Jeżeli przedsiębiorstwo nie może spłacić wszystkich zobowiązań wobec kontrahentów, może zostać uznane za niewypłacalne. Upadłość reguluje ustawa federalna nr 127. Ten akt normatywny ustanawia procedurę uznawania niewypłacalności podmiotu, główne etapy tego procesu są ustalone. Zastanówmy się dalej, jak to zrobić zadowolenie wierzycieli z upadłości. 
Informacje ogólne
W ustawie federalnej nr 127 jest ustalony priorytet zaspokojenia wierzycieli. W rozumieniu przepisów art. 134, 137 i 142 aktu regulacyjnego można wyróżnić 9 grup podmiotów, które mają możliwość zgłaszania roszczeń dłużnikowi. Ochsekwencja satysfakcji wierzycieli niezbędne przede wszystkim do organizacji rachunkowości.
Zobowiązania krótkoterminowe
Są zadowoleni poza kolejnością. Zobowiązania krótkoterminowe obejmują koszty wynikające z prowadzenia postępowania przeciwko dłużnikowi, powstałe po uznaniu niewypłacalności. Obejmują one wynagrodzenie kierownicze, koszty prawne, koszty utrzymania, rachunki za media itp. Szczególną uwagę przywiązuje się do bieżących podatków. Ustawa federalna nr 127 określa specjalne zasady ich odliczenia. Poza kolejnością płatności dokonywane są z tytułu podatku społecznego i składek na ubezpieczenia społeczne. Odpowiedni przepis znajduje się w art. 134 ust. 5. W przypadku odliczenia osoby do budżetu dłużnik występuje w charakterze pełnomocnika. W tym względzie ustalone zamówienie nie ma zastosowania do tego podatku. Podatek dochodowy od osób fizycznych jest odejmowany, gdy pracownikom wypłacane jest wynagrodzenie. Pozostałe podatki naliczone w ramach postępowania upadłościowego są płacone po spłaceniu pozostałych długów.
Specyfika spłaty zobowiązań
Pożyczkodawcy pierwszego etapu - Obywatele, którym podmiot ogłaszający niewypłacalność jest odpowiedzialny za spowodowanie uszczerbku na ich życiu / zdrowiu. Jest on ustalany poprzez kapitalizację kwoty miesięcznego zasiłku, na podstawie przepisów art. 134 ustawy federalnej nr 127. Jak stwierdzono w ustawie o obowiązkowym ubezpieczeniu społecznym pracowników na wypadek chorób zawodowych i wypadków w przedsiębiorstwie, w momencie likwidacji spółka musi wypłacić skapitalizowane kwoty do funduszu ubezpieczeń społecznych. Są one kierowane przez Fundusz do spłacania długów ofiarom. Po drugie, roszczenia wierzycieli o wynagrodzenie i przeniesienie odprawy są spełnione. Kwota podlegająca zapłacie jest kwotą naliczoną w dniu wydania orzeczenia o uznaniu niewypłacalności. Trzeci etap łączy wymagania pozostałych wierzycieli. Należą do nich osoby z roszczeniami o zobowiązania pieniężne i płatności budżetowe. 
Termin składania roszczeń wierzycieli
W ciągu 10 dni od daty powołania zarządzający publikuje ogłoszenie upadłości podmiotu gospodarczego. Publikacja odbywa się w oficjalnej publikacji. Komunikat określa okres, w którym kontrahenci mogą wysyłać roszczenia do dłużnika. Jego czas trwania nie może przekroczyć 2 miesięcy od daty publikacji. Wniosek o wpis do rejestru wierzytelności wierzycieli, wysłane na koniec okresu ustalonego przez kierownika, oczywiście zostaną przyjęte. Spłata zobowiązań nastąpi jednak na koszt nieruchomości pozostającej po rozliczeniach z innymi kontrahentami. Wymóg wierzyciela Pierwsza lub druga grupa, wysłana po spłacie zobowiązań do wszystkich osób z roszczeniami, wykonywana jest przez zawieszenie płatności na rzecz podmiotów z poniższych grup. Zasada ta ma na celu ochronę interesów pracowników przedsiębiorstwa uznanego za niewypłacalne. W trakcie analizy informacji odzwierciedlonych w dokumentach księgowych można zidentyfikować dług, w odniesieniu do którego nie otrzymano żadnych roszczeń. Zostanie uznana za niezgłoszoną. Wybór tej grupy jest niezbędny do oceny rzeczywistej kwoty długu zakumulowanego przez przedsiębiorstwo.
