Każda jednostka produkcyjna w dowolnym obszarze działalności przedsiębiorstwa dąży do uzyskania maksymalnego możliwego dochodu z jego funkcjonowania. Firma stara się nie tylko sprzedawać swoje produkty po okazyjnej cenie, ale także obniżać koszty produkcji. Na pierwszy plan wysuwają się pozacenowe czynniki podboju rynku. Zarządzanie kosztami w celu ukształtowania ich optymalnej struktury, a także obniżenia ich wartości, pozwala obniżyć ceny produktów, co przy równych pozostałych daje firmie możliwość utrzymania, a nawet umocnienia pozycji konkurencyjnej na rynku.
W warunkach relacji rynkowych bardzo ważne jest zbadanie nie tylko istoty kosztów i ich cech, ale także kwestii ich wpływu na zysk. Koszty są rozliczane w wielu naukach ekonomicznych, ale odgrywają one największą rolę w rachunkowości zarządczej. Menedżerowie na różnych poziomach potrzebują informacji o wydatkach do obliczania zysków, przychodów krańcowych, wartości, stanów magazynowych, wyboru polityki asortymentowej, polityki ponownego wyposażenia technicznego, motywacji i innych.
Dane z rachunkowości finansowej dotyczące dostępności w całym przedsiębiorstwie nie są wystarczające do podejmowania decyzji dotyczących zarządzania operacyjnego, taktycznego i strategicznego. Dlatego te problemy związane z tworzeniem kosztów przedsiębiorstwa i księgowaniem tych kosztów są szczególnie istotne w warunkach rynkowych.
Koncepcja kosztów
W krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych reguły często używają trzech pojęć, których różnice nie są ściśle określone. Są to pojęcia kosztów, kosztów i wydatków.
Współczesna teoria i praktyka zawierają wiele definicji kosztów. Tak więc wielu specjalistów przedstawia koszty jako interpretację ekonomiczną, wyrażającą całość wszystkich zasobów w zakresie zapasów, pracy i finansów, których zużycie wiąże się z procesem produkcyjnym.
M.A. Vakhrushina opisuje koszty jako pieniężny szacunek ilości zasobów wykorzystanych na dowolny cel. Inni autorzy rozumieją całość przepływów funduszy związanych z aktywami, jeśli są w stanie wygenerować przyszłe dochody lub zobowiązania. Jeżeli tak się nie stanie, wówczas niepodzielony zysk przedsiębiorstwa określa się jako koszt dla określonego okresu.
W encyklopedii ekonomicznej koszty są interpretowane jako pieniężne wyrażenie wartości zasobów ekonomicznych wydatkowanych, gdy jednostka gospodarcza wykonuje jakiekolwiek działania.
Interpretacja pojęcia „kosztów” jest również dwuznaczna. Aby zrozumieć, w jaki sposób systemy rachunkowe obliczają koszty i skutecznie przekazywać informacje księgowe zainteresowanym stronom, konieczne jest jasne zrozumienie, co oznacza termin „koszty” w każdym przypadku. Ma wiele znaczeń i jest różnie wykorzystywany w różnych sytuacjach.
Koszty to oszacowanie w kategoriach pieniężnych wszystkich zasobów w odniesieniu do finansów, robocizny i materiałów, informacje związane z organizacją procesu produkcyjnego i charakterystyką wdrożenia na pewien okres czasu. Główne cechy kosztów są następujące:
- pieniężna ocena różnych rodzajów zasobów, z podaniem zasady ich pomiaru;
- ustalanie celów, które jest związane z produkcją i sprzedażą produktów ogólnie lub na jednym z jego etapów;
- okres, który należy przypisać do produkcji produktów.
Należy zauważyć, że jeśli koszty nie są związane z produkcją i nie są odpisywane (nie są całkowicie odpisywane) dla tego produktu, stają się zapasem w magazynach w postaci surowców, materiałów itp.
Można powiedzieć, że koszty mają właściwość rezerwy mocy, w tym planie można je przypisać do aktywów spółki. Główne cechy kosztów to:
- dynamizm
- różnorodność;
- trudności w mierzeniu i ocenie;
- złożoność i niespójność wpływu na wynik ekonomiczny.
Różnica między kosztami a kosztami
Różnice między kosztami a wydatkami można sformułować w następujących przepisach:
- Koszty i koszty wyróżnia ekonomiczny charakter wyceny. Koszty mają charakter rozliczeniowy, odzwierciedlone w rachunkowości wewnętrznej, zależą od stosowanego systemu rachunkowości i niekoniecznie są związane z przepływami płatności w przedsiębiorstwie. Koszty nie mają charakteru płatności. Są one prezentowane w sprawozdaniach finansowych spółki.
- Koszty mogą nie mieć oznak kosztów: szereg kosztów w księgowaniu produkcji nie ma analogii między kosztami.
