Własne źródła funduszy - jest to własność przedsiębiorstwa w kategoriach pieniężnych, definiowana jako różnica między zobowiązaniami a aktywami. Środki własne są najbardziej optymalnym sposobem finansowania organizacji, co zmniejsza prawdopodobieństwo bankructwa. Struktura źródeł edukacyjnych przedsiębiorstwa obejmuje nie tylko wkład założycieli, ale także pożyczone środki.
Struktura
W zależności od sposobu tworzenia kapitału przedsiębiorstwa finansowanie kapitałowe dzieli się na 2 grupy: źródła wewnętrzne i pożyczone (zewnętrzne).
Z kolei na fundusze wewnętrzne składają się:
- kapitał własny (autoryzowany, rezerwowy, dodatkowy);
- zyski;
- kwoty amortyzacji;
- dochód ze sprzedaży lub leasingu nieużywanego systemu operacyjnego;
- rezerwy;
- ukierunkowane fundusze finansowe.
Zewnętrzne źródła tworzenia funduszy własnych obejmują pożyczki, nieodpłatną pomoc, emisję papierów wartościowych. Ponadto pomoc można wyrazić zarówno w kategoriach pieniężnych, jak i w przeniesionej nieruchomości.
Pożyczony kapitał składa się z otrzymanych pożyczek, pożyczek z banków, innych organizacji, funduszy pozabudżetowych. Środki uzyskane z emisji obligacji i ich sprzedaży są również klasyfikowane do tej kategorii.
Kapitał zalążkowy
Głównym źródłem kapitału własnego jest kapitał docelowy. Jego wartość pieniężną określają dokumenty składowe. Jest to kwota początkowa wniesiona przez właścicieli przedsiębiorstwa, tworząca w przyszłości środki trwałe i obrotowe.
Kapitał docelowy, w zależności od rodzaju organizacji, może składać się ze składek:
- założyciele;
- akcje;
- środki ze sprzedaży akcji.
W zależności od rodzaju formy prawnej i organizacji przedsiębiorstwa wysokość wkładów początkowych może być różna, a także wysokość kapitału zakładowego. Pieniądze wniesione przez założycieli należy przelać na rachunek bieżący firmy. Jeżeli wkład został wniesiony w postaci majątku, sporządza się akt jego przekazania i przyjęcia.
Majątek obrotowy przedsiębiorstwa
Po utworzeniu kapitału docelowego firma tworzy kapitał obrotowy i fundusze obiegowe niezbędne do działania i zysku. Pierwsi biorą udział w działaniach produkcyjnych. Składają się one z własności organizacji, w pełni wykorzystywanych w procesach produkcyjnych. Nie obejmuje to środków trwałych, ponieważ są one zaangażowane w proces produkcyjny więcej niż jeden raz. Cały koszt kapitału obrotowego jest w pełni uwzględniony w koszcie produkcji.
Obieg funduszy nie uczestniczy w produkcji produktów i charakteryzuje kolejną część przedsięwzięcia - wdrożenie. Fundusz składa się z wysłanych, ale nieopłaconych towarów, produktów gotowych w magazynie i środków przedsiębiorstwa.
Udział kapitału obrotowego w działalności finansowej spółki
Struktura kapitału obrotowego jest w pełni wydatkowanym zasobem mobilnym i przechodzi przez kilka etapów:
- Pieniądze - firma kupuje rafinerie niezbędne do produkcji produktów.
- Produkcja - zakupione zapasy trafiają na niekompletne przedmioty robocizny lub produkty gotowe.
- Towar - przedsiębiorstwo przeprowadza proces wdrożenia. Zyski są sprzedawane za sprzedane towary.
Połączenie środków w obiegu wynika z obecności ciągłego kosztu wstępnego na wszystkich etapach obwodu.Struktura kapitału obrotowego wynika z relacji niektórych kategorii funduszy wyrażonej jako odsetek wyniku całkowitego. Ważnym wskaźnikiem skuteczności ich wykorzystania jest stosunek kwot zainwestowanych w każdy z funduszy kapitału obrotowego.
