Kara jest jedną z sześciu metod zabezpieczenia zobowiązań określonych w rozdziale 23 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Inne metody obejmują zabezpieczenie, odliczenie, poręczenie, gwarancję bankową i depozyt. W artykule rozważamy kwestie związane z wysokością kary za niewypełnienie zobowiązań wynikających z umów.
Przepisy ogólne
Pojęcie przepadku (w postaci kary i grzywny) jest określone w art. 330 ust. 1 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Rozumie się przez to kwotę ustaloną przez prawo lub określoną w umowie, którą dłużnik zobowiązuje się zapłacić w przypadku opóźnienia w wywiązaniu się ze swojego zobowiązania. W takim przypadku wierzyciel nie jest zobowiązany do udowodnienia faktu spowodowania strat.
Artykuł 12 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej stanowi, że kara jest jedną z opcji ochrony praw osób fizycznych i prawnych, a art. 329 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej wskazuje, że jest to metoda zabezpieczenia zobowiązań wynikających z umowy i ma zastosowanie do obu stron.
Ustalona kwota kary za niedopełnienie zobowiązań wynikających z umowy zachęca strony transakcji do spełnienia wszystkich warunków. Rodzaje tej płatności obejmują:
- Grosz Z reguły jest to pewien procent kwoty długu na każdy dzień. Tak więc kwota odsetek zależy od liczby dni, w których umowa nie została spełniona.
- W porządku. Zasadniczo jest to stała kwota. Ale można go również ustawić procentowo.
Na przykład umowa może wskazywać, że kara za niedopełnienie zobowiązań wynikających z umowy kapitałowej wynosi jeden procent całkowitej kwoty za każdy dzień opóźnienia. W takim przypadku występuje kara. Jeśli jednak ustano w ustępie, że kwota kary za niewypełnienie zobowiązań wynikających z umowy o uczestnictwo wynosi pięć procent całkowitej kwoty opóźnionej płatności, wówczas nakłada się karę. Poniższy przykład pomoże lepiej zrozumieć tego rodzaju przepadki.
Przykład 1: obliczenia
Dług powstał na podstawie umowy, która określiła koszt 100 tysięcy rubli. (bez VAT). Strona nie wypełniła swoich zobowiązań w ciągu 1 roku. Kara za niewypełnienie zobowiązań wynikających z umowy wynosi 0,3 procent za każdy dzień opóźnienia. Aby obliczyć karę, wykonuje się następujące obliczenia: 100 000 * 0,3% * 360 = 108 000. W związku z tym dłużnik jest zobowiązany do zapłaty kary, której kwota wzrosła w ciągu roku do 108 tysięcy rubli. Umowa może jednak przewidywać klauzulę, że kara nie może przekroczyć kwoty określonej w umowie. Wtedy dług wyniesie 100 tysięcy rubli.
Obowiązkowe odsetki
Porozumienie w sprawie kary może zostać zawarte w formie osobnego dokumentu lub w formie klauzuli głównej umowy. Jednak nawet jeśli strony nie wskażą kary, wierzyciel ma prawo żądać jej zapłaty. Dłużnik spłaca ten obowiązek dobrowolnie lub odzyskuje na podstawie orzeczenia sądu.
Ugoda przedprocesowa
Jeżeli prawo ustanawia roszczenie lub inną procedurę rozstrzygania sporu przed postępowaniem sądowym, organ ten rozważy odpowiednią sprawę dopiero po wykonaniu określonego nakazu. Zanim przejdziesz do sądu arbitrażowego, musisz złożyć roszczenie i odczekać pewien okres. Jeżeli w tym czasie nie otrzyma się odpowiedzi lub odmowy, wówczas tylko strona ma prawo zwrócić się do organu sądowego.Na przykład, jeżeli przewoźnik naruszył warunki, ale druga strona wniosła apelację do sądu bez uprzedniego wniesienia roszczenia przeciwko niemu, pozew zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia. Wyjaśnia to fakt, że przed złożeniem roszczenia konieczne jest złożenie odpowiedniego roszczenia do przewoźnika. Tak więc powód nie dopełnił zobowiązań w ramach pokojowego rozwiązania sytuacji przedprocesowej.
Roszczenie składa się w formie bezpłatnej i podpisuje osoba upoważniona. Powinien zawierać następujące dane:
- Wskazanie dłużnika.
- Numer głównej umowy.
- Warunki, które zostały naruszone.
- Kwota roszczenia.
- Odniesienia do ustawodawstwa.