Uznanie roszczenia
Jest to związane z zasadami regulowania zadłużenia i ich włączania do rejestr wierzycieli. Roszczenie uznaje się za uzasadnione, jeżeli trybunał arbitrażowy wydał przeciwko nim orzeczenie uzupełniające. Wymóg wierzyciela jest w toku, jeżeli właściwy organ nie przeprowadził jeszcze postępowania. Jeżeli sąd wydał orzeczenie, które nie potwierdza roszczenia, uznaje się je za nierozpoznane. Badanie wymagań w ramach tej klasyfikacji pozwala nam scharakteryzować działalność prawną wierzycieli, a także ważność ich oświadczeń.
Stopień ochrony interesów
Wymóg wierzyciela może być prosty lub uprzywilejowany. W tym drugim przypadku mówimy o długach, które mają zostać spłacone w odpowiedni sposób, niezależnie od terminu zgłoszenia roszczenia. Proste roszczenie wierzyciela, przyjęte przez zarządcę po upływie określonego okresu, jest realizowane po rozliczeniu z innymi osobami.
Możliwość uczestniczenia w podejmowaniu decyzji
Jeżeli są dostępne, wierzyciele są uznawani za głosujących. Do tej grupy należą osoby, które mają roszczenia o płatności budżetowe i zobowiązania pieniężne dotyczące długu głównego. Skład podmiotowy i kwoty do zapłaty są ustalane na podstawie informacji, które zawierają rejestr wierzycieli w dniu spotkania. Liczba głosów każdej takiej osoby jest ustalana proporcjonalnie do kwoty roszczeń dotyczących długu głównego. Uważa się, że wierzyciele bez prawa głosu z 1. i 2. grupy są chronieni interesami uprzywilejowanymi. Inne osoby, które złożyły wnioski o sankcje finansowe, należą do tej samej kategorii. Przedstawiciel pracowników dłużnika uczestniczących w spotkaniu może wyrazić swoją opinię w celu skupienia uwagi na niektórych istotnych kwestiach. Nie może jednak głosować. 
Roszczenie Roszczenie
Wniosek o wpis do rejestru wierzytelności wierzycieli, wysłane w ustalonym terminie, praktycznie gwarantuje spłatę zobowiązań kosztem majątku dłużnika. Tak więc prawdopodobieństwo otrzymania należnych mu pieniędzy będzie zależeć od aktywności podmiotu. Tymczasem wniosek o wpis do rejestru wierzytelności wierzycieli może zostać złożony po upływie okresu ustalonego przez kierownika. W niektórych przypadkach ten moment jest niepraktyczny dla podmiotów, w innych jest niezwykle ważny. W pierwszym przypadku mówimy o pożyczkodawcach z uprzywilejowanymi roszczeniami. Jeśli podmioty nie zostaną przypisane do grupy 1 lub 2, wówczas w przypadku wysyłania roszczeń na koniec określonego okresu szanse otrzymania należnych kwot są znacznie zmniejszone.
Charakter prawny
Na tej podstawie rozróżnia się trzy kategorie roszczeń. Wymóg wierzyciela dotyczące długu głównego może obejmować dług wobec:
- Przez pracowników.
- Banki
- Dostawcy na podstawie umów biznesowych.
- Budżet na opłaty / podatki.
