Odpowiedzialność proceduralna i jej rodzaje

Proceduralna odpowiedzialność prawna jest przedmiotem badań wielu cywilów. Obecnie istnieją dwa podejścia do zrozumienia tego. Pierwszy obejmuje wąskie rozważenie odpowiedzialności proceduralnej w ramach procesu jurysdykcyjnego. W przypadku drugiego podejścia koncepcja ujawnia się w szerszym znaczeniu.

Znaczenie problemu

Autorzy krajowi zwracają szczególną uwagę na procedury, procesy, normy, formy i relacje, nie ograniczając ich do jurysdykcyjnej sfery interakcji. Obecnie naukowcy są coraz bardziej zainteresowani pozasądowymi typami relacji. Ich utworzenie zakłada również istnienie pewnych procedur, których naruszenie pociąga za sobą odpowiednią reakcję w postaci odpowiedzialności proceduralnej. Jego mechanizmy są wdrażane przez uprawnione organy i pracowników. Odpowiedzialność proceduralna w przypadku naruszenia przepisów proceduralnych, które pośredniczą w wykonywaniu rozrządzeń i sankcji przepisów materialnych w różnych sektorach, może to być sankcja karna i naprawcza.

Weryfikacja konstytucyjności prawa federalnego

Ta procedura jest przeprowadzana z różnych powodów. Organem upoważnionym do weryfikacji jest COP. Zgodnie ze stanowiskiem Trybunału, zgodnie z konstytucyjnymi przepisami dotyczącymi statusu Dumy Państwowej, regulamin wewnętrzny izby niższej wymaga określenia procesu decyzyjnego, głosowania osobistego przy zatwierdzaniu projektów sekwencyjnie we wszystkich odczytach. Nieprzestrzeganie tych wymagań może skutkować uznaniem aktu za niezgodny z Konstytucją. Utratę mocy przez prawo, która została przyjęta z naruszeniem wymogów, można uznać za konstytucyjną i proceduralną odpowiedzialność wszystkich osób zaangażowanych w proces stanowienia prawa - członków obu izb Zgromadzenia Federalnego i Prezydenta.

Opinia L.S. Zhakaeva

W swojej rozprawie autorka próbowała uzasadnić wdrożenie procesu konstytucyjnego jako stosunkowo izolowanej jednostki strukturalnej systemu. W tym samym czasie Zhakayeva doszedł do kilku, nie zawsze poprawnych wniosków. Autor uznaje jedność prawa konstytucyjnego pod względem treści. Normy mogą odnosić się do proceduralnych instytucji prawnych. Jednocześnie rozróżnienie międzybranżowe będzie raczej arbitralne. Autor uważa, że ​​w prawie konstytucyjnym nie ma jednego procesu. Zawiera tylko instytucje o charakterze proceduralnym. W szczególności autor wyróżnia osobno opracowanie i przyjęcie przepisów konstytucyjnych, wprowadzenie do nich zmian, wybory, procesy legislacyjne i postępowania prawne. W rezultacie Zhakayev dochodzi do następującego wniosku. Słusznie uważa, że ​​nie ma powodów izolowania konstytucyjnych przepisów proceduralnych w odrębnej niezależnej branży. W związku z tym pomysł stworzenia Kodeksu, zdaniem autora, jest niewykonalny. Oprócz tego Zhakayeva twierdzi, że nie ma prawa konstytucyjnego odpowiedzialność procesowa. Autor tłumaczy swoje stanowisko faktem, że sankcje nie są ustalone w jego normach. Można by się zgodzić z tą opinią, gdyby w praktyce nie dopuszczano naruszenia różnych przepisów konstytucyjnych. W szczególności mówimy o przepisach dotyczących stanowienia prawa i prawa wyborczego. Tymczasem są naruszenia. Stosownie do tego, zastosuj oraz środki proceduralne. W tym przypadku mają one charakter regenerujący.

