Od którego momentu obliczany jest okres zatrzymania?

Podczas przeprowadzania takich czynności proceduralnych jak aresztowanie ważne jest przestrzeganie maksymalnych terminów jego wykonania. Ważne jest, aby organy przeprowadzające ten proces wiedziały, w jaki sposób obliczany jest okres zatrzymania i od którego momentu się rozpoczyna.

Koncepcja

Piętnasty akapit piątego artykułu Kodeksu postępowania karnego Federacji Rosyjskiej stanowi, że pozbawienie wolności jest faktycznym pozbawieniem swobodnego przemieszczania się obywatela podejrzanego o popełnienie przestępstwa. Jego wdrożenie odbywa się w ścisłej zgodności z procedurą określoną w Kodeksie. Okres zatrzymania jest obliczany od momentu faktycznego pozbawienia osoby możliwości swobodnego przemieszczania się.

Środek ten jest środkiem przymusu w stosunku do potencjalnego przestępcy. Jego użycie jest dozwolone przez określony krąg podmiotów (organy ścigania i inne organy). Maksymalny okres zatrzymania podejrzanego jest obliczany w godzinach i nie może przekraczać czterdziestu ośmiu godzin. Jeśli w tym okresie wina obywatela nie zostanie udowodniona, musi go zwolnić.

Niektórzy prawnicy ustalają, że okres zatrzymania podejrzanego jest obliczany od momentu, gdy zostaje on doprowadzony do oficera śledczego lub śledczego. Taki środek ma charakter krótkoterminowy.

Podstawa procedury

Osoba uznana za podejrzaną może zostać zatrzymana z następujących powodów:

• podejrzany został znaleziony na miejscu zbrodni;
• istnieją zeznania, że ​​dana osoba popełniła przestępstwo;
• znaleziono dowody na rzeczy lub w mieszkaniach obywatela, które wskazują, że to ta osoba popełniła przestępstwo.

Oprócz powodów ważne są również powody zatrzymania. Należą do nich:

1. Próby ukrycia wykonane przez podejrzanego obywatela.
2. Tożsamość podejrzanego lub miejsca zamieszkania (rejestracji) nie została ustalona.
3. Śledczy otrzymał zgodę prokuratora na to wydarzenie.

W obecności jednego z tych powodów okres zatrzymania oblicza się na tych samych podstawach.

Dowody legalności procedury

Dłuższy okres zatrzymania osoby oblicza się od momentu ustalenia przez organ prowadzący dochodzenie faktu jego udziału w popełnieniu przestępstwa. Ponadto śledczy muszą natychmiast uzyskać zgodę na przeprowadzenie tej czynności proceduralnej.

Środki ograniczające stosuje się w następujących przypadkach:

• oskarżony poinformował, że popełnił przestępstwo, które zostało wykonane we współudziale;
• naoczni świadkowie przestępstwa wskazują na udział konkretnej osoby;
• organy śledcze ustaliły faktyczne zaangażowanie zatrzymanego w popełnienie przestępstwa na podstawie dowodów;
• obywatel w pełni pasuje do opisu podanego przez świadków.

W takich przypadkach okres zatrzymania oblicza się od momentu pozbawienia obywatela swobody przemieszczania się.

Rodzaje zatrzymań

Aby ustalić, od którego momentu obliczany jest okres zatrzymania, należy znać jego odmiany. Rosyjskie prawo przewiduje dwa rodzaje zatrzymań: administracyjne i karne.

Rodzaj administracyjny stosuje się, gdy chodzi o pozbawienie wolności osoby do czasu rozpatrzenia sprawy popełnionego przez nią przestępstwa administracyjnego.Okres zatrzymania administracyjnego osoby oblicza się od momentu faktycznego zastosowania środków ograniczających w związku z przemieszczaniem się winnego i sporządzeniem protokołu zatrzymania. Czas trwania i rodzaje warunków, w zależności od wagi przestępstwa, są zapisane w odpowiednim Kodeksie.

Areszt kryminalny stosuje się w sytuacjach, gdy podejrzewa się osobę o popełnienie przestępstwa. Termin takiego środka, w przeciwieństwie do tymczasowego aresztowania osoby, oblicza się w krótkim okresie (w godzinach), ponieważ jest to tymczasowy środek ograniczający.

Termin wolności zależy od rodzaju zatrzymania i przyczyny jego wdrożenia.

Istota procedury typu administracyjnego

Po rozważeniu, od którego momentu obliczany jest okres tymczasowego aresztowania, należy ustalić istotę tego pojęcia.

Ten typ ma wiele niuansów, w zależności od przyczyny uwięzienia i wagi przestępstwa. Minimalny okres tymczasowego aresztowania wynosi trzy godziny (jeśli jest to łagodne przestępstwo). Maksymalny czas trwania środków egzekucyjnych wynosi do 48 godzin.