Skład i finansowanie kapitału obrotowego
Kapitał obrotowy składa się z kilku kategorii nieruchomości, które są alokowane w zależności od charakteru udziału w cyklu produkcyjnym. Rozważ główne:
- MPZ - stanowią większość aktywów obrotowych. Są to surowce, materiały, części zamienne i akcesoria, zapasy, półprodukty i narzędzia. Innymi słowy, przedmioty pracy.
- Produkcja w toku - elementy procesu pracy, które nie zostały w pełni przetworzone i pozostają w miejscach pracy produkcji.
- Odroczone wydatki - część funduszy przeznaczona na pokrycie kosztów udoskonalenia technik produkcji lub zmiany sprzętu. Środki są wydawane w tym okresie, ale planuje się ich spłatę w przyszłych miesiącach.
- Inne fundusze - inne fundusze gospodarki pomocniczej organizacji.
Finansowanie kapitału obrotowego może być oparte na kapitale własnym, pożyczonym lub podwyższonym. Własne źródła środków cyklu produkcyjnego tworzone są z wpływów z procesu wdrażania i części zysków. Pozyskane środki na utworzenie funduszy odnawialnych obejmują kwotę płatności, których popyt jeszcze nie wystąpił. Na przykład fundusze przeznaczone na opłacenie podatków lub pracy pracowników.
Rezerwy
Kapitał rezerwowy przedsiębiorstwa powstaje nieco później niż kapitał docelowy. Po rozpoczęciu działalności finansowej firma osiąga zysk, który tworzy kwotę funduszy rezerwowych. Wysokość kapitału rezerwowego regulują zasady rachunkowości. Niektóre przedsiębiorstwa wcale nie tworzą rezerw. Inni ustalają stopę procentową, zgodnie z którą środki są przekazywane co roku na rachunki funduszy rezerwowych.
Zapasowe źródła własne tworzone są w celu:
- pokrycie nieprzewidzianych strat lub strat, jeżeli firma nie ma innych środków;
- wypłata dochodu założycielom przy braku środków na ten cel;
- wykup obligacji lub wykup akcji własnej organizacji.
Jeżeli na koniec roku kapitał rezerwowy nie zostanie w pełni wykorzystany, salda konta zostaną przeniesione na następny rok.
Dodatkowy kapitał
Kwota dodatkowego kapitału jest generowana przez dodatkowy dochód przedsiębiorstwa z tytułu przeszacowania aktywów trwałych (w przypadku wzrostu wartości) lub dodatniej różnicy między wartością nominalną a wartością sprzedaży udziałów przedsiębiorstwa. Częstotliwość przeszacowania systemu operacyjnego zależy od zasad rachunkowości.
Premia za akcje jest możliwa tylko w przypadku przedsiębiorstwa posiadającego formę prawną spółki akcyjnej. Dodatnia różnica między wartością akcji może wystąpić zarówno podczas tworzenia spółki, jak i w przypadku wzrostu wielkości kapitału docelowego.
Zysk
Po utworzeniu kapitału docelowego spółka rozpoczyna działalność finansową. Własne źródła funduszy są uzupełniane innym - zyskiem. Jest to kwota charakteryzująca nadwyżkę dochodu nad wydatkami pieniężnymi. Istnieją trzy rodzaje zysków: księgowe, netto i zatrzymane.
Kwota zysku księgowego to łączna kwota dochodów organizacji w danym okresie, bez podatków. Wartość znajduje odzwierciedlenie w danych, ale w rzeczywistości firma będzie właścicielem innej kwoty.
Po zapłaceniu podatku dochodowego i innych obowiązkowych płatności generowany jest zysk netto. Firma jest w pełni właścicielem tej kwoty, ale dywidendy należne założycielom są od niej odejmowane.
Środki pozostałe po wypłacie dywidendy obejmują zyski zatrzymane, które pozostają w posiadaniu przedsiębiorstwa.Zyski zatrzymane są źródłem długoterminowych zasobów finansowych.
