Korupcja istnieje w każdym stanie. Jest to naprawdę niszczycielski element dla społeczeństwa, który jednak jest praktycznie niemożliwy do wyeliminowania. Wydaje się, że możliwe jest jedynie ograniczenie do minimum korupcji. W Rosji przyjęto do tego ustawę federalną „O zwalczaniu korupcji”. Treść tego aktu normatywnego zostanie krótko przejrzana w naszym artykule.
Cele ustawy antykorupcyjnej
Co to jest korupcja? Artykuł 1 mówi o wręczaniu lub przyjmowaniu łapówki, łapówkarstwie handlowym, nadużywaniu władzy i innych zjawisk związanych z nielegalnym zyskiem.
Działania antykorupcyjne powinny opierać się na szeregu ważnych zasad. Pierwszym pomysłem jest legalność. Działalność rosyjskich organów ścigania nie powinna wykraczać poza zakres norm prawnych. Drugą zasadą jest koncentracja na ochronie praw i wolności ludzi. Należy pamiętać, że głównym celem walki z korupcją jest opieka nad obywatelami. Ostatnimi zasadami są reklama, nieuchronność kary i złożoność zastosowanych środków.
Współpraca międzynarodowa zajmuje szczególne miejsce w walce z korupcją. Krajowi funkcjonariusze organów ścigania muszą wymieniać informacje i doświadczenia z organami obcego państwa.
Organizacja działań antykorupcyjnych
Prawo zapewnia kompleksowy plan antykorupcyjny. Obowiązki i uprawnienia organów państwowych i urzędników są rozdzielone. Na przykład zadaniem rosyjskiego prezydenta jest zidentyfikowanie głównych wektorów rozwoju politycznego w dziedzinie walki z przekupstwem. Zgromadzenie Federalne, prawodawca, powinno sporządzić projekty przepisów dotyczących działań antykorupcyjnych. Rząd jest zobowiązany do podziału odpowiednich funkcji między ministerstwa wykonawcze i komitety.
Każde ciało państwowe ma swój własny zestaw funkcji i uprawnień. Jednak cel jest taki sam dla wszystkich: minimalizacja korupcji.
Główne cele działań antykorupcyjnych
W Rosji nie ma osobnego organu antykorupcyjnego. Wszystkie władze państwowe natychmiast zwalczają przekupstwo. Każde ciało posiada specjalne uprawnienia, ale zadania całej machiny politycznej są w przybliżeniu takie same. Są one zdefiniowane w art. 7 przedmiotowej ustawy.
Pierwszym i głównym zadaniem jest wprowadzenie standardów antykorupcyjnych. Należy stworzyć jasny system zakazów, ograniczeń i zezwoleń, który mógłby zapewnić zapobieganie korupcji w danym obszarze. Drugie zadanie związane jest z procesami informatyzacji. Państwo jest zobowiązane do stworzenia atmosfery powszechnego potępienia korupcji. Wymaga to maksymalnej reklamy wszystkich poważnych naruszeń prawa związanych z korupcją. Media muszą być niezależne.
Ostatnim zadaniem jest optymalizacja pracy systemu egzekwowania prawa. Organy antykorupcyjne muszą być w ciągłym rozwoju. Tylko w tym przypadku walka z przekupstwem będzie naprawdę skuteczna.
Przychody i wydatki
W celu zwalczania korupcji prawo zabrania wielu urzędnikom przechowywania finansów w zagranicznych bankach. Ponadto posłowie, senatorowie, a także niektórzy członkowie sądownictwa muszą terminowo przekazywać informacje o swoich dochodach i wydatkach. Uwzględniane są wynagrodzenia, a także kwoty wydane na konkretną nieruchomość.W przypadku wyraźnej rozbieżności między przychodami a wydatkami podniesiona zostanie kwestia nielegalnego wzbogacenia.
Często pracownicy państwowi i komunalni „przenoszą” własność na swoich bliskich. Dlatego mają nadzieję zalegalizować swoje wydatki. Jednak ostatnie zmiany w ustawie przewidują ten punkt. Odtąd kontrola jest przeprowadzana nie tylko dla urzędników państwowych, ale także dla ich rodzin.
Prawo zwraca również uwagę na spółki niepaństwowe. Są one monitorowane przez organy podatkowe lub specjalne komisje antykorupcyjne.
Konflikt interesów
Często pracownik państwowy lub gminny stawia swoje własne interesy ponad obowiązki służbowe. Powstaje sprzeczność - konflikt interesów. Urzędnik, chcąc się wzbogacić lub uzyskać świadczenia, dochodzi do bezpośredniego naruszenia prawa. Ustawa antykorupcyjna przewiduje taką sytuację, a zatem zapisuje główne sposoby zwalczania konfliktów interesów.
Pierwszą i najczęstszą metodą jest ujawnienie. Zostało to już opisane powyżej: urzędnicy publikują informacje o swoich dochodach i wydatkach. Drugą metodą jest monitorowanie przez organy antykorupcyjne. Takimi instancjami są organy podatkowe lub specjalne prowizje. Na przykład w Dumie Państwowej istnieje komisja kontrolująca oświadczenia złożone przez posłów. Na jej czele stoi osławiona Natalia Poklonskaya.
Ostatnim sposobem rozwiązania konfliktu interesów jest zapobieganie. Urzędnik państwowy zgadza się zrezygnować z udziału w kapitale prywatnej spółki. Wiadomo, że prawo zabrania deputowanym i senatorom robienia interesów.
System ograniczeń i zakazów
Prawo określa szereg obowiązków dla dużych urzędników państwowych. Zgodnie z art. 13.3 organizacje muszą podjąć środki zapobiegające korupcji. Wszystkie metody kontroli można podzielić na zapobiegawcze i eliminacyjne.
Szereg środków zapobiegawczych obejmuje przyjęcie kodeksów etycznych, definicję jednostek antykorupcyjnych, współpracę z organami ścigania, zapobieganie konfliktom interesów i wiele innych. Obszar środków likwidacyjnych obejmuje konkretne działania, które stanowią walkę z korupcją. Jest to regulacja konfliktu interesów, zwolnienie tych, którzy naruszają prawo, a także walka z konsekwencjami przekupstwa i nadużycia władzy.