W postępowaniu karnym często powstają wystarczające dodatkowe koszty. Są one związane z różnymi wydarzeniami i okolicznościami. Zasady ich gromadzenia są zapisane w art. 131, 132 Kodeksu postępowania karnego. Pierwsza norma stanowi, że rekompensata kosztów odbywa się na koszt budżetu lub osoby skazanej, w zależności od wyniku sprawy. Art. 131 Kodeks postępowania karnego (aktualna wersja) ustala listę kosztów. Rozważmy je bardziej szczegółowo.
Informacje ogólne
Ujawnia się koncepcja kosztów proceduralnych h. 1 łyżka. 131 Kodeks postępowania karnego. Zgodnie z jego przepisami wskazane koszty obejmują wydatki związane z realizacją postępowania. Są one kompensowane z budżetu (federalnego) lub przez uczestników procesu.
Lista kosztów
Naprawia to h. 2 łyżki. 131 Kodeks postępowania karnego. Wydatki proceduralne to wypłacane kwoty:
- Świadek, ofiara i ich przedstawiciele prawni, tłumacz, specjalista, świadkowie, biegły, prawnik, który brał udział w sprawie o wyznaczenie śledczego / śledczego lub sądu, w celu pokrycia kosztów związanych z pojawieniem się miejsca dochodzenia i zakwaterowania. Takie wydatki obejmują opłatę za wynajem mieszkania, podróż, dodatkowe koszty.
- Ofiara pokrywa koszty związane z opłaceniem usług przedstawiciela.
- Świadkowie, którzy pracują i otrzymują stałe zarobki, ofiara, ich agenci, rozumiani jako rekompensata za wynagrodzenie, którego nie otrzymali za okres spędzony na odwiedzeniu organu dochodzeniowego, dochodzeniowego, rozprawy sądowej lub prokuratury.
- Brak dochodu za odwrócenie uwagi od zwykłego zawodu.
- Jako wynagrodzenie wypłacane tłumaczowi, ekspertowi, specjalistowi za wypełnianie obowiązków w postępowaniu karnym. Wyjątkiem są przypadki, gdy osoby te wykonywały swoje zadania w formie czynności urzędowych.
- Prawnik zapewniający pomoc prawną, jeżeli jest zaangażowany w postępowanie zgodnie z zaleceniami osoby upoważnionej.
- Osoby do demontażu, spedycji, przechowywania, transportu materiałów dowodowych, transportu zwłok, a także ich części.
- Podmioty prowadzące badania kryminalistyczne w wyspecjalizowanych instytucjach.
- Do oskarżonego, zawieszonego na stanowisku zgodnie z zasadami ustanowionymi w pierwszej części art. 114 Kodeksu. Kwota jest równa wielkości minimum egzystencji dla pełnosprawnych obywateli mających siedzibę w Rosji.
Art. 131 Kodeks postępowania karnego przewiduje możliwość zwrotu kosztów i innych kosztów. W szczególności takie wydatki mogą obejmować kwoty wydane na powiadomienie krewnych lub innych bliskich osób podejrzanego o jego zatrzymaniu i adresie. Podane kwoty Art. 131 Kodeks postępowania karnegowypłacane na podstawie decyzji upoważnionego pracownika, orzeczenie sądu. Wielkość i procedura rekompensaty wydatków, z wyjątkiem określonych w ust. 2 i 8 drugiej części normy, są zatwierdzane przez rząd.
Art. 131 Kodeks postępowania karnego z komentarzami
Zgodnie z przepisami prawa poszczególni uczestnicy postępowania karnego mogą liczyć na zwrot kosztów proceduralnych. Do takich podmiotów należą w szczególności:
- Świadkowie, ofiary i ich przedstawiciele.
- Specjaliści i eksperci.
- Świadkowie i tłumacze.
- Adwokaci biorący udział w postępowaniu w sprawie powołania upoważnionych pracowników.
Wydatki poniesione przez te osoby są zwykle związane z wezwaniem na przesłuchanie, wydaniem opinii, przekazaniem, udziałem w wydarzeniach dochodzeniowych, spotkaniach. Biorąc pod uwagę Art. 131 Kodeks postępowania karnego z komentarzami 2016 lat należy zauważyć, że opinia prawników na temat struktury wydatków nie zmieniła się znacząco. W szczególności eksperci odnoszą się do uzasadnionych kosztów proceduralnych i niezbędnych kosztów związanych z postępowaniem karnym. Skład kosztów obejmuje między innymi wynagrodzenie dla osób prawnych i obywateli zaangażowanych jako uczestnicy lub zaangażowanych w proces rozwiązywania niektórych problemów. Ta ostatnia powinna na przykład obejmować osoby, które zabrały rzeczy podejrzanego / oskarżonego do przechowywania, dowodów transportu itp. 