- Brak kosztów bezpośredniego połączenia z produkcją. Chociaż powstają w okresie sprawozdawczym w procesie produkcyjnym, nie zawsze są jednak skorelowane z tym procesem.
Wśród specjalistów są tacy, którzy uważają, że w ich treści koszty są pojęciem szerszym niż koszty i uzasadniają to faktem, że koszty mogą zostać poniesione w związku z całą działalnością gospodarczą przedsiębiorstwa, a koszty dotyczą tylko sektora produkcyjnego.
Pojęcie „kosztów” implikuje pojęcie „kosztów” w odniesieniu do produkcji towarów (usług pracy).
Wydatki to wszelkie wydatki, pod warunkiem że zostały poniesione w celu prowadzenia działań mających na celu generowanie dochodu.
Klauzula 9 PBU 10/99 zasadniczo opisuje mechanizm przejścia od kosztów organizacji do kosztu jednostkowego produktu. Ustalono, że ustalanie wartości wytwarzanych produktów opiera się na kosztach zwykłej działalności.
Różnica od koncepcji wydatków
Zdecydowana większość autorów uważa, że koszty i wydatki to różne koncepcje. Na podstawie powyższych definicji różnica między kosztami a wydatkami została przedstawiona poniżej.
Koszty to koszty:
- ustawiony na przedział czasowy;
- udokumentowane i opłacalne ekonomicznie;
- w pełni przenoszą swoją wartość na towary sprzedawane w tym okresie;
- występowanie kosztów następuje w połączeniu ze zmniejszeniem zasobów ekonomicznych spółki wraz ze wzrostem kwoty „zobowiązań”.
Klasyfikacja kosztów
Główne koszty rachunkowości są pogrupowane według treści ekonomicznych zgodnie z następującymi elementami:
- koszty materiałów;
- wydatki na wynagrodzenia;
- fundusze pozabudżetowe;
- Amortyzacja
- inne wydatki.
Inne wydatki obejmują:
- koszty wynagrodzeń dla menedżerów;
- obsługa maszyn i przestrzeni;
- koszty podróży pracowników;
- wydatki na komunikację, audyt, usługi informacyjne, usługi bezpieczeństwa;
- wydatki na rozrywkę;
- wydatki na sprzedaż towarów;
- podatki.
Wydatki poniesione przez przedsiębiorstwo w związku ze zwolnieniem towarów, świadczeniem usług lub wykonaniem pracy są rejestrowane i uwzględniane w kosztach towarów, usług lub pracy okresu sprawozdawczego, którego dotyczą, niezależnie od czasu ich zapłaty.
Pod względem kosztów istnieją następujące rodzaje kosztów:
- Koszty bezpośrednie, które są bezpośrednio związane z produkcją określonego produktu.
- Pośrednie - wydatki na wynagrodzenia administracyjne, ogólną produkcję i ogólną działalność gospodarczą. Koszty tego rodzaju związane są z produkcją kilku rodzajów towarów i powinny być rozdzielane między pozycje towarów proporcjonalnie do określonego wskaźnika.
W odniesieniu do procesu:
- podstawowe;
- listy przewozowe.
Pod względem wydajności:
- Stałe
- zmienne.
Zastosowane metody rachunkowości
Metody rachunku kosztów są klasyfikowane w następujący sposób:
- niestandardowy - służy do produkcji na małą skalę, jako obiekt księgowy wybiera się konkretne zamówienie;
- przekrojowy - stosowany w produkcji na dużą skalę, rozliczanie kosztów odbywa się etapami na etapach produkcji;
- kotłownia - stosowana w przedsiębiorstwach produkujących jeden rodzaj produktu, rozliczana jest z wydatków poniesionych przez przedsiębiorstwo jako całość w danym okresie;
- regulacyjne - stosowane w przedsiębiorstwach z szeroką gamą towarów przemysłowych, rachunkowość prowadzona jest przy użyciu norm z obowiązkową identyfikacją i uwzględnianiem przyczyn odstępstw od nich w celu dalszej analizy i zapobiegania tym przyczynom w pracy.
Organizacja rozliczania kosztów produkcji
Aby zebrać koszty wydania towarów, świadczenia usług lub wykonania prac, skorzystaj z sekcji „Koszty produkcji” planu kont.
Grupowanie kosztów w tej sekcji odbywa się najczęściej przy użyciu następujących kont rozliczeniowych: 20, 23, 25, 26, 28.
Konto 20 i rozliczanie kosztów produkcji służą do gromadzenia danych o kosztach produkcji towarów, usług lub robót, które z kolei miały na celu stworzenie firmy.
To konto rejestruje zarówno koszty bezpośrednie określone przez proces produkcji i uwzględnione w koszcie, jak i koszty pośrednie związane z zarządzaniem i utrzymaniem produkcji.
