procedura prawna
Zgodnie z przepisami prawa proces umorzenia długu przez założyciela może być realizowany różnymi metodami. Rozważmy je bardziej szczegółowo.
Pierwszą metodą jest wykonanie umowy darowizny, w której założyciel i firma wydają się być stronami. Przedmiotem umowy w tym przypadku jest kwota długu przekazana spółce.Ta opcja umorzenia zobowiązań jest możliwa tylko wtedy, gdy założyciel jest osobą fizyczną. Jeśli ma on status osoby prawnej, nie można zawrzeć umowy darowizny z inną osobą prawną.
Co oznacza założyciel umowy o umorzeniu długów?
W związku z tym, zgodnie z umową podarunkową, wszystkie zasady i ograniczenia dotyczące darowizn dotyczą transakcji. Transakcja jest zawierana na następujących warunkach: na zasadzie dobrowolności nie podlega zwrotowi i nie oznacza spełnienia jakichkolwiek warunków. Wierzyciel nie ma prawa określać specjalnych warunków umorzenia zobowiązań dłużnika.
Następną opcją jest zawarcie dodatkowej umowy, w której strony będą tymi samymi uczestnikami. Przedmiotem umowy jest odmowa pożyczkodawcy roszczenia długu od firmy pożyczającej. Niniejsza umowa nie pozwoli na umorzenie długu, ale pozwoli na jego niespłacenie bez obawy o skutki prawne. Trzecią metodą jest zawarcie takiej umowy, w której przedmiotem jest zwolnienie pożyczkobiorcy z kwoty zobowiązań dłużnych (jest to dokument wydany pożyczkodawcy pożyczkodawcy po otrzymaniu pożyczki) określonej w umowie pożyczki.
W takim przypadku tekst umowy powinien zawierać link do art. 415 Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej. Podpisanie umowy kończy wszelkie stosunki prawne między pożyczkodawcą a spółką będącą dłużnikiem. Ponieważ jest to zwykła transakcja, to znaczy ogólne wymagania dotyczące rejestracji. Przy zawieraniu umowy o ułaskawieniu należy przestrzegać pewnych zasad. Umowa musi być sporządzona na piśmie. Aby uniknąć nieporozumień, tekst umowy powinien zawierać kwotę umorzonych zobowiązań dłużnych. Jak założyć umorzenie długów przez założyciela? To pytanie interesuje wielu.
Pożyczkodawcy i dłużnikowi wskazano również listę danych umożliwiającą identyfikację stron niniejszej umowy. Dokument musi koniecznie zawierać szczegóły umowy pożyczki, w odniesieniu do której zawarta jest transakcja polegająca na częściowym lub pełnym umorzeniu długu. Jeżeli umorzenie długu przez założyciela ma nastąpić w drodze zawiadomienia, oznacza to okres, w którym dłużnik może wyrazić sprzeciw wobec działań zainicjowanych przez wierzyciela. Jeżeli dłużnik nie wykaże żadnej reakcji na powiadomienie wierzyciela, jego bezczynność uznaje się za zgodę.
Procedura ta nie kończy się na rozwiązaniu problemów kazuistycznych: pozostają kwestie podatkowe i księgowe, ponieważ firma jest przedmiotem relacji gospodarczych i jest zobowiązana do dokonywania płatności podatkowych i prowadzenia polityki rachunkowości.
Rachunkowość podatkowa
Jak wspomniano powyżej, zobowiązania dłużne są rodzajem otrzymania długu wydanego pożyczkodawcy przez pożyczkobiorcę podczas ubiegania się o pożyczkę. Dokument wskazuje kwotę i okres zwrotu.
Sposób rozliczenia podatkowego w tej sytuacji zależy bezpośrednio od tego, jaki udział w kapitale zakładowym należy osobiście do założyciela. Istnieją tylko dwie opcje, rozważ je bardziej szczegółowo. W pierwszym przypadku założyciel ma 50% lub mniej kapitału zakładowego spółki. Następnie, z punktu widzenia organów podatkowych, umorzone zadłużenie jest uwzględniane w przychodach organizacji. W rzeczywistości dług okazuje się być własnością otrzymaną przez spółkę bezpłatnie. Oznacza to wzrost aktywów netto.
Okazuje się, że kwota długu jest uwzględniona w podstawie podatkowej spółki. Jeżeli pożyczkodawca ma więcej niż 50% kapitału zakładowego spółki, sytuacja jest taka, że kwota umorzonego długu nie jest klasyfikowana jako dochód spółki. Dlatego kwota ta nie podlega opodatkowaniu (art. 251 kodeksu podatkowego). Zasadność stosowania tego systemu umorzenia długów jest udokumentowana przez Ministerstwo Finansów Federacji Rosyjskiej.Należy pamiętać, że wypłata odsetek od umowy pożyczki spółki za każdą kwotę własności kapitału docelowego jest uwzględniona w podstawie podatkowej podmiotu przy odpisywaniu długu.
