Prawo karne przewiduje różne warunki zwolnienia z odpowiedzialności. Niektóre z nich są zapisane w art. 75 Kodeksu karnego. W dalszej części zapoznamy się z komentarzami do normy. 
Aktywne wyrzuty sumienia
Zgodnie z nim w prawie karnym rozumiane jest pozytywne dobrowolne zachowanie sprawcy przestępstwa. Zachowanie to jest wspierane przez państwo poprzez łagodzenie lub zwolnienie osoby z odpowiedzialności. Ma on na celu całkowite wyeliminowanie lub ograniczenie negatywnych konsekwencji wyrządzonych ofierze, pomoc organom ścigania w dochodzeniu w sprawie czynu.
Funkcja
Zwolnienie od odpowiedzialności karnej w związku z czynną pokutą ma subiektywne i obiektywne aspekty.
Stronę subiektywną tworzą wewnętrzne, świadome motywacje motywacyjne, emocje i uczucia sprawcy. Aspekt obiektywny tworzą określone działania, ich konsekwencje, relacje między nimi, metoda i czas ich realizacji.
Cechy czynnika subiektywnego
Uważa się, że jest to podstawa instytutu. zwolnienie z odpowiedzialności karnej w związku z czynną pokutą.
Według ekspertów radykalna zmiana zachodzi w umyśle przestępcy, zmieniając jego wewnętrzne postawy. W rezultacie publiczne zagrożenie danej osoby jest znacznie zmniejszone.
Tymczasem w praktyce więcej uwagi poświęca się stronie obiektywnej. Dla organów ścigania nie tyle motyw, ile zewnętrzny wyrzut skruchy ma ogromne znaczenie w ocenie zachowania osoby po przestępstwie. 
Warunki obowiązkowe
W nowej edycji art. 75 Kodeksu karnego ustalono, że zwolnienie z odpowiedzialności jest możliwe, jeżeli obywatel:
- przyznał się do winy (przyznany);
- udziela pomocy upoważnionym organom w ujawnieniu aktu;
- gotowy zrekompensować wyrządzone im szkody.
Należy jednak spełnić warunek wstępny. Zwolnienie z kary jest dozwolone, jeśli osoba popełniła najpierw przestępstwo o umiarkowanej grawitacji lub lekkiej grawitacji.
Usunięcie odpowiedzialności za działania innych kategorii z winy jest możliwe w przypadkach wyraźnie przewidzianych w odpowiednich normach Kodeksu karnego.
Specyfika Instytutu
Według niektórych prawników normy motywacyjne w praktyce mają na celu zmniejszenie kosztów materialnych i proceduralnych, które występują w związku z ujawnieniem i dochodzeniem czynów. Stosowanie przepisów Art. 75 kc polega na zawarciu pewnego rodzaju porozumienia ze sprawcą. Jednocześnie prawdziwa skrucha osoby nie ma szczególnego znaczenia.
Warto powiedzieć, że w ustawodawstwie wielu krajów WNP przewidujących tę instytucję sformułowanie nie wskazuje na aspekt subiektywny, tj. Prawdziwą wyrzuty sumienia danej osoby.
Obecności takiego motywu nie można ustalić, w tym pośrednio z poddania się. Faktem jest, że można go wdrożyć z zupełnie innych powodów. Na przykład winny jest dobrowolny, ponieważ jest obojętny na swój los, stara się oszukać śledztwo itp. 
Tymczasem kodeksy karne poszczególnych krajów są wyjątkami. Na przykład w Kodeksie Turkmenistanu rzeczywisty warunek skruchy obywatela jest warunkiem wstępnym zniesienia odpowiedzialności. W chińskim kodeksie karnym w Japonii termin „pokuta” wcale nie jest używany. Ustawodawstwo tych państw odnosi się wyłącznie do elementu obiektywnego.
Pierwszy akt
Wyjaśnienia na ten temat zostały przedstawione przez Plenum Sił Zbrojnych w rezolucji nr 2 z 2007 r.
Podmiot, który popełnił pierwszą zbrodnię o umiarkowanej grawitacji (lub niewielkiej grawitacji), jest obywatelem, który brał udział w co najmniej jednym napadzie, za który wcześniej nie był skazany lub wyrok jeszcze nie wszedł w życie. Ta sama kategoria obejmuje osoby z wycofanym / wygaszonym karnym za wcześniej popełnione czyny.
Jeżeli obywatel nieposiadający rejestru karnego popełnił 2 lub więcej aktów o średniej / lekkiej grawitacji określonych w jednym lub kilku artykułach, mogą go stosować przepisy części 1 Art. 75 kc.
Osoba, która popełniła naruszenie po raz pierwszy, jest również uważana za podmiot, który wcześniej został pociągnięty do odpowiedzialności, ale ze względu na okoliczności nieod rehabilitacji sprawa przeciwko niemu została zamknięta. 
Aktywne zachowanie
Jest to drugi warunek użytkowania. Art. 75 Kodeksu karnego. W takim przypadku jako czynną pokutę można podjąć dowolne działanie przewidziane w normie lub ich połączenie.
Trzeba powiedzieć, że usunięcie odpowiedzialności z obywatela przez Art. 75 kc być może, jeśli sąd stwierdzi, że obywatel przestał być niebezpieczny dla społeczeństwa.
Spowiedź organów ścigania
Ona musi być dobrowolna. Motywy frekwencji nie są ważne dla dochodzenia.
Obywatel może pojawić się w organach ścigania na podstawie własnej decyzji lub po rozmowie z kimś (na przykład z krewnymi, przyjaciółmi). Wolontariat jest warunkiem koniecznym. Prawo nie pozwala na zmuszanie osoby do przyznania się do winy.
Inne kategorie nadużyć
Zgodnie z częścią 2 art. 75 zwolnienie z odpowiedzialności jest możliwe przy czynnej pokucie osób, które dopuściły się poważnych / szczególnie poważnych czynów, jeżeli zostało to określone w uwagach do odpowiedniego Kodeksu. W takim przypadku należy oczywiście przestrzegać zasad Części 1.
Aktywna pokuta w takich sytuacjach wyraża się w:
- zgłoszenie naruszenia;
- dobrowolne zwolnienie schwytanej osoby;
- zakończenie działań niezgodnych z prawem;
- ostrzeżenie o nadchodzących / trwających przestępstwach.
Kwestie kontrowersyjne
Według wielu prawników przy dosłownej interpretacji przepisów części 2 art. 75 można odnieść wrażenie, że decyzja o zniesieniu winy zależy od uznania sądu. 
Tymczasem warunki wydania zapisane w uwadze odpowiedniej normy części specjalnej są obowiązkowe pod względem treści. W związku z tym, jeżeli istnieją podstawy, sąd musi zwolnić osobę odpowiedzialną, niezależnie od kategorii czynu, nawrotu, braku / obecności pozytywnych działań po przestępstwie, jak opisano w części 1 75. artykułu. Takie podejście opiera się na praktyce sądowej. W takich sytuacjach zwolnienie nie następuje w wyniku wyeliminowania / zmniejszenia niebezpieczeństwa sprawcy dla społeczeństwa, ale w związku z potrzebą zapewnienia ochrony bardziej znaczących obiektów ochrony.