Rachunek analityczny na tym rachunku prowadzony jest dla poszczególnych rodzajów produktów.
Koszty pośrednie związane są z kilkoma rodzajami towarów. Są one rozdzielane proporcjonalnie do zatwierdzonego wskaźnika. Koszty są pokrywane według standardowych (planowanych) lub rzeczywistych kosztów produkcji.
Na koncie 23 „Produkcja pomocnicza” odzwierciedla koszty pomocnicze w stosunku do głównej produkcji (utrzymanie systemu operacyjnego, dostarczanie ciepła, energii elektrycznej itp.).
Rachunkowość analityczna na tym rachunku odnosi się do rodzaju produkcji. Opłaty są obciążane na konto 20 lub na koszt konkretnego produktu w formie kosztów bezpośrednich lub rozdzielane między poszczególne rodzaje towarów proporcjonalnie do wybranego wskaźnika.
Na koncie 25 „Ogólne koszty produkcji” pogrupowano koszty obsługi głównych i pomocniczych przedsiębiorstw produkcyjnych. Wśród kosztów rejestrowanych na tym koncie mogą znajdować się takie opłaty za ubezpieczenie pojazdów produkcyjnych, koszty obsługi tych pojazdów, koszty wynajmu urządzeń i wyposażenia produkcyjnego i inne.
Analityczna księgowość rachunku prowadzona jest przez odrębne jednostki biznesowe i pozycje wydatków. W przedsiębiorstwach, w których wytwarzane są towary jednorodne, a wydatki nie są rozdzielane, podlegają one odpisowi na obciążenie rachunku 20. W przedsiębiorstwach produkujących różne towary wydatki są rozdzielane między rodzaje produkowanych towarów. Koszty są odpisywane do obciążenia rachunku 20, 23, 29. Saldo konta 25 nie ma salda na koniec okresu sprawozdawczego.
Na koncie 26 „Koszty ogólne” pogrupowano te wydatki, które nie są bezpośrednio związane z procesami produkcyjnymi i nie są związane z potrzebami zarządzania. Na przykład pensje kierowników, księgowość, amortyzacja nieruchomości wykorzystywanych przez administrację w jej działalności, płatności czynszu w lokalach dla administracji itp.
Rachunkowość analityczna prowadzona jest zgodnie z ustaleniami szacunkowymi i miejscem wystąpienia. Odpis kosztów pobranych w ciągu miesiąca dokonywany jest w zależności od wybranej metody formowania kosztu wytworzenia. Gdy księgowy wybiera metodę rozliczania całkowitego kosztu produkcji, koszty są odpisywane przy użyciu zapisów księgowych Dt20-Kt26, Dt23-Kt26, Dt20-Kt26. Jeśli wybierzesz metodę rejestrowania produktów po obniżonej cenie, zawartość konta 26 zostanie obciążona bezpośrednio na konto 90-2.
Zalecenia księgowe
Organizacja rachunku kosztów w różnych branżach charakteryzuje się własnymi cechami. Są one związane z warunkami konkretnej branży. Ministerstwa opracowały wytyczne dotyczące księgowania kosztów w branży. Zalecenia te wyszczególniają i wyjaśniają przepisy federalne i branżowe dotyczące księgowania kosztów w rachunkowości w odniesieniu do produkcji określonej branży.
W zaleceniach dotyczących rachunku kosztów w konkretnej branży jednostka gospodarcza znajduje klasyfikację metod i metod rachunku kosztów, formę dokumentów źródłowych do ich rozliczania, schematy alokacji kosztów, zakres pozycji kosztów i zasady obliczania kosztów różnych produktów.
Rachunek kosztów przedsiębiorstwa
Metody wybrane przez przedsiębiorstwo do przygotowania kosztów produkcji powinny być uzasadnione, powinny być określone w dokumentach regulacyjnych, instrukcjach branżowych i zaleceniach metodologicznych oraz zapisane przez księgowego w zasadach rachunkowości przedsiębiorstwa.
Obowiązkowe odzwierciedlenie zasad rachunkowości zależy również od sposobu podziału kosztów między poszczególne towary.
Rachunek kosztów w rachunkowości przedsiębiorstwa powinien być przeprowadzany ściśle zgodnie z dokumentami regulacyjnymi oraz być terminowy, kompletny i wiarygodny.
Ocena 20: kluczowe cechy
Rachunek kosztów w rachunkowości pod numerem 20 jest stosowany przez każdą organizację zajmującą się produkcją w celu podsumowania kosztów kosztu produkcji. To konto jest aktywne w firmie.
