Kiedy ktoś jest bliski wyboru zawodu, powinien wiedzieć, że zadanie przed nim nie ogranicza się do ustalenia, w jaki sposób zarobi na życie w przyszłości. Ta czy inna aktywność bez wątpienia określi sposób jego życia. Jeśli podchodzisz do tego problemu lekko, opierając się wyłącznie na zewnętrznych przejawach zawodu, i nie bierzesz pod uwagę twoich wewnętrznych wymagań, różnych ograniczeń i obowiązków, taki eksperyment może być bardzo drogi nie tylko dla samej osoby, ale także dla ludzi wokół niego.
Wybór pola działalności
Dzisiaj na świecie jest ponad dwadzieścia tysięcy zawodów. Tak duża różnorodność często zaskakuje licealistów i wczorajszych uczniów. Ale najczęściej, wybierając sferę swojej przyszłej działalności, kierują się opinią rodziców, modą i prestiżem zawodu. Jednak niewiele osób jest zainteresowanych korespondencją przyszłej specjalności i własną psychologią. Jest to jednak bardzo ważny punkt. Psychologowie stosują się do tej samej opinii.
W takim przypadku koncepcja profesjonalnej instalacji ma fundamentalne znaczenie. Odzwierciedla gotowość danej osoby do podejmowania ważnych decyzji na poziomie zawodowym. Z jednej strony takie postawy kojarzą się z obiektywnymi sytuacjami, które pojawiają się podczas pełnienia obowiązków służbowych, az drugiej są niemożliwe bez doświadczenia danej osoby w rozwiązywaniu różnych problemów życiowych.
Określenie rodzaju przyszłego zawodu
Wysoka konkurencja obserwowana dziś na rynku pracy z pewnością będzie wymagała młodego specjalisty, który chce zająć swoją niszę, a nie tylko wystarczająco wysoką aktywność. Musi także wykazywać dobre kwalifikacje zawodowe. Jak wybrać właściwy kierunek w życiu?
Istnieją na to różne metody. Określenie rodzaju przyszłego zawodu za pomocą ich zastosowania jest znacznie uproszczone. Aby wyjaśnić skłonność danej osoby do specjalizacji, nadal proponuje się zastosowanie kwestionariusza diagnostyczno-różnicowego E. A. Klimova. To krótki test, który dziś jest najbardziej popularny i powszechny w psychologii praktycznej. Opiera się na klasyfikacji uwzględniającej rodzaje zawodów według Klimowa.
Kwestionariusz obejmuje dwadzieścia alternatywnych wyroków. Każdy, kto przejdzie ten test, wystarczy wybrać jedną z dwóch klas wskazanych w każdym pytaniu.
Klasyfikacja istniejących specjalności
Głównym kryterium metodologii, która określa typy zawodów według Klimowa, jest „przedmiot pracy”. Do tego jest skierowana lub skierowana jest profesjonalna działalność przekształcająca.
Jednocześnie Klimow identyfikuje pięć takich „przedmiotów pracy”. To jest:
- przyroda, mamy tu na myśli obiekty biologiczne, czyli dziką przyrodę;
- sprzęt, w tym maszyny i materiały, mechanizmy i różne rodzaje energii;
- osoba w różnym wieku (dziecko, dorosły i starszy);
- System znaków, który obejmuje różnorodne teksty, formuły, liczby i systemy informacyjne;
- obraz artystyczny.
Zgodnie z tą klasyfikacją wyróżnia się pięć obszarów działalności zawodowej. Rozważmy je bardziej szczegółowo.
„Człowiek jest naturą”
Istnieją pewne rodzaje zawodów dla tych, którzy lubią pracować w ogrodzie i opiekują się zwierzętami i roślinami oraz są dobrze zaznajomieni z biologią. Dla takich osób warto zapoznać się ze specjalnościami z dziedziny „ludzie” – natura ”.Przedmiotem pracy w tym przypadku są z reguły zwierzęta i warunki ich życia i wzrostu, a także rośliny i warunki ich wzrostu.
W tym przypadku klasyfikator „Rodzaj przyszłego zawodu” Klimov wskazuje, że specjaliści w tej dziedzinie będą wykonywać takie działania, jak:
- badania, badania, analiza stanu i warunków życia roślin lub zwierząt (mikrobiolog, agronom, hydrobiolog, specjalista od zwierząt gospodarskich, fitopatolog, chemik rolny);
- opieka nad zwierzętami i roślinami uprawnymi (pole i hodowca, hodowca i hodowca, zwierzęta gospodarskie i drób, pszczelarz i ogrodnik);
- prowadzenie działań zapobiegawczych w celu zapobiegania chorobom zwierząt i roślin (lekarz prowadzący kwarantannę, lekarz weterynarii).
