Przepisy dotyczące użytkowania i ochrony własności intelektualnej zostały niedawno przyjęte. Rosyjski kodeks cywilny został uzupełniony czwartą częścią, która zapisuje zasady dotyczące stosunków niematerialnych. W tym artykule omówiono zbycie wyłącznych praw do wyników działalności intelektualnej, a także samego prawa moralnego.
Pojęcie własności intelektualnej
Co to jest własność intelektualna? Odpowiedzi na to pytanie udziela część 4 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. W szerokim znaczeniu odnosi się to do praw osobistych o charakterze niemajątkowym. Prawo określa konkretne wyniki działalności intelektualnej lub środki indywidualizacji.
Już sama koncepcja „własności intelektualnej” była stosowana w społeczeństwie. Stało się szeroko stosowane dopiero w połowie XX wieku, kiedy podpisano konwencję sztokholmską o organizacji własności intelektualnej z 1967 roku. Co może odnosić się do takiej własności? Z reguły jest to pewna informacja lub zbiór informacji. Na przykład literatura, prace naukowe, znaki towarowe, wzory przemysłowe, wynalazki i wiele innych. Wszystko, co może wynikać z aktywności umysłowej, można zarejestrować jako przedmiot prawa intelektualnego.
Właścicielem danego prawa jest autor utworu lub osoba, która wcześniej nabyła prawa do utworu. Autor może ograniczyć dostęp do wyników swojej działalności intelektualnej. W takim przypadku porozmawiamy o wyłącznym prawie.
Wyłączne prawo: opis ogólny
Wyłączne prawo to posiadanie określonego wyniku działalności intelektualnej. Właściciel praw autorskich ma możliwość wykonywania określonych czynności w stosunku do obiektu. W ten sposób interesy obywatela są zaspokojone.
Co mówi artykuł 1229 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej? Prawo odnosi się do zbycia praw wyłącznych. Osoba prawna lub konkretny obywatel może dysponować wynikiem działalności intelektualnej w sposób, który nie jest sprzeczny z obowiązującymi przepisami. Jednocześnie posiadacz prawa określa granice użytkowania: to on zabrania lub zezwala stronom trzecim na korzystanie ze środków ich indywidualizacji. Czy brak zakazu w tym przypadku jest pozwoleniem? Zgodnie z Kodeksem, nie. Zbycie wyłącznych praw bez bezpośredniej i udokumentowanej zgody będzie nielegalne.
Wyłączenie wyłącznych praw
Należy zwrócić uwagę na art. 1233 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, który określa treść wyłącznego prawa. Zgodnie z prawem takie prawo może być ograniczone zarówno przez właściciela praw autorskich, jak i automatycznie. W przypadku tego ostatniego przepisu należy wskazać szereg przypadków.
Pierwszym ograniczeniem jest ustanowienie całkowitego zakazu wyłącznego prawa. Mówimy o znakach towarowych, nazwach firm, lokalizacji itp. Nie można używać wszystkich tych elementów, niezależnie od zgody właściciela praw autorskich. Jedyną opcją przeniesienia ich na inną osobę jest sprzedaż lub prezent.Warto zwrócić uwagę na artykuł 1539 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, który stwierdza niemożność przekazania tylko jednego oznaczenia handlowego. Ten element powinien stanowić integralną część odpowiedniego przedmiotu (na przykład przedsiębiorstwa).
Kolejnym elementem jest niezdolność do rozporządzania wyłącznym prawem ze względu na nielegalny charakter takiego prawa. Takie ograniczenie może odnosić się do dokładnych warunków, które określają ważność transakcji. Ponadto żadna branża lub podkategoria prawa nie powinna być sprzeczna z podstawowymi przepisami państwowymi.
Rodzaje praw wyłącznych
Prawo ustanawia szereg prawnych form rozporządzania wyłącznymi prawami. Zgodnie z art. 1233 ust. 1 organ posiadacza praw autorskich obejmuje ustanowienie wspólnego systemu usuwania. Mogą więc istnieć pozaumowne formy zbycia. Jest to sukcesja uniwersalna - zjawisko, w którym wyłączne prawo można przenieść bez zawarcia specjalnej umowy. W tym miejscu warto podkreślić odmowę wykonania prawa na podstawie art. 9 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z prawem odmowa samego zamówienia będzie już częścią zamówienia.
