Tworząc zadanie techniczne, musi koniecznie wymieniać wszystkie wymagania dotyczące systemu informatycznego, w przeciwnym razie programista po prostu nie będzie wiedział, w jakim celu produkt jest tworzony, co ma spełniać i w jaki sposób. Formułowanie wymagań spoczywa na kliencie, chociaż w praktyce zwykle pomagają w tym menedżerowie, za pośrednictwem których składane jest zamówienie. Ale studenci zajmujący się pisaniem prac semestralnych i rozpraw powinni mieć możliwość samodzielnego tworzenia takich list.
Wspólne zrozumienie
Proces tworzenia własności intelektualnej jest dość skomplikowany, składa się z wielu kolejnych etapów. Specjaliści pracujący nad projektem zmuszeni są radzić sobie z różnymi trudnościami. Do pewnego stopnia można to uprościć poprzez dokładne sformułowanie wymagań dla systemu informatycznego. Nie zawsze jest oczywiste, dlaczego pojawiają się problemy, szczególnie podczas pracy nad innowacyjnymi produktami, a stworzenie kompleksowego opisu wszystkich działań, dla których produkt jest przeznaczony, jest często trudnym zadaniem.
Uwaga na wszystkie szczegóły
Pełny obraz funkcjonalności produktu to pełna lista wymagań dla systemu informatycznego. Obejmuje również aspekty sugerowane przez klienta, a programista wdraża je podczas tworzenia projektu. Proces budowania zdolności, ich badania analityczne, dokumentacja i testy wydajności to opracowywanie wymagań, podczas których można dokładnie zidentyfikować wszystkie ograniczenia i dojść do konsensusu między „chcę” a „naprawdę wykonalnym”. Należy pamiętać, że współcześni inżynierowie nie są magikami, ale ludźmi używającymi dostępnych narzędzi technicznych, których możliwości niestety są również ograniczone. Aspekt czasowy jest nie mniej znaczący, ponieważ prace nad tworzeniem i wdrażaniem wymagań wymagają znacznych kosztów czasowych - miesięcy, a czasem lat.
Które tam są
Mówi się o wymaganiach systemowych i użytkowych dotyczących systemu informatycznego. Język naturalny opisuje te przedstawione przez konkretnego użytkownika. Aby wyjaśnić sformułowanie, możesz skorzystać z diagramów o różnym stopniu złożoności. Pozwala to zrobić ogólne wrażenie na funkcjach, dla których adres IP ma zostać zaimplementowany, oraz na ograniczeniach, które napotkasz w swojej pracy.
Wymagania systemowe to te specyficzne cechy projektu, których znajomość pozwala przełożyć życzenia klienta na rzeczywistość. Te wymagania techniczne dla systemu informacyjnego obejmują prezentację na temat cech sprzętu, jego mocy, a także wyboru na korzyść konkretnej opcji architektury. Wiele innych aspektów można przypisać tym systemowym, które nie są oczywiste dla użytkownika, ale regulują ostateczny produkt.
Wymagania: gdzie je zdobyć?
Zadania formułowania i zatwierdzania wymagań dla systemu informatycznego nie są tak proste, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Termin ten jest używany do określenia tak złożonego ustrukturyzowanego procesu, w ramach którego tworzona jest dokumentacja, potwierdzona przez klienta, kontrahenta, który wyraźnie reguluje wszystkie specyfikacje produktu. Rozwój podzielony jest na cztery kolejne etapy:
- działania analityczne mające na celu określenie stopnia wykonalności planowanego;
- tworzenie, analityczne badanie wymagań bezpośrednio;
- formułowanie wymagań dotyczących tworzenia dokumentacji uzupełniającej;
- certyfikacja wymagań systemu danych w zakresie informacji, a także innych warunków, zasad realizacji projektu.
Nie takie proste
Jeżeli raz ustanowione zostaną wymagania dotyczące bezpieczeństwa systemów informatycznych, treści informacyjnych, formatu, zadań zarządzania i innych aspektów funkcjonowania projektu, nie oznacza to, że pozostaną one niezmienione aż do „zwycięskiego końca”. Przepływowi pracy często towarzyszy zmiana ustalonych specyfikacji i wymagań. Dzieje się tak nie tylko z inicjatywy klienta, ale także wykonawcy, który ma do czynienia z pewnymi ograniczeniami technicznymi, które uniemożliwiają wdrożenie szeregu zaplanowanych aspektów. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę funkcje kontroli procesu. Zarządzanie zmianami jest jednym z kluczowych aspektów opracowywania wymagań i ich wdrażania w ramach konkretnego adresu IP.
