Transakcje REPO zostały wykorzystane na terytorium Federacji Rosyjskiej nie tak dawno temu, dlatego też Western potraktowano jako model pracy. Szybki rozwój takich relacji między pożyczkobiorcą a pożyczkodawcą stał się możliwy dzięki temu, że operacje na papierach wartościowych, czyli akcjach, zyskują coraz większą popularność. W języku angielskim umowa odkupu brzmi jak umowa odkupu (przetłumaczona jako „umowa odkupu”), w skrócie „repo”.
Co to jest transakcja repo?
Transakcje REPO to operacje handlowe, które są przeprowadzane przy użyciu nie tylko określonej waluty i kapitału, ale także papierów wartościowych. Ponadto takie ustalenia oznaczają, że strony zawierają umowę odkupu papierów wartościowych. Można to wyjaśnić prościej za pomocą małego przykładu.
Strona A sprzedaje swoje papiery wartościowe stronie B za pewną kwotę, która jest uważana za pożyczkę. Sprzedaż odbywa się poprzez zwykłą transakcję sprzedaży i zakupu. Jednak oprócz tej umowy zostaje zawarta jeszcze jedna, która koniecznie określa okres, w którym pożyczkobiorca zgadza się na spłatę swoich papierów wartościowych. W tej samej umowie strony niezwłocznie określają cenę, po której akcje zostaną odkupione. Zmiana wartości wykupu po zawarciu umowy nie będzie możliwa. Należy zauważyć, że jeśli inne operacje wymiany są znacznie trudniejsze do przeprowadzenia, wówczas transakcje repo w banku mogą być przeprowadzane przez każdą osobę, która posiada pakiet akcji.
Rodzaje transakcji repo
Istnieją trzy rodzaje umów odkupu. Różnica jest dokonywana zgodnie z harmonogramem umowy.
- Pierwszy rodzaj nazwano „z dnia na dzień”, to znaczy czas trwania takiej umowy wynosi jeden dzień.
- Pochodne transakcje repo to umowy przewidujące określony termin spłaty długu. Taki okres powinien trwać dłużej niż jeden dzień.
- Ten ostatni typ nazywa się „otwarty”. Takie umowy nie mają wcześniej ustalonego dnia, w którym należy zwrócić pieniądze.
Repo składa się z dwóch części. Pierwsza część to odbiór gotówki na akcje, a druga część to odkup papierów wartościowych z powrotem. Warto powiedzieć, że każda umowa ma swój okres obowiązywania, niezależnie od rodzaju zawartej transakcji. Okres ten liczony jest w dniach kalendarzowych i rozpoczyna swój rachunek od następnego dnia po zawarciu pierwszej części umowy i jest ważny do dnia, w którym konieczne jest wykonanie drugiej części umowy łącznie.
Rodzaje transakcji repo według terminu zapadalności
Transakcje REPO są również podzielone na kilka rodzajów zgodnie z warunkami wykonania umowy.
- Pierwsza odmiana opisanej umowy nazywa się śróddzienna lub jednodniowa. W takim przypadku zarówno pierwsza część transakcji, jak i druga muszą zostać zrealizowane w ciągu jednego dnia. Termin zawarcia takiej umowy wynosi jeden dzień.
- Druga odmiana to istniejące oferty. Oznacza to, że pierwsza część umowy została wykonana, a termin realizacji drugiej części już upłynął.
- Ostatni rodzaj to otwarte transakcje. Zawarcie takiej umowy sugeruje, że okres między ukończeniem pierwszej części a drugą nie ma ustalonych granic.
W zależności od zawartej umowy stopa procentowa dla drugiej części umowy będzie również określana na podstawie harmonogramu. Przy zawieraniu transakcji jednodniowej stawka pozostaje stała, przy otwartej transakcji stawka nie będzie stała, tj. Zmienna, a w pilnej umowie stawka pozostanie na tym samym poziomie przez cały okres, to znaczy będzie również stała.
Umowa odkupu pozagiełdowego
Transakcje na papierach wartościowych są nie tylko dość powszechnym instrumentem handlu na giełdach, ale także bardzo popularnym programem inwestycyjnym. Chodzi o to, że zawarcie takich umów jest korzystne dla obu stron tej umowy. Należy również zauważyć, że zawarcie takiej transakcji między stronami nie jest pożyczką jako taką. Taki handel uważa się za zawarcie zwykłej umowy kupna-sprzedaży. Chociaż w praktyce bankowej z powodzeniem prowadzą pożyczki za pośrednictwem papierów wartościowych. Aby zawrzeć takie umowy, opracowano specjalny akt normatywny w rządzie Federacji Rosyjskiej, który ma regulować cały proces odsprzedaży.
