Opracowanie budżetu federalnego. Federalna ustawa budżetowa. Struktura budżetu federalnego

System budżetowy Rosji to zestaw budżetów na poziomie federalnym, regionalnym i gminnym, a także pozabudżetowe fundusze państwowe. Opiera się na stosunkach gospodarczych i jest regulowany przez prawo rosyjskie.

Budżet państwa

Jest uznawany za główny plan finansowy kraju na bieżący rok. Budżet państwa ma moc prawa federalnego i jest przedstawiany w formie aktu normatywnego zawierającego pozycje dochodów i wydatków. Jego zatwierdzenie leży w gestii parlamentu.

Główne funkcje budżetu państwa to:

1. Redystrybucja dochodu i PKB.
2. Regulacja państwowa, stymulacja sfery gospodarczej.
3. Finansowanie polityki społecznej państwa.
4. Monitorowanie tworzenia i wykorzystania scentralizowanego funduszu walutowego.

Urządzenie budżetowe

Pod pojęciem organizacji rozumie się organizację systemu finansowego, zasady jego kształtowania. Jedność struktury budżetu zapewniają jednolite ramy regulacyjne, stosowanie wspólnych klasyfikacji, formularzy dokumentacji, polityki podatkowej i społeczno-gospodarczej.

Artykuł 28 BC (kodeks budżetowy) określa zasady systemu finansowego Rosji. Wśród nich:

1. Niezależność budżetów.
2. Saldo
3. Kompletność i dokładność informacji.
4. Racjonalność i efektywność wykorzystania funduszy.
5. Zagregowane (całkowite) pokrycie kosztów.
6. Ukierunkowanie, docelowy charakter wydatków.
7. Reklama (otwartość).

Opis budżetu federalnego Federacji Rosyjskiej

Jak wspomniano powyżej, budżet państwa jest najważniejszym dokumentem finansowym, ustalającym kierunek wydatków i dochodów do skarbu państwa. Strukturę budżetu federalnego tworzą podatki, kredyty stanowe i wydatki rządowe.

Pod względem ekonomicznym jest to forma edukacji i wydatkowania scentralizowanego funduszu walutowego. To budżet federalny w Federacji Rosyjskiej działa jako główny sposób redystrybucji dochodów ludności, poprzez mobilizację zasobów finansowych niezbędnych do regulacji gospodarki, wdrażania programów społecznych, a także wzmocnienia zdolności obronnych kraju.

Prawo Federacji Rosyjskiej do niezależnego budżetu jest określone w Konstytucji, w artykule 71. Procedura tworzenia systemu finansowego, zasady wykonywania artykułów są zapisane w BC. Zgodnie z postanowieniami Kodeksu rząd przedkłada Dumie Państwowej projekt budżetu federalnego przed 1 października tego roku.

Funkcje przygotowania planu finansowego

Najważniejszym ogniwem w finansowym procesie stanowym jest rozwój budżetu federalnego. Jest on przeprowadzany przez Ministerstwo Finansów w imieniu rządu. Tworzenie struktury budżetu federalnego powinno rozpocząć się za 10 miesięcy. przed rozpoczęciem roku podatkowego.

Do zadań Ministerstwa Finansów należy opracowywanie:

1. Projekt planu finansowego.
2. Opracowanie kluczowych wskaźników w średnim okresie. Są opracowywane na podstawie programu rządowego, prognozy społeczno-gospodarczej, skonsolidowanego bilansu.
3. Projekt ustawy federalnej o budżecie federalnym na nadchodzący rok.

Ogólne zasady

Aby opracować budżet federalny, upoważniona struktura wykonawcza organizuje przygotowanie prognozy społeczno-gospodarczej. Ministerstwo Finansów zapewnia opracowanie kluczowych wskaźników, opracowanie projektu ustawy federalnej „W sprawie budżetu państwa”.

Na pierwszym etapie opracowywania budżetu federalnego struktury wykonawcze wybierają plan prognozy rozwoju gospodarczego na nadchodzący rok. Odzwierciedla kluczowe wskaźniki makroekonomiczne opisujące stan krajowego kompleksu gospodarczego.

Analizując budżet federalny, Ministerstwo Finansów określa cechy planu finansowego na przyszły rok i określa procedurę podziału wydatków. W ciągu 2 tygodni od daty ich przyjęcia przez rząd Ministerstwo, w oparciu o funkcjonalną klasyfikację kosztów, wykonuje następujące działania:

1. Kieruje projekt do federalnych organów wykonawczych. Oni z kolei rozdzielają je między określonych odbiorców federalnych funduszy budżetowych.
2. Informuje wykonawcze struktury regionalne o charakterze relacji między budżetem między Federacją Rosyjską a jej podmiotami, o metodologii ich formowania na nadchodzący rok oraz o średniookresowej perspektywie ustanowionej przez prawo.

