Obecnie coraz więcej mieszkań i innych budynków mieszkalnych będących własnością gminy staje się przedmiotem prywatyzacji. Ponowna rejestracja nieruchomości daje właścicielom możliwość znacznego rozszerzenia ich praw. Absolutnie wszyscy obywatele mieszkający w mieszkaniu, którzy wyrazili chęć otrzymania mieszkania w nieruchomości, mogą skorzystać z tej możliwości.
Opcje prywatyzacji
Każdy właściciel mieszkania otrzymuje do niego prawa, ograniczone tylko prawem. Cały podział obowiązków i praw uwzględnia Kodeks cywilny i mieszkaniowy. Możesz sprywatyzować mieszkanie:
- oddzielnie dla jednego członka rodziny, po otrzymaniu pisemnej zgody od innych mieszkańców;
- wszyscy członkowie rodziny w równych częściach.
Bardzo ważne jest, aby wiedzieć, że jeśli w domu są zarejestrowane małoletnie dzieci, nie można ich wykluczyć z listy właścicieli. Takie decyzje mogą być podejmowane wyłącznie za zgodą władz opiekuńczych, które z reguły nie wyrażają zgody. Oznacza to, że dzieci zarejestrowane w mieszkaniu pod żadnym warunkiem stają się małoletnimi właścicielami mieszkania.
Istnieją różnice w podziale praw między dorosłych członków rodziny. Jeśli prywatyzacja jest przeprowadzana jednocześnie dla wszystkich zarejestrowanych obywateli, wówczas ich prawa stają się skuteczne natychmiast po zarejestrowaniu transakcji w Rejestrze Federalnym. W takim przypadku prawo własności może być wspólne lub wspólne, co ma zasadniczą różnicę, przy czym rejestracja jest zachowana w każdym przypadku.
Jeśli jeden z członków rodziny odmówi udziału w prywatyzacji, wówczas inni nie mają prawa go eksmitować ani wypisać, ale sam obywatel, który nie wyraził chęci uzyskania własności, traci prawo do stałego korzystania z mieszkania.
Co robi prywatyzacja
Umowa prywatyzacyjna zostaje sporządzona dopiero po dokładnym sprawdzeniu wszystkich dokumentów przedłożonych w tym celu władzom miejskim. Treść umowy zależy od liczby właścicieli mieszkania i ich woli przy sporządzaniu umowy. Tak więc we wniosku o prywatyzację należy wskazać, ile osób twierdzi, że ma prawo do uzyskania mieszkania w nieruchomości i ilu najemców jest w niej wymienionych. Osoby, które odmówią przeprowadzenia procesu, muszą złożyć pisemną notarialną odmowę. Obywatele ubiegający się o prawa są zobowiązani do osobistego kontaktu z Rosreestr.
Bardzo ważne jest wskazanie przyszłej formy własności mieszkania w formularzu wniosku. Możesz wybrać wspólne zamówienie lub kapitał własny. Różnica polega na tym, że przy dzieleniu wszelkie manipulacje mieszkaniowe powinny odbywać się wyłącznie za zgodą wszystkich stron. Właściciel udziału w apartamencie może sprzedać swoją część innej osobie bez zgody pozostałych, ale tylko za ich obowiązkowym powiadomieniem.
Prawa właściciela
Od momentu rejestracji umowy prywatyzacyjnej i otrzymania odpowiedniego wyciągu z USRN wchodzą w życie prawa właścicieli domów.
Główne cechy są następujące:
- Własność Dzięki niemu właściciel mieszkania może powstrzymać wszelkie próby osób trzecich ubiegania się o mieszkanie i posiadanie nieruchomości.
- Prawo do rozporządzania. Pozwala to właścicielowi domu sprzedać mieszkanie, wynająć, oddać, odziedziczyć lub wymienić na inne mieszkanie. Uzyskanie zgody na te działania jest konieczne tylko wtedy, gdy dwóch lub więcej właścicieli mieszkań jest zarejestrowanych z równymi prawami do nieruchomości.
- Prawo do korzystania.Ta zaleta umożliwia właścicielowi samodzielne podjęcie decyzji o życiu w mieszkaniu lub wynajęciu go innym osobom w celu uzyskania korzyści materialnych. W takim przypadku najemcą może być dowolna osoba. Również tylko właściciel domu może pozwolić krewnym lub znajomym mieszkać w mieszkaniu.
- Prawo do wymuszenia eksmisji. Jeśli istnieją ku temu podstawy prawne, właściciel domu może łatwo eksmitować innych obywateli ze swojego mieszkania lub zorganizować ich wyprowadzenie. Na przykład, jeśli upłynął okres tymczasowej rejestracji.
- Prawo do zwolnienia za kaucją. Tylko właściciel mieszkania może wykorzystać je jako zabezpieczenie dla banku lub innej instytucji finansowej podczas otrzymywania pożyczki.
