Niestety nieletni są często zaangażowani w sprawę karną jako podejrzani i oskarżeni. Ustawodawstwo osobno reguluje kwestie związane z ich przesłuchaniem. Ogólne zasady są określone w Art. 425 Kodeks postępowania karnego. Rozważ funkcje jego aplikacji. 
Treść artykułu
Zgodnie z art. 425 Kodeksu postępowania karnego przesłuchanie małoletniego podejrzanego nie może trwać dłużej niż 2godziny bez przerwy. W sumie jego czas trwania nie powinien przekraczać 4 godzin. Podobne ograniczenia dotyczą przesłuchania małoletniego oskarżonego.
Podczas przeprowadzania dowodu od podmiotu jego obrońca może uczestniczyć. Prawnik ma prawo zadawania pytań. Po zakończeniu procedury adwokat ma prawo się zapoznać protokół zapytania, komentuj kompletność i poprawność zawartych w nim wpisów. Badacz musi zapisać je na piśmie.
Wymagany jest udział nauczyciela podczas przesłuchania małoletniego podejrzanego lub oskarżonego, który nie ukończył 16 lat. Zamiast nauczyciela może być obecny psycholog. Udział nauczyciela lub psychologa jest również wymagany, jeśli przesłuchanie małoletniego podejrzanego / oskarżonego, osiągając 16 litrów., Ale cierpiących na zaburzenia psychiczne lub opóźnionych w rozwoju. Śledczy / śledczy jest zobowiązany do zapewnienia swojego udziału na wniosek obrońcy lub z własnej inicjatywy.
Przygotowanie
Przygotowując się do przeprowadzenia postępowania dowodowego, śledczy / śledczy muszą wziąć pod uwagę status proceduralny obywatela, informacje charakteryzujące jego osobowość. Informacje te są ważne przy określaniu kręgu osób dopuszczonych do udziału w czynności proceduralnej, czasie, miejscu przesłuchania, a także najodpowiedniejszych technik taktycznych i metod wywoływania.
Upoważniony pracownik musi zebrać co najmniej minimalne informacje o nastolatku. W tym celu przesłuchano przedstawiciele prawni małoletniego podejrzanego - rodzice, rodzice adopcyjni, opiekunowie. Ważne informacje mogą dostarczyć sąsiedzi, nauczyciele. W niektórych przypadkach przeprowadza się wywiad z komisarzem okręgu. 
Wyzwanie
Zwykle włączony przesłuchanie małoletniego podejrzanego wzywani przez przedstawicieli prawnych. Jeśli jednak śledczy ma wystarczające podstawy, by sądzić, że może być zamieszany w przestępstwo lub może przekonać nastolatka do popełnienia niezgodnego z prawem zachowania, stosowane są inne opcje powiadamiania.
Upoważniony pracownik może przybyć do miejsca nauki / pracy i przesłuchać małoletniego bezpośrednio tam. Używanie napędu jest niepożądane, ponieważ może to zranić nastolatka i utrudnić kontakt.
Cechy przesłuchań małoletnich
Młodzież jest dość trudna w przyjmowaniu zeznań. Przy wyborze taktyki i momentu przesłuchanie małoletniego jego stany emocjonalne mają ogromne znaczenie. Nastolatkowie z reguły są emocjonalnie podekscytowani, ale jednocześnie odczuwają przygnębienie z powodu nieznanego otoczenia (jeśli rozmowa jest prowadzona w biurze śledczego / śledczego). Ponadto drobni obawiają się możliwej kary, rodzice boją się ujawnienia.
At przesłuchanie małoletniego podejrzanego ważne jest, aby zachęcić go do zrozumienia powagi i potrzeby współpracy z organami ścigania. Aby to zrobić, spróbuj złagodzić napięcie nerwowe, uspokoić nastolatka, podjąć działania w celu nawiązania kontaktu psychologicznego.
Pierwsza rozmowa
Może stać się fundamentalny i decydujący, jeśli pracownik będzie w stanie uzyskać pełne i obiektywne informacje o zdarzeniu.