Na drugim etapie opracowywania budżetu federalnego agencje rządowe wykonują:

1. Dystrybucja pułapu finansowania na nadchodzący rok. Przeprowadza się go na podstawie ekonomicznej i funkcjonalnej klasyfikacji wydatków budżetów podmiotów Federacji Rosyjskiej, gmin i miast rządu federalnego. wartości i według określonych odbiorców.
2. Opracowywanie propozycji przekształceń organizacyjnych i strukturalnych w sferze społecznej i sektorach gospodarki, zniesienie aktów prawnych, których realizacja wiąże się z wydatkowaniem środków skarbowych, które nie będą miały wiarygodnych, rzeczywistych źródeł w nadchodzącym roku, zawieszeniem tych dokumentów regulacyjnych lub ich stopniowym wprowadzaniem.

Wymagane materiały

Ustanowiona procedura opracowywania budżetu federalnego zapewnia rozpatrzenie i zatwierdzenie jego projektu przed nadchodzącym rokiem budżetowym, a także zatwierdzenie szeregu wskaźników w procesie analizy planu finansowego.

Projekt ustawy federalnej „W sprawie budżetu państwa” jest przedkładany przez rząd niższej izbie parlamentu. Kierowanie ustawą o budżecie federalnym realizowane jest do 26 sierpnia bieżącego roku. Jednocześnie do projektu stosowane są następujące materiały:

1. Wstępne wyniki rozwoju społeczno-gospodarczego kraju w ostatnim okresie bieżącego roku budżetowego.
2. Prognoza funkcjonowania sfery społeczno-gospodarczej na nadchodzący rok.
3. Kluczowe obszary polityki podatkowej i budżetowej państwa na przyszłość.
4. Plan rozwoju dla państwowych i komunalnych sektorów gospodarki.
5. Prognoza skonsolidowanego bilansu w całym kraju na nadchodzący rok.
6. Skonsolidowana prognoza budżetowa.
7. Kluczowe zasady i obliczenia dotyczące relacji między budżetem państwowym a budżetami skonsolidowanymi podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej.
8. Projekty ukierunkowanych programów rozwoju federalnego i regionalnego, ukierunkowanej polityki inwestycyjnej na nadchodzący rok, państwowych programów zbrojeniowych, programów prywatyzacyjnych przedsiębiorstw komunalnych i państwowych, pożyczek zewnętrznych, struktury wewnętrznego długu publicznego.
9. Umowy międzynarodowe, które weszły w życie dla Rosji i zawierają jej zobowiązania finansowe na nadchodzący rok.
10. Obliczenia według artykułów klasyfikacji dochodów, sekcji, podsekcji, federalnego deficytu budżetowego.
11. Lista dokumentów regulacyjnych, które zostały anulowane lub zawieszone na nadchodzący rok z powodu braku środków budżetowych na ich wdrożenie.

Przegląd Dumy Państwowej

Projekt ustawy jest omawiany przez izbę niższą w czterech odczytach. W pierwszym etapie badana jest jego koncepcja. Analizowana jest prognoza wzrostu społeczno-gospodarczego na nadchodzący rok. W pierwszym czytaniu omówiono również kluczowe obszary polityki podatkowej i finansowej, zasady budowania relacji budżetów na szczeblu państwowym i regionalnym.Deputowani analizują projekt programu zewnętrznego pożyczek państwowych, analizują możliwe wsparcie finansowe budżetu federalnego i zewnętrzne finansowanie jego deficytu.

W pierwszym czytaniu wchodzą Przewodniczący Rządu, przedstawiciele Komisji Budżetowej, a także komitet 2. profilu i przewodniczący Izby Obrachunkowej. Na podstawie wyników dyskusji Duma Państwowa podejmuje decyzję o odrzuceniu lub przyjęciu projektu ustawy.

W drugim czytaniu posłowie analizują i zatwierdzają wydatki na nadchodzący rok zgodnie z sekcjami klasyfikacji funkcjonalnej w ramach całkowitych wydatków budżetowych zatwierdzonych na pierwszym etapie rozpatrywania. Ponadto uzgodniono wielkość funduszu na finansowanie podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej.

Trzecie czytanie stwierdza:

• koszty zgodnie z podsekcjami klasyfikacji funkcjonalnej i według głównych kierowników;
• podział środków z regionalnego funduszu wsparcia dla odpowiednich podmiotów;
• wydatki na finansowanie ukierunkowanych, ukierunkowanych inwestycji i innych programów;
• projekty pożyczek państwowych dla obcych krajów.

W czwartym etapie głosuje się za całym projektem ustawy jako całością. Jednocześnie nie można do niego wprowadzać poprawek.

Budżet lokalny

Jest to forma edukacji i wydatkowania funduszy na rok budżetowy, służąca zapewnieniu funkcji i zadań przypisanych podmiotowi gminy, poprzez wypełnianie obowiązków wydatkowych odpowiedniej jednostki miejskiej.

Wpływy z budżetu lokalnego, zgodnie z przepisami BC, powstają z dochodów własnych i odliczeń regionalnych i federalnych opłat regulacyjnych i podatków. Kluczowymi źródłami środków dostępnych dla gminy są:

1. Podatki
2. Przychody niepodatkowe.
3. Przychody z własnej działalności gospodarczej.
4. Pożyczka komunalna.

Dochód podatkowy

Obejmują one środki otrzymane z obowiązkowych składek lokalnych. Są to w szczególności podatek od nieruchomości i podatek od nieruchomości od osób fizycznych.