W organizacji rozliczania kosztów produkcji koszty te są alokowane zgodnie z następującymi artykułami:
- koszty materiałowe - koszt pozyskania surowców, energii elektrycznej, wody, paliwa, narzędzi, sprzętu przemysłowego, robót i usług wykonywanych przez strony trzecie;
- koszty pracy pracowników uczestniczących w produkcji;
- wydatki socjalne;
- amortyzacja środków trwałych w produkcji;
- inne rodzaje: wydatki na podróże służbowe pracowników przeprowadzane w celach produkcyjnych, deficyt w granicach strat naturalnych, wydatki na półprodukty, wydatki na przyszłe okresy i inne uzasadnione wydatki.
Księgowość analityczna na koncie 20, księgowy musi prowadzić w kontekście produkcji.
Koszty związane z kilkoma rodzajami produktów (pośrednimi) w celu włączenia do kosztu każdej jednostki produkcji powinny zostać rozdzielone. Organizacja może samodzielnie określić wskaźnik proporcjonalny do podziału kosztów. Może to być wielkość (koszt) materiałów i surowców wykorzystanych do produkcji określonego rodzaju produktu lub wynagrodzenie pracowników zaangażowanych w produkcję.
Koszty można odpisać w następujący sposób:
- Koszty regulacyjne lub planowane;
- zgodnie z rzeczywistym kosztem produkcji.
Rachunkowość podatkowa
Jeśli chodzi o rachunkowość podatkową, koszty obejmują uzasadnione ekonomicznie i wyraźne koszty. Można je wyrazić gotówką. Pod uwagę brane są tylko środki, które zostały wydane na generowanie dochodów z funkcjonowania spółki.
Rachunkowość i rachunkowość podatkowa kosztów są ze sobą ściśle powiązane, ale mają również rozbieżności. Rachunkowość podatkowa wiąże się z pewną liczbą punktów, które należy znać z góry. Przedsiębiorca powinien wcześniej zwrócić uwagę na następujące niuanse:
- cechy przeniesienia długu na stronę trzecią;
- wdrożenie procedury kompensowania;
- rozliczenie za pomocą konta;
- obliczanie przyjętych zobowiązań;
- ujmowanie dochodu przy płaceniu STS.
W kontrowersyjnych sytuacjach przedsiębiorca powinien kierować się przepisami obowiązującego prawa.
Okres, w którym koszty materialne są uwzględniane w rachunkowości podatkowej metody memoriałowej, wskazano w ust. 2 art. 272 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej. To zależy od rodzaju kosztów materiałów.
W związku z tym koszt surowców związanych z towarami przemysłowymi ujmowany jest jako koszt w dniu przekazania takiego surowca do produkcji.
W metodzie gotówkowej, w celu rozpoznania kosztów materiałowych, oprócz dostarczenia materiałów do produkcji lub podpisania aktu, konieczne jest, aby takie wydatki zostały w jakiś sposób opłacone (pieniężne lub niepieniężne).
Poprawa rachunkowości
Aby uzyskać przydatne dane, które pozwalają podejmować decyzje i planować, koszt produkcji należy usystematyzować na kilka sposobów:
- odroczone wydatki;
- wydatki niepodlegające zwrotowi;
- koszty kalkulacyjne przy podejmowaniu alternatywnych decyzji;
- dodatkowe i krańcowe koszty;
- koszty dynamiczne w stosunku do wielkości towarów przemysłowych.
Aby poprawić rozliczanie kosztów produkcji w przedsiębiorstwach, zaleca się oddzielne rozliczanie kosztów w rachunkowości, zarządzaniu i rachunkowości finansowej. Te obszary działalności mają wiele różnic między sobą, choć na pierwszy rzut oka odnoszą się do tych samych problemów.
Warto również wprowadzić metody zatwierdzania ostatecznych wyników finansowych „nakładów i wyników” oraz stosowanie zagranicznych klasyfikacji kosztów produkcji. Zagraniczne metody klasyfikacji są bardziej dokładne i zrozumiałe.
Rozliczając koszty usług, należy przestrzegać ustalonych zaleceń.
Musisz używać rachunków bieżących do przygotowywania transakcji, a także metod, które pozwalają prowadzić ewidencję tak prosto, jak to możliwe.
Wniosek
Jednym z najważniejszych zadań rachunkowości kosztów w rachunkowości jest księgowanie kosztów produkcji, ponieważ informacja o kosztach produkcji jest niezbędna bezpośrednio dyrektorowi przedsiębiorstwa w celu sformułowania polityki finansowej mającej na celu zwiększenie rentowności i zmniejszenie kosztów. Dlatego ważne jest, aby księgowy określił metody rozliczania kosztów produkcji, które są odpowiednie dla przedsiębiorstwa, i sposób ich podziału między produkty.
Rachunek 20 w rachunkowości jest jednym z głównych, który odzwierciedla informacje związane z produkcją towarów, pracy i usług. Wszystkie metody zastosowane do odzwierciedlenia takich kosztów powinny być określone w zasadach rachunkowości.