W ramach postępowania karnego kluczową postacią jest podejrzany CPC określa warunki, na jakich dana osoba otrzymuje ten status. Wraz z pojawieniem się takiego podmiotu w procesie rozpoczyna się wdrażanie funkcji prokuratorskiej i opracowanie głównej wersji prokuratury. Kodeks postępowania karnego zawiera artykuł 46. Odzwierciedla on wszystkie główne przepisy związane z uzyskaniem określonego statusu przez osobę. Rozważmy to bardziej szczegółowo. 
Podejrzany: definicja
Jednostka otrzymuje wskazany status, jeżeli:
- W odniesieniu do niego postępowanie karne wszczyna się na podstawach i zasadach określonych w ust. 20
- Jest zatrzymany zgodnie z art. 91 i 92.
- Jeden ze środków przymusu przewidzianych przez prawo zastosowano wobec niego przed postawieniem zarzutów, zgodnie z art. 100
- Został powiadomiony o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w sposób określony w art. 223,1.
Regulamin wewnętrzny
Osoba zatrzymana w sposób przewidziany w art. 91 musi zostać przesłuchana w ciągu 24 godzin od faktycznego ograniczenia jej swobody przemieszczania się. W przypadku określonym w ust. 2 części 1 art. 46 CPC, podmiot ma możliwość wykonania jednego połączenia telefonicznego. Rozmowę należy prowadzić w języku rosyjskim i w obecności śledczego / przesłuchującego. Możliwość ta ma na celu powiadomienie krewnych lub innych bliskich osób o fakcie zatrzymania i lokalizacji. Badacz / śledczy jest zobowiązany do wypełnienia obowiązków związanych z powiadomieniem zgodnie z art. 96 kodeksu.
Możliwości prawne
Podejrzany ma prawo:
- Aby uzyskać informacje o tym, co mu dokładnie przypisano, zapoznać się z kopią decyzji o rozpoczęciu produkcji lub zastosować jeden ze środków zapobiegawczych, protokół zatrzymania.
- Składać zeznania lub je odmawiać. Jeśli zostanie to uzgodnione, upoważnieni pracownicy są zobowiązani go ostrzec, że informacje, które dostarczy, mogą następnie zostać wykorzystane jako dowód w sprawie, nawet jeśli później odmówi. Wyjątkiem jest przypadek przewidziany w art. 75 Kodeksu w ust. 1 część druga.
- Skorzystaj z usług prawnika. Możliwość ta może zostać zrealizowana od momentu określonego w klauzulach 2-3.1 części 3 artykułu 49 Kodeksu. Obywatel może mieć poufną randkę na osobności z prawnikiem przed pierwszym przesłuchaniem.
- Od momentu umieszczenia w areszcie lub areszcie domowym osoba może spotkać się z notariuszem w celu potwierdzenia pełnomocnictwa do reprezentowania swoich interesów w dziedzinie działalności gospodarczej (przedsiębiorczej). Jednocześnie daty nie mają ograniczeń czasu trwania i ilości. Jednocześnie zabrania się przeprowadzania czynności notarialnych dotyczących nieruchomości, środków pieniężnych i innych kosztowności, które mogą być zajęte w przypadkach określonych przez Kodeks.
- Dostarcz dowody.
- Prześlij wnioski, wyzwanie.
- Udzielaj wyjaśnień / świadectw w języku, który mówi.
- Skorzystaj z usług tłumacza. Są one dostarczane bezpłatnie.
- Zapoznanie się z protokołami opracowanymi podczas wdrażania działań dochodzeniowych z jego udziałem. W przypadku uwag podejrzany ma prawo wypowiedzieć się na ich temat.
- Uczestniczyć w czynnościach dochodzeniowych przeprowadzanych na jego wniosek, na wniosek obrońcy / przedstawiciela. Możliwość ta jest realizowana za zgodą urzędnika dochodzeniowego / śledczego.
- Składać skargi na decyzje, działania / zaniechania pracowników, ich przełożonych, sądów i prokuratorów.
- Używaj innych środków ochrony, które nie są zabronione przez Kodeks.
Art. 46 Kodeks postępowania karnego z komentarzami
Kiedy związek prawny w sprawach karnych zaczyna nabierać kształtu, w oparciu o fakt, że osoba upoważniona oficjalnie powiadamia obywatela, że ma wątpliwości, czy nie jest zamieszany w przestępstwo, ma on możliwość obrony przed zarzutem, o który jest oskarżony. Jeśli zebrano dowody przeciwko podmiotowi, ale sprawa została wszczęta z obiektywnych powodów, a on sam nie został zatrzymany, nie zastosowano wobec niego środka zapobiegawczego, wówczas działa on wyłącznie w sensie psychologicznym, ponieważ podejrzany CPC ustanawia szereg warunków, na których obywatel otrzymuje oficjalnie odpowiedni status. 
Luki prawne
Art. 46 Kodeks postępowania karnego (z późniejszymi zmianami)) ustanawia zasadę dotyczącą pilnego przesłuchania obywatela. Wymóg ten wiąże się z koniecznością zapewnienia realizacji przewidzianych prawem możliwości prawnych. W szczególności chodzi o prawo do obrony. Pozwala obywatelowi natychmiast odrzucić zarzut, składając prawdziwe zeznania. Wdrażając tę zasadę, sytuacja osób, które uzyskały status podejrzanych bezpośrednio poprzez akt wszczęcia sprawy, jest nieco niepewna. Prawo nie rozwiązuje problemu dotyczącego czasu, w którym dana osoba może nie wiedzieć, że organy ścigania mają wątpliwości co do jej niewinności wobec przestępstwa, kiedy można ją przesłuchać. Mówiąc najprościej, nie jest jasne, jak długo ma on prawo do obrony. Pozycja, w której podmiot w rozważanym statusie pojawia się w produkcji od momentu wzbudzenia, może być również uznana za wadliwą. W rzeczywistości nie ma dowodów w sprawie i dowodów nie można. 
