Otwarcie tranzytowego rachunku bankowego jest wymagane w przypadkach, gdy osoba fizyczna lub prawna prowadzi zagraniczną działalność gospodarczą i przyjmuje płatności za swoje towary i usługi w obcej walucie. W takim przypadku forma prawna działalności gospodarczej nie ma znaczenia. Co stanowi konto tranzytowe, przez jakie etapy należy przejść po otwarciu i jakie istnieją niuanse jego wykorzystania, czytelnicy dowiedzą się z tego materiału. W rzeczywistości nic skomplikowanego.
Rachunek tranzytowy w instytucji finansowej. Co to jest
Rachunek tranzytowy firmy służy do przesyłania środków w walucie obcej na towary sprzedawane przez podmiot gospodarczy. Lub świadczone usługi. W przypadku rachunku tranzytowego charakterystyczne jest jego nierozerwalne połączenie z rachunkiem walutowym. Obowiązkowe Innymi słowy, konto tranzytowe nie może istnieć bez rachunku w walucie obcej. I odwrotnie. Należy również podkreślić, że środki w walucie obcej na rachunku tranzytowym mogą być wydawane na okres nieprzekraczający 15 dni. W tym czasie podlegają one transferowi - do głównej waluty. Lub należy przeliczyć na walutę krajową. I przeniesione z rachunku tranzytowego na bieżące. Wszystko jest niezwykle proste.
Instrukcje otwierania rachunku tranzytowego
Więc więcej szczegółów. Jak wspomniano powyżej, konto tranzytowe jest powiązane z kontem walutowym i nie może funkcjonować bez tego drugiego. Jakie są główne kroki, które należy wykonać po otwarciu? Przede wszystkim podmiot gospodarczy musi dostarczyć instytucji finansowej kopię statutu swojej organizacji i dołączyć do niej wniosek na odpowiednim formularzu z prośbą o otwarcie rachunku walutowego i rachunku tranzytowego. Co więcej, konieczne jest, aby dokument określał możliwość pracy z walutą innych państw.
Następnie pracownicy banku wydają kartę bankową. Procesowi temu towarzyszy udostępnienie listy upoważnionych osób spółki, którym przysługuje prawo dostępu do rachunku tranzytowego. Ponadto konieczne jest dostarczenie przykładowych podpisów tych pracowników.
Jednocześnie podmiot gospodarczy lub jego przedstawiciel ma obowiązek przedłożyć bankowi dokumenty potwierdzające legalność otwarcia i działania przedsiębiorstwa. Należy zauważyć, że jeśli firma zostanie zreorganizowana, konieczne będzie również przedstawienie odpowiednich certyfikatów. Na ostatnim etapie organizacja przekazuje dokumenty instytucji finansowej potwierdzające legalność pochodzenia zarobionych wpływów z wymiany walut.
Zawarcie umowy
Po zakończeniu wszystkich powyższych etapów instytucja finansowa i podmiot gospodarczy zawierają odrębną umowę dotyczącą otwierania rachunków tranzytowych i walut obcych. Podczas pracy związanej ze sprzedażą towarów i usług za walutę przedstawiciele firmy wskazują numer do wypłaty swoim kontrahentom.
Wskazówki dotyczące pracy
Należy zauważyć, że istnieją pewne zasady nie tylko dotyczące otwierania rachunku tranzytowego, ale także późniejszej pracy z nim. Tak więc w ciągu 7 dni po pojawieniu się podmiot gospodarczy musi powiadomić organy podatkowe w miejscu rejestracji swojej firmy. Ponadto należy powiadomić odpowiedni dział funduszu emerytalnego. W przeciwnym razie będą obowiązywać kary.
O otwarciu należy również powiadomić fundusz ubezpieczeń społecznych.W tym miejscu należy podkreślić, że organy państwowe nie są uprawnione do składania skarg dotyczących braku powiadomienia o otwarciu rachunku tranzytowego. To bardzo ważne.
Rachunek tranzytowy ma cechy, które go wyraźnie odróżniają, które należy zgłosić do Inspektoratu Federalnej Służby Podatkowej. Ponadto potrzeba organizacji nie zależy od chęci osoby fizycznej lub prawnej. Jego otwarcie jest obowiązkowe i odbywa się zgodnie z ustaloną procedurą jako dodatek do rachunku walutowego, który należy zgłosić organom państwowym. Wszystko jest bardzo poważne.
Na koniec warto wspomnieć o wymogach dotyczących dokumentów potwierdzających legalność zaksięgowania na rachunku tranzytowym w obcej walucie. Może to być: wykonana praca, umowa dostawy towarów lub świadczenia usług i innych certyfikatów. W takim przypadku dokumenty muszą być dostarczone w języku rosyjskim, a tłumaczenie z języka obcego musi być uwierzytelnione przez notariusza.