Środki celowe
Własne źródła funduszy niektórych przedsiębiorstw mogą stanowić dochód do zamierzonego wykorzystania. Kwoty ukierunkowanego finansowania są przekazywane przez inne firmy lub budżet Federacji Rosyjskiej. Jednocześnie zachowuje się ścisłą kontrolę wykorzystania takich funduszy: pieniądze można wydać tylko na odpowiednie potrzeby. Po zastosowaniu pieniędzy docelowych organizacja musi skompilować dokumentację raportowania.
Kwota środków przeznaczonych na określony cel dotyczy kapitału własnego przedsiębiorstwa, ponieważ otrzymane środki nie muszą być zwracane. Takie wkłady mogą obejmować dotacje, opłaty członkowskie, dotacje. Zazwyczaj ukierunkowane finansowanie jest przeznaczone na cele charytatywne i społecznie użyteczne. Na przykład budowa obiektów socjalnych, prowadzenie badań i konferencji na rzecz rozwoju nauki.
Opłata amortyzacyjna
Wyrażenie kosztu amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych jest corocznie gromadzone na rachunkach księgowych, minimalizując w ten sposób koszty przedsiębiorstwa związane z reprodukcją nieruchomości. To źródło różni się od innych tym, że w każdej sytuacji finansowej akumulacje będą nadal dokonywane i pozostaną na koncie przedsiębiorstwa.
Całkowita kwota odliczeń zależy bezpośrednio od wybranej metody amortyzacji. Wybór właściwej metody w większości przypadków bezpośrednio wpływa na samofinansowanie się przedsiębiorstwa. Kierownictwo musi zwrócić należytą uwagę na to źródło: efektywne wykorzystanie kwot amortyzacji wpłynie pozytywnie na sytuację finansową przedsiębiorstwa.
Zalety źródeł wewnętrznych
Wykorzystanie w procesie działalności tylko własnych źródeł funduszy, oczywiście, pozytywnie wpływa na pracę przedsiębiorstwa. Zalety samofinansowania obejmują:
- brak potrzeby przyciągania pożyczonego kapitału i związane z tym dodatkowe koszty;
- wysoka stabilność finansowa i konkurencyjność;
- zdolność założycieli do kontrolowania procesów w przedsiębiorstwie;
- w razie potrzeby bardziej sprzyjające warunki do przyciągania pożyczonego kapitału.
Pożyczone fundusze
Pożyczony kapitał - główne źródło zewnętrznego finansowania przedsiębiorstwa, a często jedyne. Reprezentują grupę pożyczonych funduszy o innym rodzaju zobowiązań:
- pożyczki bankowe;
- pożyczone fundusze;
- Kwoty do zapłaty.
Pomimo negatywnego wpływu pożyczonych środków na sytuację finansową firmy, odgrywają one ważną rolę w prowadzeniu działalności, a nawet przynoszą korzyści. Pozyskiwanie środków ze źródeł zewnętrznych powoduje przyspieszenie obrotu kapitałem obrotowym i zmniejszenie produkcji w toku.
Charakterystyka pożyczonych środków
Rozważ główne zewnętrzne źródła funduszy własnych przedsiębiorstwa:
- Kredyty bankowe - zobowiązanie wobec banku, które w zależności od okresu finansowania może być krótkoterminowe lub długoterminowe. Pożyczki krótkoterminowe są udzielane na okres nie dłuższy niż 1 rok na małe potrzeby produkcyjne przedsiębiorstwa. Pożyczki długoterminowe są udzielane na dłuższy okres.
- Pożyczki to grupa środków otrzymywanych od innych podmiotów prawnych działających jako pożyczkobiorca (ale nie banki). Do rejestracji można wykorzystać weksle, umowę zobowiązań dłużnych i inne formy. Obejmuje to również środki uzyskane ze sprzedaży własnych obligacji.
- Zobowiązania są wyrażone w różnych rodzajach zobowiązań przedsiębiorstwa, z których większość jest szacowana i rozkładem PKB. Pierwsza grupa składa się z długów wobec dostawców towarów lub usług, druga - długów wobec pracowników i budżetu państwa.
Środki własne przedsiębiorstwa określają ścieżkę jego dalszego rozwoju. Tworząc źródła finansowania, należy dokładnie rozważyć charakter funduszy, aby ukierunkować działania firmy we właściwym kierunku.