Wymagania psychologiczne
Rodzaje zawodów w dziedzinie ludzi – przyroda ”, tylko ten, kto ma:
- rozwinięta wyobraźnia, myślenie wizualno-figuratywne, dobra pamięć wzrokowa, umiejętność oceny i przewidywania zmieniających się czynników natury, obserwacja;
- wytrwałość i cierpliwość, umiejętność pracy poza drużyną, w błocie i w trudnych warunkach pogodowych.
Przedstawiciele tego zawodu muszą patrzeć na świat jako na cały system zjawisk biologicznych i dzikiej przyrody. Muszą pamiętać o znacznych ilościach informacji o istnieniu jednolitych części wód i lasów, parków itp. Ci profesjonaliści powinni mieć podejście do nauk przyrodniczych, które pozwoli im zobaczyć pewien wzór w dowolnym rzędzie i, biorąc pod uwagę to, kontynuować ten rząd. A dla osób, których praca związana jest z wyprawami i podróżami (oceanolog, geolog itp.), Wymagana będzie siła, zręczność i wytrzymałość fizyczna. I oczywiście ten, kto marzy o jednym z tych zawodów, powinien kochać naturę i traktować ją bardzo ostrożnie.
„Człowiek jest techniką”
Metodologia Klimova do określania rodzaju przyszłego zawodu oferuje zwrócenie uwagi na ten obszar działalności dla osób, które lubią brać udział w pracach laboratoryjnych z zakresu elektrotechniki, chemii i fizyki. Zwłaszcza sfera „wyposażenia człowieka” jest odpowiednia dla tych, którzy są zaznajomieni z urządzeniami gospodarstwa domowego, zdolnymi do tworzenia, naprawy i obsługi różnych mechanizmów, maszyn, urządzeń i obrabiarek.
Z jakich przedmiotów pracy korzystają specjaliści wybierający podobne rodzaje zawodów? Należą do nich mechanizmy i maszyny, czyli obiekty techniczne, a także rodzaje energii i materiałów.
Jaki jest wybór zawodu w tym przypadku? Rodzaje działań w tym obszarze obejmują następujące obszary:
- Tworzenie, montaż i instalacja urządzeń technicznych. Są to specjaliści, którzy projektują i konstruują różne urządzenia i systemy techniczne, a także opracowują technologie dla swojego procesu produkcyjnego. Specjaliści pracują również w tym obszarze, są w stanie montować urządzenia, mechanizmy i maszyny z poszczególnych jednostek i części, a następnie je dostosowywać i dostosowywać.
- Działanie urządzeń technicznych. Tacy specjaliści wykonują swoją działalność, pracując na maszynach, kontrolując pojazdy lub systemy automatyczne.
- Naprawa urządzeń technicznych. W takim przypadku specjaliści są w stanie zidentyfikować i rozpoznać wadliwe działanie urządzeń, instrumentów, mechanizmów, doprowadzić je do normalnego stanu i przeprowadzić regulację.
Kryteria psychologiczne dla specjalistów w dziedzinie „człowiek - technologia”
Ludzie, którzy wybiorą tego rodzaju zawody, powinni mieć:
- dobra koordynacja ruchu;
- dokładne postrzeganie kinestetyczne, słuchowe, wizualne i wibracyjne;
- rozwinięta kreatywna i techniczna wyobraźnia i myślenie;
- umiejętność koncentracji i zmiany uwagi;
- obserwacja.
Kiedy tacy ludzie pracują, należy pamiętać o najbardziej złożonych procesach zachodzących w systemach technicznych. Może to być komputer lub nowoczesny model samochodu wypchany elektroniką, zautomatyzowana linia produkcyjna itp.Wszystkie obiekty techniczne obsługiwane przez profesjonalistów w tej dziedzinie mają ogromną różnicę wielkości. W końcu zawierają kolosalną turbinę parową i tranzystor, które można zobaczyć tylko pod mikroskopem. Różnorodne w tej dziedzinie i środkach pracy. Może to być gigantyczna koparka i najcieńszy mikrokalpel. Dlatego ludzie, którzy wybiorą ten obszar aktywności, powinni mieć talent do ruchu, a czasem wytrzymałość i siłę fizyczną.
„Człowiek jest systemem znaków”
Co oferuje technika Klimova? Zawód, który należy do sfery „człowiek - system znaków”, jest idealny dla tych, którzy lubią rysować rysunki i wykonywać obliczenia, usystematyzować różnorodne informacje i przechowywać szafki na dokumenty, nie przejmować się ekonomią, programowaniem, statystykami itp.
Charakterystyka rodzajów zawodów „człowiek – system znaków ”sugeruje, że głównymi przedmiotami pracy takich specjalistów są:
- teksty w języku obcym lub ojczystym (korektor i redaktor, urzędnik i maszynistka, składacz i operator telegraficzny);
- tabele, formuły i liczby (operator i programista komputerowy, księgowy i ekonomista, a także statystyki);
- mapy, diagramy i rysunki (inżynier i konstruktor procesów, kopista i sprawozdawca, geodeta i nawigator);
- sygnały dźwiękowe (stenograf i operator radiowy, realizator dźwięku i operator telefoniczny).