Na początek przesłuchanie małoletniego podejrzanego wskazane są pytania dotyczące warunków życia, cech nauki lub pracy, kręgu zainteresowań, hobby. Nastolatek, myśląc, że ta informacja jest nieistotna, może chętnie na nie odpowiedzieć.
Po ustaleniu danych biograficznych śledczy musi szczegółowo wyjaśnić małoletniemu, o jakie przestępstwo jest podejrzany.
Konieczne jest prawidłowe sformułowanie każdego pytania. Nie powinny zawierać faktycznych informacji, które mogą powiedzieć coś nieistotnego. Pytania powinny być proste i szczegółowe. 
Informacje szczegółowe
Jeśli w trakcie dochodzenia małoletni przyznaje się do czynu i jest gotowy szczegółowo o nim porozmawiać, śledczy powinien dowiedzieć się o każdej sytuacji i przeanalizować wszystkie informacje, które otrzymuje od nastolatka. Konieczne jest wyszczególnienie faktów. Jeśli to możliwe, powinny być zapisane dosłownie w rekord przesłuchania.
Informacje uzyskane podczas rozmowy powinny zostać zweryfikowane. Śledczy / śledczy musi jednoznacznie ustalić, czy nastolatek jest rzeczywiście winny przestępstwa, czy też wymyślił informacje. Jeśli zeznania okażą się wiarygodne, pozwolą ustalić nowe dane, znaleźć skradzioną własność podczas przestępstwa, wspólników, broń itp.
Element zaskoczenia
Podczas przesłuchania istotne znaczenie ma wykazanie przez badacza świadomości okoliczności zdarzenia. Ale informacja, którą wypowie, musi być wiarygodna. Ich źródłem może być protokół kontroli miejsca zbrodni, zeznania świadków itp.
Użycie elementu zaskoczenia przy przedstawianiu przesłuchiwanej osobie nawet nieznacznego, ale przekonujące dowody pozwolą mu przekonać go do powiedzenia prawdy.
Należy jednak pamiętać, że nastolatek ze względu na swój rozwój i wiek nie zawsze jest w stanie odpowiednio ocenić informacje. W związku z tym wskazane jest wyjaśnienie mu faktycznej wartości informacji faktycznych.
Alibi
Odnosząc się do tego, należy wziąć pod uwagę, że młodzież nie przygotowuje wcześniej wyjaśnień. W konsekwencji konkretyzowanie pytań i odpowiedzi na temat czasu, miejsca, wspólnych działań, świadków i innych danych odzwierciedlonych w protokole pomoże później ustalić niewypłacalność odniesienia do alibi.
Obecność nauczyciela lub psychologa
Podczas przesłuchania małoletniego nauczyciel lub psycholog działa jako specjalista. Zgodnie z prawem, jeśli obywatel ma mniej niż 16 lat lub skończył jedno, ale ma pewne zaburzenia psychiczne lub opóźnienie rozwoju, zaangażowanie tych osób jest obowiązkowe. 
Przy podejmowaniu decyzji o udziale nauczyciela / psychologa w przesłuchaniu należy wziąć pod uwagę kilka czynników:
- Rola nastolatka w doskonałym akcie.
- Charakter przestępstwa.
- Indywidualne cechy małoletniego itp.
Często nauczyciel, którego nastolatek zna i szanuje, może go uspokoić, złagodzić stres. W niektórych przypadkach udział nauczyciela jest nieodpowiedni (na przykład podczas napaści seksualnej). W takich sytuacjach lepiej jest zaprosić nauczyciela z innej instytucji edukacyjnej lub psychologa.
Obecność rodziców podczas przesłuchania jest również niepożądana. Faktem jest, że małoletni zaczyna się gubić, zamykać, ponieważ odczuwa wstyd, strach przed karą.
Przygotowanie do przesłuchania oskarżonego nastolatka
W momencie oskarżenia śledczy musi posiadać wszystkie niezbędne informacje na temat małoletniego. Jak wspomniano powyżej, informacje można uzyskać od nauczycieli, sąsiadów, rodziców i pracodawcy. Zatem przed przesłuchaniem śledczy będzie miał do dyspozycji cechy moralno-psychologiczne i społeczno-demograficzne nastolatka. Dzięki niemu pracownik może zapoznać się z nieletnim i jego doradcą.
Przyjęcie rodziców na przesłuchanie, podobnie jak w poprzednim przypadku, jest niepraktyczne.
Specyfika czynności procesowej
Przed przesłuchaniem śledczy musi ogłosić decyzję o doprowadzeniu nastolatka do sprawy w charakterze oskarżonego. Następnie, w zrozumiałej formie, wyjaśniono istotę zarzutu, treść norm określonych w orzeczeniu, ważność kwalifikacji aktu, prawo, znaczenie okoliczności obciążających lub łagodzących karę. 
Na początku przesłuchania staje się jasne, czy małoletni przyznaje się do winy. Jeśli odpowiedź brzmi „nie”, to ustalenie jej w protokole jest natychmiast niepraktyczne. Faktem jest, że podczas rozmowy małoletni może zmienić swoje stanowisko pod wpływem przedstawionych dowodów.
Jeśli przesłuchany przyznał się do winy, przesłuchanie nie powinno być zakończone. Konieczne jest poznanie szczegółów, okoliczności zdarzenia.
Funkcje taktyki
Jedną z technik taktycznych jest maksymalne określenie okoliczności aktu i wspólników. W tym celu śledczy dowiaduje się o okolicznościach, które miały miejsce przed atakiem, działaniach uczestników i cechach ich związku. Ważne jest ustalenie momentu intencji, określenie inicjatora.
Jeśli małoletni przyznał się do winy, ale jest zdezorientowany w szczegółach, musisz dowiedzieć się, dlaczego tak się dzieje. Przyczyną mogą być cechy właściwości psychofizjologicznych. Często nastolatki mylą się w zeznaniach z powodu silnego podniecenia emocjonalnego, opóźnienia rozwoju itp. W niektórych przypadkach osoba niepełnoletnia podaje informacje, które zostały mu znane z innych źródeł. 
Podczas przesłuchania konieczne jest określenie roli dorosłych lub innych wspólników. Aby to zrobić, badacz powinien skoncentrować uwagę nastolatka na różnych okolicznościach, zadać pytania przygotowane wcześniej i sformułowane podczas rozmowy dotyczącej relacji z dorosłymi.
Inne sztuczki
Jeśli małoletni nie przyznaje się do winy, stosowane są inne metody taktyczne i inne sposoby uzyskiwania informacji. Badacz musi jasno wyjaśnić nastolatkowi niebezpieczeństwo jego działań dla społeczeństwa, aby scharakteryzować nastawienie innych wokół niego. Ogromne znaczenie ma opis szkód, jakie małoletni wyrządził nie tylko ofierze, ale także jego rodzinie.
Badacz musi wykazać, do czego może prowadzić zaprzeczenie winy, znaczenie nastolatka prawidłowo oceniającego swoje zachowanie, konsekwencje, potrzebę współpracy przy dochodzeniu. Małoletniemu należy wyjaśnić, że szczera spowiedź jest czynnikiem łagodzącym.
Prawa nieletnich
Przed przesłuchaniem nastolatek wyjaśnia, że musi powiedzieć prawdę. Osoby niepełnoletnie poniżej 16 roku życia nie są ostrzegane o odpowiedzialności za fałszywe zeznania.
Na etapie wszczynania postępowania i dochodzenia wstępnego przyznaje się następujące prawa małoletniego:
- Dowiedz się, o co jest podejrzany / oskarżony.
- Skorzystaj z pomocy obrońcy.
- Zapoznaj się z protokołami czynności proceduralnych przeprowadzanych z jego udziałem.
- Składać petycje lub kwestionować, wnosić skargi na decyzje, działania / bezczynność funkcjonariuszy organów ścigania, prokuratora.
- Aby zeznawać w ich ojczystym języku, w razie potrzeby skorzystaj z usług tłumacza.
W przypadku przesłuchiwania nastolatków zastosowanie mają przepisy Konstytucji.W szczególności, zgodnie z art. 51 ustawy zasadniczej, nikt nie jest zobowiązany do składania zeznań przeciwko sobie lub swoim bliskim. W związku z tym małoletni ma prawo odmówić złożenia zeznań.