Dług ten powstaje podczas normalnego obrotu przedsiębiorstwa w celu uznania niewypłacalności. Drugi rodzaj to roszczenie o spłatę odsetek naliczane od kwoty roszczeń w trakcie postępowania. Są one przewidziane w art. 95 ustawy federalnej nr 127. Takie roszczenia powstają w wyniku moratorium na spłatę zobowiązań.Stanowi to zawieszenie wypełniania przez dłużnika wymogów, w tym płatności składek budżetowych, których termin przypada przed datą wprowadzenia zarządzania zewnętrznego. Moratorium ustanawia się na cały okres. W tym okresie nie nalicza się kary, grzywny ani kary, inne sankcje finansowe za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań określonych w umowach lub Kodeksie cywilnym nie są stosowane. W takim przypadku naliczane są odsetki od kwoty długu. Ich wielkość jest równa stopie refinansowania Banku Centralnego ustalonej w dniu wprowadzenia administracji.
Sankcje finansowe
Wymagania dla nich są podzielone na trzy grupy. Pierwszy obejmuje roszczenia o zapłatę kar wynikających z umów handlowych. Są naliczane zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. W szczególności mówimy o odszkodowaniu za straty w postaci utraconych dochodów, kar, przepadków, grzywien. W drugiej grupie - sankcje za unikanie podatków. Należą do nich kary naliczone za niedotrzymanie terminów, grzywny za naruszenie przepisów Kodeksu podatkowego. W trzeciej grupie - odsetki za opóźnione wypłaty wynagrodzeń przewidziane w Kodeksie pracy. Kary finansowe nie mogą obejmować kar nakładanych na urzędników w związku z naruszeniem standardów pracy i podatków zgodnie z kodeksem wykroczeń administracyjnych. 
Charakter gospodarczy
Na tej podstawie rozróżnia się następujące grupy wymagań:
- Zobowiązania społeczne Obejmują one zaległe pensje, odprawy, świadczenia zdrowotne / życiowe oraz wynagrodzenia wynikające z umów o ochronie praw autorskich.
- Obowiązkowe płatności. Są to kwoty zaległych opłat i podatków, ceł państwowych.
- Zobowiązania pieniężne. Obejmują one długi z tytułu umów kredytowych, umów handlowych.
Analiza tych roszczeń ujawnia przyczyny niewypłacalności spółki, w zależności od źródeł pojawienia się zobowiązań.
Obsługa roszczeń
Karmienie wniosek o wpis do rejestru wierzytelności wierzycieli, jednostka musi dołączyć dokumenty potwierdzające ważność obliczeń. Trybunał arbitrażowy jest zobowiązany do zweryfikowania poprawności wszystkich roszczeń. W takim przypadku brane są pod uwagę wszystkie zastrzeżenia otrzymane od dłużnika, innych osób zgłaszających roszczenia, a także od powiernika. Roszczenia rozpatrywane są zgodnie z ogólnymi zasadami postępowania w sprawach o cechach przewidzianych w ustawie federalnej nr 127. Przykładowe zastosowanie roszczeń wierzyciela sporządza się zgodnie z ogólnymi zasadami. Musi zawierać wymagane dane:
- Nazwa organu, do którego adresowany jest dokument.
- Informacje o wnioskodawcy i dłużniku.
- Podpis, data
Tekst wskazuje istotę roszczeń, ich skład i rozmiar wraz z naliczonymi odsetkami i karami. Ponadto podano okres, w którym wymagania muszą zostać spełnione. Dokumenty potwierdzające są dołączane do dokumentu (na przykład umowa). 
Zarządzanie zewnętrzne
Po wprowadzeniu przez cały okres ważności wierzyciele mają prawo przesłać swoje roszczenia do dłużnika. Konkretny czas na składanie wniosków nie będzie miał szczególnego znaczenia. Wynika to z faktu, że rozliczenia dokonywane przez menedżera będą oparte na informacjach rejestru. Zobowiązania zostaną spłacone od daty wydania przez sąd orzeczenia w sprawie przejścia do procedur ugodowych lub od początku spłaty zaległości na rzecz osób z określonej grupy.