Rodzaje repozytoriów
Warto zauważyć, że praktyka stosowania takich umów handlowych jest stosowana na terytorium Federacji Rosyjskiej, biorąc pod uwagę wszystkie przykłady krajów zachodnich. Mechanizm ten jest konieczny, ponieważ pozwala na zawieranie szybkich i skutecznych transakcji na rynku kapitałowym. Bez użycia tego narzędzia może pojawić się wiele różnych problemów.
Istnieją dwa rodzaje repozytoriów, które są używane w różnych warunkach. Pierwsza obejmuje zawarcie najbardziej typowej i szeroko rozpowszechnionej transakcji handlowej, która w pierwszej części zawiera informacje o kwocie zakupu i warunkach, a druga część zawiera warunki odkupu, stopę i całkowitą kwotę.
Oprócz typowych umów dostępne są również transakcje repo. Mechanizm ten znalazł zastosowanie w obrocie giełdowym. Istota umowy zawarta jest w samej nazwie. W przypadku tego rodzaju umowy musisz najpierw uzgodnić sprzedaż, a w drugiej części - odkup. Warto zauważyć, że jednodniowe transakcje repo również znalazły zastosowanie. Są szeroko stosowane w dniu licytacji lub na aukcjach.
Umowa i rozliczanie umów odkupu
Istnieje prawo, które stanowi, że wszystkie transakcje należące do kategorii REPO muszą być wykonywane na piśmie. Podczas sporządzania standardowej umowy modelowej powinna ona zawierać kilka następujących elementów:
- nazwiska osób, które są bezpośrednimi uczestnikami umowy;
- opis przedmiotu umowy. Oznacza to, że terminy są określone, a także wskazano, że pierwsza część i druga powinny mieć różne daty ich realizacji;
- opis działań, które zostaną podjęte przy zakupie papierów wartościowych, a także ich ilość, ich wartość, ich charakter;
- opis procedury księgowania na koncie depo;
- sprzedaż odwrotna, w trakcie której uzgadniane są warunki, stawka i łączna kwota transakcji;
- możliwe ryzyko i rodzaje rekompensat;
- szczegóły każdej strony.
Warto również dodać, że wszyscy posiadacze lub właściciele jakichkolwiek aktywów finansowych są zobowiązani do prowadzenia dokumentacji. Aby to zrobić, otwórz konto magazynu. Trzeba to zrobić, ponieważ to konto jest brane pod uwagę przy opodatkowaniu osoby prywatnej lub prawnej.
Korzyści z transakcji REPO
Zawarcie takich umów handlowych ma określone zalety. Główną zaletą odróżniającą transakcje repo od zwykłej pożyczki jest to, że po zawarciu transakcji wierzyciel (tj. Nabywca papierów wartościowych) nie będzie zastawnikiem, ale pełnym posiadaczem pakietu akcji, który nabył. Z tego powodu niewykonanie transakcji repo nie jest tak ryzykowne dla pożyczkodawcy. Rzeczywiście, w tym przypadku ma on wszelkie prawo po prostu sprzedać ten pakiet akcji po cenie rynkowej. Nie musisz nawet koordynować tego działania z dłużnikiem.
Po stronie pożyczkobiorcy korzyści wyrażone są w tym, że stopa będzie niższa. Wynika to z faktu, że pożyczkodawca nie przeprowadza oceny wypłacalności i innych operacji swojego kredytobiorcy. Ponadto możliwe jest zawarcie transakcji repo, nawet jeśli bank tradycyjnie odmawia otrzymania pożyczki, na przykład z powodu krótkiej historii kredytowej.
Wady transakcji REPO
Warto zauważyć, że mogą wystąpić sytuacje, w których zalety transakcji odkupu mogą stać się wadami. Najczęściej dzieje się tak, gdy przy zawarciu umowy kary za odmowę wykonania zobowiązań nie zostały sporządzone i potwierdzone.
Może się zdarzyć sytuacja, gdy na przykład w momencie wykupu akcje staną się znacznie droższe, ich pożyczkodawcy bardziej opłaca się sprzedać je na rynku niż zwrócić je pożyczkobiorcy. Wadą dla pożyczkobiorcy jest to, że podczas sprzedaży tych papierów wartościowych ich wartość znacznie spadła, a ich odkupienie jest zbyt nieopłacalne.
Podatki
Warto również zauważyć, że wszystkie wyniki transakcji, takich jak transakcje repo, są opodatkowane. Ponadto przewidziano dla nich osobne warunki opodatkowania. Dotyczy to jednak tylko tych umów, w których pojawią się papiery wartościowe. Musisz także dodać, że prawo określa okres, którego nie należy przekraczać przy zawieraniu REPO. Ten okres wynosi sześć miesięcy. Ponadto nie można stosować specjalnych warunków opodatkowania, jeżeli druga część umowy repo nie została wykonana. W takich przypadkach ogólne warunki podatkowe są stosowane do spełnienia pierwszej części.