ONZ jest organizacją międzynarodową utworzoną w celu utrzymania, nawiązanie bezpieczeństwa i stosunków dyplomatycznych na całym świecie. Koncepcję organizacji i jej statut zaczęli opracowywać w czasie II wojny światowej główni przedstawiciele koalicji antyhitlerowskiej (53 państwa).
Występowanie
Pierwsza wzmianka o „Organizacji Narodów Zjednoczonych” została odnotowana w styczniu 1942 r. W Deklaracji Narodów Zjednoczonych. Podpisanie i zatwierdzenie Karty odbyło się na konferencji w amerykańskim mieście San Francisco, która odbyła się w 1945 roku przez trzy miesiące. Udział wzięło ponad 50 wiodących państw.
Struktura
Organizacja składa się z ośmiu części: Sekretarza Generalnego na czele Sekretariatu, Zgromadzenia Ogólnego ONZ, Rady Bezpieczeństwa, Rady Powierniczej, Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, Rad Gospodarczych i Społecznych oraz specjalnych organizacji międzynarodowych o szerokim profilu. Wszystkie powyższe struktury spełniają swoją rolę w globalnej społeczności. Siedziba ONZ znajduje się w Nowym Jorku. Budynek znajduje się na wyspie Manhattan. Oprócz siedziby głównej ONZ istnieją dodatkowe w Genewie, Wiedniu i Nairobi.
Walne Zgromadzenie w organizacji jest organem przedstawicielskim, który zajmuje centralne miejsce. Zgromadzenie składa się z kilku głównych organów zarządzających, które zajmują się następującymi kwestiami:
- bezpieczeństwo międzynarodowe i zrzeczenie się broni, w tym broni jądrowej;
- kwestie działalności finansowej i gospodarczej;
- problemy i problemy działalności kulturalnej;
- kwestie polityczne;
- problemy budżetowe;
- sektory regulacyjne i prawne.
Oprócz głównych organów utworzono jeszcze dwa, zajmujące się kwestiami organizacyjnymi, porządkiem obrad i innymi. Praca zgromadzenia odbywa się zgodnie z zasadą sesji. Spotkanie członków jest dwojakiego rodzaju: awaryjne, regularne lub specjalne, w zależności od rodzaju sesji. Niektóre posiedzenia mogą zostać zwołane przez Radę Bezpieczeństwa w ciągu jednego dnia po dekrecie Sekretarza Generalnego organizacji. Sekretarz Generalny może być wybierany na okres do pięciu lat, a jego obowiązki obejmują informowanie społeczności światowej o możliwych zagrożeniach.
Sekretariat, kierowany przez Sekretarza Generalnego, służy jako mediator w sporach międzynarodowych, sporządza raporty na temat bieżących światowych trendów społecznych i gospodarczych. Utrzymuje traktaty międzynarodowe i monitoruje ich wdrażanie. Personel sekretariatu to ponad 40 tysięcy osób na całym świecie.
Rada Bezpieczeństwa - organizacja, która monitoruje przestrzeganie bezpieczeństwa światowego, jest uprawniona do nakładania lub usuwania sankcji wobec poszczególnych państw oraz daje prawo do organizowania organizacji wojskowych lub pokojowych. Składa się ze stałych członków o sile weta. Należą do nich: Stany Zjednoczone, Federacja Rosyjska, Chiny, Francja, Królestwo Wielkiej Brytanii. Ponadto dziesięć krajów jest wybieranych ponownie co 2 lata.
Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości działa jako mediator w rozwiązywaniu problemów integralności terytorialnej, a także jest głównym konsultantem dla innych organizacji wchodzących w skład ONZ. Sędziowie wyznaczają 15 niezależnych osób, które są całkowicie neutralne w stosunku do stron konfliktu. Wszystkie mają status dyplomatyczny i immunitet. Lwia część orzeczeń sądowych ma charakter wyłącznie doradczy.
Rada Powiernicza - organ monitorujący kontrolowane terytoria. Na dzień dzisiejszy działalność ciała została zniesiona.
Kraje ONZ
Organizacja ma obecnie 193 członków.Wśród krajów ONZ są: Rosja, USA, Włochy, Jugosławia, Ukraina i wiele innych. Wielu może być reprezentowanych regularnie, inni na stałe. Wśród stałych uczestników ONZ są Rosja, Francja, Chiny i USA.
Przez lata rosnąca liczba państw była częścią ONZ. Bezpośrednio w 1945 r. Uwzględniono:
- Australia
- Belgia
- Wielka Brytania
- ChRL
- Polska
- USA i inne.
W latach 90. ONZ uzupełniono o kilku kolejnych członków:
- KRLD
- Korea
- Kazachstan
- Turkmenistan
- Armenia
- Łotwa i inne.
W 2000 roku weszło tylko 5 krajów. Członkostwo w ONZ zostało uzupełnione:
- Tuvalu.
- Jugosławia
- Szwajcaria
- Timor Wschodni.
- Czarnogóra
Ostatnim członkiem w lipcu 2011 r. Był Sudan Południowy.
Główne języki
W celu skutecznego działania organizacji ustanowiono sześć głównych języków przyjętych w karcie: rosyjski, chiński, angielski, francuski, arabski i hiszpański.
Wszystkie powyższe języki są oficjalnie zatwierdzone. W przypadku wystąpienia uczestników organizacji w języku, którego nie ma na liście, tłumaczenie musi być dostarczone w formie pisemnej lub ustnej.
Karta
Karta organizacji była wyjątkowym traktatem, zobowiązującym kraje do poszanowania i poszanowania wolności i praw człowieka. Główne pojęcia określone w karcie:
- równość wszystkich jego uczestników;
- 100% pokojowego rozwiązywania sporów i konfliktów;
- brak ingerencji organizacji w wewnętrzne działania jednego państwa.
Utrzymanie pokoju
Najważniejszym zadaniem organizacji jest utrzymanie pokoju między tworzącymi się krajami. Głównym instrumentem w osiąganiu celów są operacje pokojowe. Kluczowe pytania:
- pomoc humanitarna dla krajów;
- ciągłe obserwacje zawieszenia broni;
- pomoc organów ścigania.
Najsłynniejsza misja jest misją rozwiązania konfliktu między Izraelem a Palestyną. Przyczyną konfliktu jest spór o terytorium w Strefie Gazy i rzece Jordan. Skuteczność takich misji jest dość kontrowersyjna i ma swoich przeciwników i sympatyków. Na przykład konflikt palestyńsko-izraelski trwa do dziś.
Krytyka społeczności światowej
Bardzo często ONZ jest krytykowana ze względu na niską wydajność jej pracy, obecność korupcji na poziomie międzynarodowym, stronnicze podejście do krajów trzeciego świata, nieuzasadnione finansowanie, zarejestrowane fakty przemocy podczas operacji przeprowadzanych przez siły pokojowe, w tym wobec dzieci, oraz śmierć pokojowego populacja, brak reakcji ze strony organizacji praw człowieka. Skandal rezonansowy w sprawie ONZ miał miejsce, gdy misja pokojowa specjalnie sprowokowała wyspę Haiti to epidemia niebezpiecznej choroby zakaźnej, która pochłonęła życie wielu tysięcy mieszkańców wyspy. Pomimo listu od organizacji zajmujących się prawami człowieka do obecnego sekretarza ONZ nie podjęła żadnych prób zlokalizowania i wyeliminowania skutków epidemii.
Oprócz negatywnych aspektów organizacji istnieją również pozytywne. Na przykład pomoc humanitarna dla krajów dotkniętych klęskami żywiołowymi, takimi jak niszczycielskie trzęsienia ziemi, powodzie, susze i ich konsekwencje.