Przegląd decyzji instancji, które badają spory i przypadki przestępstw, które weszły w życie, można przeprowadzić zgodnie z przepisami Art. 392 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej. Nowa edycja normy określają okoliczności, w których jest to dozwolone. Rozważmy to bardziej szczegółowo. 
Powody ponownego rozpatrzenia decyzji
Należą do nich:
- Nowo odkryte fakty. Są wskazane w h. 3 łyżki. 392 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej. W celu ponownego rozpatrzenia orzeczeń przed przyjęciem aktu muszą wystąpić okoliczności, które powinny mieć znaczenie dla sprawy.
- Nowe okoliczności Są one ustalone w części czwartej rozważanej normy. Okoliczności te powinny powstać po wydaniu orzeczenia i mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.
Nowo odkryte fakty
Zgodnie z h. 4 łyżki. 392 Kodeks postępowania cywilnego Federacji RosyjskiejObejmują one:
- Istotne fakty, o których skarżący nie wiedział i nie mogły być mu znane.
- Oczywiście fałszywe informacje dostarczone przez świadka, biegły, niepoprawne tłumaczenie, sfałszowanie dowodów, które doprowadziły do przyjęcia nieuzasadnionej / niezgodnej z prawem decyzji i ustanowione wyrokiem, który wszedł w życie.
- Przestępstwa uczestników postępowania, innych osób biorących udział w postępowaniu, a także ich przedstawicieli, sędziowie popełnieni w ramach postępowania sądowego. Muszą zostać potwierdzone przez zdanie, które weszło w życie.
Inne okoliczności
Nowe fakty obejmują:
- Unieważnienie aktu wydanego przez sąd powszechny lub arbitraż lub decyzja organu państwowego / władz lokalnych, która posłużyła za podstawę orzeczenia sądu w sprawie.
- Uznanie nieważności transakcji, które wiązało się z przyjęciem nieuzasadnionego / nielegalnego rozwiązania w sprawie. Odpowiednią okoliczność należy potwierdzić decyzją, która weszła w życie.
- Uznanie prawa stosowanego w danym sporze / sprawie, w związku z decyzją, do której skarżący odwołał się do Trybunału Konstytucyjnego, co jest niezgodne z Konstytucją.
- Stwierdzenie przez NCHR naruszeń klauzul Konwencji o ochronie wolności, interesów, praw człowieka w postępowaniu, w związku z którym złożono skargę
- Zmiana / ustalenie w uchwale Prezydium Sądu Najwyższego praktyki stosowania normy stosowanej przez sąd w danym sporze / sprawie, po podjęciu decyzji, która przesłała wniosek o ponowne rozpatrzenie w ramach nadzorczej procedury kontrolnej lub w akcie określonego organu przyjętym na podstawie innej sprawy w ramach kontroli nadzorczej, lub w decyzji plenarnej sił zbrojnych.
Komentarz do art. 392 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej
Tradycyjnie, przegląd orzeczeń wydanych w sprawach jest przeprowadzany przez wyższy organ. Ustawodawstwo przewiduje jednak kilka wyjątków od tej zasady. W niektórych przypadkach sądy mają prawo do przeprowadzania pozasądowej kontroli swoich decyzji. U podstaw tej procedury leży przegląd aktów dotyczących nowo odkrytych lub innych istotnych okoliczności. Ponowna recenzja, jak wskazano norma przeprowadzone w odniesieniu do decyzji, które weszły w życie. W literaturze prawnej procedura ta odnosi się (i całkiem słusznie) do funkcji samokontroli uprawnionych organów. Analiza art. 392 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej z komentarzami prawników pokazuje, że wynika to z faktu, iż klasyfikacja faktów jako nowo odkrytych w wyniku ich odkrycia jest w rzeczywistości przeprowadzana przez organ, który przyjął lub zmienił wcześniejszy akt.
Specyfika
Nagromadzone podczas wdrażania przepisów zapisanych w art. 392 Kodeksu postępowania cywilnego, praktyka sądowa pokazuje, że wdrożenie przepisów normy jest niezależnym etapem procesu cywilnego.Wraz z postępowaniem nadzorczym i kasacyjnym, którego zasady zmieniają również decyzje, które weszły w życie, etap ten ma wyjątkowy charakter. Działa jako dodatkowe narzędzie w mechanizmie ochrony interesów i praw osób prawnych i obywateli.
Istota procedury
Zgodnie ze stanowiskiem sformułowanym przez Trybunał Konstytucyjny prawo do obrony w sądzie gwarantowane przez Konstytucję implikuje możliwość wyeliminowania błędów popełnianych przez sądy nawet po rozpatrzeniu sprawy w tym przypadku, której rozwiązanie, zgodnie z przepisami branżowymi, jest uważane za ostateczne w tym sensie, że nie może być poddane rewizji w w zwykły sposób. Wielokrotne rozpatrzenie ustawy jest dozwolone w ramach dodatkowych postępowań - w sprawie nowo odkrytych faktów. Zastosowanie Art. 392 Kodeks postępowania cywilnego w ten sposób pozwala naprawić błędy. Mówimy o tych faktach, których nie można było wcześniej ujawnić, ale w wyniku których naruszone interesy i prawa osób prawnych i obywateli nie były chronione. ETPC stwierdza, że jedną z obowiązkowych zasad funkcjonowania systemu sądowego jest nietykalność i ostateczność aktów, które weszły w życie. Wskazał jednak, że sama procedura odwoławcza nie jest sprzeczna z zapewnieniem pewności prawa w zakresie, w jakim jest przeprowadzana w celu skorygowania błędów. 
Obiekt
Ponieważ działa decyzje, które weszły w życie. Art. 392 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej ma zastosowanie do działań wszelkich organów kończących postępowanie. Należą do nich decyzje pierwszej instancji, odwołania / orzeczenia kasacyjne / decyzje. W rozumieniu Art. 392 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiejpodlegają rewizji i aktom Prezydium Sił Zbrojnych. Jako niezależny przedmiot zastosowania normy mogą również służyć definicje dotyczące zakończenia produkcji, pozostawiające wnioski bez rozpatrzenia, przyjęte na wszystkich etapach produkcji.
Opcjonalnie
Przedmiot zastosowania Art. 392 Kodeks postępowania cywilnego mogą istnieć definicje pierwszej instancji, odwołania, nadzoru, kasacji, które nie kończą procesu na oddzielnym etapie. Rewizja takich decyzji jest dozwolona, jeżeli prawo wyraźnie przewiduje ich możliwość zakwestionowania. Art. 392 Kodeks postępowania cywilnego dotyczy także definicji, które utrudniają postęp sprawy. W celu pełniejszego wdrożenia przepisów rozważanej normy przedmiotem mogą być definicje wszystkich przypadków, do których można się odwołać wyłącznie wraz z decyzją.
Opis okoliczności
W h. 2 łyżki. 392 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej ustalono warunki, na podstawie których decyzje mogą zostać zmienione. Jeśli mówimy o nowo odkrytych faktach, to zgodnie z normą muszą one istnieć w chwili aktu. Ponadto okoliczności te są brane pod uwagę, jeśli nie były i nie mogłyby być znane wnioskodawcy. W teorii prawa ich cechy są rozwinięte wystarczająco szczegółowo. Nowo odkrytą okoliczność należy uznać za fakt prawny, powodujący powstanie, zakończenie lub zmianę stosunków prawnych. Musi mieć bezpośredni i istotny związek z daną sprawą. 
Ważna uwaga
Nowo odkryte fakty należy odróżnić od zmienionych okoliczności. Te ostatnie są podstawą, na podstawie której podjęto decyzję, ale zostały następnie dostosowane. Okoliczności te można wykorzystać przy składaniu kolejnego roszczenia. Nowe dowody nie pojawiają się jako nowo odkryte fakty. Wynika to z następujących przyczyn. Dzięki nowo odkrytym faktom, które nie są znane sądowi przy podejmowaniu decyzji, decyzji, ustalenia, zrozum okoliczności, które należy ustalić. W związku z tym fakty, które zostały już potwierdzone nowymi dowodami, nie mogą służyć jako podstawa do zmiany aktu zgodnie z porządkiem danej reguły. Praktyka sądowa na podstawie art. 392 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej pokazuje, że wnioskodawca nie może powoływać się na wszystkie wcześniej nieznane okoliczności. Istotne będą tylko te fakty, które dotyczą przedmiotu dowodu i mogą wpływać na wnioski sądu przy podejmowaniu decyzji.