Księgowość
Co dzieje się w przypadku umorzenia długów przez założyciela delegującego?
Dział księgowy spółki, w której założyciel dokonał odpisu długu, powinien odzwierciedlić umorzenie długu w ewidencji księgowej i dokonać odpowiednich wpisów w rejestrach (Kredyt 91, subkont „Inne dochody”; Obciążenie 66, jeżeli pożyczka jest krótkoterminowa lub Obciążenie 67, jeżeli pożyczka jest długoterminowa). W powyższej sytuacji, gdy kwota umorzonych długów nie ma zastosowania do podstawy opodatkowania, transakcję uzupełnia się inną (debet 68, subkont „Obliczenia podatku”; kredyt 99). Ta korespondencja aktualizuje aktywa firmy, które są reprezentowane przez niezapłacony podatek od aktywów finansowych, który pożyczył pożyczkodawca.
Podatki
Kwota wprowadzona przy pierwszym księgowaniu odpowiada wielkości zobowiązań dłużnych. Ta, która jest uwzględniona w drugim księgowaniu, odpowiada kwocie odliczenia podatkowego, która jest nominalnie naliczana od długu. Przy stosowaniu ogólnego systemu podatkowego kwota ta będzie stanowić 20% kwoty zobowiązań dłużnych. W przypadku, gdy założyciel posiada mniej niż 50% kapitału zakładowego spółki, kwota długów zostanie odzwierciedlona tylko w pierwszej transakcji. Przypomnijmy, że w tym przypadku konsekwencje dla firmy nie powstają w postaci podatków obliczanych na zapłatę.
Redystrybucja funduszy firmy
Co pociąga za sobą założyciel umorzenia długów?
Uważa się, że wykonanie umorzenia długów jest złożoną operacją, która zajmuje dużo czasu i wysiłku. Jednak nie zawsze tak jest. Ta procedura pozwala znaleźć prosty i niedrogi sposób na redystrybucję funduszy, na przykład w ramach tego samego pakietu. Zaletą udzielenia pożyczki i umorzenia długu w tym przypadku jest to, że pieniądze są rozdzielane między spółki, a dłużnik nie ma dochodów w przypadku umorzenia długu przez założyciela z 50% udziałem w kapitale zakładowym. Przy dystrybucji pieniędzy między firmami, które są członkami tej samej grupy, często korzystają z umowy pożyczki. Przypominamy raz jeszcze, że ta metoda jest korzystna, gdy założyciel udzielający pożyczki ma udział w kapitale zakładowym w wysokości 50 procent lub mniej.
Określenie stopy w umowie pożyczki
Wydawanie nieoprocentowanych pożyczek spółkom zależnym jest jednak dość ryzykowne, ponieważ pożyczkodawca musi zapłacić odsetki. Dlatego oprocentowanie w umowie pożyczki jest jeszcze lepiej ustalić. Jest to również korzystne dla firmy pożyczającej, ponieważ odsetki od pożyczki zmniejszają podatek dochodowy. Założyciel następnie wybacza dług na podstawie umowy. Jeżeli udział założyciela w kapitale zakładowym spółki wynosi ponad 50 procent, kwota ta nie jest uwzględniona w podstawie opodatkowania. Nieoprocentowana pożyczka to pieniądze uważane za po prostu nieruchomość otrzymaną bez żadnych kosztów. Należy pamiętać, że warunek dotyczący założyciela musi być odpowiedni w chwili zawarcia umowy pożyczki.
Czego szukać?
Należy zauważyć, że inspektorzy podatkowi nalegają, aby kwota odsetek za umorzenie długów była uwzględniona w nieoperacyjnym dochodzie dłużnika, ponieważ organizacja otrzymała kwotę odpowiadającą wielkości pożyczki. Oznacza to, że założyciel nie zapłacił odsetek, a sama organizacja naliczona i uwzględniona w kosztach. Czynności tej nie można uznać za nieodpłatne przeniesienie własności zgodnie z prawem, co oznacza, że niemożliwe jest również zastosowanie zwolnienia podatkowego. Kwota umorzonego długu nie jest uwzględniona w kosztach podatkowych. Według Ministerstwa Finansów są to nieracjonalne koszty ekonomiczne.
Wniosek
W ten sposób wierzyciel może umorzyć dług, wyrażając swoją dobrą wolę, ale konieczna jest również zgoda pożyczkobiorcy. Zaleca się również udokumentowanie transakcji i sporządzenie aktu wzajemnych rozliczeń.Ładunek semantyczny wyrażenia „umorzenie długów” etymologicznie niesie ze sobą sprzyjającą energię, ale w praktyce oznacza wiele niepożądanych konsekwencji. Mogą to być straty finansowe i różnego rodzaju ulgi podatkowe, o których mówiliśmy powyżej. Dlatego, uciekając się do zawarcia takiej transakcji, należy rozważyć i wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności.