W opiece zdrowotnej główną rolę pełnią oczywiście lekarze. Bez umiejętnej pracy kwalifikacyjnej wielu pacjentów zachorowałoby, a nawet ktoś pożegnałby się z życiem. Ale nie mniej ważne niż lekarze są ci pracownicy, którzy zwykle nazywani są pracownikami paramedycznymi. Kim oni są i jaka jest ich rola w ratowaniu życia i pomaganiu ludziom?
Co oznacza przeciętny personel
Pielęgniarki to lekarze, którzy otrzymali wykształcenie nie w szkołach wyższych, ale w szkołach średnich. Z reguły wykonują oni opiekę przedmedyczną dla pacjentów, a także, pod bezpośrednim nadzorem lekarza, wykonują różnego rodzaju czynności związane z pacjentami: sanitarne, medyczne, rehabilitacyjne i tak dalej. Personel pielęgniarski nazywany jest personelem pielęgniarskim, ponieważ jego praca zależy bezpośrednio od poleceń lekarza stojącego nad nim i jest jego bezpośrednim i bezpośrednim przełożonym.
Kim jest personel paramedyczny
Poniżej wymieniono wszystkie specjalizacje, które są zwykle nazywane personelem pielęgniarskim, ale wyjaśnimy od razu: dotyczy to tylko Rosji. W innych stanach ta kategoria obejmuje niektóre inne zawody.
Tak więc w naszym kraju przeciętnym personelem opieki zdrowotnej są: ratownik medyczny i rodzaje stanowisk, oficer medyczny, pielęgniarka lub pielęgniarka, położnik, dentysta i / lub technik dentystyczny, instruktorzy: dezynfektor, ćwiczenia fizjoterapeutyczne, farmaceuta, technik rentgenowski i okulista. O każdym z tych zawodów porozmawiamy bardziej szczegółowo poniżej, ale najpierw o tym, które instytucje edukacyjne szkolą takich specjalistów.
Pójdę do pielęgniarek, niech mnie nauczą!
Lub u pielęgniarek lub farmaceutów - to nie ma znaczenia. Inna sprawa jest ważna - gdzie iść, aby uczyć się, aby uzyskać pożądaną specjalizację?
Jak wspomniano powyżej, w uczelniach takich specjalności nie uczy się. Musisz iść do specjalnego liceum, czyli do szkoły medycznej. Tam szkolą się wszyscy wyżej wspomniani specjaliści. Ważna kwestia: w niektórych miastach istnieją oddzielne szkoły dla farmaceutów, najczęściej nazywane są to kolegia farmaceutyczne. Przeciwnie, w niektórych wręcz przeciwnie, w zwykłych szkołach medycznych oferują również szkolenia w tej specjalności.
Z reguły większość szkół (w tym medycznych) ma podobną praktykę: osoba, która ukończyła taką placówkę edukacyjną i chce kontynuować naukę na najwyższym poziomie, jest natychmiast przyjmowana do instytutu na trzeci lub co najmniej drugi rok. Wszystko zależy od konkretnego programu konkretnej instytucji.
Edukację w szkole medycznej można podzielić na cztery etapy. Jest to, po pierwsze, kurs teoretyczny, w którym przyszli specjaliści wkładają w podstawy podstawy nauki; praktyka edukacyjna mająca na celu rozwój nabytych umiejętności i zwykle odbywająca się na manekinach w ścianach rodzimej szkoły; praktyka przemysłowa i technologiczna jest już poza swoimi murami, w swoim profilu; i wreszcie staż, jest to również praktyka przed dyplomem, podczas której absolwent może zostać natychmiast zabrany do wolnego miejsca w szpitalu lub zakładzie opieki zdrowotnej, w którym się staży.
Co jest potrzebne, aby dostać się do szkoły medycznej? Niezależnie od wybranego profilu (przy okazji pielęgniarstwo i położnictwo są uznawane za najpopularniejsze dziedziny), wymagane są dokumenty na ukończeniu studiów - zaświadczenie USE, dokument potwierdzający tożsamość i obywatelstwo, zaświadczenie o badaniu lekarskim oraz sześć kart fotograficznych trzy na cztery. W niektórych szkołach są one przyjmowane tylko na podstawie wyników egzaminu, w niektórych są egzaminy wstępne. Ten problem należy wyjaśnić lokalnie.
Sanitariusz
Rozpoczniemy dyskusję o specjalnościach związanych z personelem pielęgniarskim z ratownikami medycznymi, a pierwszym na ich liście jest asystent medyczny.Czasami nazywany jest asystentem lekarza. Kim on jest, jaka jest specyfika jego pracy? Powiedzmy dalej, ale najpierw krótko wyjaśnij, kto w zasadzie nazywa się asystentem medycznym. Jest to lekarz z wykształceniem średnim, który ma prawo zdiagnozować daną chorobę, samodzielnie przeprowadzić niezbędne leczenie i wysłać pacjenta do wymaganego specjalisty. Pomoc udzielana przez asystenta medycznego nazywa się przedmedycznym, a specyfika jego pracy zasadniczo nie różni się od działań terapeuty lub lekarza ratunkowego.
Więc asystent medyczny. Sanitariusz tej odmiany wykonuje prace profilaktyczne związane z zapobieganiem możliwym chorobom w populacji w każdym wieku. Do jego zadań należy zapewnienie w przedsiębiorstwach i różnych instytucjach takich warunków pracy, w których ludzie będą narażeni na minimalne narażenie na negatywne czynniki, które mogą mieć wpływ na ich zdrowie. Tak więc, na przykład, właśnie taki ratownik medyczny jest odpowiedzialny za monitorowanie warunków sanitarnych, zapewnienie, że zbiorniki wodne nie są zanieczyszczone, zapobieganie infekcjom i tak dalej. Aktywność personelu paramedycznego tego planu jest nie tylko praktyczna, ale także częściowo badawcza: na przykład eksperci ci badają wpływ różnych czynników na zdrowie i samopoczucie ludzi, przeprowadzają różne badania higieniczne i tym podobne. Z reguły ratownicy medyczni są w rzeczywistości asystentami lekarzy sanitarnych, ale mogą pracować nie tylko przez nich: działają również jako asystenci na przykład epidemiologów i na stacjach epidemiologicznych w mieście. Wynagrodzenie takiego specjalisty w każdym mieście jest różne, ale średnio w kraju wynosi około dwadzieścia do dwudziestu pięciu tysięcy rubli.
Sanitariusz wojskowy
Kto należy do personelu pielęgniarskiego, jest sanitariuszem wojskowym. Nie ma tu żadnych sztuczek: to zwykły sanitariusz, który jednocześnie pełni służbę wojskową i ma stopień wojskowy. Są częścią wszystkich jednostek wojskowych i są również dostępne w każdej placówce medycznej.
Co ciekawe, po raz pierwszy ratownicy medyczni zaczęli szkolić się tuż pod siłami zbrojnymi. A jeszcze bardziej interesujący jest fakt, że początkowo uczyli tych sztuczek fryzjerskich - najbardziej oczywiście wyszkolonych. W latach II wojny światowej odbyło się masowe szkolenie ratowników wojskowych, a następnie ich zadaniem było zapewnienie pomocy na polu bitwy. Teraz ratownicy medyczni są szkoleni w wyspecjalizowanych wojskowych instytucjach medycznych.
Asystent laboratoryjny
To trzeci rodzaj ratownika medycznego, również związany z personelem pielęgniarskim. Aby otrzymać podobną specjalizację, konieczne jest wpisanie medycznego przypadku diagnostycznego lub diagnozy laboratoryjnej. W związku z tym, jak można się domyślić po nazwie profilu, aktywność diagnostyczna znajduje się również na liście funkcji i obowiązków ratownika medycznego. Pracuje w laboratorium - w instytucie badawczym, szpitalu, klinice - i prowadzi tam wszelkiego rodzaju badania: materiał biologiczny krwi, żołądka, płynu mózgowo-rdzeniowego i tym podobne, innymi słowy, przeprowadza analizy. Nie pracuje sam - pod bezpośrednim nadzorem lekarzy wyższego poziomu i pod warunkiem, że ma wystarczające doświadczenie, może być uważany za specjalistę o „szerokim profilu”. Jakość i kompetentna praca asystenta ratownika medycznego zależy od tego, jak dobrze lekarz zdiagnozuje pacjenta i zaleci leczenie.
Instruktor sanitarny
Kolejnym, który należy do personelu pielęgniarskiego, jest instruktor sanitarny.
Podobnie jak sanitariusz wojskowy, jest to specjalizacja o charakterze medycznym wojskowym, ale, że tak powiem, niższej rangi. Studiują również w specjalnych instytucjach, również w jednostkach wojskowych, a także przechodzą pewne szkolenie wojskowe.Zadaniem instruktorów medycznych jest zapewnienie wsparcia medycznego dla ich jednostki, w tym produktów higieny osobistej, a także udzielanie pomocy chorym pracownikom wojskowym oraz monitorowanie zgodności ze standardami i wymogami higieny. Ponadto oficer medyczny instruuje, co wynika z samej nazwy stanowiska, personelu wojskowego, na temat metod zapewniania opieki medycznej zarówno sobie, jak i innym osobom. Oficer medyczny w dziale medycznym podlega sanitariuszowi, a w wojsku - szefowi jednostki, do której jest przywiązany.
Pielęgniarka
Jedna z najbardziej popularnych i poszukiwanych specjalności. Co więcej, oczywiście jest wiele razy więcej pielęgniarek niż pielęgniarek, ale ostatnio też często się pojawiały. Istnieją specjalne kursy dla pielęgniarek, które również zyskują na popularności. Na podstawie wyników tych kursów można uzyskać wiele specjalizacji - od pielęgniarek, przez opiekę nad chorymi, po masażystę lub kosmetologa. Wszystko zależy w szczególności od samych kursów i, oczywiście, od różnych regionów i miast. Ale ogólnie kursy pielęgniarskie (lub pielęgniarskie) są dobrym przykładem uzyskania dodatkowej specjalizacji, a tym samym dodatkowego dochodu.
Ale wracając do pielęgniarki i jej funkcji. Oczywiście różnią się one nieznacznie w zależności od tego, w której instytucji i w którym biurze (jest różnica - w sali fizycznej lub gabinecie chirurgicznym) pracuje specjalista, ale ogólnie są one zbieżne i można uzyskać ogólny pomysł.
Aby uzyskać specjalizację pielęgniarki / pielęgniarki, musisz najpierw uczyć się w kierunku „Pielęgniarstwo”. Uzyskanie takiego wykształcenia umożliwi lekarzowi prowadzenie podstawowej opieki nad pacjentami, w tym ocenę ich stanu; realizują wizyty i polecenia lekarzy, ich bezpośrednich przełożonych; wykonać niezbędne procedury, a także pomóc w operacjach; udzielić pierwszej pomocy w nagłych wypadkach i wysłać do specjalisty i nie tylko. Pielęgniarki i pielęgniarki pracują na różnych profilach - wszyscy ich potrzebują: pediatra, optometrysta i kardiolog ... Średnia pensja pielęgniarek w tym obszarze w kraju wynosi około trzydziestu tysięcy rubli.
Położnik
Ta specjalizacja nie powinna być mylona z lekarzem położnikiem-ginekologiem, który odnosi się do najwyższego personelu medycznego. Położnik, czyli innymi słowy położna-położna jest specjalistą średniego szczebla, który zapewnia poród kobietom w ciąży, a także kobietom w ciąży. Położnicy są szkoleni w kierunku „Opieki medycznej i położniczej”, a po otrzymaniu odpowiedniego wykształcenia mogą wykonywać następujące funkcje: przyjmowanie porodu, pomoc w operacjach ginekologicznych, udzielanie pierwszej pomocy w profilu ginekologicznym, pobieranie wymazów do analizy, patronat kobiet w wieku porodowym i noworodków i tym podobne.
Początkowo w starożytności kobiety zajmujące się podobną pracą zwane były położnymi, położnymi w Rosji. Później słowo „położnik” pochodziło z języka francuskiego, a sam zawód, wcześniej dość rzadki, stał się bardziej poszukiwany i wysunął się na pierwszy plan.
Dentysta (technik dentystyczny)
Zaskakujące, ale który nadal należy do personelu pielęgniarskiego, jest dentystą. Wygląda na to, że jest trochę jak lekarz! Dlaczego zatem należy do specjalistów średniego szczebla?
W Rosji dentyści są znani od czasów Piotra Wielkiego, to on przyniósł narzędzia dentystyczne do naszego kraju. W tym czasie dentyści nazywani byli dentystami (to słowo zostało ponownie zapożyczone z języka francuskiego), ale później słowo „dentysta” zastąpiło nazwę i prawie zastąpiło pierwszego z powszechnego użytku. Tymczasem istnieje zasadnicza różnica między tymi terminami, a zatem między samymi zawodami. Dentysta jest specjalistą z wyższym wykształceniem.Z drugiej strony dentysta ma wykształcenie średnie specjalistyczne, zajmuje się protetyką i zapewnia praktyczną pomoc w ich leczeniu. Jest w stanie wyleczyć nieskomplikowane przypadki nieleczoną próchnicą, tym trudniej - już u dentysty. Dentyści to specjaliści, tacy jak technik dentystyczny i ratownik dentystyczny.
Instruktor dezynfekcji
Ten specjalista przeprowadza wszelkiego rodzaju środki dezynfekcyjne, a jednocześnie decyduje, z jaką pomocą, w jaki sposób i do jakiego stopnia środki te zostaną przeprowadzone. Do jego obowiązków należy kontrola przygotowania i stosowania roztworów dezynfekujących, czystości i porządku niezbędnego sprzętu. Ten sam specjalista reguluje również przestrzeganie przez środki dezynfekujące (są to jego podporządkowanie) zasad ochrony pracy i zasad bezpieczeństwa. Ponadto opis stanowiska dezynfektora medycznego wskazuje na potrzebę uzupełnienia wszystkich istotnych dokumentów. Średnia pensja dezynfektora wynosi od dwudziestu do trzydziestu tysięcy rubli.