Metoda umowna często ustanawia ograniczony krąg osób uprawnionych do korzystania z wyników aktywności intelektualnej. W związku z tym ustalono również szereg zakazów dla stron trzecich.
Wyłączne właściwe zamówienie może być realizowane w kilku formach. Warto wspomnieć na przykład o umowie zastawu, czynszu, zarządzaniu zaufaniem i wielu innych. W przypadku prawa intelektualnego będą to nazwiska, pomysły, znaki handlowe itp. Jeśli kilka osób jest twórcami rezultatów działalności intelektualnej, mogą one mieć status współautorów. Wspólne zrzeczenie się wyłącznego prawa może również charakteryzować dziedziczenie, zawarcie umowy itp.
Wyłączenie wyłącznego prawa
Artykuł 1234 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej dotyczy przeniesienia praw wyłącznych. Można zawrzeć specjalną umowę, zgodnie z którą jedna strona (właściciel praw autorskich) przekaże prawo drugiej stronie (prawnemu właścicielowi lub nabywcy). Taka umowa musi być na piśmie i zarejestrowana. Umowa alienacyjna może mieć charakter podarunku i zakupu. W przypadku zakupu nabywca wyraża zgodę na przeniesienie wynagrodzenia określonego w umowie na właściciela praw autorskich. Opłata może przyjąć formę procentu przychodu, stałych lub powtarzających się płatności. W przypadku naruszenia umowy dochodzi również do naruszenia wyłącznego prawa. Jeżeli jedna ze stron nie wypełniła swoich obowiązków, sąd musi wypłacić odszkodowanie poszkodowanemu.
Kolejny przypadek przeniesienia prawa wyłączności może być związany z niezgodnością zawartej umowy z normami prawa. Dokument przelewu musi być wypełniony ściśle według przepisów Kodeksu cywilnego. W przeciwnym razie osoba, która zarejestrowała umowę, zostanie obciążona kosztami. Jest to określone w art. 1233 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej.
Rodzaje prawa intelektualnego
Warto wrócić do samej koncepcji prawa intelektualnego. Na jakie formy można go podzielić? Czwarta część Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej wymienia główne typy rozważanej grupy stosunków prawnych.
Prawo autorskie jest pierwszą i najczęstszą grupą. Wszelkie relacje związane ze sztuką, literaturą, nauką i innymi dziedzinami działalności są podstawą praw autorskich. Głównym tematem autorstwa jest praca - wynik działalności twórczej. Prawa autorskie mogą nie mieć zastosowania do wszystkiego. Pomysły, metody, metody, zasady, odkrycia, fakty i wiele innych ważnych zjawisk działa jako domena publiczna lub przedmiot innej grupy praw.Dlatego nie można ich przypisywać prawom autorskim.
Następna grupa jest powiązana z prawami pokrewnymi. Odróżnianie praw pokrewnych od praw autorskich jest dość problematyczne. Ich główną cechą jest niewystarczający poziom kreatywności. Prawa pokrewne mogą obejmować producentów fonogramów, organizacje nadawcze, a nawet samych autorów utworu.
Prawo patentowe wiąże się z wynikami działalności naukowej i wynalazczej. Specjalny nakaz ochrony jest przypisany do wzorów użytkowych, wynalazków, wzorów przemysłowych i wielu innych.
Istnieją również prawa hodowlane (do odmian roślin), prawa do know-how (wiedza i umiejętności), środków do indywidualizacji (nazwy, nazwy) i wiele innych.
Dlaczego własność intelektualna jest konieczna?
Specjaliści w dziedzinie prawa przedstawili wiele uzasadnień dla samego istnienia czegoś takiego jak „własność intelektualna”. Dlaczego konieczne jest podzielenie relacji na grupy własności i grupy inne niż nieruchomości? Odpowiedzi udziela prawo międzynarodowe. Ta sama konwencja sztokholmska odnosi się do chęci zapewnienia twórcom oficjalnego powołania, aby promować rozwój krajowego przemysłu, handlu, kultury itp.
W Federacji Rosyjskiej prawo międzynarodowe jest uznawane prawnie za wyższe niż krajowe. Przez długi czas nie istniało żadne szczególne prawo w kraju, w którym można regulować osobiste stosunki niemajątkowe. Jednak w 2008 r. Przyjęto ustawę federalną, zgodnie z którą pojawiła się czwarta część kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Cały ten tom jest w całości poświęcony prawu intelektualnemu.