Ponadto budżety gmin otrzymują:

1. Podatek dochodowy od osób fizycznych.
2. UTII.
3. UST.
4. Obowiązki państwowe, które mają być zapisane w miejscu czynności o znaczeniu prawnym, rejestracji lub dostarczenia dokumentów.

Wydatki

Są one podzielone na dwie duże grupy:

1. Obowiązkowe koszty Należą do nich wydatki na finansowanie płatności, w tym przekazanych władzom państwowym. Zobowiązania są również wydatkami ustalonymi przez ustawodawstwo regionalne i federalne.
2. Koszty uznaniowe. Stanowią one koszty rozwoju lokalnej gospodarki drogowej, gospodarki, budownictwa, utrzymania terytorium i gospodarki komunalnej.

Ponadto koszty są podzielone na własne i związane z wdrażaniem uprawnień państwowych powierzonych władzom lokalnym. Pierwsza grupa związana jest z rozwiązywaniem lokalnych problemów i obsługą długu regionu moskiewskiego. Koszty te można podzielić na następujące obszary:

1. Treść władz lokalnych.
2. Organizacja, przeprowadzająca wybory w regionie moskiewskim.
3. Realizacja zamówienia komunalnego.
4. Egzekwowanie lokalnych przepisów.
5. Pomoc finansowa dla sektorów gospodarki, instytucji budżetowych.
6. Obsługa zobowiązań finansowych.
7. Realizacja ukierunkowanych programów o znaczeniu terytorialnym.
8. Inwestowanie w rozwój lokalnej infrastruktury.

Koszty te pokrywane są ze środków pochodzących z własnych dochodów MOO, a także przelewów o obniżonym poziomie bezpieczeństwa, pożyczonych środków, z zastrzeżeniem wymogów dotyczących deficytu budżetowego.

Wykonywanie uprawnień przekazanych władzom lokalnym przez organy państwowe obejmuje:

1. Zapewnienie państwowych gwarancji praw obywateli do publicznego, bezpłatnego przedszkola, dodatkowej edukacji w ramach realizacji zatwierdzonych programów nauczania.
2. Tworzenie komisji do spraw nieletnich, ochrona ich praw, organizacja działalności tych struktur.
3. Dostosowanie zabezpieczenia finansowego rozliczeń.
4. Wsparcie społeczne i usługi socjalne dla seniorów, osób niepełnosprawnych, osób w trudnych warunkach życia, sierot, weteranów, dzieci ulicy, biednych.
5. Organizacja świadczenia specjalistycznej opieki medycznej.
6. Wypłata ukierunkowanych dotacji dla ludności na pokrycie kosztów usług komunalnych i mieszkań.
7. Wdrożenie uprawnień do państwowej rejestracji aktów stanu cywilnego.
8. Budowa i utrzymanie dróg o znaczeniu międzygminnym.
9. Zapobieganie sytuacjom, które mogą zakłócać funkcjonowanie systemów podtrzymywania życia, eliminując konsekwencje wypadków i katastrof.
10. Podstawowa rejestracja wojskowa.
11. Usługi biblioteczne dla obywateli.
12. Realizacja programów ochrony przyrody, utrzymanie bezpieczeństwa środowiska.

Analiza kosztów

Zgodnie z celem funkcjonalnym wydatki są podzielone na następujące grupy:

1. Koszty sektora produkcyjnego. Obejmuje to koszty utrzymania i rozwoju systemu mieszkaniowego i usług komunalnych, gospodarki narodowej i ochrony środowiska. Koszty te stanowią ponad 17% całości. Większość środków jest wydawana na utrzymanie i rozwój mieszkań i usług komunalnych. Koszty gospodarki narodowej zajmują niewielką część wydatków budżetu lokalnego. Są one związane z utrzymaniem i naprawą drogi publicznej, dofinansowując przedsiębiorstwa tworzące miasta.
2. Koszty poprawy poziomu usług budżetowych, odzwierciedlające skuteczność polityki finansowej prowadzonej na terytorium obwodu moskiewskiego. Obejmują koszty społeczno-kulturowe. Stanowią one około 70% całkowitych kosztów komunalnych. Spośród kosztów społeczno-kulturowych największą wagę przywiązuje się do edukacji.

Z powyższych informacji wynika, że ​​większość budżetu przeznaczona jest na rozwój sfery społeczno-kulturowej. Koszty społeczne finansowane z budżetów lokalnych stanowią ponad 30% całkowitej kwoty funduszy przeznaczonych na zaspokojenie potrzeb kulturalnych ludności. Kolejnym ważnym obszarem jest sektor mieszkaniowy.

Trzeba powiedzieć, że skład pozycji wydatków niektórych rodzajów budżetów gmin może być inny. Zależy to od poziomu lokalnej gospodarki, jej jurysdykcji nad strukturami terytorialnymi różnych poziomów.