Warunki wykonywania zdań

Jako podstawy odpowiedzialności procesowej zalecał naruszenie.Polega ona na nieprzestrzeganiu przez podmiot zasad określonej procedury. Podstawy odpowiedzialności procesowej, podobnie jak określona sankcja, są ustalane decyzją upoważnionego organu. Zakładając naruszenie, faktycznie dochodzi do domniemania winy. Oznacza to, że domyślnie przyjmuje się świadomość, zamiar działania osoby. W związku z tym kompetentna osoba lub organ ustalający naruszenie nie jest obciążone udowodnieniem winy. Jednocześnie sprawca naruszenia ma prawo do przedstawienia dowodów swojej niewinności. To z kolei może pociągać za sobą zmianę we wdrażaniu środków odpowiedzialności.

Postępowanie sądowe

Odpowiedzialność proceduralna Jest to instrument przymusu państwowego. Jego treść ma na celu przywrócenie prawidłowego toku postępowania sądowego, wyeliminowanie wszelkich przeszkód, możliwości wywierania wpływu na sąd lub uczestników rozprawy. Odpowiedzialność proceduralna może służyć jako kara za niezgodne z prawem zachowanie podczas postępowania.

Cechy stosowania sankcji w ramach postępowania konstytucyjnego

Środki odpowiedzialności mogą obejmować grzywnę, usunięcie z pokoju przesłuchań, ostrzeżenie. Zasady postępowania na posiedzeniu są określone w art. 54 ustawy federalnej o Trybunale Konstytucyjnym Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z normą osoby obecne w sali muszą przestrzegać sądu, przyjętych w nim procedur, przestrzegać poleceń wydanych przez przewodniczącego i przestrzegać harmonogramu rozprawy. Podmiot, który narusza ustalone zasady i nie odpowiada na komentarze, może zostać usunięty z postępowania po ostrzeżeniu. Przewodniczący ma prawo wyeliminować widownię obecną na rozprawie. Jeśli narusza zamówienie, zakłóca normalny przebieg postępowania. Usunięcie ludności odbywa się po ostrzeżeniu i w porozumieniu z innymi członkami Trybunału. Kara za naruszenie zasad postępowania może wynosić 10 minimalnych wynagrodzeń. Jak wskazuje art. 58 powyższego FKZ, przewodniczący udziela głosu uczestnikom i sędziom, przerywa pojawienie się stron sprawy i stron trzecich, jeśli dotyczą one aspektów niezwiązanych z postępowaniem. W przypadku nieuprawnionego naruszenia sekwencji wyjaśnień, podwójnego nieprzestrzegania wymogów, użycia obraźliwych / niegrzecznych wyrażeń, głoszenia odwołań i zarzutów karnych, podmioty mogą zostać pozbawione słowa.

Kodeks postępowania cywilnego

Odpowiedzialność cywilna procesowa dotyczy wszystkich osób zaangażowanych w postępowanie sądowe. Są to przede wszystkim powód i pozwany, a także ich przedstawiciele. Oprócz nich w procesie bierze udział ekspert, świadkowie, osoby pomagające w wymierzaniu sprawiedliwości, osoby wykonujące decyzje. Odpowiedzialność proceduralna, zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego, dotyczy słuchaczy obecnych na spotkaniu.

Grzywny

Ich rozmiar wpływa podstawa proceduralna odpowiedzialności prawnejstosowane w ramach postępowań sądowych. Mogą zostać naliczone kary za:

1. Nie powiadomienie o tym fakcie pracownika lub obywatela, który nie jest w stanie przedstawić dowodów wymaganych przez sąd, w tym w terminie ustalonym przez sąd z przyczyn uznanych za pozbawione szacunku.
2. Niedostarczenie przez pracowników wymaganych dowodów w postępowaniach związanych z publicznymi stosunkami prawnymi.
3. Naruszenie zakazów nałożonych jako środek zabezpieczenia roszczenia.
4. Nieobecność specjalisty, eksperta lub świadka na spotkaniu z braku szacunku.
5. Unikanie tłumacza od udziału w postępowaniu lub właściwe wykonywanie powierzonych mu obowiązków.
6. Brak zgłaszania przez upoważnionych pracowników środków podjętych na podstawie prywatnego postanowienia sądu.
7. Brak przedstawiciela władzy państwowej, struktury terytorialnej samorządu lub urzędnika, którego obecność jest obowiązkowa, do rozpatrzenia sprawy wynikającej z publicznych stosunków prawnych.