- Termin przyznany dłużnikowi na wykonanie zobowiązań na zasadzie dobrowolności.
- Lista dokumentów dołączonych do roszczenia.
Roszczenie jest wysyłane listem poleconym za potwierdzeniem lub jest przekazywane ustnie za pokwitowaniem. Można zastosować inną metodę transmisji. Najważniejsze jest, aby naprawić wysyłkę dokumentu i, jeśli to możliwe, przekazać go dłużnikowi.
Zabezpieczenie zobowiązań wynikających z umowy i prawa
Dzieje się tak:
- umowna;
- legalne.
W pierwszym przypadku jest to przewidziane w umowie przez same strony. Wskazuje wartość, obliczenia i zastosowanie. Strony mogą uzgodnić odpowiednią płatność, jeżeli prawo przewiduje karę za zwłokę (na przykład na podstawie umowy pożyczki), która nie jest odpowiednia dla stron lub w ogóle nie ma żadnej kary. Kara prawna może zostać nałożona niezależnie od tego, czy obowiązek ten jest przewidziany w umowie, czy nie.
Na przykład takie zabezpieczenie jest stosowane w formie odsetek za wykorzystanie pieniędzy przez drugą stronę umowy. Nawet jeśli nie jest to określone w umowie, sąd może podjąć decyzję o odzyskaniu odsetek za wykorzystanie pożyczonych środków, w przypadku gdy dłużnik uniknął zwrotu, wstrzymał je w sposób niezgodny z prawem lub opóźnił płatność z innego powodu.
Wysokość kary za korzystanie z pożyczonych środków ustalana jest na podstawie stopy refinansowania, która obowiązywała w miejscu wierzyciela w momencie wypełniania zobowiązań (jeżeli inne odsetki nie są określone ani w ustawie, ani w umowie). Odsetki są wypłacane za cały czas korzystania z pieniędzy innych osób, licząc od ostatniego dnia okresu przewidzianego w umowie do faktycznej płatności lub za mniej czasu, jeśli odpowiednie warunki są przewidziane przez prawo lub umowę.
Obecnie ustalana jest niska stopa refinansowania banku centralnego. Aby uzyskać odsetki na tej podstawie, pozycję tę należy wskazać w umowie i wskazać wyższe odsetki.
Przy obliczaniu kwoty rocznej przyjmuje się, że wynosi ona 360 dni, a miesięczna to 30. Jest to określone w ust. 2 Sił Zbrojnych RF i Najwyższego Sądu Arbitrażowego Federacji Rosyjskiej z 8 października 1998 r., Nr 13/14.
Jeżeli strony umowy wypiszą klauzulę o odmowie kary, to postanowienie zostanie uznane za nieważne. Jednocześnie kara jest odzyskiwana z inicjatywy wierzyciela. A on z kolei może nie wymagać tych funduszy.
Przepadek lub odsetki
Wierzyciel nie będzie mógł jednocześnie pobierać odsetek za wykorzystanie pieniędzy innych osób i pewnej kwoty przepadku z tytułu niewypełnienia zobowiązań wynikających z umowy. Za jedno naruszenie rosyjskiego prawa przewiduje się jeden środek kary. Dlatego osoba, której prawa zostały naruszone, może odzyskać środki na wybranej podstawie. W jednym i drugim przypadku nie jest on zobowiązany do udowodnienia faktu poniesienia strat z powodu niewypełnienia zobowiązań drugiej strony. Jest to określone w paragrafie 6 wyżej wspomnianych Sił Zbrojnych RF i Najwyższego Sądu Arbitrażowego Federacji Rosyjskiej nr 13-14.
Zmień rozmiar
Zdarza się również, że prawo nakłada grzywnę lub grzywnę, ale strony nie są zadowolone z ich wielkości. W takim przypadku na przykład wysokość kary za niespełnienie zobowiązań wynikających z umowy o świadczenie usług może zostać podwyższona. Obowiązek ten nazywa się mieszanym, ponieważ występuje zarówno w prawie, jak i w umowie stron.Jednakże zmiana kierunku zmniejszania kwoty kary lub kary przewidzianej prawem jest zabroniona.
W zależności od stosunku do strat kara wynosi:
- kredyt;
- rzut wolny;
- wyjątkowy;
- alternatywa
Kara wyjątkowa występuje, gdy zostanie odzyskana, ale straty nie są. Jeśli straty są w pełni pokryte, a kwota jest wyższa niż ustalona kara, wówczas nazywa się ją karą. W alternatywnej formie można wybrać pokrycie kary lub straty. Kara kredytowa jest wywoływana, gdy straty są kompensowane w tej części, która nie jest objęta tym obowiązkiem. Poniższy przykład pomoże ci lepiej zrozumieć ten rodzaj płatności.
