Grunty rolne to ... Definicja, skład, warunki użytkowania

Grunty rolne to grunty, które nie są częścią miast i innych miejscowości przeznaczonych do prac rolniczych. Użytkowanie takich ziem jest pod ścisłą kontrolą państwa.

Rodzaje użytków rolnych

Tereny rolnicze różnią się jakością i sposobem użytkowania. Oto główne typy:

• Grunty orne - obszary, które podlegają regularnej uprawie, siewowi i zbiorom.

• Pary - ziemia uprawna, ale nie zasiana. Odbywa się to w celu zwiększenia żyznych właściwości ziemi.

• Sianokosy - działki przeznaczone do koszenia trawy na sianie w celu żywienia zwierząt.

• Pastwiska to obszary, na których wypasane jest pasące się bydło i inne zwierzęta domowe.

• Depozyty to obszary, które od kilku lat nie były używane do siewu i orki.

• Rośliny wieloletnie - obszary, które służą do sadzenia roślin wieloletnich (trawy, drzewa, krzewy), które regularnie dają plony.

Struktura użytków rolnych obejmuje również lasy. Skład obejmuje również wąwozy, bagna i belki, które nie są wykorzystywane do celów rolniczych, ale mogą potencjalnie zostać przeniesione do odpowiedniej kategorii.

Spotkanie

Zgodnie z przeznaczeniem gruntów rolnych w sektorze rolnym można je podzielić na dwa kluczowe typy:

• Przeznaczony do uprawy roślin i wypasu.
• Zaprojektowany, aby pomieścić drogi i inną komunikację. Na takich terenach dozwolone jest umieszczanie budynków i budowli, magazynów, stawów i innych obiektów służących produkcji rolnej.

Użyj

W 2015 r. Federacja Rosyjska zatwierdziła klasyfikator, który określa kierunek użytkowania gruntów rolnych. Mogą być obsługiwane do takich celów:

• działalność rolnicza przedsiębiorstw;
• działalność rolnicza;
• uprawa warzyw i owoców;
• organizacja letnich partnerstw;
• hodowla zwierząt i ryb;
• działania badawcze związane z identyfikacją problemów i poszukiwaniem sposobów poprawy jakości gruntów.

Funkcje

Grunty rolne to specjalna kategoria gruntów, która ma wiele istotnych cech. Oto główne:

• Ziemie żyzne są chronione przez państwo jako naturalny zasób i ważny zasób strategiczny.
• Można go używać tylko do celów rolniczych. Niewłaściwe użycie podlega karze prawnej.
• Gruntów o wysokiej wartości katastralnej nie można przenieść do innych kategorii niezwiązanych z rolnictwem.
• Na obszarach rolnych objętych ochroną państwa budowa jakichkolwiek budynków jest zabroniona.
• Wszystkie grunty wchodzące w skład gruntów rolnych mają pewne zalety dla rolnictwa.
• Najbardziej wartościowe i skuteczne (a także kosztowne w utrzymaniu) są grunty orne.

Wycena katastralna

Wycenę katastralną gruntów rolnych przeprowadza się w celu ustalenia wartości gruntów, a także w celu uzasadnienia stawki podatkowej, czynszu i innych kosztów związanych z funkcjonowaniem terenu.

Przedmiotem wyceny katastralnej jest terytorium wchodzące w skład kompleksu rolnego (kraj, region, powiat itp.).

Nagroda

Punkt bonitet jest cechą gruntów rolnych, która określa jakość gleb w punktach bonitet, które są jednostkami względnymi. Oceniając, eksperci ustalają, w jakim stopniu gleba na tym obszarze jest lepsza lub gorsza od drugiej pod względem żyzności. Co więcej, takie porównanie jest możliwe tylko na porównywalnych poziomach stosowanej technologii rolniczej.

Głównym celem oceny jest identyfikacja terenów, które najlepiej nadają się do uprawy lub uprawy niektórych upraw. Technikę tę stosuje się również przy planowaniu produkcji rolnej i określaniu poziomu opłacalności gruntów. Na wynik bonitetu wpływa stężenie próchnicy, formuła wielkości ziarna, zawartość gliny, kwasowość gleby, erozja, skalistość i inne wskaźniki.

Fundusz redystrybucyjny

Grunty rolne to ważna kategoria gruntów, które podlegają ścisłej kontroli organów państwowych. W szczególności warto zwrócić uwagę na taką koncepcję, jak fundusz redystrybucyjny. Jest to baza danych gospodarstw rolnych, które czasowo nie są wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem.

Główną funkcją funduszu redystrybucyjnego jest utworzenie bazy danych nieużywanych gruntów rolnych. Celem jest przekazanie gruntów pod przeznaczenie pod pewnymi warunkami. Jest to ważne z punktu widzenia zapobiegania dłuższemu przestojowi ziemi, ponieważ jest to niekorzystne ekonomicznie.

Witryna może należeć do funduszu redystrybucyjnego z następujących powodów:

• dobrowolna odmowa właściciela użytkowania ziemi;
• brak spadkobierców po śmierci właściciela strony;
• przymusowe zajęcie ziemi przez władze państwowe w przypadku niewłaściwego użytkowania lub innych przestępstw.

