Kwota podatku państwowego za złożenie pozwu

Obowiązek stanowy wniesienia roszczenia jest prawnie włączony do kosztów postępowania sądowego. Jednak niektórzy nie wiedzą, jaka jest jego wielkość w różnych kategoriach stosunków prawnych. Poniżej znajdują się wskazówki, jak dokonać właściwych obliczeń, a także jakie są stawki za tę federalną opłatę i reguły płatności.

Koszt wniesienia roszczenia do sądu

Powód uiszcza opłatę sądową przed złożeniem pozwu. Niektóre roszczenia nie przewidują takiej płatności. Są sprawy sądowe, w których proponuje się odroczenie płatności podatku państwowego lub decyzja sądu zezwala na stopniowe wypłacanie pełnej kwoty opłaty sądowej.

Wielkość roszczenia stanowego zależy od wartości pozwu. W takim przypadku brany jest pod uwagę rodzaj roszczenia zgłoszonego przez powoda przeciwko pozwanemu. Zgodnie z Kodeksem pracy Federacji Rosyjskiej istnieje koncepcja roszczeń dotyczących roszczeń, które wyrażone są w łącznej kwocie szkody pieniężnej podlegającej windykacji.

Jak obliczyć cło państwowe przy składaniu pozwu? Wysokość takiej płatności jest ustalana na podstawie pierwszej części art. 333,19 Kodeks podatkowy Rosji. Ponadto istnieją inne akty prawne określające tę kwotę. Główną listę można przedstawić w następujący sposób.

W przypadku wymagań materiałowych (według wartości nieruchomości):

1. Cena żądanych roszczeń nie przekracza kwoty 20 000 rubli. Wysokość opłaty wynosi 4% kosztu aplikacji, czyli nie przekracza 400 rubli.
2. Koszt roszczeń w ramach pozwu wynosi od 20 001 rubli do 100 000 włącznie. W takim przypadku kwota cła państwowego osiąga 800 rubli. Do tego dodaje się 3% ceny roszczenia w wysokości przekraczającej 20 000 p.
3. W przypadku roszczeń przekraczających 100 000 + 1 rubla i do 200 000 p., Płatność cła państwowego za złożenie pozwu osiąga 3200 p., Do tej kwoty dodaje się 2% kosztów ponad 100 000 p.
4. Cena roszczenia roszczenia wynosi od 200 001 rubli do włącznie 1 000 000 rubli. W takim przypadku opłaty państwowe wynoszą 5200 rubli, ponieważ dodaje się do nich jeden procent kwoty przekraczającej 200 tysięcy rubli.
5. Roszczenia przekraczają 1 000 000 rubli. W takim przypadku państwowy obowiązek wniesienia do sądu roszczenia wynosi 13 200 rubli i stanowi dodatkowy połowę kwoty roszczenia przekraczającej milion rubli. Ale wielkość takiej płatności nie może być większa niż 60 tysięcy rubli.

Na wniosek złożony w celu wydania orzeczenia sądowego wnioskodawca zostaje obciążony 50% kosztów podobnego roszczenia materialnego. Jeśli przedmiotem sporu jest nieruchomość, która nie podlega komisji oceniającej lub rozpatrywane są roszczenia niezwiązane z istotą materialną, osoba fizyczna płaci 300 rubli, osoba prawna - 6 tysięcy rubli.

W przypadku złożenia skargi w ramach przeglądu nadzorczego płatność jest dokładnie taka sama jak w przypadku roszczenia niematerialnego.

Składając wniosek o rozwód, uiszcza się podatek państwowy w wysokości 600 rubli. W sporach dotyczących oficjalnych stosunków proces od osoby fizycznej jest opłacany z opłaty państwowej w wysokości 300 rubli, a osoba prawna reprezentująca przedsiębiorstwo płaci 4500 rubli.

Za przyjęcie pozwu o niewłaściwe wykonanie prawa przez władze państwowe, a także o uznanie aktów nienormatywnych za nieważne, osoby fizyczne płacą 300 rubli, osoby prawne - 2000 rubli.

Za złożenie skargi (zarówno kasacyjnej, jak i apelacyjnej) w celu odwołania się od decyzji sądu w ciągu dziesięciu dni, uiszcza się podatek państwowy w wysokości 50% kwoty opłaty państwowej przeznaczonej na rozpatrzenie roszczeń niematerialnych.

Aby uzyskać tytuł egzekucyjny, w celu wykonania orzeczenia sądu polubownego cło państwowe wyniesie 2250 rubli.

Pozew o potrącenie środków na rzecz małoletnich dzieci jest opłacany z cła państwowego w wysokości 150 rubli. Jeżeli roszczenia obejmują jednocześnie opiekę nad osobami dorosłymi, wówczas kwota opłaty jest podwojona.