Jeśli chodzi o długość okresu zatrzymania, istnieje szereg cech. Na przykład, jeśli przestępstwo popełnione przez obywatela wykazuje oznaki naruszenia granicy rosyjskiej, podstawy do pozbawienia osoby wolności przemieszczania się zmieniają się, a okres i procedura jej obliczania pozostają takie same.

W sprawach administracyjnych istnieją cechy dotyczące sposobu obliczania okresu zatrzymania, w zależności od tożsamości sprawcy. Jednym z takich przykładów jest dostawa do wydziału policji obywatela w stanie nietrzeźwym (toksyczne, narkotykowe lub alkoholowe). W takim przypadku okres tymczasowego aresztowania obliczany jest od momentu, w którym osoba jest całkowicie trzeźwa, kiedy może odpowiednio dostrzec, co dzieje się wokół niej i jej działań.

Administracyjny rodzaj zatrzymania w niektórych przypadkach nie rozpoczyna się od momentu faktycznego aresztowania obywatela, chociaż jest to ustalone na poziomie legislacyjnym. Ponieważ jednym z warunków rozpoczęcia tego okresu jest sporządzenie protokołu, w wyjątkowych sytuacjach aresztowania dokonuje się do czasu odliczenia okresu zatrzymania. Wynika to z faktu, że nie zawsze jest możliwe sporządzenie protokołu w miejscu aresztowania. W takim przypadku dokument jest sporządzany po przybyciu na komisariat policji, a okres zatrzymania jest liczony od momentu jego przygotowania.

Egzekwowanie prawa

Po przeprowadzeniu administracyjnego rodzaju zatrzymania i sporządzeniu odpowiedniego protokołu rozpoczyna się okres 48 godzin (w niektórych przypadkach krótszy).

Po upływie maksymalnego czasu aresztowania obywatel musi zostać oskarżony lub zwolniony. Jeżeli w tym okresie stwierdzono dowód winy osoby, należy podjąć wobec niej środek zapobiegawczy.

Dalsze zatrzymanie nie jest w tym przypadku środkiem. Obywatele mogą uznać, że nie opuszczają go ani nie stosują wobec niego środka w postaci aresztowania w domu.

Jeżeli obywatel popełnił przestępstwo o szczególnej wadze, może zostać pozostawiony w miejscu pozbawienia wolności do czasu ogłoszenia wyroku skazującego. Jednocześnie takie aresztowanie musi zostać zatwierdzone przez sąd poprzez wydanie odpowiedniej decyzji.

Sprawy o aresztowanie administracyjne

Po zatrzymaniu obywatela-gwałciciela, dostarczeniu go na posterunek policji i sporządzeniu protokołu, w niektórych przypadkach na osobę nakłada się administracyjny rodzaj aresztowania. Takie przypadki obejmują:

• drobna kradzież;
• niewłaściwa obsługa samochodu lub innego środka transportu;
• nielegalna sprzedaż środków odurzających lub narkotyków i substancji;
• produkcja bez odpowiedniego zezwolenia na stosowanie środków odurzających lub narkotyków i substancji.

W każdym z tych przypadków wobec sprawcy stosuje się 48-godzinne aresztowanie administracyjne, a następnie odpowiednie aresztowanie trwające do piętnastu dni. W każdym z tych przypadków aresztowaniu musi towarzyszyć pisemny nakaz.

Procedura zatrzymania i powiadomienia osób trzecich

Ponieważ okres ograniczający zaczyna płynąć od momentu sporządzenia protokołu, przedmiotem jego ustalenia jest urzędnik, który przeprowadza proces stosowania środka ograniczającego. Ten sam podmiot sporządza protokół, bada sprawę lub przekazuje go śledczemu oraz dalsze wnioski o przedłużenie okresu aresztowania lub aresztowania winnego.

Okres transportu zatrzymanego do wydziału policji podczas okresu zatrzymania nie jest wliczony. Niezależnie od tego, czy dana osoba została złapana w pobliżu budynku policji, czy po drugiej stronie miasta, termin zaczyna się od momentu zabrania tej osoby na komisariat policji.

Przygotowując protokół, policjant musi wskazać nie tylko dokładny czas zatrzymania i informacje o podejrzanym, ale także motywy akcji i jej cechy (na przykład opór wobec aresztowania, szkody zatrzymanego niezwiązane z aresztowaniem itp.). Szczegółowe informacje na temat zatrzymania należy podać w związku z faktem, że bezprawne zachowanie aresztowanego wpływa na nałożone na niego sankcje, a obecność bezprawnej krzywdy może zostać przypisana do konta funkcjonariusza policji.

