Z pewnością wszyscy mijali niepozorny budynek z drutem kolczastym wzdłuż ogrodzenia. Pojęcie wrażliwego obiektu ujawniono w dekrecie nr 61 prezydenta Rosji wydanym 24 stycznia 1998 r. I noszącym tytuł „Na liście informacji związanych z tajemnicą państwową”. To jest:
- specjalne struktury wojskowe i specjalne;
- niektóre jednostki wojskowe;
- fabryki, przedsiębiorstwa i instytucje, dla których ustanowiono specjalne warunki w celu zapewnienia większego bezpieczeństwa.
W tych obiektach prowadzone są tajne prace, o których informacje są tajemnicą państwową.
Kto chroni najważniejsze informacje w kraju?
Organami zajmującymi się ochroną tajemnic państwowych są zarówno struktury wykonawcze, jak i organizacje powoływane w specjalnej kolejności:
- Komisja Międzywydziałowa jest organem kolegialnym koordynującym działania organów mających na celu ochronę informacji o szczególnej tajemnicy.
- FSB, Ministerstwo Obrony, FAPSI - Federalna Agencja ds. Komunikacji i Informacji Rządowej. Na liście tej znajduje się również Służba Wywiadu Zagranicznego, w tym także Państwowa Komisja Techniczna pod przewodnictwem Prezydenta Federacji Rosyjskiej, a także wszystkie lokalne jednostki tych instytucji państwowych.
- Ochronę informacji niejawnych zapewniają niektóre przedsiębiorstwa, instytucje i organizacje, a także ich podziały strukturalne.
Główna tajemnica państwa
Co to są informacje niejawne? W ramach wspomnianego wyżej dekretu nr 61 państwo określa dane, których rozpowszechnianie grozi naruszeniem bezpieczeństwa naszego kraju. Te informacje wpływają na:
- obszar wojskowy;
- sfera polityki zagranicznej;
- strefa ekonomiczna;
- sfery wywiadowcze i kontrwywiadowcze;
- operacje wyszukiwania operacyjnego kraju.
Dekret określa również organy państwowe, które mają dostęp do dysponowania niektórymi informacjami. Na przykład danymi o strategicznych planach użycia żołnierzy i wszystkim, co wiąże się z przygotowaniem żołnierzy do gotowości bojowej, mogą zarządzać Ministerstwo ds. Zagrożeń, Ministerstwo Obrony i, oczywiście, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, FAPSI i FPS.
Tymczasem dane o długoterminowych planach rozwoju uzbrojenia, wyniki badań i prac eksperymentalnych nad tworzeniem broni są do dyspozycji większej liczby agencji rządowych w Rosji. Nie tylko wymienione powyżej, ale także Ministerstwo Zdrowia, Ministerstwo Edukacji, Ministerstwo Kolei, Ministerstwo Paliw i Energii, Ministerstwo Transportu i Ministerstwo Gospodarki, a także Roshydromet.
Komu wolno tajne dane?
Jak działa system dostępu do informacji niejawnych?
Nie każdemu gwarantuje się dostęp do informacji o charakterze państwowym o charakterze tajnym, ale obywatele lub urzędnicy mogą je uzyskać po pewnej kompleksowej kontroli. Wstęp jest dobrowolny.
Istnieją trzy rodzaje informacji:
- szczególnie ważne;
- dane są ściśle tajne;
- tajna informacja.
Aby zapewnić maksymalną ochronę tajemnic państwowych, ci, którym przyznano dostęp do tych informacji, będą musieli wyrazić zgodę na przeprowadzenie kontroli w stosunku do nich. Kontrole te przeprowadzane są przez właściwe organy, w zależności od stopnia poufności informacji, do których osoba zostanie przyjęta. Osoba kontrolowana wyraża zgodę na pewne ograniczenie dotyczące nietykalności jego życia prywatnego podczas prowadzenia czynności weryfikacyjnych.
Od decyzji o przyjęciu wydanej na podstawie wyników kontroli obywatel może się odwołać w sądzie.
Umowa zostaje zawarta z obywatelem lub urzędnikiem dopuszczonym do tajemnicy państwowej w ramach współpracy z obiektem wrażliwym. Osoby przyjmujące przyjmują na siebie obowiązki wobec państwa dotyczące nierozprzestrzeniania powierzonych im tajnych informacji. Ludzie zgadzają się na tymczasowe ograniczenia ich praw, na przykład podróż za granicę jest ograniczona przez okres określony w podpisanej umowie.
Premie za bezpieczeństwo
Jeśli masz dostęp do informacji tajnych, masz również uprawnienia. Dla posiadaczy tajemnic państwowych podwyżki wynagrodzeń i określone świadczenia ustalane są w zależności od poziomu nieujawnienia informacji, do których mają dostęp.
Licencje
Przedsiębiorstwa, którym udzielono dostępu do tajemnic państwowych, otrzymują licencję na pracę z informacjami o różnym stopniu tajności. Za wydanie takich licencji odpowiada FSB.
Odpowiedzialność
Jeśli dojdzie do naruszenia prawa osoby dopuszczonej do tajnych informacji, w tym urzędnika, osoba ta, w zależności od powagi naruszenia, ponosi odpowiedzialność, w tym przestępstwo, w ramach ram prawnych naszego kraju.
Reżimowym przedmiotem GCCS jest „krew” kraju
Główne centrum specjalnej komunikacji, zwane obecnie FSUE „GCCS”, jest prawnym następcą wcześniej utworzonej Specjalnej Służby Komunikacji, która rozpoczęła działalność w 1939 r. W 1964 r. Została przekształcona, a od 1991 r. Organizacja podporządkowana została Ministerstwu RSFSR ds. Komunikacji. W 2002 r. Specjalna instytucja komunikacyjna uzyskała status federalnego federalnego przedsiębiorstwa jednoosobowego, a dziś GCCS podlega Federalnej Agencji Łączności, zwanej Rossvyaz.
FSUE realizuje transport różnych kategorii towarów w Rosji i na świecie. Organizacja posiada licencję na prace związane z informacjami niejawnymi do 2019 r. Ma wieczystą licencję na przewóz narkotyków. Od 2012 r. Tym wrażliwym ośrodkiem kieruje Oleg Rybalkin, który jest absolwentem Wyższej Szkoły Zbrojeniowej Wojskowo-Politycznej z siedzibą w Nowosybirsku. O. Rybalkin ma dziś 49 lat.
Rezerwy Ojczyzny
Nasze państwo ma rezerwy strategiczne na wypadek sytuacji zagrażających krajowi i jego mieszkańcom. Zapasy te są starannie strzeżone w magazynach rezerwy państwowej, nie są widoczne dla przeciętnych ludzi, ale z konieczności są obecne w każdym regionie. Magazyny z niezbędnymi towarami na wypadek awarii są dystrybuowane na terenie całego kraju, aby w razie potrzeby nie marnować czasu na ich transport.
W 1999 r. Komitet Rezerw Państwowych RF został zreorganizowany w Rosyjską Agencję Rezerw Państwowych. W 2004 r. Otrzymał nową nazwę i dziś nazywa się Federalna Agencja Rezerw Państwowych - Rosrezerv.