Tak więc w Rosji rozpatrywane pole prawne pojawiło się z powodu rządów Konstytucji, zgodnie z którymi prawo międzynarodowe ma pierwszeństwo. Jednak umowy ze społecznością światową nie są jedynym powodem legalnej konsolidacji stosunków niemajątkowych. Sama regulacja wykorzystania własności intelektualnej odgrywa dość dużą rolę w każdym rozwiniętym państwie.
Cele własności intelektualnej
Przy regulacji norm w dziedzinie własności intelektualnej wiele uwagi poświęcono celom praw niemajątkowych. Wszystkie obecnie istniejące zadania rozpatrywanej sfery stosunków prawnych można podzielić na różne grupy.
Osiągnięcie korzyści finansowych dla właścicieli praw autorskich jest pierwszym celem. Aby skorzystać z własności intelektualnej, konieczna jest finansowa stymulacja właściciela praw autorskich. Dla innych obywateli przypadki takich zachęt będą stanowić motywację do stworzenia czegoś społecznie przydatnego.
Wzrost gospodarczy państwa zależy również od poziomu rozwoju praw moralnych. Duża liczba ekspertów od dawna potwierdziła, że ochrona praw własności intelektualnej jest szczególnie ważna dla utrzymania dobrobytu w państwie. Należy stworzyć legalne sposoby wyrażania praw ekonomicznych autorów do ich dzieł.
Ostatnia grupa celów związana jest z moralnością. W tym przypadku przeważają zwykłe pragmatyczne argumenty. Zatem ochrona przez państwo wyników działalności intelektualnej oznacza promocję wszelkich form tworzenia i dystrybucji nowych dóbr publicznych.
Naruszenia własności intelektualnej
Państwo jest zobowiązane do ochrony wszelkich zarejestrowanych wyników aktywności intelektualnej ludzi. Jednak sam fakt istnienia normy ochronnej wcale nie wyklucza wielu naruszeń, które można dziś popełnić. Należy zwrócić uwagę na następujące nielegalne działania:
- import do kraju podrobionych produktów;
- plagiat i piractwo - wdrażanie podstawowych naruszeń praw autorskich;
- wdrożenie wszelkich działań, które mogą być nakierowane na ominięcie obecnej ochrony praw pokrewnych lub praw autorskich;
- dystrybucja obiektów zawierających metody opisane w patentach;
- naruszenie umowy wyłącznych praw w zakresie stosunków niemajątkowych;
- zmiana informacji o wartości intelektualnej, a także wiele więcej.
Jakie są sposoby ochrony przed domniemanym naruszeniem prawa? Każde państwo może mieć własne metody walki. Na przykład na poziomie międzynarodowym działa WIPO - światowa organizacja własności intelektualnej. To ta organizacja chroni wyniki aktywności umysłowej przed nielegalnym wkroczeniem. WIPO zostało założone w 1967 roku jako jedna z agencji ONZ. Jednak wdrożenie jego podstawowych uprawnień rozpoczęło się dopiero w 1974 r.
Zbycie wyłącznego prawa autorskiego i jego ochrona w Rosji
Która rosyjska agencja rządowa jest zaangażowana w ochronę własności intelektualnej? Zgodnie z normami Kodeksu cywilnego takim przykładem jest FSIS - Federalna Służba ds. Własności Intelektualnej. W rzeczywistości jest to rodzaj analogu WIPO. Niemniej jednak niektóre funkcje tego ciała są szczególnie wyjątkowe. Oto, co obejmuje zadania FSIS:
- prace modernizacyjne w celu zapewnienia ściślejszej współpracy z władzami międzynarodowymi;
- wdrażanie norm konstytucyjnych, przepisów i regulaminów, których przedmiotem może być własność intelektualna;
- kontrola nad prowadzeniem prac eksperckich w dziedzinie stosunków niemajątkowych;
- sprawowanie kontroli nad uiszczaniem opłat patentowych lub praw autorskich;
- rejestracja patentów itp.
Organ wykonawczy FSIS ma kilka departamentów. To na przykład Rospatent to przypadek, który dotyczy wyłącznie prawa patentowego. FSIS stara się utrzymywać bliskie relacje z podobnymi organami międzynarodowymi w celu rozwijania współpracy.