Po sporządzeniu protokołu i umieszczeniu podejrzanego w celi policjant musi wykonać następujące czynności:

1. Powiadom o zatrzymaniu śledczego przed dwunastoma godzinami.
2. Daj zatrzymanemu możliwość powiadomienia najbliższego krewnego o jego miejscu pobytu. Jeśli zatrzymany jest małoletni, sam funkcjonariusz policji powiadamia krewnych, opiekunów lub innych przedstawicieli prawnych.
3. Powiadom inne osoby, organy lub organizacje (na przykład dowództwo jednostki wojskowej, jeśli zatrzymany jest żołnierzem; sekretarz odpowiedniej izby rosyjskiej, jeśli jest członkiem nadzorczej komisji publicznej; ambasada (konsulat), jeżeli zatrzymany jest obywatelem obcego państwa).

W niektórych przypadkach powiadomienie kogokolwiek o zatrzymaniu jest kategorycznie niedozwolone. Na przykład, jeśli dochodzenie i wszystkie działania w ramach sprawy powinny być utrzymywane w tajemnicy. W takich przypadkach należy nałożyć sankcję prokuratora za ukrywanie informacji.

Podstawy do uwolnienia osoby

Wcześniejsze zwolnienie zatrzymanego następuje w następujących przypadkach:

• nie ma winy podejrzanego o popełnienie przestępstwa lub związek z nim
• po zatrzymaniu funkcjonariusze policji naruszyli procedurę dotyczącą tego postępowania proceduralnego;
• Nie ma podstaw do pozbawienia obywatela wolności.

Terminowe zwolnienie zatrzymanego następuje w następujących przypadkach:

• sąd odmówił przedłużenia aresztu;
• sąd orzekł o pozbawieniu obywatela wolności.

Jeżeli śledczy wysłał do sądu wniosek o konieczność przedłużenia aresztu na kolejny dzień z powodu niemożności podjęcia ostatecznej decyzji, sąd sporządza odpowiedni dokument (lub odmawia przedłużenia terminu).

Po okresie ograniczenia wolności zwolniony obywatel otrzymuje zaświadczenie o czasie i okresie pozbawienia wolności, podając swój powód.

Działania obywatelskie

Aby zapobiec naruszeniu warunków zatrzymania przez funkcjonariuszy policji, podejrzany musi znać swoje prawa i algorytm możliwych działań. Zatrzymany powinien pamiętać o następujących kwestiach:

1. W trakcie tego procesu konieczne jest zażądanie dokumentów od policjanta, a także ustalenie przyczyny realizacji tego działania proceduralnego.Każdy obywatel ma prawo wiedzieć, o co jest oskarżony, i każdy urzędnik musi udokumentować swoją władzę.
2. Podejrzany ma prawo poprosić funkcjonariusza policji o powiadomienie najbliższej rodziny o fakcie pozbawienia wolności i miejscu pozbawienia wolności.
3. Podczas zatrzymania musisz niezależnie zarejestrować czas tej czynności proceduralnej.
4. Podpisując protokół, podejrzany musi uważnie przestudiować wszystkie informacje i dane zawarte w dokumencie.
5. Podejrzany zostaje zwolniony po upływie terminu ograniczenia wolności, jeżeli nie zostanie mu postawiony konkretny zarzut i nie ma podstaw do przedłużenia tego terminu.
6. Osoba zatrzymana ma prawo, po przybyciu do departamentu policji, zwrócić się o pomoc prawną do prawnika. Jeżeli podejrzany nie jest w stanie zapłacić za usługi przedstawiciela będącego osobą trzecią, obrońca publiczny otrzymuje mu bezpłatnie.
7. Podczas zatrzymania i przebywania w komisariacie podejrzany nie powinien być niegrzeczny wobec policji, stosować przemocy i tak dalej. W przeciwnym razie zostaną na nią nałożone pewne sankcje.

Prawa zatrzymanego obejmują następujące elementy:

• znać przyczynę zatrzymania;
• korzystać z usług prawnika;
• składać zeznania ustne i pisemne w języku ojczystym, nawet jeśli nie jest on rosyjski;
• skorzystać z usług tłumacza (w razie potrzeby);
• przestudiuj protokół, podpisz lub napisz niezgodę;
• uzyskać kserokopię protokołu;
• gdy podejrzany przebywa w miejscu zatrzymania na dłużej niż trzy godziny, ma on prawo do miejsca odpoczynku i wyżywienia.

Organy ścigania muszą ściśle przestrzegać warunków zatrzymania. Podejrzany ze swojej strony musi monitorować przestrzeganie tych terminów i przestrzegać zasad postępowania podczas zatrzymania.