Choć może się to wydawać paradoksalne, w prawodawstwie wciąż nie ma jasnego sformułowania, które należy do kategorii pracowników sektora publicznego. Dlaczego nie jest to określone w prawie, pozostaje tajemnicą, ale w aktach prawnych regulujących stosunki pracy sam termin jest obecny, choć nie w formie bezpośredniej.
Jak zrozumieć, kto należy do pracowników sektora publicznego?
Najważniejszym kryterium, według którego można zrozumieć, że ty lub twoi znajomi jesteście pracownikami w tej dziedzinie, jest wynagrodzenie za pracę, a dokładniej źródło otrzymania środków na jej spłatę. Jeśli przeniesienie jest dokonywane z budżetu, wówczas jesteś powiązany z pracownikami finansowanymi przez państwo, to znaczy pracownikami państwowymi.
Pieniądze można przydzielić z budżetów trzech poziomów:
- komunalny;
- regionalne;
- stan.
Ale niezależnie od poziomu, na jaki zapewnia się finansowanie, nie wpływa to na status prawny pracownika. W każdym razie pozostaje pracownikiem sektora publicznego. Przeanalizujemy, kto to szczegółowo poniżej.
Typowi przedstawiciele sektora publicznego
Większość osób w tej kategorii to pracownicy utrzymania i zarządzania w instytucjach rządowych. Poniżej znajduje się orientacyjna lista osób uważanych za pracowników sektora publicznego w Rosji.
- Pracownicy kontroli podatkowej, pełniący ważną funkcję w stanie uzupełnienia budżetu regionalnego i państwowego.
- Cła i skarbiec.
- Pracownicy służby zdrowia, z wyjątkiem prywatnych klinik.
- Pracownicy oświatowi, z wyjątkiem nauczycieli pracujących w prywatnych szkołach i gimnazjach.
- Usługi socjalne.
- Personel wojskowy, z wyjątkiem poborowych.
- Policjanci, naukowcy itp.
Teraz widzimy, kto to jest — pracownicy sektora publicznego i rozumiemy znaczenie dla stanu wsparcia i finansowania obywateli tej kategorii. Należy zauważyć, że oprócz alokacji środków z budżetu na wynagrodzenia, oferowane są również różne świadczenia, w tym poprawa warunków mieszkaniowych. Chociaż, uczciwie, warto uznać, że tutaj dzisiaj nie wszystko idzie gładko.
Liczba pracowników państwowych
Obecnie łączna liczba obywateli zatrudnionych w sektorze publicznym przekracza 14 milionów, z czego 3,7 miliona pracuje w instytucjach państwowych na szczeblu federalnym, reszta - w instytucjach na szczeblu regionalnym i gminnym.
Jak widać, łączna liczba pracowników jest znaczącą liczbą, co oznacza duże obciążenie dla budżetu.
Zwracamy również uwagę, że wszystkie wydatki związane z finansowaniem osób związanych z pracownikami sektora publicznego są zawsze uwzględniane w wydatkach budżetowych. Dlatego w przypadkach, w których występują opóźnienia w wypłacie wynagrodzenia lub inne zakłócenia w finansowaniu, wina leży bezpośrednio po stronie osób odpowiedzialnych za to.
Jaka jest płaca
Dla wszystkich pracowników ustalona jest stawka taryfowa i wysokość otrzymywanego wynagrodzenia. Wysokość wynagrodzenia może się znacznie różnić w zależności od stanowiska, stażu pracy, miejsca zamieszkania itp. Wynagrodzenia pracowników sektora publicznego są w dużej mierze zależne od miejsca pracy.
Nie jest tajemnicą, że w stolicy i dużych miastach nauczyciele, lekarze i pracownicy innych specjalności sklasyfikowanych jako pracownicy państwowi otrzymują więcej niż ich koledzy w regionach. I to jest jeden z problemów, których państwo wciąż nie może rozwiązać.
Ale wynagrodzenie pracowników sektora publicznego może również zależeć od innych czynników. Tak więc przewiduje się dodatki na kombinację stanowisk, nadmierne wypełnienie miesięcznego wolumenu pracy, kwalifikacje.Można również zastosować zachęty motywacyjne dla pracowników przez kierownictwo poprzez premie pieniężne.
W niektórych regionach należne są większe zasiłki pieniężne, ponieważ warunki życia są oczywiście gorsze i wymagają większych wydatków. Przykładem jest Norilsk, który należy do regionów północnych. Tam płace są wyższe, ale koszt mieszkań i usług komunalnych jest również znacznie wyższy niż przeciętny rosyjski.
Płace są indeksowane regularnie, biorąc pod uwagę inflację i ustalone koszty utrzymania. Ale jak pokazuje praktyka, często płatności w wielu kategoriach pracowników sektora publicznego są niewystarczające, aby zapewnić akceptowalny poziom życia dzisiaj.
Średnia płaca w kraju
Według statystyk pracownicy sektora publicznego, którzy tego nie wiedzą, zarabiają średnio mniej niż wszyscy inni obywatele zatrudnieni w komercyjnych i prywatnych sferach działalności. Zainteresowanie potencjalnymi osobami poszukującymi pracy ofertami pracy w tym obszarze jest również niższe. W ciągu ostatniego roku liczba wniosków o te specjalizacje wyniosła 3,6% całości. Wyraźnie pokazuje to, że wśród osób pełnosprawnych wolne miejsca pracy w sektorze publicznym nie znajdują się na pierwszym miejscu w poszukiwaniu pracy.
Średnie wynagrodzenie w 2017 r. Wyniosło 29 tys. Rubli, co jest również niższe niż przeciętne wynagrodzenie w całym kraju.
Różnicę poziomów dochodów wyraźnie pokazują statystyki przeciętnego wynagrodzenia według miast: w Moskwie wskaźnik ten jest najwyższy (41 tys.), A najniższy odnotowany w Omsku (16 tys.). Jak mówią — komentarze są zbyteczne, warto dodać, że zwykle na obszarach wiejskich i w centrach regionalnych poziom płac jest niższy niż w centrach regionalnych.
Problemy budżetowe
Teraz, wiedząc, kim są pracownicy sektora publicznego i z czego składają się ich zarobki, należy wspomnieć o innych problemach, które rozwinęły się w tym obszarze.
Jednym z najbardziej palących problemów jest przestarzały sprzęt i technologia w szkołach, szpitalach i innych instytucjach. Problem ten jest szczególnie istotny na obszarach słabo zaludnionych, chociaż również w dużych miastach nie wszystko idzie gładko.
Kolejną kwestią jest brak profesjonalnej kadry, co jest bardziej zauważalne w małych miastach. Powód jest prosty, tutaj poziom wynagrodzeń jest niższy niż w megalopoliach i praktycznie nie ma perspektyw. Wszyscy, którzy ukończyli uniwersytety i inne instytucje edukacyjne, starają się zdobyć przyczółek w swojej specjalności w dużych miastach. Problem ten jest jednak również charakterystyczny dla pozabudżetowej sfery zatrudnienia.
I wreszcie, mówimy, że taki wskaźnik jak „średnia płaca” jest bardzo arbitralny, ponieważ składa się z najmniejszej i największej płacy, na podstawie której obliczana jest średnia wartość.