Dodatkowe narzędzia do ekspozycji

Oprócz grzywien sądowych kodeks postępowania cywilnego przewiduje takie środki, jak:

1. Ostrzeżenie
2. Przymusowe kierowanie świadkami, jeśli nie pojawią się na spotkaniu z braku szacunku z powodu drugiego wezwania.
3. Usunięcie z sali sądowej osób biorących udział w rozpatrywaniu sporu, ich przedstawicieli, obecnych członków społeczeństwa przez cały czas rozprawy lub jej części. Sąd w takich przypadkach ma prawo do przeprowadzenia postępowania na posiedzeniu niejawnym lub do jego odroczenia.

Agrobiznes

Administracyjna odpowiedzialność proceduralna złożył wniosek o naruszenie podobne do tych, za które sankcje zostały ustanowione przez Kodeks postępowania cywilnego. Kompleks rolno-przemysłowy naprawia następujące metody wpływu:

1. Ostrzeżenie
2. Grzywny Ich rozmiar zależy od charakteru naruszenia.
3. Usunięcie z pokoju przesłuchań.

Proceduralna odpowiedzialność prawna rozciąga się na strony, przedstawicieli, innych uczestników. Do tych ostatnich należą świadkowie, tłumacz, przedstawiciele władz lokalnych i państwowych, inne podmioty obecne w sali.

Zasady nakładania sankcji na kompleks rolno-przemysłowy

Procedura i podstawy nałożenia kar pieniężnych w ramach produkcji są określone w ust. 11 agrobiznes. Jak wskazuje Kodeks, grzywny mogą zostać naliczone za:

1. Brak szacunku wobec sądu.
2. Niedopełnienie obowiązku dostarczenia wymaganych dowodów z braku szacunku lub brak powiadomienia o niemożności ich przedstawienia.
3. Nieprzestrzeganie orzeczenia sądu dotyczącego zabezpieczenia roszczenia.
4. Niestawiennictwo na rozprawie. Mówimy nie tylko o powodach, oskarżonych, świadkach, przedstawicielach upoważnionych organów władzy, tłumaczu, ale także o osobie pociągniętej do odpowiedzialności administracyjnej.
5. Utrata dokumentu wykonawczego.
6. Nieprzestrzeganie nakazu sądowego wydanego przez bank, instytucję kredytową lub inne osoby.

Niuanse

Analizując obecne ustawodawstwo, można ustalić, że sprawy wynikające z publicznych stosunków prawnych, a także związane z naruszeniem Kodeksu wykroczeń administracyjnych, są rozpatrywane zgodnie z zasadami ustanowionymi przez kompleks rolno-przemysłowy i kodeks postępowania cywilnego. W tym względzie niewłaściwe byłoby mówienie o odpowiedzialności administracyjnej jako niezależnej kategorii. Obejmuje sankcje przewidziane zarówno w kompleksie rolno-przemysłowym, jak i kompleksie cywilno-przemysłowym. Będzie działał jako niezależny dopiero po zakończeniu formowania odpowiednich obszarów postępowania sądowego.

CAO

Podczas nakładania sankcji konieczne jest jasne zrozumienie powodów, dla których zostały one nałożone. Analiza tego ostatniego jest często trudna w praktyce. Należy wyznaczyć podstawa proceduralna odpowiedzialności administracyjnej oraz czynniki prowadzące do zastosowania sankcji wskazanych powyżej. Problem polega na tym, że kodeks wykroczeń administracyjnych nakłada kary za różne wykroczenia, w tym za:

1. Nieprzestrzeganie postanowienia komornika lub sędziego.
2. Brak podjęcia działań po prezentacji lub w szczególności.
3. Utrudnianie obecności jury lub ławnika.
4. Nieprzestrzeganie wymagań prawnych śledczego, prokuratora, oficera śledczego, pracownika prowadzącego sprawę administracyjną.
5. Tworzenie przeszkód dla legalnych działań pracownika FSSP.
6. Udzielanie celowo fałszywych informacji przez świadka, specjalistę, eksperta, celowo niepoprawne tłumaczenie.

Naruszenia te w takim czy innym stopniu dotyczą wszystkich rodzajów postępowań prawnych.