Instruktor LFK
Terapia ruchowa to skrót od ćwiczeń fizjoterapeutycznych. Co to jest, nie trzeba wyjaśniać. Jednak obowiązkami personelu paramedycznego o tym profilu są: prowadzenie indywidualnych i grupowych ćwiczeń z terapii ruchowej i przygotowanie się do nich; zalecenia dla pacjentów dotyczące niezbędnych ćwiczeń fizycznych i niezależnych badań; monitorowanie stanu wszelkiego rodzaju symulatorów, basenów oraz innego sprzętu i urządzeń niezbędnych do terapii ruchowej. Lekarz ten musi posiadać wiedzę na temat fizjologicznych (w tym patologicznych) cech ludzkiego ciała, metod ćwiczeń fizjoterapeutycznych, specyfiki masażu leczniczego, a także rozumieć wskazania i przeciwwskazania do ćwiczeń fizjoterapeutycznych. Osoba, która otrzymała średnie wykształcenie medyczne i / lub fizyczne, może zostać instruktorem terapii ruchowej.
Farmaceuta
Farmaceuta, innymi słowy, farmaceuta to ta sama osoba, która stoi za ladą w aptece i nie tylko wydaje niezbędne leki, ale może również wydawać zalecenia, jeśli to konieczne. Farmaceuci są szkoleni, jak już wspomniano powyżej, w zależności od regionu, zarówno w konwencjonalnych szkołach medycznych, jak i specjalistycznych szkołach farmaceutycznych.
Pomimo pozornej prostoty, jest to bardzo trudna praca: ile leku musisz wiedzieć, pamiętaj o wszelkiego rodzaju analogach, pamiętaj, na co służy to lekarstwo i na co jeszcze jest ... Farmaceuta musi wiedzieć, oprócz przeciwwskazań, jakie ma lek, co jeszcze możesz doradzić do pacjenta. To naprawdę poważna i odpowiedzialna praca.
Asystent laboratorium rentgenowskiego
Osoba ubiegająca się o to stanowisko może ukończyć kurs w dowolnym kierunku - „Medycyna położnicza”, „Medycyna ogólna”, „Pielęgniarstwo”, ale dodatkowym atutem jest certyfikat asystenta rentgenowskiego laboratorium radiologicznego.
Ten specjalista przeprowadza badania rentgenowskie, utrzymuje niezbędną aparaturę i pomieszczenie rentgenowskie w porządku, monitoruje stan pacjenta podczas zabiegu i, jeśli to konieczne, udziela pierwszej pomocy. Ci, którzy chcą pracować w tym obszarze, powinni znać wiele ważnych informacji, w tym zasady pracy na oddziałach diagnostyki radiacyjnej.
Okulista
Ten specjalista ma wspólne korzenie z okulistą, jest również częścią oka, ale w nieco innym obszarze. Nazwa optometrist przypomina słowo optyka. Ta osoba jest specjalistą od korekcji wzroku. W wielu krajach optometrysta to tylko osobny zawód, w naszym kraju można spotkać zwykłego optometrystę pracującego w klinice, który sam pisze okulary, to znaczy jest również optometrystą. Niemniej jednak istnieją również indywidualni specjaliści w tej dziedzinie. Pracują na przykład w salonach optycznych.
Optometrysta może nie tylko przepisywać okulary i udzielać porad, ale także mierzy ciśnienie wewnątrzgałkowe, sprawdza stan rogówki lub soczewki, a także diagnozuje jakość widzenia za pomocą komputera. To optometrysta widzi alarmujące objawy choroby i radzi skonsultować się z okulistą, który jest już bezpośrednio zaangażowany w leczenie - to znacząca różnica między tymi dwoma bliskimi, ale różnymi zawodami. Średnia pensja optyka wynosi około 45 tysięcy rubli.
Ustawiczne kształcenie
Dalsze szkolenie personelu paramedycznego jest możliwe w dość dużej liczbie różnych kierunków. Jest to działalność pielęgniarska i położnicza z ginekologią, działalność operacyjna i tak dalej. Możesz ukończyć aktualizację w specjalnych ośrodkach dla zaawansowanych szkoleń lub na podstawie szkół medycznych i instytutów.
Z powyższego gołym okiem widać, jak ważna i odpowiedzialna jest rola personelu paramedycznego w utrzymaniu zdrowia i życia ludności. Mimowolnie przywołuje się wspomnienie tak zwanego małego człowieka. Personel pielęgniarski jest także „małym człowiekiem”, ale bez niego nie byłoby „dużych” ludzi!