Przykład 2: jaka kwota jest brana pod uwagę?
Dostawca zapłacił grzywnę w wysokości dwóch tysięcy rubli. za niedostarczenie towaru we właściwej ilości. Jednak w wyniku tego straty kupującego wyniosły 12 tysięcy rubli. Dlatego odzyskiwanie odbywa się od kwoty minus dwa tysiące rubli. Oznacza to, że wysokość kary za niewypełnienie zobowiązań wynikających z umowy oblicza się na podstawie 10 tysięcy rubli. Jednak kupujący w tym przypadku jest zobowiązany do udowodnienia, że jego straty wyniosły 12 tysięcy rubli. Z reguły obowiązek ten odzyskuje się, gdy pożyczkodawca otrzymał niewielką kwotę, podczas gdy rzeczywiste straty były znacznie wyższe.
Odpowiedzialność
Przepadek jest jednym z mierników odpowiedzialności. Oznacza to, że początkowo wina jednej ze stron musi zostać udowodniona. Jednak strona, która naruszyła warunki umowy, ponosi odpowiedzialność, jeżeli nie udowodni, że nie wypełniła swoich zobowiązań z powodu sytuacji nadzwyczajnej lub innych podobnych okoliczności. Takie nie mogą być przypisywane naruszeniom przez kontrahenta sprawcy, brakowi odpowiednich towarów lub pieniędzy od sprawcy. Ponadto, nawet w przypadku winy, sprawca naruszenia może zostać zwolniony z odpowiedzialności w zależności od pewnych okoliczności.
Ponadto sąd może obniżyć wysokość kary za niewypełnienie zobowiązań wynikających z umowy produkcyjnej (lub innego rodzaju), jeżeli jest nieproporcjonalna do konsekwencji. Zatem nawet jeśli umowa wskazuje na wysoki odsetek kary, nie oznacza to, że gdy sprawa zostanie rozpatrzona w sądzie, strona będzie zobowiązana do jej zapłaty w całości. Jest to jedno z narzędzi do zwalczania nadużyć kar. Poniższy przykład może być orientacyjny w tym względzie.
Przykład 3: spór sądowy
Firma LLC „A” wniosła apelację do sądu arbitrażowego obwodu moskiewskiego w celu odzyskania przepadku od OJSC „B”. Sąd uznał wymogi „A” za uzasadnione zgodnie z art. 330 i 331 Kodeksu cywilnego. Jednak na podstawie art. 333 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej wysokość kary została zmniejszona. LLC „A” nie zgodził się z decyzją sędziego i odwołał się do instancji kasacyjnej z żądaniem zapłaty kwoty w ustalonej wysokości kary za niewypełnienie zobowiązań wynikających z umowy o świadczenie usług.
Po sprawdzeniu orzeczenia sądu arbitrażowego sąd kasacyjny utrzymał go w mocy. Ta decyzja została wyjaśniona w następujący sposób. Wymienione wymagania LLC „A” zostały uznane za uzasadnione, ponieważ zgodnie z art. 330 dłużnik musi zapłacić karę w przypadku opóźnienia. Zgodnie z art. 333 sąd może obniżyć wysokość kary za niewypełnienie zobowiązań wynikających z umowy o świadczenie usług, jeżeli jest nieproporcjonalna do konsekwencji, które powstały po naruszeniu. Odpowiednia decyzja została podjęta na podstawie rozważanej kwoty głównej długu, a także bardzo wysokiej kwoty kary. Sąd skorzystał z prawa przewidzianego w art. 71 ust. 1 kodeksu postępowania arbitrażowego. Dowody oceniono na podstawie kompleksowego, obiektywnego i pełnego badania. Dlatego FAS nie znalazł podstaw do zmiany decyzji Sądu Arbitrażowego Obwodu Moskiewskiego.
Wniosek
W niektórych sytuacjach umowa lub prawo określa inną wysokość kary za niewypełnienie zobowiązań wynikających z umowy.Zapytanie ofertowe jest jednocześnie wdrażane przez pewne ograniczenia. Na przykład, jeżeli umowa ustanowi nadmiernie wysoką kwotę przepadku, sąd będzie mógł ją obniżyć.