Przestępstwa stron i innych stron procesu
Do zmiany decyzji wystarczy fakt niezgodnego z prawem działania tych osób. Ponadto nie będzie miało znaczenia, czy wpłynęły one na treść aktu przyjętego w sprawie, czy nie. Jednocześnie przestępstwa popełnione przez sędziów służą jako podstawa do ponownego rozważenia decyzji w sprawie nowo odkrytych faktów, jeśli miały miejsce podczas procesu. Fakt niezgodnego z prawem działania musi zostać potwierdzony wyrokiem, który wszedł w życie. Jednak możliwość zmiany aktu w przypadku okoliczności potwierdzonych innymi dokumentami o charakterze proceduralnym jest również przewidziana przez prawo. Zatem artykuł 413 Kodeksu postępowania karnego odnosi się do orzeczenia / orzeczenia sądu, prokuratora, przesłuchującego oficera / śledczego w sprawie zakończenia postępowania z powodu wygaśnięcia przedawnienia, wydania aktu amnestii lub ułaskawienia, z powodu śmierci oskarżonego, nieosiągnięcia wieku podmiotu, ustalonego w celu pociągnięcia do odpowiedzialności UK. 
Powieść legislacyjna
Art. 392 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej (nowy) zapewnia możliwość zmiany decyzji w związku z okolicznościami, które powstały po przyjęciu aktu, który wszedł w życie. Ich wyczerpująca lista znajduje się w części czwartej tego artykułu.. Okoliczności te obejmują przede wszystkim unieważnienie orzeczenia sądu powszechnego, arbitrażu, a także działanie organu państwa lub struktury samorządu terytorialnego, które stanowiły podstawę zaskarżonej decyzji w sprawie. Spośród nich najczęstszym jest obalenie faktu ustalonego w sposób uprzedzony i stanowiącego podstawę decyzji lub decyzji. W każdym przypadku sąd jest zobowiązany potwierdzić, że okoliczności, które wcześniej uznano za nieobjęte zakresem sprawy, są istotne dla rozpatrzenia i rozstrzygnięcia co do istoty. Nieprzestrzeganie ich w określony sposób może lub może prowadzić do przyjęcia nieuzasadnionej / nielegalnej decyzji. Okoliczności ustalone przez inne organy, z wyjątkiem sądowych, nie są uważane za szkodliwe. Muszą zostać udowodnione zgodnie z ogólnymi zasadami w ramach produkcji. W związku z tym, jeśli mówimy o takich podstawach rewizji uchwały, takich jak anulowanie aktów organu państwowego lub struktury samorządu lokalnego, które były przyczyną jej przyjęcia, musimy wziąć pod uwagę, że:
- Ich treść powinna leżeć u podstaw decyzji. Innymi słowy, sąd uznał je za właściwe potwierdzenie okoliczności, które należy udowodnić w sprawie.
- Nie powinny one stanowić osobnego (niezależnego) postępowania.
Hierarchia norm
Za rozstrzyganie spraw zgodnie z przepisami konstytucyjnymi, warunkami umów międzynarodowych i innymi aktami odpowiada sąd. Po ujawnieniu podczas rozpatrywania sporu, że dokument prawny nie jest zgodny z normą, która ma większą moc prawną, sąd musi zastosować tę drugą. Odpowiednia zasada jest zapisana w art. 11 kodeksu postępowania cywilnego (część 2). Jeżeli natomiast akt leżący u podstaw decyzji zostanie unieważniony lub unieważniony zgodnie z procedurą ustanowioną przez prawo jako nieodpowiednią dla dokumentu o większej sile, okoliczność ta nie może pojawić się jako nowa. Wynika to z faktu, że władza nie powinna była kierować się tym aktem. Sąd musiał podjąć decyzję zgodnie z normami, które miały wielką moc. 