Własność gruntów rolnych

Grunty rolne to grunty przeznaczone do użytkowania rolniczego. Następujące podmioty mogą uzyskać je na własność:

• osoby fizyczne
• osoby prawne (przedsiębiorstwa rolnicze, spółdzielnie krajowe, gospodarstwa rolne).

Właściciele gruntów rolnych nie mogą stać się cudzoziemcami ani bezpaństwowcami. Prawo pierwszeństwa do otrzymania działki jest własnością władz miejskich.

Właściciel działki ma prawo wykonywać z nim takie operacje:

• odziedziczyć fabułę;
• dzierżawa gruntów (zgodnie z przeznaczeniem);
• sprzedać ziemię;
• przenieść działkę na zasadzie darowizny;
• przenieść działkę jako depozyt.

Grunty rolne Rosji

Jednym z głównych bogactw narodowych Rosji jest żyzna ziemia, która pozwala na produkcję przyjaznych dla środowiska produktów rolnych z perspektywą wiodącej pozycji na rynku globalnym. Pod względem gruntów rolnych Federacja Rosyjska zajmuje piąte miejsce na świecie. Stan stanowi 12% wszystkich gruntów ornych na świecie (0,8 ha na mieszkańca). Ponadto Rosja ma 50% światowych zasobów czarnej ziemi. Około 10% populacji Rosji zajmuje się rolnictwem.

Grunty rolne to suma gruntów przeznaczonych pod grunty orne, pastwiska i nasadzenia wieloletnie. Wskaźnik określa się na podstawie pomiarów działek, a także przeprowadzania wywiadów z właścicielami i członkami gospodarstw. W Federacji Rosyjskiej liczba ta wynosi 220,7 mln ha, z czego około 70% stanowią grunty orne, co nie jest uważane za bardzo racjonalne podejście.

Grunty rolne innych krajów

Dla każdego kraju rolnictwo jest jedną z najważniejszych gałęzi przemysłu w każdym kraju. W różnych regionach świata dotyczących ziemi istnieje taka sytuacja:

• Kraje europejskie charakteryzują się wysokim poziomem zaorania gruntów rolnych (około 30%). Wynika to z intensywnej produkcji rolnej związanej z rosnącą gęstością zaludnienia i sprzyjającymi warunkami klimatycznymi.Kraje europejskie stanowią 10% światowych gruntów rolnych.
• Średnio w Azji współczynnik orki wynosi 15%. Ale wskaźnika nie można rozpatrywać w formie uogólnionej, ponieważ sytuacja w regionie jest niejednorodna. Tak więc w Indiach współczynnik wynosi 80%, podczas gdy w Arabii Saudyjskiej zaledwie 1%. Azja stanowi 30% światowych gruntów rolnych.
• W Ameryce Północnej stopa otwarcia wynosi 20%. Region ten stanowi 15% światowych gruntów rolnych.
• Ziemie Ameryki Łacińskiej są zaorane o 7%. Wynika to z ekstremalnego klimatu.
• Zaorana ziemia w Afryce wynosi 7%. Region ten stanowi 20% światowych gruntów rolnych. Ale ich wydajność jest bardzo niska.
• W Australii orka nie osiąga zaledwie 6%. W rolnictwie na świecie ziemia zajmuje tylko 5%. Wynika to z suchego klimatu i złego składu chemicznego gleb. Główny nacisk położony jest na pastwiska.

Degradacja ziemi

Udział gruntów rolnych w przyszłości może ulec zmniejszeniu ze względu na intensywne pogorszenie jakości gruntów. Jest to spowodowane takimi kluczowymi czynnikami:

• Nieracjonalne, wyczerpujące i konsumenckie użytkowanie gruntów. Z uwagi na fakt, że produkcja rolna prowadzona jest z naruszeniem wymagań technologicznych i środowiskowych, ziemia ulega degradacji i traci swoje żyzne właściwości. Praktyka rekultywacji zniszczonych terenów jest prawie całkowicie nieobecna.
• Erozja wiatru i wody. Ten problem jest typowy dla 70% gruntów ornych w Federacji Rosyjskiej. Żyzna warstwa ulega bardzo szybkiemu zniszczeniu, a powrót do zdrowia następuje bardzo wolno (2,5 cm w ciągu 500 lat).
• Podlewanie, powodzie i powodzie. Ten problem jest typowy dla 12% gruntów rolnych w kraju. Podlewanie jest charakterystyczne dla regionów północno-zachodniego, uralskiego, środkowego, Wołgi, południowego, dalekowschodniego i syberyjskiego.
• Pustynnienie ziemi. To zasolenie, solonetz, które uniemożliwia uprawę. Problem jest typowy dla regionów Wołgi, Syberii i Południa.
• Osuszanie gleb. Mówimy o gwałtownym spadku stężenia składników pokarmowych, co może być związane z intensywnym użytkowaniem gleb, zaprzestaniem stosowania nawozów i ignorowaniem środków ochrony gleby.
• Zanieczyszczenia chemiczne i śmieci. Problem związany jest z nadmierną ilością nawozów chemicznych, bliskością zakładów przemysłowych lub nieuprawnioną organizacją składowisk odpadów.