Wyjątki
Skład kosztów, których wykaz został ustalony Art. 131 Kodeks postępowania karnego, nie obejmują kwot wydanych na wdrożenie badań kryminalistycznych w instytucjach publicznych. Wynika to z faktu, że działalność takich organizacji jest finansowana z budżetu (federalnego lub regionalnego). Koszty nie obejmują również kwoty odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działania lub decyzje organów dochodzeniowych / śledczych, prokuratorów, w sposób określony w częściach 3 i 5 art. 133 Kodeksu. W szczególności mówimy o kosztach odszkodowania za szkody powstałe w wyniku bezprawnego zajęcia i zatrzymania istotnych aktywów jako dowodów materialnych.
Nuance
Klauzula 1.1 drugiej części omawianej reguły dotyczy kosztów proceduralnych kwoty przekazanej ofierze w celu wypłaty wynagrodzenia przedstawicielowi. Jeśli przeanalizujesz Art. 131 Kodeks postępowania karnego z komentarzami z 2015 r.. Należy zauważyć, że prawnicy zaliczają do tej samej kategorii kosztów środki przekazane prawnikowi działającemu w interesie małoletniej ofiary w wieku poniżej 16 lat, wobec której popełniono napaść na nieuczciwość seksualną. Rekompensatę za odpowiednie kwoty przeprowadza się, jeżeli oficer obrony, śledczy, sąd itp. Zapewniają udział obrońcy. Rekompensata honorariów dla tego adwokata odbywa się ze środków federalnych.
Kwestie kontrowersyjne
W art. 131 Kodeksu postępowania karnego Federacji Rosyjskiej w nowym wydaniu wprowadzono część, zgodnie z którą koszty proceduralne obejmują kwoty wypłacone ofierze, a nie samemu obrońcy. W związku z tym możemy powiedzieć, że wszystkie koszty związane z wynagrodzeniem dla przedstawiciela mogą zostać zrekompensowane kosztami prawnymi. Jednak interpretacja normy może być inna. Nie zapomnij tej części czwartej Art. 131 Kodeks postępowania karnego ustala, że procedura i kwota odszkodowania dla przedstawiciela ofiary, zaangażowanego w wyznaczenie oficera śledczego, śledczego itp., są zatwierdzone przez rząd. Tymczasem specjalna rezolucja wspomnianego ciała nie istnieje dzisiaj. W tym względzie, jak zauważają prawnicy, w celu rozwiązania istotnych problemów w praktyce można analogicznie zastosować normy zawarte w rozporządzeniu w sprawie rekompensaty kosztów proceduralnych. 
Objaśnienia
Co wyjaśnia wzmiankę o rozporządzeniu w sprawie zwrotu kosztów? Przede wszystkim dlatego, że akapit „a” akapitu pierwszego niniejszego aktu określa procedurę i kwotę zwrotu wydatków przewidzianą w ust. 1-9 drugiej części Art. 131 Kodeks postępowania karnego. Wyjątkiem są koszty określone w ust. 2 i 8 niniejszej normy. W związku z tym rozporządzenie we wskazanej części dosłownie stosuje się do kwot, które są wypłacane ofierze z tytułu zwrotu kosztów przedstawiciela.
Jednak wraz z wprowadzeniem tej zasady ust. 1.1 drugiej części art. 131 CPC jeszcze nie istniało. Ponadto rozporządzenie nie mówi nic o rekompensacie funduszy wypłaconych poszkodowanemu przedstawicielowi. W związku z tym przed dostosowaniem aktu normatywnego można go interpretować na dwa sposoby. Jeśli opieramy się na dosłownym rozumieniu akapitu pierwszego lit. a) rozporządzenia, wówczas całkowicie dopuszczalne jest mówienie o ustaleniu limitów kwot do zapłaty na rzecz ofiary w celu pokrycia kosztów związanych z wynagrodzeniem dla przedstawiciela. Jednocześnie inni prawnicy, koncentrując się na treści rozporządzenia i dacie zmian do niego, całkiem słusznie oświadczają, że obecnie nie ma ono zastosowania do obliczania kosztów proceduralnych określonych nie tylko w ust. 2 i 8, ale także w ust. 1.1 art. 131 Kodeks postępowania karnego.