Są to podstawowe wymagania dotyczące uiszczenia opłaty państwowej za złożenie pozwu. W niektórych przypadkach konieczne będzie samodzielne wykonanie obliczeń.

Jak samodzielnie wykonać obliczenia?

Jak obliczyć cło państwowe przy składaniu pozwu? W tym celu przydatna jest strona organu sądowego, w której powód zamierza złożyć wniosek. Na stronach zasobu są wszystkie sposoby obliczania cła państwowego. Za pomocą tego narzędzia każdy użytkownik może poprawnie obliczyć kwotę płatności opłaty państwowej. Aby to zrobić, wpisz na stronie istotę podanych wymagań, opisz jej treść.

Jak ustalić wysokość opłat dla sądu rejonowego (ogólne)?

Obowiązek stanowy do wniesienia roszczenia do sądu rejonowego ustalany jest w pełnej zgodności z przepisami podatkowymi Federacji Rosyjskiej. Do szybkiego i łatwego obliczenia tej kwoty na stronie internetowej każdego sądu rejonowego dostępny jest specjalny kalkulator. Ponadto można poprawnie obliczyć wysokość cła państwowego za pomocą portalu mos-sud.ru.

Aby uzyskać tego rodzaju informacje, każdy obywatel będzie musiał podać pewne informacje:

• nazwa sądu rejonowego, w którym sprawa będzie rozpatrywana w przyszłości;
• różnorodność roszczenia;
• status powoda.

Jak to obliczyć, składając wniosek do sądu okręgowego?

Co robić w tym przypadku? Wielkość cła państwowego za wniesienie roszczenia do sądu światowego oblicza się na jeden z dwóch sposobów:

• bezpośrednio korzystając z portalu przestrzeni informacyjnej sędziów pokoju;
• korzystając z oficjalnej strony sądu światowego.

Aby uzyskać informacje, obywatel będzie musiał wskazać:

• nazwa sądu pokoju, w którym wniosek zostanie złożony;
• numer działki;
• rodzaj pozwu;
• status powoda.

Jednym z najważniejszych czynników przy obliczaniu kwoty cła państwowego jest cena roszczenia. Oblicza się go zgodnie z przepisami prawa. Przykładem jest roszczenie o tytuł do nieruchomości, w którym wartość przedmiotu, a zatem cena roszczenia, ustalana jest na podstawie specjalnej wyceny rynkowej. Jeśli chodzi o złożenie wniosku o alimenty, cło państwowe zostanie obliczone jako procent kwoty za jeden rok, który podlega zwrotowi.

Składając wniosek o windykację, jego cena zostanie ustalona za pomocą odzyskanego długu (maksymalnie przez 3 lata). W związku z tym opłata zostanie obliczona na podstawie tej kwoty.

Jak wspomniano powyżej, cło państwowe przy zgłaszaniu roszczenia o charakterze niemajątkowym ma ustaloną kwotę (dla osób fizycznych wynosi 300 rubli).

Jak zapłacić cło państwowe?

Opłaty należy dokonać przed wniesieniem pozwu. Jeżeli opłata nie zostanie uiszczona w terminie, może to stanowić podstawę do zwrotu pozwu.

Zapłatę cła państwowego przy składaniu pozwu można dokonać gotówką lub przelewem bankowym. Potwierdzenie przelewu środków bezgotówkowych za pomocą polecenia wypłaty, które zawiera banknot. Jeśli płatność została dokonana w gotówce, wówczas obywatel musi mieć pokwitowanie od organizacji bankowej.

Co jest obowiązkowe w otrzymaniu obowiązku celnego?

Taki paragon jest najczęstszym dokumentem potwierdzającym fakt zdeponowania środków.

Dokument płatności zawiera następujące informacje:

• Nazwisko płatnika, jego adres i NIP;
• wysokość cła państwowego przy składaniu pozwu, czyli dokonanej płatności;
• dane odbiorcy (komu);
• PPC i NIP odbiorcy;
• Numer OKTMO;
• data płatności;
• Paragon otrzymany w banku musi również zawierać podpis pracownika banku.

Odroczenie / rata płatności

Ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej przewiduje odroczenie i raty takich płatności. Odroczenie oznacza przesunięcie terminu płatności na określony okres. W ratach płatność jest dokonywana w określonych krokach.

Zgodnie z kodeksem podatkowym raty i odroczenia są przyznawane na okres nie dłuższy niż 1 rok. Odsetki od kwoty tego cła państwowego za złożenie pozwu nie są naliczane w przypadku przyjęcia planu ratalnego lub odroczenia.

Dopłata do cła państwowego

Jest to wymagane tylko wtedy, gdy kwota roszczeń w roszczeniu wzrasta.

