Na rynku światowym istnieje ciągła konkurencja między producentami towarów, ale aby wyniki na rynkach zagranicznych były jak najbardziej skuteczne, konieczny jest stały wzrost konkurencyjności produktów krajowych. Korzystanie z konkurencji zagranicznych sprzedawców podczas importu pozwala nam osiągnąć najkorzystniejsze warunki zakupów.
Pojęcie konkurencji
Konkurencja (od łacińskiego „zderzenia”) to walka całkowicie niezależnych podmiotów gospodarczych o ograniczone zasoby gospodarcze. Jest to taki proces gospodarczy, w którym firmy działające na rynku wchodzą między siebie w interakcje gospodarcze, aby zapewnić najlepsze możliwości sprzedaży swoich produktów, jednocześnie zaspokajając najbardziej różnorodne potrzeby konsumentów.
Pojęcie konkurencji jest tak obszerne, że nie można go dostosować do jednej uniwersalnej definicji, która jasno wyraża jego istotę. Jest to sposób zarządzania i szczególnego istnienia kapitału, gdy jeden z nich konkuruje z drugim.
Istnieje 5 elementów konkurencji biznesowej:
- kiedy potencjalni uczestnicy rynku konkurują;
- obecni gracze lub uczestnicy rynku;
- presja rynkowa ze strony kupujących na niższe ceny;
- rywalizacja zastępców usług lub towarów (na przykład sprzedawcy skór i skór ekologicznych);
- presja rynku ze strony dostawców na wzrost cen.
Konkurencja jako katalizator rozwoju gospodarczego
W konkurencji występuje główna cecha wyróżniająca - właściwość produkcji towarowej, a także metoda rozwoju. Ponadto konkurencja odgrywa rolę spontanicznego regulatora wszelkiej publicznej produkcji towarów i usług, a jako ostateczne cele konkurencja z jednej strony prowadzi do pogorszenia relacji rynkowych, az drugiej strony do stałego wzrostu wydajności produkcji i działalności gospodarczej.
Konkurencja pozacenowa
Istnieją dwa rodzaje konkurencji rynkowej - cena i brak ceny. Oba te typy mają swoje cele i metody wdrażania, które znacznie się od siebie różnią.
Konkurencja pozacenowa wykorzystuje jako metodę osiągnięcia takich celów wyższą niezawodność produktu niż jego rywale, bardziej nowoczesny i atrakcyjny design oraz wiele innych. Na przykład wielu kupujących woli przepłacać za dobrze polecany produkt zagraniczny, niż kupować analogiczne produkty lokalnej produkcji na niedrogich i korzystnych warunkach. Nieocenowe metody konkurencji obejmują również zapewnienie konsumentowi szerokiej gamy usług, takich jak szkolenie personelu, wypłata zaliczki na zakup towarów i inne, na przykład zmniejszenie zużycia metalu lub zapobieganie zanieczyszczeniu środowiska. Jedną z metod realizacji tego jest reklama, której roli we współczesnym świecie nie można nie docenić.
Stosowanie nielegalnych metod
Konkurencja pozacenowa często wykorzystuje nielegalne metody, takie jak szpiegostwo przemysłowe, aby osiągnąć swoje cele. Czasami wabią specjalistów z innych firm, obiecując wyższe płace, aby przejąć wszelkie tajemnice produkcyjne w dziedzinie technologii.
Metody nielegalnej konkurencji obejmują również produkcję podrobionych towarów, które według danych zewnętrznych są podobne do oryginalnych, ale znacznie gorszej jakości.
Konkurencja cenowa
W globalnej gospodarce konkurencja jest zwykle podzielona na ceny i bez ceny.
Z reguły konkurencja cenowa polega na sztucznym obniżaniu cen dowolnego rodzaju produktu.Ponadto często stosuje się metodę dyskryminacji cenowej, która jest skuteczna tylko wtedy, gdy dany produkt jest sprzedawany po różnych cenach, a takich różnic cenowych nie można uzasadnić różnicami kosztów produkcji.
Dyskryminacja cenowa, jako jeden z rodzajów konkurencji cenowej, występuje, gdy spełnione są trzy warunki:
- Gdy sprzedawca jest monopolistą lub ma pewien stopień władzy monopolistycznej.
- Sprzedawca dzieli nabywców na grupy różniące się siłą nabywczą.
- Pierwotny nabywca nie może odsprzedać otrzymanych towarów ani usług.
W większości przypadków dyskryminacja cenowa ma zastosowanie w sektorze usług (sprzątanie pomieszczeń, usługi prawnicze, hotelarstwo i inne), w ramach świadczenia usług transportu gotowych produktów; sprzedaż towarów, których nie można redystrybuować z jednego rynku na drugi (zwykle dotyczy to produktów łatwo psujących się).
Strategie konkurencji cenowej
Konkurencja cenowa pochodzi z odległych czasów rywalizacji rynkowej, kiedy podobne produkty były sprzedawane po bardzo różnych cenach, a obniżenie ich wartości było czynnikiem, dzięki któremu sprzedawca wydawał się wyróżniać swoje towary spośród wszystkich istniejących na rynku, przyciągał uwagę konsumentów i zdobył główną nagrodę całkowity udział w rynku.
Nie oznacza to, że konkurencja cenowa nie jest obecnie stosowana na rynku. Z pewnością istnieje, ale zawsze ma różne formy. Otwarta konkurencja może istnieć tylko wtedy, gdy nie nadejdzie chwila, w której firma nie wyczerpała rezerw na ograniczenie produkcji i, w konsekwencji, zwiększenie zysków.
Ale gdy zostanie ustalona pewna równowaga cenowa, każda próba obniżenia cen przez producentów pociąga za sobą obniżenie kosztów ich produktów od innych producentów. Dlatego niektórzy z nich zauważają stopniowy spadek produkcji, co ostatecznie prowadzi do całkowitej bankructwa. A to z kolei otwiera drogę dla innych firm na rynku.
Monopole jako przykład konkurencji
W większości przypadków konkurencja cenowa jako sama metoda konkurencji jest wykorzystywana przez tak zwane firmy zewnętrzne w walce z monopolami, które nie mają ani siły, ani zdolności do walki innymi metodami.
Metody cenowe konkurencji są również stosowane w celu penetracji rynków dzięki ofercie nowych, wcześniej nieprodukowanych towarów, których monopoli często nie zaniedbuje się w tych obszarach, w których przewaga nie jest po ich stronie.
Przykładem konkurencji cenowej są monopole, które mają zdolność kontrolowania produkcji i sprzedaży jednej lub więcej odmian towarów lub usług. Takie przedsiębiorstwa mają wiele przywilejów na rynkach, są strukturami, w których nie ma konkurencji.
Dlatego podczas bezpośredniej konkurencji cenowej producenci starają się za pomocą wszystkich dostępnych metod zgłosić spadek cen nowych i istniejących usług i produktów na rynku. Ważne jest, aby zrozumieć, że współczesny konsument ma duży wybór.