Cechy psychologiczne przedstawicieli sfery „człowiek jest systemem znaków”
Jak w takim przypadku zastosować klasyfikację zaproponowaną nam przez E.A. Klimow? Określenie rodzaju przyszłego zawodu jest niemożliwe bez cech, które osoba ma:
- dobra pamięć mechaniczna i o dostępie swobodnym;
- zdolność do długoterminowej koncentracji uwagi na kultowym materiale;
- dobre przełączanie i rozkład uwagi;
- umiejętność dostrzeżenia istoty konwencjonalnych znaków;
- dokładność percepcji;
- cierpliwość i wytrwałość;
- logiczne myślenie.
Przedstawiciele tej sfery oceniają świat z punktu widzenia jego uporządkowania oraz z punktu widzenia tego, ile wszystko zostało w nim uwzględnione, zbadane i policzone. Tacy specjaliści powinni dobrze znać symbole i systemy znaków. Dlatego ważne jest, aby czuli język, to znaczy umieli szybko znaleźć ogólne znaczenie właściwe dla tekstu i uchwycić te momenty, które mu nie odpowiadają.
„Człowiek jest obrazem artystycznym”
Jest to czwarty obszar, w którym dana osoba może zostać specjalistą pierwszej klasy. Aby to zrobić, będziesz musiał użyć przedmiotu pracy w swojej pracy w postaci obrazu artystycznego i metod jego budowy.
Specjaliści, którzy wybiorą ten obszar, będą musieli przeprowadzić takie działania, jak;
- projektowanie i tworzenie dzieł sztuki (artysta i pisarz, projektant mody i kompozytor, rzeźbiarz i architekt, choreograf i dziennikarz);
- produkcja zgodnie z modelem lub reprodukcją różnych produktów (konserwator i jubiler, muzyk i rytownik, stolarz i aktor);
- Powielanie i masowa produkcja dzieł sztuki (szlifierka kryształów i kamieni, mistrz malarstwa, drukarka i malarz).
Wymagania dotyczące portretu psychologicznego przedstawicieli zawodów „człowiek - wizerunek artystyczny”
Ci, którzy planują pracować w tym obszarze działalności, będą potrzebować:
- zdolności artystyczne;
- pamięć wzrokowa i obserwacja;
- kreatywna wyobraźnia;
- myślenie wizualno-figuratywne;
- dobrze rozwinięta percepcja wzrokowa;
- obserwacja;
- znajomość i zrozumienie praw psychologicznych, które wpływają na wpływ na ludzi.
Tacy specjaliści szukają piękna i harmonii w otaczającym ich świecie. Próbują też przynieść mu coś pięknego. Aby rozwiązać takie twórcze zadania, musisz być osobą, która subtelnie odczuwa świat. Ale jednocześnie ważne jest, aby zachować spokój i stabilność psychiczną. To da siłę i nie pozwoli ci być zdenerwowanym w przypadku awarii.
„Człowiek jest człowiekiem”
Dla większości profesjonalistów pracujących w tej dziedzinie przedmiotem pracy są ludzie. Dotyczy to takich obszarów działalności:
- szkolenie i edukacja (nauczyciel i wychowawca, a także trener sportowy);
- usługi medyczne (sanitariusz i lekarz, nianie i pielęgniarki);
- usługi konsumenckie (fryzjer i sprzedawca, stróż i kelner);
- ochrona państwa i społeczeństwa (policjanta i prawnika, wojskowego i inspektora);
- usługi informacyjne (wykładowca, przewodnik i bibliotekarz).
Wymagania psychologiczne dla zawodów „człowiek - człowiek”
Jakie cechy charakteru powinni mieć specjaliści pracujący w tej dziedzinie? Dla nich ważne jest:
- towarzysko, łatwo nawiązując kontakty z nieznajomymi;
- dążyć do komunikacji;
- mieć stabilne i dobre zdrowie podczas pracy z ludźmi;
- być responsywnym i przyjaznym;
- mieć fragment;
- być w stanie powstrzymać własne emocje;
- umieć analizować zachowanie nie tylko innych, ale także własnych;
- przewidywać intencje i rozumieć nastrój innych ludzi;
- zrozumieć relacje międzyludzkie;
- powstrzymywać pojawiające się nieporozumienia i organizować interakcje między ludźmi;
- mieć umiejętność postawienia się w miejscu rozmówcy, aby móc słuchać i brać pod uwagę jego opinię;
- własne gesty, mimikę i mowę;
- być w stanie przekonać ludzi;
- być punktualny, schludny i opanowany;
- znać psychologię ludzi.
Przedstawiciele zawodów w dziedzinie „człowiek – człowiek ”, musi zrozumieć, że wszyscy ludzie postrzegają ten świat na swój własny sposób. Co więcej, wiele trudności pojawiających się w relacjach międzyludzkich wynika z niechęci do przyjęcia punktu widzenia rozmówcy.