W takim przypadku rozpatrywanie sprawy jest kontynuowane dopiero po wdrożeniu następujących działań:

• powód musi przedstawić dowód uiszczenia opłaty;
• należy zezwolić na odroczenie lub plan ratalny;
• sądownictwo musi podjąć decyzję o zmniejszeniu niezbędnego obowiązku państwowego.

Jak zwrócić wydane pieniądze?

Pieniądze za opłacenie cła państwowego za złożenie roszczenia można otrzymać z powrotem. Artykuł 333.40 Kodeksu podatkowego określa warunki zwrotu kosztów finansowych.

Pieniądze można zwrócić w całości lub w części, pod warunkiem że:

• nadwyżka została wypłacona;
• wniosek jest zwracany lub sąd nie przyjmuje wniosku;
• Złożony pozew nie jest rozpatrywany;
• postępowanie sądowe zostało zakończone;
• istnieje dokument dotyczący zwrotu środków.

Zapłata podatku państwowego za złożenie pozwu do sądu następuje, jeżeli obywatel złoży oświadczenie. Pieniądze zostaną zaksięgowane w ciągu miesiąca od przyjęcia wniosku. Ponadto, jeśli pieniądze muszą zostać zwrócone w całości, będziesz potrzebować kontroli płatności dokonanych w oryginale. Jeśli kwota musi zostać zwrócona w części, wymagany jest tylko duplikat dokumentu dotyczącego zapłaty kwoty.

Ale nadal musisz przynieść inną dokumentację:

• opinia sądu;
• nakaz sądowy;
• określenie przyczyn zwrotu opłaty.

Prawo do niepłacenia za wielu beneficjentów

Zgodnie z art. 89 kodeksu postępowania cywilnego przewidziano przywilej uiszczenia opłaty materialnej. Prawo podatkowe tworzy listę obywateli, którzy mogą nie płacić opłaty za sądową kontrolę sprawy. Należą do nich:

• Bohaterowie Rosji i ZSRR;
• pełnych panów drugiej wojny światowej (Order of Glory), obywateli, którzy uczestniczyli w wojnie Ojczyźnianej, w tym inwalidów wojennych;
• Rehabilitowani obywatele kraju:
• osoby dotknięte represjami politycznymi;
• obywatele mający status osób wewnętrznie przesiedlonych;
• status uchodźcy;
• osoby niepełnosprawne (osoby niepełnosprawne) z pierwszej i drugiej grupy;
• obywatele otrzymujący emeryturę (po złożeniu wniosku w związku z rosyjskim funduszem emerytalnym i innymi podobnymi strukturami).

Ponadto państwowy obowiązek wniesienia pozwu do sądu nie jest płacony w następujących kategoriach spraw:

• pobór należnych zarobków;
• żądanie alimentów;
• rekompensata za utratę zdrowia;
• zwrot kosztów w przypadku śmierci żywiciela rodziny;
• zapłata za własność i krzywdę moralną (jeżeli miały miejsce bezprawne działania i przestępstwa);
• ochrona uprawnień i interesów dzieci;
• ochrona praw osób niepełnosprawnych (procesy niemajątkowe);
• umieszczenie w szpitalu nie z własnej woli;
• nieprzestrzeganie praw kupującego lub klienta;
• kasacja lub odwołanie po otrzymaniu odwołania powoda o rozwód.

Niektóre skargi nie są opodatkowane, w tym:

• nielegalne prowadzenie działalności przez komornika;
• przypadki administracyjnego naruszenia praw;
• prywatne skargi na akty sądowe;
• skargi do instancji kasacyjnej w sprawach karnych, w których kwestionowana jest legalność ściągania odszkodowań za szkody majątkowe;
• adopcja dzieci.

Aby móc zwrócić opłatę lub jej część, należy złożyć wniosek. Jest to możliwe, jeśli cała kwota została zapłacona z góry. Jest to obowiązkowy wymóg dla wszystkich, z wyjątkiem beneficjentów.

Obowiązek państwowy przy składaniu wniosku do sądu arbitrażowego

Kodeks podatkowy Federacji Rosyjskiej określa wysokość opłaty, którą należy uiścić, składając wniosek do dowolnego sądu Federacji Rosyjskiej.

Jeżeli roszczenie jest składane z roszczeniem majątkowym (na przykład windykacja w przypadku przedterminowego wykonania umowy), wysokość cła państwowego za złożenie pozwu ustala się na podstawie ceny roszczenia (kwota roszczenia). Procent pobieranej opłaty jest dokładnie taki sam, jak przy składaniu wniosków do sądu powszechnego.

W takim przypadku prawo określa minimalną i maksymalną wielkość cła - 2 tysiące 200 tysięcy rubli. odpowiednio. Jeśli wnioskodawca musi otrzymać polecenie odebrania kwoty, kwota cła państwowego będzie równa pięćdziesięciu procentom wymaganej kwoty.