Specyfika uzyskania statusu
Św. 46 Kodeks postępowania karnego znacznie poszerzyło podstawy do przyciągnięcia obywatela do produkcji. Status rozpatrywany uzyskuje nie tylko osoba zatrzymana lub osoba, wobec której zastosowano jeden ze środków zapobiegawczych przed aktem oskarżenia. Podejrzany jest obywatelem, w stosunku do którego wszczęto postępowanie karne. Jego wszczęcie jest wyraźnie określone w art. 318 kodeksu, a także w art. 448. Tymczasem w innych kategoriach spraw decyzja może zawierać informacje na temat podejrzanego o przestępstwo. Biorąc pod uwagę, że od momentu wszczęcia postępowania obywatel uzyskuje prawie cały zakres możliwości prawnych, wydaje się, że prokurator lub inna upoważniona osoba w materiałach źródłowych musi wskazać znane informacje o nim (jeśli je otrzymano). Jeżeli w momencie wszczęcia sprawy informacje na ten temat nie są dostępne, ale później (podczas wstępnego dochodzenia) pojawiają się, wówczas osoba, która jest uważana za zamieszaną w przestępstwo, nie uzyskuje przewidzianego statusu Art. 46 Kodeks postępowania karnego. W sensie proceduralnym pozostaje on niezaangażowany w produkcję aż do zatrzymania. Podczas przeprowadzania dochodzenia sytuacja jest nieco inna. Jeżeli w trakcie produkcji uzyskano informacje wystarczające do stwierdzenia, że dana osoba może być zaangażowana w czyn, upoważniony pracownik sporządza pisemne zawiadomienie. Kopia jest przekazywana odpowiedniej osobie wraz z wyjaśnieniem zawartych w niej możliwości prawnych Art. 46 Kodeks postępowania karnego. 
Zatrzymanie
Jest to niezależny środek przymusu w postępowaniu karnym. Zatrzymanie stosuje się zgodnie z przepisami art. 91 i 92 Kodeksu. W praktyce wiąże się to z faktycznym fizycznym schwytaniem obywatela po umieszczeniu w areszcie, czyli aresztowaniu w wysoce specjalistycznym sensie. W rozumieniu ustępu 11 artykułu 5 i ustępu 3 części 3 art. 49 Kodeksu postępowania karnego obywatel pojawia się w procesie jako podejrzany nie od momentu sporządzenia protokołu. Otrzymuje ten status po faktycznym aresztowaniu. To z kolei może wystąpić przed rozpoczęciem produkcji.
Wyjaśnienia CC
Należy zauważyć, że pojęcie osoby oskarżonej podano w Art. 46 Kodeks postępowania karnego w wąskim sensie.Jak zauważył Trybunał Konstytucyjny, fakt ścigania, a zatem i aktu oskarżenia skierowanego przeciwko konkretnemu obywatelowi, może zostać potwierdzony nie tylko decyzją o wszczęciu postępowania, ale także realizacją określonych czynności dochodzeniowych. W szczególności powinny one obejmować przeszukanie, przesłuchanie, identyfikację i inne środki podjęte w celu ujawnienia przedmiotu lub wskazania istnienia wątpliwości co do jego nieuczestniczenia w przestępstwie. Osoba, przeciwko której dokonano takich czynów, musi być uważana za podejrzaną w najszerszym tego słowa znaczeniu. W takim przypadku podmiot może korzystać z usług prawnika, nie czekając na formalne potwierdzenie odpowiedniego statusu. 
Przesłuchanie
Jak zainstalować część drugą Art. 46 Kodeks postępowania karnego, rozmowę z obywatelem należy przeprowadzić w ciągu 24 godzin od momentu faktycznego schwytania (ograniczenia swobody przemieszczania się (zatrzymania)). Należy zauważyć, że przestrzeganie tego terminu jest obowiązkiem nie tylko upoważnionego pracownika. Zainstalowano w Art. 46 Kodeks postępowania karnego wymóg ten stanowi ważną gwarancję dla zatrzymanego. Po pierwsze, w tej chwili obywatel może dowiedzieć się, o co go oskarżono. Po drugie, w rozumieniu ust. 3 i 4 rozważanej normy, w tych dniach dana osoba może spotkać się z prawnikiem. 
Opcjonalnie
Obywatel otrzymuje status podejrzanego na czas określony. Jeśli dana osoba została zatrzymana, a następnie aresztowana, wówczas odpowiedni okres nie może być dłuższy niż 10 dni od momentu faktycznego schwytania (ograniczenie wolności) do przedstawienia określonego zarzutu. Jeżeli w ciągu 48 godzin nie zostanie wybrany żaden środek zapobiegawczy, osoba zostanie zwolniona. Formalnie po tym obywatela nie można uznać za podejrzanego. Wyjątkiem jest sytuacja, w której decyzja o rozpoczęciu produkcji będzie zawierać rozsądne informacje na jej temat. W ramach dochodzenia obywatel będzie uważany za podejrzanego, dopóki nie zostanie wydany akt oskarżenia.