Obowiązki właściciela
Wraz z rozszerzeniem praw do mieszkania po prywatyzacji właściciele otrzymują dodatkową listę nowych obowiązków. Teraz koszty utrzymania mieszkania powinien ponosić tylko właściciel. Jeśli cały budynek mieszkalny zostanie natychmiast sprywatyzowany, wówczas wszyscy właściciele mieszkań w nim ponoszą koszty utrzymania i własności wspólnej (lokale niemieszkalne). Mieszkanie sprywatyzowane jako mieszkanie może być wykorzystywane wyłącznie do zamieszkania właściciela lub innych obywateli za jego zgodą. Ponadto każdy właściciel domu musi szanować interesy i prawa właścicieli sąsiednich mieszkań.
Ograniczenie praw
Czy właściciel mieszkania może naprawdę zarządzać swoją nieruchomością, tak jak chce? W rzeczywistości kodeks mieszkaniowy wyraźnie ogranicza prawa właścicieli, choć czyni je szerszymi po prywatyzacji.
Tak więc właściciele nie mają prawa do przebudowy mieszkania bez odpowiedniego pozwolenia lub do przeprowadzania jakichkolwiek działań przy pomocy konstrukcji wsporczych budynku i jego głównej komunikacji. Bez zgody władz i sąsiadów zabrania się używania mieszkania w celach komercyjnych i umieszczania produkcji na jego terenie. Można to zrobić dopiero po oficjalnym przeniesieniu lokalu do kategorii niemieszkalnej.
I czy właściciel mieszkania może eksmitować mieszkańców? Osoby, które dobrowolnie odmówiły zawarcia umowy prywatyzacyjnej, ale są zarejestrowane w mieszkaniu, nie mogą być pozbawione prawa do stałego korzystania z mieszkania bez uzasadnionego powodu. Również ich opinia powinna być brana pod uwagę przy sprzedaży domu. Nawet zmiana właściciela mieszkania powinna zachować prawa użytkowników domowych. Wszelkie powstałe spory powinny być rozwiązywane przez sporządzenie określonych umów.
Prawa zarejestrowanych obywateli
Rejestracja jest stała i tymczasowa. Stały nie ma okresu ważności i może zakończyć się wyłącznie z woli obywatela lub na podstawie decyzji sądu. Rejestracja tymczasowa ma określony okres ważności, a po jej zakończeniu można ją przedłużyć za zgodą właściciela. W przeciwnym razie mieszkańcy są zobowiązani do opuszczenia mieszkania.
Bez względu na rodzaj rejestracji wszyscy posiadający ją obywatele mają następujące prawa:
- wykonywać wszelkie czynności wymagające zezwolenia na pobyt (uzyskać pracę, zaciągać pożyczki, dawać dzieci do szkół i przedszkoli, ubiegać się o świadczenia itp.);
- mieszkać na obszarze zarejestrowanym;
- zarejestrować swoje małoletnie dzieci w mieszkaniu bez zgody właściciela.
Ważne! Takie prawa mogą zostać potwierdzone tylko pisemną zgodą właściciela domu lub umową najmu z nim, ale nawet to nie daje podstaw do ubiegania się o część nieruchomości właściciela obywatelom zarejestrowanym w domu.
To interesujące, ale po prywatyzacji nieograniczona liczba osób może zarejestrować się na mieszkanie, nawet w przypadku 3 właścicieli mieszkań, nie są wymagane żadne standardy przestrzeni życiowej.
Prawa do rozrachunku
Wynajmujący sam decyduje, który z obywateli wyrazi zgodę na pobyt stały w jego mieszkaniu, a wola pozostałych mieszkańców nie ma znaczenia przy podejmowaniu decyzji.Władze miejskie również nie mają prawa głosu w tej sprawie. Tylko 2 lub więcej właścicieli apartamentów (wszyscy właściciele) mogą wyrazić zgodę na rejestrację nowego najemcy. Na podstawie nieodpłatnej lub płatnej zostanie zawarta umowa ugodowa, na jak długo określają ją tylko właściciele. Ponadto, po zameldowaniu się mieszkańców, właściciel mieszkania ma prawo monitorować przestrzeganie przez lokatorów prawa i wszystkich warunków życia. W przypadku ich naruszenia właściciel ma prawo eksmitować mieszkańców.
Podstawy przymusowej eksmisji
Obywatele mający prawo stałego lub tymczasowego pobytu w mieszkaniu mogą zostać przedwcześnie z niego eksmitowani tylko w przypadku naruszenia przepisów Kodeksu mieszkaniowego. Aby to zrobić, konieczne jest udowodnienie, że mają poważne spory z sąsiadami, duże długi za usługi publiczne lub z powodu przyczyny uszkodzenie mienia lub jego części.