Ważnym aspektem pracy z wymaganiami jest zdefiniowanie tych z późniejszą wszechstronną analizą informacji. W tym celu stosuje się uogólniony model pracy. W ramach konkretnego przedsiębiorstwa wdrażany jest unikalny system zarządzania wymaganiami systemu informatycznego, który pozwala formułować, dostosowywać, akceptować, odrzucać wybrane warunki. Wiele zależy od kwalifikacji pracowników, rodzaju własności intelektualnej, nad którą pracują, standardów stosowanych w przepływie pracy.
Jak to wygląda
W praktyce sformułowanie, analiza wymagań dotyczących bezpieczeństwa systemów informatycznych, wypełniania danych, struktury (oraz innych systemów i użytkowników) wymaga najpierw zidentyfikowania cech konkretnego obszaru tematycznego. Jest on badany przez wykwalifikowanych analityków, określając specyficzne parametry sektora aplikacji opracowanego produktu w przyszłości. Następnie zaczynają zbierać wstępne wymagania, pracując z osobami formułującymi takie informacje. Równolegle kontynuują prace nad dopracowaniem tematu.
Kolejnym krokiem w formułowaniu wymagań dotyczących miejskich systemów informacyjnych, prywatnych, wykorzystywanych w agencjach rządowych, jest stworzenie hierarchicznego systemu zidentyfikowanych informacji. Jeśli początkowe gromadzenie informacji daje chaotyczny kompleks danych, wówczas w ramach systematyzacji porządkuje się je, tworząc grupy elementów, które mają logiczne połączenia ze sobą.
Kontynuacja pracy
Kolejnym krokiem w specyfikacji wymagań informacyjnych w systemach informatycznych, strukturze projektu, funkcjach, cechach wewnętrznych jest identyfikacja sprzeczności i rozwiązywanie konfliktów. Kiedy otrzymują informacje od szerokiej gamy stron trzecich na temat pracy projektowanej własności intelektualnej, napotykają następujący problem: każda osoba ma swoje własne unikalne pomysły na temat możliwości projektu i jego celu. Często pomysły otrzymywane od różnych ludzi wchodzą ze sobą w konflikt, a także są sprzeczne z logiką, istniejącymi możliwościami technicznymi, za pomocą których system jest wdrażany. Aby usprawnić sytuację, po dokładnej analizie konieczne jest zidentyfikowanie wszystkich sprzeczności i znalezienie optymalnego rozwiązania kompromisowego w celu ich rozwiązania.
Identyfikując sprzeczności i analizując wykonalność wszystkich wymagań, konieczne jest również opracowanie systemu priorytetów. Wśród ogólnego zestawu wymagań są zawsze ważniejsze i mniej znaczące. Zadaniem programistów jest ścisła współpraca z tymi, którzy tworzą wymagania, aby zidentyfikować, które z ustalonych aspektów funkcjonowania produktu są najważniejsze i które mogą poczekać lub zostać całkowicie anulowane, jeśli przyczynią się do tego negatywne warunki zewnętrzne (na przykład brak czasu). Po stworzeniu systemu priorytetów możemy zacząć sprawdzać zidentyfikowane aspekty pod kątem kompletności, zgodności między nimi i spójności.
Krok po kroku
Wymagania dotyczące systemów informatycznych (dane osobowe, informacje o pracy przedsiębiorstwa i wszelkie inne) są formułowane jako część procesu cyklicznego. Wszystkie stopnie są połączone zarówno bezpośrednio, jak i odwrotnie. Kroki są opisane powyżej: najpierw musisz zidentyfikować cechy przedmiotowego obszaru, a następnie stopniowo przejść do kroku określania zgodności wymagań między sobą, a także ich kompletności i innych parametrów, co pozwala nam mówić o stosowalności uzyskanych warunków w praktyce dla programistów. Jeśli uda Ci się stworzyć pełnoprawny obraz obszaru tematycznego, już określa on warunki pracy, a zwłaszcza funkcjonowanie. Powtórzenie cyklu daje bardziej dokładny, pogłębiony obraz obszaru, trzeci cykl pozwoli jeszcze bardziej sformułować wymagania. Powtarzanie jest konieczne, dopóki wszyscy uczestnicy przepływu pracy nie zrozumieją dokładnie, do czego przeznaczony jest system i jak on będzie działał, co należy wdrożyć podczas pracy nad projektem.
Aby proces formułowania wymagań był skuteczny, a jego wyniki mogły być zastosowane w pracy, konieczne jest przestrzeganie ogólnie przyjętych algorytmów formułowania warunków.