CPC

Odpowiedzialność karna wyrażone jako obowiązkowe ponoszenie negatywnych konsekwencji przez osobę naruszającą przepisy proceduralne. W związku z tym sankcje mogą zostać nałożone, jeżeli wystąpi fakt niezgodności z ustalonymi wymogami.Warto powiedzieć, że pytanie dotyczące składu przestępstw, dla których przewidziano odpowiedzialność karnapozostaje obecnie kontrowersyjny. Sankcjami są:

1. Ostrzeżenie
2. Odbiór gotówki
3. Usunięcie z sali w przypadku naruszenia zasad postępowania i nieposłuszeństwa wobec poleceń komornika lub przewodniczącego.

Kary, o których mowa w art. 117 kodeksu postępowania karnego, mogą zostać nałożone w przypadku niewywiązania się przez uczestników produkcji z obowiązków określonych w przepisach proceduralnych, zgodnie z art. 118 Kodeksu.

Specyfika norm

W literaturze prawnej środki odpowiedzialności karnej obejmują zastępowanie środków zapobiegawczych bardziej rygorystycznymi. Na przykład zamiast pisemnego zobowiązania do nie opuszczania miejsca zamieszkania może zostać oskarżony o areszt. Ponadto możliwe jest:

1. Wyrok sądu prywatnego w sprawie naruszenia recept.
2. Nałożenie kary pieniężnej na poręczenie w przypadku jego osobistej gwarancji.
3. Krążenie dochodów skarbowych dokonywane jako środek zapobiegawczy, jeżeli oskarżony lub podejrzany nie wypełni ustanowionych dla nich obowiązków.

Obecnie kwestia sankcji wobec adwokata i prokuratora nie jest w pełni rozstrzygnięta, jeżeli nie stosują się do poleceń sędziego przewodniczącego. Ustawodawstwo, jeśli istnieje uzasadnienie, pozwala na zastąpienie tych podmiotów. Wielu ekspertów zgadza się, że tę procedurę można uznać za sankcję przeciwko prokuratorom i prawnikom, którzy naruszają zasady.

UK

W poprzednim Kodeksie podstawa proceduralna odpowiedzialności karnej nie została ujawniona. W teorii prawa istnieje kilka podejść do rozwiązania tego problemu. To z kolei spowodowało trudności w praktyce sądowej. Niepewność interpretacji negatywnie wpłynęła na proces decyzyjny. W końcu bez jasnego zrozumienia wszystkich aspektów sprawy nie można podjąć świadomej decyzji. Na poziomie legislacyjnym po raz pierwszy podstawa odpowiedzialności karnej została zapisana w art. 3 Podstawy z 1958 r. Zgodnie z normą sprawca jest winnym przestępstwa - czynu stanowiącego zagrożenie publiczne i przewidzianego w Kodeksie karnym. Osoba jest ścigana tylko wyrokiem sądowym. W związku z tym obecność w działaniach podmiotu znaków przestępstwa jest jedynym warunkiem nałożenia kary zgodnie z kodeksem karnym. Procedura proceduralna odpowiedzialności karnej jest obecnie dość wyraźnie regulowana przez CPC. Ustawodawstwo ustanawia szereg obowiązkowych procedur - etapów produkcji. Aby zostać pociągniętym do odpowiedzialności, osoba musi uzyskać status podejrzanego. Z tego powodu muszą być powody. Są one identyfikowane jako część wstępnego dochodzenia. Po uzyskaniu statusu osoby są poddawane ograniczeniom. Są to: aresztowanie, zatrzymanie, uznanie, że nie wolno wyjeżdżać itp. Jeżeli podejrzany narusza zasady postępowania, środek zapobiegawczy może zostać zaostrzony. Bezpośredni proces w sądzie jest przeprowadzany po tym, jak akt oskarżenia (decyzja) zostanie wydany i sprawdzony przez prokuratora. Procedura ta ma na celu zapewnienie zgodności z prawami podejrzanego. Warunkiem przypisania kary jest obecność udowodnionego winy. Oznacza to, że oskarżenie musi dostarczyć materiały potwierdzające zamiary danej osoby. Podejrzany nie jest zobowiązany do udowodnienia swojej niewinności, chociaż ma do tego prawo.