Wnioski
Zatem istnienie dwóch podejść do obliczania kwoty kosztów proceduralnych, zgodnie z klauzulą 1.1, jest w pełni uzasadnione. Jeśli zajmiesz pierwsze miejsce, wówczas kwota przekazana ofierze na pokrycie kosztów związanych z zapłaceniem przedstawicielowi opłaty może być dwojakiego rodzaju. W pierwszym przypadku są to kwoty określone w podsekcji 45 ust. 2, które są przekazywane prawnikowi, którego udział zapewnia organ dochodzeniowy lub sąd w związku z postępowaniem w sprawie naruszenia integralności seksualnej nieletniego poniżej 16 roku życia. W drugim przypadku są to fundusze wypłacane ofierze na pokrycie kosztów związanych z reprezentacją w innych sytuacjach. Stosując rozporządzenie przez analogię, można ustalić procedurę obliczeniową i wysokość wynagrodzenia dla prawnika uczestniczącego w sprawie po wyznaczeniu upoważnionego organu.
Dodatkowe czynniki
Przy ustalaniu kwoty należnej adwokatowi lub przekazanej ofierze na pokrycie kosztów związanych z wypłatą wynagrodzenia adwokatowi należy wziąć pod uwagę złożoność sprawy. Oceniając to, należy z kolei wziąć pod uwagę jurysdykcję, dotkliwość i liczbę epizodów, liczbę podejrzanych, oskarżonych, ilość materiałów i inne okoliczności. Jeżeli adwokat jest zaangażowany w postępowania prowadzone na Dalekiej Północy i na równoważnych mu obszarach, obliczenia uwzględniają współczynniki i premie ustalone dla takich terytoriów.
Odszkodowanie za podróż
Każdy przedstawiciel ofiary ma prawo oczekiwać otrzymania kwot związanych ze zwrotem kosztów podróży do miejsca produkcji. Jednocześnie normy określają maksymalne rozmiary takich płatności w zależności od rodzaju transportu. Koszt podróży do miejsca wykonania środków proceduralnych i powrotu do miejsca zamieszkania, pracy, tymczasowego pobytu przedstawiciela obejmuje koszt dojazdu komunikacją miejską do stacji, przystani, lotniska i od nich, wydania biletu i zapewnienia pościeli. W takim przypadku jednostka musi przedstawić dokumenty potwierdzające odpowiednie koszty. W niektórych przypadkach osoby prawne nie mogą przedstawić takich dokumentów. W takich sytuacjach rekompensata dokonywana jest na podstawie ustalonych minimalnych kwot. Na przykład, podczas korzystania z transportu kolejowego, koszt biletu w zarezerwowanym samochodzie osobowym jest rekompensowany. Koszty podróży jury na spotkanie nie są kosztami prawnymi. W związku z tym nie można ich odzyskać od skazanego.
Gwarancje
W przypadku obywatela powołanego jako ofiara, świadek, prawny przedstawiciel, specjalista / ekspert, świadek, tłumacz zachowane jest średnie wynagrodzenie w miejscu jego działalności zawodowej. Ta zasada obowiązuje przez cały okres, w którym podmiot zajmuje się produkcją. Średnia pensja ma być utrzymywana przez wszystkie dni robocze zgodnie z harmonogramem zatwierdzonym przez przedsiębiorstwo.
Ogólne wymagania
Kwoty wypłacane świadkom, ofiarom, przedstawicielom, rozumiane jako rekompensata za brak wynagrodzenia za czas spędzony na produkcji, są przeprowadzane zgodnie z zasadami określonymi w pkt 25–29 rozporządzenia w sprawie odszkodowania za koszty proceduralne. W tym celu osoby te składają zaświadczenie o zatrudnieniu i kopię zeszytu pracy. Rozliczenia międzyokresowe dokonywane są zgodnie z faktycznym czasem spędzonym na wykonywaniu obowiązków proceduralnych przez wskazanych obywateli na podstawie średnich dziennych zarobków obliczonych w sposób określony w art. 139 Kodeksu pracy. 
Wniosek
Wykaz kosztów proceduralnych podany w art. 131 kodeksu postępowania karnego nie jest wyczerpujący. Wskazuje na to paragraf 9 drugiej części normy. Inne koszty, które mogą powstać podczas produkcji, obejmują na przykład koszty bezpośrednio związane z gromadzeniem i badaniem dowodów.Wśród nich w szczególności są koszty udziału psychologa, nauczyciela i innych osób w przeprowadzaniu czynności dochodzeniowych. Ponadto koszty zaangażowania ofiary przez przedstawiciela i inne zainteresowane strony na dowolnym etapie postępowania są uwzględnione w takich wydatkach, pod warunkiem że są uzasadnione i konieczne. Takie koszty, jak i inne, należy udokumentować. Sąd musi zdecydować w wyroku o podziale kosztów proceduralnych. Jeżeli nie zostało to zrobione z naruszeniem przepisów ust. 3 części 1 art. 309 Kodeksu postępowania karnego, problem ten zostaje rozwiązany w ramach wykonania orzeczenia zgodnie z rozdziałem 47 Kodeksu.