Punkty odniesienia
Jest to podstawowa metoda identyfikacji wymagań dla systemów informacji o stanie, w szczególności - w skrócie, absolutnie każdy, bez względu na to, gdzie są używane. W ramach definicji warunków należy uznać za warunek początkowy, że punkty widzenia na rozważaną kwestię mogą się różnić. Są one identyfikowane i wykorzystywane jako podstawa do sformułowania pierwszego procesu zbierania wymagań, a następnie rzeczywistych warunków.
Punkt widzenia jest dość niejasną koncepcją, dlatego opracowano kilka podejść, które interpretują ją inaczej. Najprostsza interpretacja tego pojęcia jest źródłem danych opisujących działanie IP. Punkty odniesienia stają się podstawą do modelowania własności intelektualnej i wykorzystywania informacji w produkcie. Zbiór wymagań obejmuje identyfikację wszystkich istotnych punktów odniesienia, które są dalej wykorzystywane w procesie budowy produktu. Uwzględnia również sposób, w jaki techniki zostaną wykorzystane do przetwarzania danych.
Alternatywne podejście
Inna interpretacja pojęcia „punktu widzenia” obejmuje postrzeganie tego terminu jako struktury reprezentacji. W rzeczywistości jest to element modelu produktu. Różne punkty widzenia pozwalają tworzyć liczne modele skończonych maszyn stanów, interakcje bytów i relacje między nimi w ramach konkretnego projektu. Uwzględniono specyfikę zakresu projektu.
Punkt widzenia może oznaczać opinię zewnętrznego odbiorcy usługi realizowanej za pośrednictwem IP. Na podstawie TK można zidentyfikować dane, które są wykorzystywane przy wdrażaniu usług systemowych, ich zarządzaniu. To podejście jest uważane za najbardziej skuteczne. Stanowiła podstawę Definicji wymagań zorientowanych na punkt widzenia - konkretnej metody identyfikowania wymagań, która pozwala określić informacje i skutecznie je przeanalizować.
Pracuj z punktami widzenia
Najpierw należy je zidentyfikować, a także określić wszystkie usługi związane z danym punktem. Następnie system jest zorganizowany w sposób hierarchiczny, grupując punkty widzenia między sobą, odsłaniając wspólne usługi dla IP. Te zostały sklasyfikowane jako najwyższy poziom hierarchiczny. Zostaną odziedziczone przez wszystkie TK niższego poziomu.
Wspieranie TK wymaga udokumentowania. Dla tej informacji jest jasno opisany, biorąc pod uwagę wyniki identyfikacji. Następnie można stworzyć system TK, w którym wszystkie obiekty IP zidentyfikowane na podstawie zebranych informacji zostaną odzwierciedlone.
Nie spiesz się!
Z reguły praca nad IP zaczyna się od wielkiej sesji burzy mózgów zaprojektowanej w celu określenia wszystkich możliwych wymagań dla projektu. Należy wcześniej wiedzieć, że określenie wszystkich możliwych wymagań za pomocą jednej procedury jest prawie niemożliwe. Im bardziej złożony system, tym więcej takich procedur będzie wymaganych.Tylko jeśli powtarzające się burze mózgów, w których biorą udział zarówno klient, jak i wykonawca, nie dostarczają użytecznych informacji, można rozsądnie założyć, że określono TOR wspierające i sformułowano wymagania, możemy rozpocząć ich wdrażanie za pomocą środków technicznych.
Certyfikacja wymagań
Ta procedura pozwala zrozumieć, w jakim stopniu wymagania odpowiadają pomysłom klienta na produkt końcowy. Weryfikacja jest jednym z najważniejszych kroków w wykrywaniu błędnej specyfikacji i wcześniejszym jej wyeliminowaniu. W przeciwnym razie zmiana będzie musiała zostać przeprowadzona na etapie, gdy system jest już zaprojektowany i zbudowany, co pociąga za sobą zarówno tymczasowe, jak i inne straty zasobów. Największe problemy powodują błędy wykryte po wprowadzeniu produktu w przedsiębiorstwie.
W ogólnym przypadku praca nad wprowadzaniem zmian w systemie jest oceniana znacznie wyżej niż wykrywanie i korekta niedokładności na etapie projektowania IP, funkcjonalność kodowania. Zmiana wymagań w większości przypadków wywołuje imponujące zmiany strukturalne, w tym poziom podstawowy. Oznacza to, że po wprowadzeniu zmian będziesz musiał przejść pełny zakres weryfikacji i testów, aby upewnić się, że wszystkie zaprojektowane narzędzia działają poprawnie.