Produkcja
W tym czasie wymagania należy przesłać przed zamknięciem rejestru. Rozważając ten punkt, powinieneś odwołać się do artykułu 142 ustawy federalnej nr 127. Klauzula 1 normy stanowi, że rejestr zostaje zamknięty z końcem 2 miesięcy od daty ogłoszenia ogłoszenia o uznaniu niewypłacalności dłużnika i wszczęcia wobec niego postępowania. Szczególną uwagę należy zwrócić na receptę zapisaną w art. 128. W klauzuli 2 wskazano, że zarządca musi opublikować datę zamknięcia rejestru w tej samej oficjalnej publikacji, w której znajduje się komunikat o ogłoszeniu niewypłacalności spółki.
Nuance
Zamknięcie rejestru co do zasady nie stanowi przeszkody w zestawieniu roszczeń wierzycieli. Jednak ich wykonanie zostanie przeprowadzone w specjalnej kolejności. Takie wymagania nie są uwzględnione w rejestrze. Spłacane są na koszt majątku pozostałego po rozliczeniach z podmiotami, które złożyły reklamację w określonym czasie. 
Konkurencyjny pożyczkodawca
Na liście potencjalnych uczestników postępowania o ogłoszenie upadłości przedsiębiorstwa, zgodnie z przepisami ustawy federalnej nr 127, wymieniono dwa rodzaje osób. Niektóre z nich zostały wspomniane powyżej. Są zwykłymi pożyczkodawcami. Prawo jasno określa ich możliwości, zasady wysyłania roszczeń i innych niuansów. Może także uczestniczyć w postępowaniu upadłościowym. wierzyciel upadłości. Krótko mówiąc, jest to podmiot, którego roszczenia są udokumentowane i należycie uwzględnione przez kierownika, który ma odpowiednią decyzję sądu arbitrażowego.
Cession
Cesja wierzytelności wierzyciela - dość popularna procedura przeprowadzana w ramach procesu niewypłacalności. Przypisanie pozwala szybko poprawić wyniki finansowe i zwrócić część długu. Jednocześnie wierzyciel, który przechodzi na przelew wierzytelności, traci pewną kwotę. Takie transakcje zawsze przyciągają szczególną uwagę organów regulacyjnych. Cesja jest regulowana przez art. 382 Kodeksu cywilnego. Przy sporządzaniu umowy nie jest konieczne uzyskanie zgody dłużnika. Konieczne jest jednak powiadomienie go o transakcji. 
Opcjonalnie
Przed wejściem w życie ustawy federalnej nr 482 z 2104 podmioty, które mają roszczenia wobec dłużnika, były między innymi zobowiązane do zrekompensowania zarządzającemu kosztów zawiadomienie o roszczeniu wierzyciela. Przed wniesieniem sprawy do sądu należało uzyskać odszkodowanie. W przeciwnym razie trybunał arbitrażowy opuścił wniosek bez wniosku w celu zrealizowania możliwości przedstawienia dowodu odszkodowania za te wydatki administratorowi. W przypadku braku odszkodowania lub dowodów na to, że zostało ono wykonane w wyznaczonym terminie, sąd zwrócił roszczenie.
Nowa wersja ustawy o bankructwie nie zawiera tego wymogu. Podmioty z roszczeniami nie są już zobowiązane do wstępnej rekompensaty kosztów kierownika. Obecnie można go obciążyć wierzycielem, który złożył roszczenie, tylko jeśli przesłał je w ramach procedury monitorowania z nieuzasadnionych przyczyn. Innymi słowy, przydział obowiązków w każdej sytuacji odbywa się ex post. Oznacza to, że sąd może go przypisać po zbadaniu roszczeń co do meritum i jeśli zakończy się ono pozytywnie dla wierzyciela.