Tymczasowo zarejestrowane osoby nie mogą po prostu odnowić rejestracji, po czym będą musiały się wyprowadzić.
Problemy eksmisji powstają głównie między byłymi członkami rodziny posiadającymi zezwolenie na pobyt stały. Jeśli chcesz napisać byłego małżonka, musisz złożyć zaświadczenie o rozwodzie lub nakaz sądowy.
Trudności pojawiają się również w sytuacjach, gdy właścicielem mieszkania jest dziecko. Po prostu niemożliwe jest eksmisje go do mniejszości, a jeśli matka otrzyma opiekę po rozwodzie, może legalnie pozostać w mieszkaniu.
Prawa dziecka
Po zarejestrowaniu małoletniego dziecka w mieszkaniu rodziców automatycznie staje się jego współwłaścicielem. Oznacza to, że gdy rodzice rozwiedli się, nawet jeśli jedno z nich nie ma prawa własności, dziecko może ubiegać się o część mieszkania. Ponadto przed osiągnięciem wieku dorosłego dziecko nie może zostać zwolnione bez zgody władz opiekuńczych i co do zasady nie jest wydawane.
Prawa właścicieli mieszkań w MKD
Obywatele wszystkich miast kraju, bez wyjątku, muszą bezwzględnie przestrzegać zasad Kodeksu mieszkaniowego Federacji Rosyjskiej bez wyjątku: Moskwy, Kazania, Nowosybirska, Niżnego Nowogrodu, Petersburga, Jekaterynburga. Właściciele mieszkań w budynkach mieszkalnych w całym stanie mają możliwość rozporządzania nieruchomościami według własnego uznania i korzystania z wspólnej nieruchomości z innymi właścicielami mieszkań na równych zasadach.
Wszyscy członkowie jego rodziny mogą również korzystać z nieruchomości, ale nie mają już prawa do rozporządzania nimi.
Właściciele mieszkań w MKD są zobowiązani do przestrzegania środowiskowych, przeciwpożarowych i sanitarnych standardów pobytu, a także uwzględnienia interesów właścicieli innych mieszkań.
Jeśli sąsiedzi domagają się mieszkania od właściciela lub utrudniają mu dalsze użytkowanie nieruchomości, właściciel może wystąpić do sądu.
Prawa do rozbiórki właścicieli domów
Władze miejskie mogą decydować o rozbiórce każdego domu, ale są zobowiązane do zapewnienia wszystkim właścicielom mieszkań równoważnych kosztów mieszkaniowych lub do zakupu mieszkania o wartości rynkowej, biorąc pod uwagę możliwe korzyści dla właściciela. Dostarczona nowa obudowa powinna być na tym samym obszarze i nie wymagać naprawy. Obywatel staje się właścicielem nowych mieszkań dopiero po wejściu do nowego mieszkania i podpisaniu umowy o zburzeniu starego budynku.
Władze muszą pisemnie powiadomić wszystkich obywateli o rozbiórce domu. Na eksmisję zwykle przeznacza się 12 miesięcy, ale jeśli nowy dom jest już gotowy, na przeprowadzkę można przeznaczyć krótszy okres.
Ochrona praw własności
Wszyscy wiedzą, że każdy właściciel jest chroniony przed roszczeniami osób trzecich, ale kto jest gwarantem ochrony? Głównymi organami chroniącymi prawa obywateli do nieruchomości są:
- organy rejestracyjne sprawdzające wszystkie dokumenty przed transakcją;
- Notariusz rejestrujący legalność transakcji;
- sąd rozpatrujący wszystkie spory;
- organy ścigania muszą odpowiedzieć na oświadczenie właściciela o naruszeniu praw.
Zdarzają się sytuacje, gdy natychmiast po zakończeniu transakcji zakupu i sprzedaży nieruchomości poprzedni właściciel zgłasza roszczenia do nowej nieruchomości i dochodzi swoich praw do nieruchomości. Właściciele mieszkania muszą rozstrzygnąć sprawę w sądzie. Jednocześnie możliwe jest zakwestionowanie wyników transakcji tylko w ciągu 3 lat od momentu ich zawarcia. W przyszłości możesz bronić swoich praw tylko w rzadkich wyjątkowych przypadkach.
Wniosek
Po prywatyzacji mieszkania jego właściciele otrzymują znacznie więcej praw, ale jednocześnie przejmują nowe obowiązki. Wyłączna własność mieszkania nie pozwala właścicielom robić, co chcą, każde prawo, a także obowiązek, są określone w kodeksie mieszkaniowym i cywilnym Federacji Rosyjskiej. Jeśli właściciel nie może samodzielnie rozwiązać problemu z obywatelami mieszkającymi na jego placu, sąd bierze udział w tym procesie. Tylko obecność wszystkich dokumentów tytułowych, uzasadnionych powodów i ich dowodów może pomóc w radzeniu sobie z nieuczciwymi.