W przypadku zgłoszenia roszczenia z tytułu roszczenia niemajątkowego (na przykład w przypadku uznania prawa lub wykonania umowy w naturze) opłata skarbowa wyniesie 6 tysięcy rubli.

Nie dotyczy to jednak wszystkich przypadków. Tak więc państwowy obowiązek wniesienia roszczenia do sądu arbitrażowego może mieć następujące znaczenie:

• W roszczeniach dotyczących mocy prawnej umowy (przymus do zawarcia, zmiany umowy, unieważnienie) - 6 tysięcy rubli.
• W przypadku zakwestionowania aktów prawnych organów wykonawczych opublikowanych w dziedzinie działalności intelektualnej lub mających wpływ na prawa autorskie i prawa patentowe, a także w celu ochrony unikatowych przepisów dotyczących praw autorskich i znaków towarowych lub innych charakterystycznych cech podmiotów prawnych: dla obywateli - 300 rubli, dla osób prawnych i indywidualnych przedsiębiorców - 2 tysiąc rubli.
• W przypadku zakwestionowania innych aktów prawnych wydanych przez władze państwowe lub lokalne, a także uznania działań (zaniechań) ich urzędników niezgodnych z prawem (obowiązek państwowy przy składaniu pozwu administracyjnego): dla obywateli - 300 rubli, dla innych kategorii - 3 tysiące rubli.
• Zgodnie z wnioskami o rozwiązanie problemu niewypłacalności (bankructwa) cło państwowe wynosi odpowiednio: 300 i 6 tysięcy rubli dla osób fizycznych i prawnych.

• Aby ustalić fakt prawny, który pociąga za sobą konsekwencje dla wnioskodawcy, będziesz musiał uiścić opłatę w wysokości 3 tysięcy rubli.
• Jeżeli powód wymaga uwzględnienia sprawy innych osób dochodzących roszczeń niezależnych, opłata będzie wynosić: w przypadku niematerialnych i majątkowych, nie wymagających oceny, spory - w wysokości równej w przypadku zgłoszenia roszczenia niemajątkowego; w przypadku wszystkich innych sporów majątkowych - w wysokości przewidzianej w kwocie, w której spory dotyczyły osoby trzecie.
• Jeśli odwołasz się od decyzji lub orzeczenia sądu do wyższej instancji (apelacja, kasacja lub nadzór), cło państwowe będzie stanowiło połowę kwoty, którą należy zapłacić w przypadku złożenia wniosku o roszczenie niemajątkowe. W takim przypadku możliwe jest odwołanie się tylko do definicji, które utrudniają dalsze przemieszczanie się procesu (na przykład pozostawienie roszczenia bez rozpatrzenia).
• Prawo każdego do odszkodowania za naruszenie ustalonych terminów postępowania sądowego jest prawnie ustalone, opłata za takie roszczenia wyniesie odpowiednio 300 i 6 tysięcy rubli odpowiednio dla osób fizycznych i prawnych.

Często w praktyce zdarzają się sytuacje, gdy powód odrzuca roszczenie z tego czy innego powodu, a następnie ma pełne prawo do zwrotu zapłaconej kwoty.

Jak przebiega ta procedura?

Kodeks podatkowy Federacji Rosyjskiej przewiduje szereg podstaw, na podstawie których możliwy jest zwrot wypłaconych środków, a także zabezpiecza organy upoważnione do rozwiązania tego problemu.

Tak więc kwestia zwrotów w przypadku nadpłaty jest rozstrzygana przez organ podatkowy.A jeśli powód odrzucił roszczenie, wówczas sam sąd rozwiązuje kwestię zwrotu wpłaconych kwot.

Sąd, podjąwszy taką decyzję, wydaje powodowi zaświadczenie, które w przyszłości będzie musiało zostać przedstawione organowi podatkowemu, któremu uiszczono opłatę. Tam osoba będzie musiała wypełnić wniosek o zwrot pieniędzy, który wskaże dane bankowe rachunku, na którym należy przelać kwotę, a także numer i datę odpowiedniego orzeczenia sądu.

Do wniosku należy również dołączyć:

• decyzja nakazująca powrót;
• dokumenty dotyczące zapłaty podatku państwowego (paragon lub polecenie zapłaty, jeżeli powód jest osobą prawną).

Jeśli tylko część zapłaconej kwoty podlega zwrotowi, decyzja ta zostaje potwierdzona przez duplikat poświadczony notarialnie.

Ta procedura jest uniwersalna, dlatego ma zastosowanie zarówno do sądów arbitrażowych, jak i sądów powszechnych, ponieważ podstawy określone w Kodeksie Podatkowym Federacji Rosyjskiej są również ogólne. Różnica dotyczy tylko przedmiotu i stron w procesie.