Niepoprawna transakcja
Ta okoliczność jest również uważana za nową w kontekście omawianej reguły. Biorąc pod uwagę art.392 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej z komentarzami prawników, należy zauważyć, że prawnicy zwracają uwagę na fakt, że nieważność transakcji musi zostać potwierdzona decyzją sądu powszechnego lub arbitrażem, który wszedł w życie. Warto zauważyć, że podobna norma występuje również w kompleksie rolno-przemysłowym (art. 311). Nieprawidłowe transakcje mogą być nieważne. Takie zróżnicowanie odbywa się w zależności od potrzeby decyzji sądu. Jeśli jest to wymagane, transakcja jest sporna; jeśli nie, jest nieważna.
Trudności z aplikacją
Analizując praktykę sądów arbitrażowych, która posłużyła jako podstawa do anulowania decyzji, która weszła w życie, można zauważyć dwuznaczność i niespójność podejść do rozwiązania tego problemu. To z kolei doprowadziło do dość aktywnych sporów dotyczących tego, czy jest to tylko sporna transakcja, czy też nieistotna. Tak więc w jednym z przypadków wyciągnięto następujący wniosek: „Umowa jest uznana za nieważną, dlatego fakty z nią związane nie mogą działać jak nowo odkryte okoliczności, ponieważ nieważność zachodzi niezależnie od tego, czy sąd ją uzna”. Poprawność tego stanowiska jest ogólnie potwierdzona przez doktrynę prawa. W rzeczywistości nieważność transakcji nie pociąga za sobą skutków prawnych i implikuje nieważność od momentu jej zawarcia, niezależnie od decyzji sądu. Strony nie tylko mogły, ale także powinny były wiedzieć, że umowa nie była zgodna z normami. W związku z tym istotna okoliczność nie została nowo odkryta i nie jest wykorzystywana jako podstawa do przeglądu decyzji.
Wyjaśnienia dotyczące słońca
W wyroku plenarnym nr 52 z 2011 r. Trybunał wskazał, że podstawą rewizji aktu było uznanie nieważności transakcji (nieważnej lub nieważnej) przez arbitraż lub sąd powszechny, co pociągało za sobą wydanie spornego aktu. Należy pamiętać, że ta okoliczność ma zastosowanie w przypadku potwierdzenia. W szczególności mówimy o tym, że w sentencji decyzji zawarto wniosek w sprawie uznania nieważności nieważnej / spornej transakcji lub w sprawie wdrożenia odpowiednich konsekwencji. 
Część czwarta: klauzula 4
Art. 392 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej Stanowi on podstawę do rewizji orzeczenia stwierdzającego naruszenie przez EKPC postanowień Konwencji ustanawiającej wolność i prawa człowieka, gdy sąd rozpatruje sprawę, w związku z którą obywatel wniósł zażalenie do organu europejskiego. Aby przestudiować tę okoliczność, należy zwrócić się do ustawy federalnej nr 54. Ten akt normatywny uznaje prawo obywatela rosyjskiego do zwrócenia się do EKPC w celu ochrony jego interesów i wolności w ciągu sześciu miesięcy od momentu zastosowania ostatniego instrumentu prawnego przewidzianego w prawie krajowym. Warto zauważyć, że naruszenie stwierdzone przez Trybunał Europejski w postępowaniu karnym związane z wdrożeniem prawa federalnego niezgodnego z Konwencją stanowi podstawę do wznowienia postępowania. Odpowiedni przepis zapisany jest w 41 artykułach CPC. Podobną normę przewidziano w t. 311 kompleksu rolno-przemysłowego. Warto zauważyć, że zmiany wprowadzone do Kodeksu postępowania cywilnego w 2010 r. Są wynikiem wykonania instrukcji najwyższego organu sprawującego kontrolę konstytucyjną. Wykorzystanie opowiadań, jak pokazała praktyka, znacznie zmniejszyło odsetek nielegalnych i nieuzasadnionych decyzji.